@ แสงเสียงแสร้งสาดซ้ำ หลงเสียว
คายคาคมหญ้าเรียว สั่นสร้าน
คานขื่อคายยวยเหนียว สะทกอยู่
เยี่ยมเหมันต์โฉบบ้าน หวั่นแสร้งแสลงเสียว ฯ
@ ฉายแสงแห่งเสียวบ้าง
เป็นทุนค้างหว่างคืนเสียว
ฤก ร้างหนาวอยู่เดียว
แสร้งเปล่าเปลี่ยว ฤ เสียงจริง ! @
( โคลงอิสรา )
@ แสงเสียบ่แสร้งสาดซ้ำ หลงเสียง
เถิงเสียงก็เสียงคนเดียว ด้วยรู้
เสียงเรื่องปีนเกลียว หลากสี นั่นเนอ
พรั่นเกรงสีทุกผู้ เข่นฆ่ากันเอง ฯ
( กาพย์ ยานี ๑๑ อิสระ )
เ ป็ น เ รื อง สี ส ม มุ ติ
โลกพิสุทธิ์ ไร้แบ่งสี
พึงร่วม สร้างชีวี
ให้ โ ล ก นี้ ไ ด้ ง ด งา ม !!! @
@ เ รื่ อง " เ สี ย ว " นั้น ฉั น ก็ชอบอยู่ ถ้าเป็น เสียวอย่างอื่น เช่น สยิวเสียวซ่านในหัวใจเมื่อมีความสุขกะการหลั่งบทเพลงและสารแห่งความสุข ฯลฯ ... แต่ที่ ฉันไม่ชอบไม่ปรารถนาก็คือ ความเสียวเรื่องการเสียเลือดเนื้อของพี่น้องประชาชนไม่ว่าจะอยู่ในค่ายไหน สีสมมุติอะไร ฯลฯ บอกตรงๆ ฉันกลัวความรุนแรงที่พี่น้องประชาชนต้องมาเสียเลือดเนื้อ หลั่งเลือดด้วยการเลือกข้าง ฉันเสียวมาก ขอบอกประเทศไทยสมมุติเราหลั่งเลือดมาหลายครั้งหลายคราแล้ว ฉันเศร้าใจไม่ว่าจะเป็นฝ่ายสมมุติไหน ซ้าย ขวา สมมุติไหน สีไหน? ฉันจึงเสียว พอได้อ่าน โคลง - กาพย์ ของ "ชัญ นางโลม" ที่ post เข้ามาแอ่วหา ฉันจึงต้องแต่งบทกวีตอบเขา ... โอ้ ฉัน "เสียว" จริงๆ @