แสงดาว ศรัทธามั่น
* * * -^- * * * -^- * * *
@ ส า ง ส า ย หน่อย ... สายลมพลิ้ว
ฝนหยุดโปรยสาย ห้วงนภามีสีฟ้าหม่นเต็มแผ่นฟ้า ไร้เมฆลอย
. . . นั่งบนชานไม้หน้าบ้าน ภาพเบื้องหน้า ... เขียวชอุ่มขจี
ทั้งท้องทุ่ง แมกไม้ ใบหญ้า สนามก๊อล์ฟ ฯลฯ
วันนี้ ไม่เห็นคนมาตี golf ฟ้าฝนไม่เป็นใจ... นกหลายชนิด มากินเม็ดตะขบต้นใหญ่ชิดติดหน้าบ้าน เห็นได้ชัดเจน .... โอ้ น้องกระรอกเล่นกายกรรม กระโจนสู่ต้นตะขบ กิ่งก้ายยวบเยบไหว ... ไม่เป็นไร เพื่อนสัตว์ ก็ เพื่อนกัน หากินอาหาร แบ่งกันกิน ไม่ก่อสงครามฆ่าฟัน แย่งชิงกัน เหมือนเพื่อนสัตว์มนุษย์ บนดาวโลกดวงนี้
...." เออ แบ่งกันกิน ลูก " ยลดูด้วยความชื่นชม ... แต่ ลูกกระรอกเอ๋ย อีกหน่อย แบ่งปันเหลือให้พ่อบ้างนะ ... น้อยหน่า , มะลม , มะเฟือง, บ่าก๊อ (ทับทิม) , ละมุด " ... ฉันยิ้มพูดในใจ
" แน่ะ หวงอีกแล้ว ความโลภของมนุษย์ แย่จริงละ ฉั น หวงอีกแล้ว ความยึดมั่น ถือมั่น เข้ามาเกาะกุม สังขาร ฉัน ทำไม ... ก้อ ปล่อยให้มันเป็นไปซี เธอ เอ๋ย ... " พี่ ที่ชื่อ " ส ติ " เอ่ยเตือนเรา
" โอ ! ขอโทษ นะลูก พ่อ ลืมตัวไป "
@ " ไพศาลฯ คับ ... กระรอกเยอะนะ ดีจริง ในเมืองหลวง หายาก " ฉั น พูดกับ " ไพศาล เปลี่ยนบางช้าง " ณ คราหนึ่ง หลายสิบปีมาแล้ว คราวฉันไปเยือน ไปนอนบ้านพวกเขา ที่กรุงเทพฯ ทั้งนอนที่บ้าน ของ " ไพศาลฯ - เลน... จิตติมา ผลเสวก " ... " อ้อ ...นพวรรณ ศิริเวชกุล - มงคล เปลี่ยนบางช้าง " ... ทั้งหมดเป็น กวี ศิลปิน นักเขียน ที่ยืนเคียงข้างประชาชนผู้ต่ำต้อย ร่วมต่อสู้รักษารากเหง้าวิถีชีวิตของชุมชน ประชาชน เช่นที่ ปากมูน บ่อนอก หินกรูด แม่วงก์ แม่แจ่ม ฯลฯ และร่วมต่อต้านเผด็จการมาทุกยุค ... เพื่อนเป็นผู้มีน้ำใจงดงามต่อคนจรเช่นฉันเสมอ
" ผลไม้ ไม่ค่อยทันได้กิน ดอกคับ อ้าย เหล่าพี่ๆ น้องๆกระรอก พากัน โซโล่ กินกัน หนุกหนาน " เขา ยิ้มที่มุมปาก บอกฉัน
@ " เอ๊า ไม่เป็นไร ลูก ลุยกันเต็มที่ ตามสบายเลย "
ฉั น พอจะบรรลุธรรม เมื่อพอจะเข้าใจ โลก ธรรมชาติ ชีวิต อยู่บ้าง .. ธรรมะ คือ ธรรมชาติ
- - - โบราณ ก่อนๆ โน้น ... อาหารทุกชนิดมี เหลือเฟือ เหลือกิน เหลือใช้ เพราะมีความสมดุลย์ ของชีวิตโลก ไม่ต้องแก่งแย่งกัน เหมือน สมัยยุคบริโภคนิยมสุดโต่ง นี้ !
... นั่น ! นกเขา เหิรบินขึ้นสู่ท้องฟ้า และว บินร่อนลงมาเกาะกิ่งไม้ ด้วยลีลางดงาม
- - - ฝอยฝน โปรยปรายลงมาอีกแล้ว อากาศเย็น สดชื่น แจ่มใส หายใจได้เต็มปอด
. . . ฟ้ า เริ่ม ร้องเพลงดัง ครืน ครืน ครืนคราง ...ครืน ครืน
คิดถึง คืนวาน โชคดี ได้เห็นพระจันทร์ค่อนครึ่งดวง
- - - นั่น ! คนลากรถบรรทุกเครื่อง เล่น golf เดินผ่านสนาม มือถือร่มคันโต คงเป็นคนนิบปอนลูกพระอาทิตย์ เขาชอบมาเล่นคนเดียว และ ขยันเล่นบ่อยๆด้วย เขาคงดูมืออาชีพ เล่นแข่งขันระดับโลก ใน จอทีวี เขาคงอยากเล่นเจ๋ง เหมือน มือระดับนั้น
ฉั น ดู ในจอทีวี เก่ง เจ๋งมาก เป็น "มือปีศาจ" จริง!... ตะละคน หวดลูก golf ลอย ละ ลิ่ว ล่อง ตกลงใกล้ๆหลุม ทุกที
- - - เ ด็ ก ๆ สี่ห้าคน ขี่จักรยานคันจิ๋ว เล่นเลียบถนนคันคลองชลประทาน โรงเรียนปิดเทอม เด็กได้พักผ่อน เล่นหัวกัน เหมือนเราตอนเป็นเด็ก ชวนกันไปเที่ยว ยิงนก ตกปลา ปั้นลูกก๋ง(ลูกหนังสะติ๊ก) และ แอบ ขโมยผลไม้ในสวนชาวบ้านกิน กันเอร็ดอร่อย ตามประสาเด็กซุกซน ไม่รู้บาปบุญคุณโทษ ฯลฯ
เห็นภาพ แล้ว ชวนให้หวนคิดถึงอดีต " วันวานยังหวานอยู่ "
ก ร ะ ย า ง ข า ว โผร่อนสู่ท้องนา ต้นข้าวกำลังโตเติบใหญ่ แย้มยิ้มรวง อีกไม่นาน เพลงสงฟางเกี่ยวข้าว ก็จักขับขาน
- - - ไ ด้ ม า ด่ำดื่ม สุขสงบ ที่นี่...
หลายครั้ง เพื่อนรักที่รู้ใจกัน มาเยือนเคียงข้่างเป็นบางครา
... ด ว ง ใ จ ก็ ฉ่ำ บ า น !
@ ชี วิ ต เป็น ฉันนี้เอง ดำเนินตามวิถีแห่งธรรมชาติ
ไม่ร้อนรน รีบเร่ง... ไม่ โกรธ ไม่ เกลียด ชิงชัง อิจฉา ริษยา
มีแต่ แผ่เมตตา กรุณา รักโลก ธรรมชาติ สรรพสิ่ง - สรรพชีวิต
- - - เ ร า เป็นเพียง มนุษย์ตัวจ้อยกระจิ๊ดริด
เป็นเพียง เศษเสี้ยวผงธุลี แห่ง โลก เอกภพ จักรวาล -
- อัน ไพศาล เท่านั้นเอง
มี ลีลา จังหวะชีวิต แบบนี้ ก็ สุขใจแล้ว
ทว่า... ก็เตือนใจตนเองเสมอ
แม้เราจะรู้สึกสุขใจ ในสภาพที่พอได้เปรียบในสังคม...
มากกว่าพี่น้อง คนอื่นอยู่บ้าง
แต่... ก็ยังมีเพื่อนพี่น้องผู้คน ที่ทนท้นทุกข์ยากลำบาก...
ใน ระบบโครงสร้างสังคม ในส่วนที่ห่วยแตกนี้อยู่
อัน ยิ่งทำให้เรา มิอาจ เมินเฉยได้เลย
ในฐานะ เป็นเพื่อนมนุษยชาติร่วมโลกแผ่นดิน
... ร่วมสังคมเดียวกัน
- - - ค รั้น เ ร า กลับ คืนสู่สังคมเมือง
สังคมแห่งข่าวสาร และรูปธรรมที่ได้สัมผัส มองเห็น อยู่ตำตา
เต็มตา ... อัน บ า ด ลึ ก ใน จิ ต วิ ญ ญ า ณ หัว ใ จ
. . . ความสุขเพียงชั่วครู่ยามที่เราได้รับ นั้น
ก็ มิอาจ ดำรงอยู่ได้ เป็น นิรันดร์
ตราบ โ ล ก ฝั น นั้ น ยังไม่ เ ป็ น จ ริ ง !
ใ น ข ณ ะ เพื่อนมนุษยชาติผู้ ขบถ ใฝ่ธรรม
ต่อสู้ ไขว่คว้า ความเป็นธรรม ให้ กับ โลก ชีวิต
ได้ยืนหยัดต่อสู้ เพื่อ ฝั น นั้น
ล้ ว น
- - - เสียเลือดเนื้อ ชีวิต ล้มหายตายจากไปก็มาก
- - - ถูก จับกุมคุมขัง ไป ก็ ไม่น้อย
- - - แล ... พี่น้องประชาชนไม่ว่า จักอยู่ฝ่ายสีสันสมมุติใดๆ
... ไม่ว่า ซ้าย ... ขวา...หน้า... กลาง... หลัง ฯลฯ
ต่างมา เข่นฆ่าล้างผลาญกัน นับมิถ้วนครั้ง
... เพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ ต น คิ ด ฝั น
ว่ า ถู ก ต้ อ ง
ชีวิต เลือดเนื้อ ต้องรินหลั่งไหลท่วมนอง ปฐพี ทุกคราไป
รัก ห วั ง ที่ ฝั น และ ใ ฝ่ ก็ไม่เคยเป็นจริง !
ฉั น มานั่งครุ่นคิด ทุกคราครั้ง ว่า...
หาก ยังคงมี ปรากฏการณ์ แห่ง ความเจ็บปวดร้าวนี้
ยังคงดำรงอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน... ทุก ทิพา - ราตรี
เมื่อ " ชี วิต กับ ค ว า ม ใ ฝ่ ฝั น "
มิอาจ เกิดขึ้น เ ป็ น จ ริ ง ได้ โดย เ ด็ ด ข าด !
ใ น ห้ ว ง ภ วั ง ค์ นี้ ...
เ พื่ อ น ที รั ก เอ๋ ย
ฉั น อาจ ขอ ย อ ม แ พ้ !
* " ณ ที่ ซึ่งดวงตะวันฉายแสง ... ข้า จักไม่ขอสู้อีก ต่อไป "
@ - - - ส า ย ล ม ยิ่งพร้้มพลิ้วไหว พัดโชยแรง
ดอกไม้ ใบไม้ เริง ระบำ รำร่ายฟ้อน
ต้นข้าว ลู่ พลิ้วไหว โอนเอน
นกน้อยๆ เริงร่า
นกเขา ขัน คู คู ... เพรียกหาคู่
สายลมหนาวเหนือ พัดพาละอองฝอยฝน
มา โอบกอด โลมลูบไล้ใบหน้า
ช่าง เย็น ชุ่มฉ่ำใจนัก
โ อ... ขอขอบพระคุณ แ ม่ พ ร ะ ธ ร ร ม ช า ติ ! @
* " ณ ที่ซึ่งดวงตะวันฉายแสง " ... เป็นหนังสือแปลโดย " วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ " ที่หัวหน้าเผ่าอินเดี่ยน ประกาศยอมแพ้ต่อ "คนขาว" ผู้รุกราน ที่พี่น้องอินเดี่ยนแต่ละเผ่าต่อสู้เพื่อแผ่นดินถิ่นเกิด แต่ "หอกดาบ" มิอาจ สู้กับ " ปืนไฟ" ของ จักรวรรดินิยมอเมริกาได้ ... พี่น้องอินเดี่ยนทั้งเด็กน้อย คนชรา ผู้หญิง ฯลฯ ต้องล้มตาย ไปต่อหน้าต่อตา
... เป็นหนังสือที่อ่านแล้วเศร้าใจนัก ภาษาของพี่น้องอินเดียนเป็นภาษากวีที่งดงามมาก ... ใครอยากอ่าน มีให้ยืม จ้า.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ต้นฤดูฝน, เสาร์ ๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๖
"บ้านไม้ชายทุ่ง ", บ้านท่าเกวี๋ยน ตำบลหนองจ๋อม ดินแดนขบถพญาผาบ อำเภอสันทราย
ล้านนาอิสระ, เชียงใหม่