Skip to main content

เรื่องนี้จะทำให้ทุกท่านเข้าใจแจ่มแจ้งเลยนะครับว่า “เงินทองมันไม่เข้าใครออกใคร” จริงๆ ให้รักกันแทบตาย ไว้ใจเชื่อใจกันแค่ไหนก็หักหลังกันได้ และบางทีก็ต้องคิดให้หนักว่าที่เขามาสร้างความสัมพันธ์กับเรานั้น เขารักสมัครสัมพันธ์ฉันคู่รัก มิตรสหาย หรืออยากได้ทรัพย์สินเงินผลประโยชน์จากเรากันแน่   เพราะตอนไม่มีคนก็เป็นอย่างหนึ่ง พอวันนึงมีขึ้นมา เงินมันอยู่ตรงหน้าจะไม่คว้าเอาไว้ก็ใช่ที่ถ้ามันมีโอกาส  จึงต้องวางแผนให้ขาดตั้งแต่ต้นนะครับว่าจะรักษาความสัมพันธ์กันไว้อย่างไร ซึ่งกฎหมายได้กำหนดเรื่องความสัมพันธ์เกี่ยวกับเงินๆทองๆไว้ละเอียดเลยครับ เพราะประวัติศาสตร์มันบอกมาเสมอว่า คนจะฆ่ากันด้วยทรัพย์สินนี่ล่ะครับ   อย่างเรื่องนี้คนที่เป็นเพื่อนรักกันก็เกือบจะต้องมาห้ำหั่นให้ตายกันไปข้างเพราะเรื่องทางธุรกิจเลยนะครับ ลองไปฟังเรื่องของน้องคนนี้เลยครับ

“เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในสมัยเยาว์วัยของหนูเอง ตอนนั้นหนูก็มีชีวิตสุขสบายแบบลูกคุณหนูคนหนึ่งซึ่งไม่ต้องทำอะไรเหนื่อยมากมายเหมือนทุกวันนี้ที่ต้องมายึดอาชีพพริตตี้เอ็มซีแนะนำสินค้า ให้เป็นเหยื่อสายตา และคำแทะโลมจากพวกเหยี่ยวกาที่มาข้องแวะ แต่หนูก็ทำอะไรไม่ได้เพราะต้องรักษามารยาทและภาพลักษณ์เอาไว้ใช้ทำงานหาเงินเรียนให้จบเพื่ออนาคตที่ดีขึ้นให้ได้   โดยในตอนเด็กนั้น พ่อแม่ของหนู ประกอบธุรกิจส่วนตัว ค่อนข้างมีฐานะดี จึงเป็นที่พึ่งของญาติพี่น้องและผองเพื่อนในการกู้ยืมเงินยามขาดแคลน เพราะคิดว่ายามเรามีเราช่วยเหลือเกื้อกูลกันไว้จะได้รักใคร่ชอบพอกัน เมื่อถึงวันที่เขาลำบากคงไม่ตกยากเพราะคงมีพี่น้องในกงสี และเพื่อนๆที่ดีคอยให้ความช่วยเหลือกันแน่ๆ

แล้วก็มีเพื่อนของพ่อคนหนึ่งซึ่งมีความสนิทสนมกันมากเพราะก็เป็นเครือญาติที่เกี่ยวดองกันในฐานะคู่เขย มาขอกู้ยืมเงินเพื่อไปเข้าหุ้นส่วนกับญาติพี่น้องอีกฟากที่ก็เป็นดองกันกับพ่อเพื่อประกอบธุรกิจบางอย่างซึ่งหนูก็จำไม่ค่อยได้แล้วว่าทำอะไร แต่จำได้ว่าอยู่ๆพวกเขาก็รวยขึ้นมาในช่วงข้ามคืนจากการซื้อมาขายไปอะไรสักอย่าง และก็ไม่เห็นเขาเปิดร้านหรือโรงงานอะไรเลย เห็นมีแต่การไปพบเจอคนนั้นคนนี้ตามที่พ่อเล่าให้ฟัง แม่ก็บอกว่ามันเป็นจังหวะช่วงนี้ใครเล่นหุ้นเล่นที่ก็รวยๆกันทั้งนั้น วันนึงมีเงินเพิ่มขึ้นเป็นล้านๆก็มี   ส่วนพ่อของข้าพเจ้าเห็นเป็นเรื่องไม่เสียหายอะไรถ้าไม่ได้เอาไปทำอะไรผิดกฎหมายหรือทำบาปทำกรรม  และเชื่อใจว่าจะต้องได้เงินคืนเหมือนดังญาติพี่น้องคนอื่นๆ และเขาก็บอกว่าถ้ามีกำไรจะแบ่งให้พ่อในฐานะหุ้นส่วนเงินที่ลงไป แต่ถ้าไม่ได้กำไรจะเอาเงินมาคืนพร้อมดอกเบี้ย

ผ่านไปสักสองปี หลังที่ธุรกิจของพ่อเริ่มก้าวสู่วิกฤตภายใต้เศรษฐกิจฟองสบู่ เงินที่ใช้หมุนเวียนเริ่มขาดแคลนและหนี้สินที่กู้ยืมจากธนาคารเริ่มพอกพูนเพราะดอกเบี้ยทบต้นทบดอกอะไรสักอย่างที่พ่อบ่นกับแม่แต่หนูก็ฟังไม่เข้าใจเท่าไหร่   พ่อจึงตัดสินใจไปทวงเงินก้อนหนึ่งคืนจากเพื่อนคนนี้ แต่เค้าก็ปฏิเสธที่จะคืนเงินและอ้างว่าแน่จริงเอาหลักฐานการกู้ยืมเงินมาโชว์สิแล้วจะให้เงินคืน เพราะตอนยืมมาไม่เห็นมีอะไรมาบอกได้ว่าเขายืมไป คิดไปเองหรือเปล่าว่าให้ยืมมา ซ้ำยังบอกว่าพ่อเลอะเลือนไปแล้วแน่ๆ เพราะให้คนอื่นยืมเงินไปตั้งเยอะตั้งแยะ จำผิดจำถูกล่ะสิไม่ว่าถึงมาทวงเอากับเขา  เรื่องอะไรเขาจะต้องไปยืมเงินพ่อ ดูเขาสิตอนนี้ร่ำรวยมีเงินมีทองตั้งมากมายจะไปยืมจากพ่อมาได้อย่างไร เอาอะไรมาพูด

ด้วยความโมโหที่เพื่อนคนนี้พูดไม่ดีแถมไม่มีสัจจะ ตอนมาขอก็อ้อนวอนสารพัดแต่พอถึงเวลาที่พ่อต้องใช้เงินกลับมาผลักภาระไม่รับผิดชอบอย่างนี้   จึงเกิดการทะเลาะวิวาทกันขึ้นเพราะพี่คิดว่าต้องสั่งสอนให้เขารู้บ้างว่าญาติพี่น้องไม่ต้องมีสัญญา ไม่ต้องพูดเรื่องกฎหมาย แต่อยู่กันมาได้เพราะซื่อสัตย์ต่อกัน และนักเลงนั้นต้องต้องยึดมั่นในคำพูด จึงต่อยเค้าจนล้มไปแต่เขาได้ลูกเมียเข้ามาห้ามไว้จึงรอดไปเพราะพ่อสงสารไม่อยากทำให้ลูกเมียเขาตื่นตกใจมากไปกว่านี้   แต่เรื่องทวีความรุนแรงมากขึ้นเพราะเขาเอาเรื่องราวไปเล่าแบบผิดๆ จนให้เกิดความเข้าใจผิดในหมู่ญาติพี่น้องจนต้องทะเลาะกันไปมาหาข้อยุติไม่ได้  สุดท้ายสายสัมพันธ์ทางธุรกิจในกงสีตระกูลแซ่ของเราก็แตกสลาย  ต่างคนต่างอยู่แยกจากกัน ไม่เห็นหัวกันอีกต่อไป ใครมีเรื่องอะไรก็แก้กันเอง ไม่มีการไปมาหาสู่เหมือนเมื่ออยู่กันแบบตระกูลใหญ่อีกต่อไป

พ่อถูกฟ้องร้องข้อหาทำร้ายร่างกายและบุกรุกถิ่นที่อยู่อาศัย แล้วเงินที่เสียไปก็ไม่ได้คืน แถมยังต้องเสียค่าปรับอีกต่างหากจะร้องเรียนกับใครก็ไม่ได้ เพราะเป็นความสับเพล่าของตัวท่านเอง เหตุการณ์ในครั้งนี้จึงฝังใจข้าพเจ้าและครอบครัวเป็นอย่างมาก  แต่ถึงแม้ในเหตุการณ์ครั้งนี้จะทำให้พ่อต้องเสียเงินไปจำนวนมาก เสียคนสนิทที่เป็นทั้งญาติทั้งเพื่อน เสียใจ รวมทั้งต้องเสียธุรกิจอันเป็นที่รักไป และเราก็ไม่ได้ข้องแวะกับญาติคนอื่นที่ไม่เข้าใจเราอีกต่อไป แต่ยังคงไว้ซึ่งความเข้าใจในครอบครัวเล็กๆของเรา 

หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นผ่านพ้นไปพ่อก็กลายเป็นคนที่ละเอียดรอบคอบ สนใจกฎหมายต่างๆ มากขึ้นเพราะต้องการที่จะนำความรู้เรื่องกฎหมายต่างๆมาเป็นเกราะป้องกันจากผู้ที่ไม่หวังดี  เหตุการณ์ร้ายๆนั้นก็ไม่เกิดขึ้นอีกเพราะบิดาของข้าพเจ้าได้ตระหนักดีแล้วว่าการรู้แต่ไม่นำมาใช้นั้นส่งผลร้ายเช่นไร”

วิเคราะห์ปัญหา

1.             การให้กู้ยืมเงินจะต้องมีการทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อยืนยันหนี้ และนำมาบังคับชำระหนี้หรือไม่

2.             การตกลงเป็นหุ้นส่วนกันจะต้องทำเป็นหนังสือเพื่อยืนยันความสัมพันธ์ด้วยหรือไม่

3.             หากไม่มีหลักฐานสัญญาใดๆ จะมีวิธีการอื่นใดในการเรียกร้องให้เขารับผิดและชดใช้เงินหรือไม่

4.             การเข้าไปทวงหนี้ด้วยการไปตามทวงถึงที่บ้านถือเป็นการบุกรุกหรือไม่

5.             การใช้กำลังทำร้ายร่างกายเพื่อสั่งสอนคนที่ผิดสัจจะ หรือญาติพี่น้อง เป็นการกระทำที่กฎหมายอนุญาตหรือไม่

การนำกฎหมายมาแก้ไข

1.             การให้กู้ยืมเงินจำนวนมากจะต้องมีการทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรลงลายมือของฝ่ายที่เป็นผู้กู้ยืมเพื่อยืนยันหนี้ จึงจะสามารถนำมาบังคับชำระหนี้ได้

2.             การตกลงเป็นหุ้นส่วนกันจะต้องทำเป็นหนังสือเพื่อยืนยันความสัมพันธ์ด้วย เนื่องจากต้องมีการกำหนดสิทธิและหน้าที่ระหว่างหุ้นส่วน เพื่อนำมายืนยันในการบังคับตามที่ตกลงกันไว้

3.             หากไม่มีหลักฐานสัญญาใดๆ อาจฟ้องคดีอาญาในข้อหาฉ้อโกงเพื่อให้รับผิดตามกฎหมายอาญา และอาจนำไปสู่การเรียกร้องให้เขารับผิดและชดใช้เงินได้ แต่การนำสืบเราจะต้องพยายามหาหลักฐานต่างๆมายืนยัน เช่น พยานบุคคล ซึ่งไม่ง่ายที่ศาลจะรับฟัง

4.             การเข้าไปทวงหนี้ด้วยการไปตามทวงถึงที่บ้านถือเป็นการบุกรุกหากไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของสถานที่ และอาจมีเหตุเพิ่มโทษหากเข้าไปในยามวิกาล

5.             การใช้กำลังทำร้ายร่างกายเพื่อสั่งสอนคนที่ผิดสัจจะ หรือญาติพี่น้อง เป็นการกระทำผิดกฎหมายเพราะไม่ใช่การป้องกันตัว หรือกระทำโดยจำเป็น  แต่อาจได้รับการลดโทษหากพิสูจน์ได้ว่าเกิดจากเหตุบันดาลโทสะที่ถูกกระทำเหยียดหยามจากเหตุอันไม่เป็นธรรมยิ่ง ซึ่งกรณีนี้ศาลอาจเห็นว่ายังไม่มากพอก็ได้

ช่องทางเรียกร้องสิทธิ

1.             เรื่องหนี้สินในทางแพ่งและพาณิชย์ เจ้าหนี้จะต้องติดตามไถ่ถามเพื่อทวงหนี้เสียก่อน

2.             หากลูกหนี้ไม่ยอมชำระหนี้ก็สามารถฟ้องร้องต่อศาลแพ่งฯได้

3.             หากไม่มีหนังสือสัญญา จะฟ้องฉ้อโกงจะต้องไปแจ้งความต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ หากตำรวจไม่สั่งฟ้องเพราะหลักฐานไม่พอ ก็อาจแต่งทนายขึ้นฟ้องโดยรวบรวมพยานเองก็ได้ โดยฟ้องศาลอาญา

สรุปแนวทางแก้ไข

                ใช้หลักสัญญาเข้าเป็นหุ้นส่วน สัญญากู้ยืม และการบังคับชำระหนี้ หรือความผิดฐานฉ้อโกง  รวมถึงความผิดฐานทำร้ายร่างกายและบุกรุก   ซึ่งพ่ออาจฟ้องให้มีการชำระหนี้ด้วยการหาหลักฐานเอกสาร หากไม่มีอาจเปลี่ยนเป็นการฟ้องอาญาฐานฉ้อโกง และให้มีการนำสืบพยานหลักฐานต่างๆที่พอจะหามาได้เพื่อบังคับตามสัญญาการเข้าเป็นหุ้นส่วนเพื่อแบ่งปันผลประกอบการตามที่ตกลงไว้   ส่วนวิธีการบังคับชำระหนี้ด้วยการบุกรุกเข้าไปในบ้านผู้อื่นและทำร้ายร่างกายถือเป็นวิธีการที่ไม่ชอบและต้องรับผิดทางอาญาด้วย


 

 

บล็อกของ ทศพล ทรรศนพรรณ

ทศพล ทรรศนพรรณ
เรื่องนี้มีน้องคนหนึ่งนำเรื่องแปลกมากเล่าให้ฟัง เหตุการณ์ก็มีดังนี้ครับ
ทศพล ทรรศนพรรณ
เรื่องสุดท้ายของบริการด้านสื่อสารแล้วนะครับ เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับทุกบ้านแน่ๆ เพราะเดี๋ยวนี้เรามีอินเตอร์เน็ตใช้ที่บ้านกันแล้วแทบทุกหลังเพราะมันทำให้เราสามารถทำงานหรือพักผ่อนที่บ้านได้โดยไม่ต้องเดินทางออกไปนั่งทำงานที่อื่นหรือเสียเงินออกไปซื้อความบันเทิงนอกบ้าน   หนูก็ชอบดูซีรี่ส์แล
ทศพล ทรรศนพรรณ
เรื่องต่อมาผมคิดว่าหลายท่านคงเคยหงุดหงิดอารมณ์เสียกับรถที่ดันมาพังเอาตอนที่เรารีบเร่งจะต้องใช้งานใช่ไหมครับ ที่แย่ไปกว่านั้น คือ เราขับได้แต่ซ่อมไม่เป็นต้องเข็นไปเข้าอู่ซึ่งก็ไม่รู้ว่าที่ไหนดีไม่ดี มีฝีมือน่าเชื่อถือจริงรึเปล่า เพราะเราก็ไม่มีความรู้ด้านเครื่องยนต์กลไกและช่วงล่างใดๆทั้งสิ้น ผู้ชา
ทศพล ทรรศนพรรณ
เรื่องนี้หลายท่านอาจจะเคยเจอปัญหาเดียวกัน หรือเคยได้ยินตามข่าวคราวที่ออกมาหลายครั้งนะครับ เพราะว่าปัจจุบันศูนย์ออกกำลังกายหรือฟิตเนสเซ็นเตอร์เป็นที่นิยมมาก ก็เพราะเราอยากมีร่างกายแข็งแรง รูปร่างสวยงาม เปล่งปลั่งมาจากภายในแต่ไม่มีเวลาไปออกกำลังกายในที่โล่งแจ้งเพราะไม่ตรงกับเวลาว่าง ก็มักจะเข้าฟิตเ
ทศพล ทรรศนพรรณ
เรื่องยุ่งๆ เกิดจากการไม่ได้รับความเป็นธรรมตามเงื่อนไขการสมัครเป็นสมาชิกของบริษัทจำกัดแห่งหนึ่ง ซึ่งได้เข้ามาชักชวนคนในพื้นที่ให้เข้าร่วมทำสัญญาประกันชีวิตแต่ไม่ได้ทำตามเงื่อนไขของสัญญาที่มาเล่าปากเปล่าและมีการปิดบังซ่อนเร้น เพิ่มเติมเงื่อนไขบางอย่าง เมื่อผู้เอาประกันตาย ญาติ ลูกหลานไปร้องขอรับปร
ทศพล ทรรศนพรรณ
เรื่องที่จะนำมาเล่าสู่กันฟังเป็นกรณีที่เกี่ยวกับความเสียหายที่เกิดจากการกระทำของผู้อื่นที่อาจมาเคาะประตูบ้านเราได้ทั้งที่เราก็อยู่เฉยๆในบ้านไม่ได้ออกไปทำอะไรเสี่ยงภัย  แต่กลับประสบภัยจากความประมาทเลินเล่ออย่างรายแรงของผู้อื่น  ลองไปฟังเคราะห์หามยามซวยของน้องคนหนึ่งที่หวังจะใช้กฎหมายเป็น
ทศพล ทรรศนพรรณ
ป้าคนหนึ่งเข้ามาปรึกษาว่าไปโรงพยาบาลรัฐแถวบ้านซึ่งตนมีชื่อเป็นคนใช้สิทธิบัตรทองอยู่ที่นั่น แต่ด้วยความที่ป้าได้รับบัตรมานานมากแล้ว และเมื่อสองปีก่อนได้มีการก่อสร้างและซ่อมบ้านทำให้ต้องโยกย้ายข้าวของออกจากบ้านก่อนจะกลับเข้าไปอยู่อีกครั้งเมื่อซ่อมแซมเสร็จ ทำให้บัตรที่เก็บไว้สูญหายไปเมื่อไหร่ก็ไม่ทร
ทศพล ทรรศนพรรณ
สิ่งที่ขับเคลื่อนโลก คือ เทคโนโลยี การทหาร การค้า และการแพร่ความคิด ความเชื่อ ศาสนา
ทศพล ทรรศนพรรณ
กฎหมาย เขียนด้วยคน บังคับด้วยคน และก็เป็นการควบคุมพฤติกรรมของคน   จึงมีคนสงสัยว่า แล้วอย่างนี้จะมีกฎหมายสิ่งแวดล้อมไปทำไมในเมื่อไปบังคับ ดิน ฟ้า อากาศ หรือน้ำ ไม่ได้  
ทศพล ทรรศนพรรณ
ตลอดหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมา ผมได้ใช้เวลาวนเวียนอยู่กับการทำวิจัยเกี่ยวกับกฎหมายมาโดยตลอด ตั้งแต่ตอนเขียนวิทยานิพนธ์ปริญญาโท
ทศพล ทรรศนพรรณ
หลังจากคำทำนายในบทความ “รัฐเผด็จการ กับ การล้วงตับ” ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ (http://blogazine.in.th/blogs/streetlawyer/post/4833) จึงเป็นเวลาอันสมควรที่ประชาชนและสังคมไทยต้องร่วมกันต่อต้าน ชุดกฎหมายความมั่นคงโดยเฉพาะ พรบ.ความมั่นคงไซเบอร์ ที่มีเนื้อหาจำนวนมากขัดกับ หลักกฎหมายการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล
ทศพล ทรรศนพรรณ
“ความซวยไม่เข้าใครออกใคร” รถหาย โดนเบี้ยวหนี้ ชนแล้วหนีไม่มีใครรับผิดชอบเด็กในท้อง ไปจนถึงเรื่องเงินๆ ทองๆ ที่ถ้าลองได้เกิดขึ้นในหมู่คนรู้จัก ก็มักจบลงด้วยการตัดญาติขาดมิตร ไม่เผาผีกัน คงเป็นสิ่งที่ได้ยินไม่เว้นแต่ละวันใช่ไหม