ระบอบการเมือง ที่ดีที่สุดในโลกนี้มี หรือไม่มี
ถ้าหากมี แล้วถูกขยำขยี้ทิ้งไป
ยัง สามารถพลิกฟื้น กลับคืนมาใหม่
เพราะมันเป็นเพียงแบบแผน ที่ไร้ชีวิตจิตใจ
ถูกขยำขยี้ทิ้งไป สักกี่ครั้ง ( เช่น ประชาธิปไตย )
ถึงคราวจำเป็น ต้องหวนคืนกลับไปใช้
ร่างขึ้นมากำหนดใหม่ ยังได้คืนเหมือนเดิม
แต่ ชีวิตคน แม้เพียง หนึ่ง คน
ไม่ว่า ฝ่ายใด
มาดแม้น มีอันเป็นไป
เหมือนดั่งใบไม้ ถูกเด็ดออกจากขั้ว
ระบอบการเมือง ใดใด
ที่ดีที่สุด ในโลกนี้ ( หรือโลกหน้า )
ก็ไม่อาจ ชุบชีวิต
เข าผู้ตายแล้ว ฟื้น กลับคืนมาใหม่ - เหมือนระบอบแบบแผนที่ไร้ชีวิต
ทำไม เขาผู้เป็นประชาชน จึงต้องเป็นคนแรก
และเป็นคนสุดท้าย ที่ต้องสิ้นชีพสังเวย
ทั้งฝ่ายชนะ และผู้ปราชัย
ในเกมการต่อสู้ ทุกยุคทุกสมัย
ทำไม ทำไม ทำไม พวกเขา
จึงต้องเป็นคนแรก และเป็นคนสุดท้าย
ที่ต้อง ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย...
เมื่อผู้นำทั้งสองฝ่าย มิอาจตกลงกันได้ – ด้วยสันติวิธี
ทำไม...
กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่
ภาพของสุภาพสตรีสาวสวยสองคน
กลางทุ่งหญ้าสีน้ำตาล ณ ท่ามแสงตะวันสีทองชวนฝันทั้งสองภาพนี้ เป็นภาพของ คุณเจี๊ยบ - อรวรรณ ชมพู (คนซ้ายมือ)ที่สวยแบบคมเข้ม และ คุณนาย - มาลานชา (คนขวามือ) ที่ผมเคยนำภาพ Portrait ขาวดำที่สวยแบบหวานคลาสสิกของเธอ มาลงเป็นภาพประกอบเรื่อง “ความอ่อนแอ” ในตอนก่อน เป็นภาพถ่ายจากฝีมือการถ่ายของ Tou paycheck ซึ่งคนเดียวกันกับที่ถ่ายภาพ portrait ขาวดำของเธอ ในวันที่คุณมาลานชาและคุณ Tou paycheck อดีตเพื่อนร่วมชั้นมัธยมจากดาราวิทยาลัย ได้ชักชวนกันเดินทางไปให้กำลังใจคุณอรวรรณที่กำลังจะเปิดร้านกาแฟชื่อ ชมพู แบบเป็นทางการที่บ้านแม่ข้อน ตำบลเมืองงาย อำเภอเชียงดาว…