Skip to main content


ดื่มเถิดเพื่อน...ถ้าหากเพื่อนต้องการดื่ม
เพื่อให้ลืมแผลพิษชีวิตขม
เพื่อให้ลืมอดีตดั่งมีดคม
ซึ่งสั่งสมอยู่ภายในหัวใจเพื่อน


เมาเถิดเพื่อน...ถ้าหากเพื่อนต้องการเมา
เหล้า เหล้า เหล้า...ในร้านยังมีอยู่กลาดเกลื่อน
พร้อมจะให้เพื่อนดื่มเพื่อลืมเลือน
วัน ปี เดือน เหมือนฝันนั้นเสียที

เพื่อให้ลืมความขมขื่นของชีวิต
เพื่อให้ลืมมิ่งมิตรผู้หน่ายหนี
เพื่อให้ลืมความชอกช้ำคนย่ำยี
เพื่อชีวิตเพื่อชีวี...ที่ย่อยยับ

นอนเถิดเพื่อน...ถ้าหากเพื่อนต้องการนอน
ซบโต๊ะเหล้าต่างหมอนก็นอนหลับ
อีกขวดไหม...หากไม่พอจะเพียบพับ
เพื่อโถมทับชีวิตนี้ ซึ่งมีทุกข์

ดื่มเถิดเพื่อน...ถ้าหากเพื่อนต้องการดื่ม
เพื่อให้ลืมความหลังหวังความสุข
หากไม่พอจะล้ม...จนไม่ลุก
มาเปิดจุกกันอีกขวดดวดให้ล้ม

โว้ย ! ดื่มเข้าไป ดื่มเข้าไป เหล้าคือเหล้า
ดื่ม ดื่ม ดื่ม... ให้เมาจนกว่าจะสาสม
ดื่ม ดื่ม ดื่ม... ให้ลืมอดีตดั่งมีดคม
ลืม ลืม ลืม...ความขมขื่นเกินคนจะทนไหว.



หมายเหตุ
; ผมเขียนกวีบทนี้ไว้นานแล้ว เจตนา - มิได้เขียนเพื่อส่งเสริมให้คนดื่มเหล้า แต่เขียนด้วยความประทับใจในภาษิตคำสอน ของ กษัตริย์โซโลมอน บุตรแห่งเดวิดในตำนานพระคริสต์ ผู้ชื่นชมและศรัทธาในคำสอนของพระคริสต์ ที่พูดถึงโทษแห่งการดื่มไว้มากมาย แต่ก็ยังทรงเล็งเห็นคุณงามความดีของเหล้า...สำหรับคนที่มีความทุกข์หนักในชีวิต "เกินคนจะทนไหว "

ด้วยความเข้าใจมนุษย์เอาไว้ว่า "จงให้สุราแก่คนที่กำลังมีความทุกข์หนักดื่ม ถ้าหากการดื่มจะทำให้เขาลืมความทุกข์นั้นเสียได้ " โดยส่วนตัวผม ผมเคยให้เหล้าดื่มแก่คนที่ทุกข์หนัก ( อย่างที่ผมเขียน ) ถึงขนาดคิด...จะฆ่าตัวตาย รอดตาย...มาแล้วหลายคน ( หลอกให้กินเหล้า เมาแล้วเปลี่ยนใจ เพราะกินเหล้าเมาแล้วสนุก จนลืมคิดจะฆ่าตาย  และเลิกคิดในเวลาต่อมา เพื่อกินเหล้าสนุกๆดีกว่า คิดฆ่าตัวตายให้โง่ ฮา! )

แต่โอ้เอย...ตั้งแต่นี้ต่อไป ผมคงไม่มีโอกาสได้ทำเท่ๆอย่างนี้อีกแล้ว  เพราะภาษีขูดรีดของรัฐบาลอภิสิทธิ์ ทำให้เหล้าราคาแพงบัดซบ !

เดี๋ยวนี้ อย่าว่าแต่เลี้ยงใครสักคนเลยครับ แม้แต่จะสั่งให้ตัวเองกิน ยังคิดแล้วคิดอีก...จนบางครั้ง...ต้องตัดสินใจกลับบ้านไปดื่มน้ำผสม แอลกอฮอล์ แก้ขัด ( เออ รสชาติไม่เลวเลยนะ สูตรนี้อยากให้คุณรวิวาร กับคุณเจี๊ยบ ลองคูจังเลย )

และเป็นไปได้ว่า ต่อไปนี้ ถ้าใครคิดจะฆ่าตัวตาย ซวนเซ...มาหาผม ผมก็คงจำใจ ต้องปล่อยให้เขาไปฆ่าตัวตาย...ตามบุญตามกรรมแหละครับท่าน เพราะเหล้าได้กลายเป็นจิตแพทย์ราคาแพง จนเราไม่สามารถเข้าไปถึงบริการที่ซื่อสัตย์ที่สุดในโลกนี้เสียแล้ว เศร้า !. 

20 พฤษภาคม 2552
กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่  

 

บล็อกของ ถนอม ไชยวงษ์แก้ว

ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
หล่อนเป็นผู้หญิง พาร์ทเน่อร์หรือบุตรีนักปราชญ์ หล่อนก็เป็นผู้หญิง รายละเอียดของชีวิตเท่านั้นที่อาจแตกต่างกัน แต่หล่อนก็เป็นผู้หญิง ผู้หญิงในยุครุ่งเรืองของพาราณศรี ผู้หญิงนุ่งบิกินีแถวริเวียร่า หรือผู้หญิงนั่งอยู่ในซ่องราคายี่สิบบาท หล่อนเป็นผู้หญิง มันเป็นความผิดหรือ ถ้าคุณจะรักผู้หญิงสักคน.  
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  มาดามสนิทใจมีความสุขมาก เมื่อวันที่พ้องกลับจากทำงานพร้อมด้วยข่าวดี “คณะกรรมการบริษัทเห็นต้องกัน เลือกบทละครเรื่องยาวของผม” เขาบอกหล่อน “เห็นไหมหนิท นี่เช็คเงินสดห้าพันบาท ค่าล่วงหน้ายี่สิบห้าเปอร์เซ็น” พ้องชูแผ่นกระดาษที่มีความหมายนั้นขึ้นให้หล่อนดู กวัดแกว่งมันอย่างร่าเริง และส่งให้เมีย “ดิฉันดีใจด้วยค่ะ เงินจำนวนนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับเรามากทีเดียว” “นั่นแล้วแต่หนิทจะจัดการอย่างไร”
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ครับ หัวชื่อเรื่องข้างบนนี่ มิใช่เรื่องที่ผมจะเขียน แต่เป็นชื่องานแสดงภาพถ่ายขาวดำและประวัติผลงาน ’รงค์ วงษ์สวรรค์ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ ที่เป็นแรงบันดาลใจ ทำให้คนหนุ่มสาวมากมายหลายคน และหลายรุ่น เดินเข้ามาสู่ถนนสายวรรณกรรม ซึ่งล่วงลับไปเมื่อต้นปีที่แล้ว และผมเลือกให้ฉายาแก่เขาว่า “พ่อมดแห่งภาษากวีมาดวิไลจากบ้านสวนทูนอิน”
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
 
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
    สวัสดีปีใหม่ 2553 ถึงโลกยังทรามสังคมยังบัดสี ไม่เป็นไร เรายังพอ...มีความดี ณ วัน เดือน ปีใหม่...มอบให้กัน
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  ผีเสื้อสีขาว จะบินไปไหน ไปหาดอกไม้ ใช่ไหมผีเสื้อ
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  พระองค์ทรงตรัสกับสาวกของพระองค์ว่า อย่ากระวนกระวายถึงชีวิตของตน ว่าจะเอาอะไรกิน และอย่ากระวนกระวายถึงร่างกายของตน ว่าจะเอาอะไรมานุ่งห่ม เพราะว่าชีวิตสำคัญยิ่งกว่าอาหาร และร่างกายสำคัญยิ่งกว่าเครื่องนุ่งห่ม จงพิจารณาดูอีกา มันมิได้หว่านมิได้เกี่ยว และมิได้มียุ้งฉาง แต่พระเจ้ายังทรงเลี้ยงมันไว้ ท่านทั้งหลายประเสริฐกว่านกกามากทีเดียว มีใครในพวกท่านโดยความกระวนกระวาย อาจต่อชีวิตให้ยาวออกไปอีกศอกหนึ่งได้หรือ
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
    คืนดำ พายุฝนกระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่ง ฉันได้แต่นั่งซุกกายอยู่ในกระท่อม ณ ท่ามกลางปรากฏการณ์ของธรรมชาติที่เกิดขึ้น เฝ้ามองดูพายุฝนเกรี้ยวกราดโหมกระหน่ำซัดสาดสรรพสิ่ง เฝ้ามองดูสายฟ้าแล่บแปลบปลาบ เฝ้ามองดูสายฟ้าผ่าเปรี้ยงปร้าง ณ ซอกมุมที่อบอุ่นและปลอดภัยที่สุด
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  ครั้งหนึ่ง ชายคนหนึ่ง ขุดรูปสลักหินอ่อนที่สวยงามอย่างยิ่ง ได้จากท้องทุ่ง เขาจึงนำมันไปหานักสะสมของเก่า ซึ่งรักของสวยๆงามๆ และเสนอขายให้แก่เขา นักสะสมก็ซื้อไปในราคาสูง แล้วคนทั้งสองก็จากกัน
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ปลายปีที่แล้ว ผมได้รับข่าวฝากประชาสัมพันธ์การแสดงภาพเขียนสีน้ำของพิบูลศักดิ์ ละครพล ชื่อ "ภาพประทับจากการแรมทาง" จากหอศิลป์ริมน่าน จังหวัดน่าน ผ่านมาจนถึงปลายปีนี้ ผมก็ได้รับข่าวคราวการแสดงงานของเขาอีกครั้งหนึ่งจากคุณนิลจากร้านหนังสือ "2521" จังหวัดภูเก็ต ส่งอีเมล์ มาฝากข่าว เพื่อให้ช่วยประชาสัมพันธ์มาว่า
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  1.  
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  ฉันเป็นดอกไม้ริมทาง เบ่งบานอ้างว้างอยู่นอกรั้วบ้าน ไม่สวยแจ่มใสไม่งามตระการ ด้วยเกิดมาเบ่งบานตามบุญตามกรรม