ฝูงแกะเล็กน้อยเอ๋ย อย่ากลัวเลย...

10 December, 2009 - 00:00 -- thanorm

 

พระองค์ทรงตรัสกับสาวกของพระองค์ว่า

อย่ากระวนกระวายถึงชีวิตของตน

ว่าจะเอาอะไรกิน

และอย่ากระวนกระวายถึงร่างกายของตน

ว่าจะเอาอะไรมานุ่งห่ม

เพราะว่าชีวิตสำคัญยิ่งกว่าอาหาร

และร่างกายสำคัญยิ่งกว่าเครื่องนุ่งห่ม

จงพิจารณาดูอีกา

มันมิได้หว่านมิได้เกี่ยว

และมิได้มียุ้งฉาง

แต่พระเจ้ายังทรงเลี้ยงมันไว้

ท่านทั้งหลายประเสริฐกว่านกกามากทีเดียว

มีใครในพวกท่านโดยความกระวนกระวาย

อาจต่อชีวิตให้ยาวออกไปอีกศอกหนึ่งได้หรือ

เหตุฉะนั้น

ถ้าสิ่งเล็กน้อยที่สุดยังทำไม่ได้

ท่านยังจะกระวนกระวายถึงสิ่งอื่นทำไมเล่า

จงพิจารณาดอกไม้

มันงอกขึ้นอย่างไร

มันไม่ทำงาน

มันไม่ปั่นฝ้าย

แต่เราขอบอกท่านทั้งหลายว่า

กษัตริย์ซาโลมอนเมื่อบริบูรณ์ด้วยสง่าราศี

ก็มิได้ทรงเครื่องงามเท่าดอกไม้นี้ดอกหนึ่ง

แม้ว่าพระเจ้าทรงตกแต่งหญ้าที่ทุ่งนาอย่างนั้น

ซึ่งเป็นอยู่ในวันนี้

และรุ่งขึ้นต้องทิ้งในเตาไฟ

 

โอ

ผู้ที่มีความเชื่อน้อย

พระองค์จะทรงตกแต่งท่านมากกว่านั้นหนา

ท่านทั้งหลายอย่าเสาะหาว่าจะกินอะไรดี

จะดื่มอะไรและอย่ามีใจกังวล

เพราะพวกต่างชาติทั่วโลกเสาะหาสิ่งของทั้งปวงนี้

แต่ว่าพระบิดาของท่านทั้งหลายทรงทราบแล้วว่า - ท่านต้องการสิ่งเหล่านี้

แต่ท่านทั้งหลายจงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้า

แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มเติมสิ่งเหล่านี้ให้

 

ฝูงแกะเล็กน้อยเอ๋ย

อย่ากลัวเลย

เพราะว่าพระบิดาของท่านชอบพระทัย

จะประทานแผ่นดินนั้นให้แก่ท่าน

ท่านทั้งหลาย

จงขายของที่ท่านมีอยู่และทำทาน

จงกระทำถุงใส่เงินของตนซึ่งไม่รู้จักเก่า

คือให้มีทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์ - ซึ่งไม่รู้หมดสิ้น

ที่ขโมยมิได้เข้ามาใกล้

และที่ตัวแมลงมิได้ทำลายเสีย

เพราะว่าทรัพย์สมบัติของท่านอยู่ที่ไหน

ใจของท่านก็อยู่ที่นั่นด้วย.

 

 

ครับ นี่คือพระวัจนะบทหนึ่งที่พระเยซูคริสต์ทรงตรัสกับเหล่าบรรดาสาวกมิให้วิตกกังวลในการดำรงชีพ ที่ผมได้อ่านจากหนังสือพระคริสตธรรมใหม่ ฉบับไทย - อังกฤษ ที่จัดพิมพ์แจกโดยองค์การกีเดี้ยนส์ อินเตอร์เนชันแนล และชอบมาก มักจะเปิดอ่านบ่อยๆ เพราะถูกกับคนที่มีจริตวิตกกังวลเป็นเจ้าเรือนอย่างผม เวลาเกิดอาการนี้ขึ้นมาคราวใด เมื่อหยิบขึ้นมาอ่านหรือระลึกถึง ก็มักจะสบายใจคราวนั้นทุกที โดยเฉพาะประโยคที่ว่า “ชีวิตสำคัญยิ่งกว่าอาหาร ร่างกายสำคัญยิ่งกว่าเครื่องนุ่งห่ม” ทำให้เราฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ทุกวันนี้เรามัวไปให้ความสำคัญแก่สิ่งที่เป็นเปลือกนอกของชีวิต จนลืมตระหนักถึงชีวิตของเราที่สำคัญยิ่งกว่าสิ่งใดๆ เพราะคนเราทุกวันนี้มักจะตัดสินกันที่เปลือกนอกนั่นเอง และประโยคสุดท้ายที่ว่า “เพราะว่าทรัพย์สมบัติของท่านอยู่ที่ใด ใจของท่านก็อยู่นั่นด้วย” ช่างทิ่มแทงใจดำมนุษย์อย่างเราๆท่านๆได้ตรงเผงดีแท้...

 

ส่วนเรื่องการแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้า และการทำถุงเงินที่ไม่รู้จักเก่า เมื่อพินิจพิเคราะห์ดูแล้ว ก็สอดดูคล้องกับเรื่องกรรม เรื่องศีลและทานในพุทธศาสนาของเรา ซึ่งเป็นศาสนาที่ค่อนข้างจะว้าเหว่ เพราะเป็นศาสนาแบบอเทวนิยม นั่นคือไม่มีพระเจ้า แต่ผมว่าในทางปฏิบัติ ต่างก็เริ่มต้นด้วยการพึ่งตัวเอง ด้วยหลักการปฏิบัติตัวไปตามมรรคที่จะนำไปสู่ความพ้นทุกข์เหมือนกัน เราจึงมักจะได้ยินทางฝ่ายคริสเตียนเขามักจะพูดกันอยู่เสมอว่า “ช่วยตนแล้วฟ้าจะช่วยเธอ” นั่นแล

 

ครับ

ท่ามกลางวิกฤตการณ์ทางการเมือง และเศรษฐกิจสังคมที่เลวร้าย ซึ่งบีบคั้นประชาชนตาดำๆอย่างเราแทบจะอ้วกออกมาเป็นเลือด เพราะข้าวของที่จำเป็นแก่ชีวิตราคาแพงขึ้นทุกวันๆ แต่ค่าของเงินกลับลดลง มิหนำซ้ำ ยังหายากราวกับงมเข็มในมหาสมุทร ซื้อหวยก็ไม่เคยถูก ( ฮา... ท่านที่เข้าใจผิดคิดว่า ผมเป็นปัญญาชนชี้นำอะไรนั่น คงจะเลิกระแวงและหายสงสัยกันได้แล้วนะครับ เพราะว่าปัญญาชนจริงๆ ไม่ว่าระดับไหนในประเทศนี้ เขาไม่ลดตัวลงมาซื้อหวยให้เสียสถาบันกันหรอกครับ เพราะเขาถือกันว่า การซื้อหวย - เป็นสัญลักษณ์ของคนจน ที่ด้อยการศึกษา โง่เขลาและงมงาย ) จะเลิกซื้อ ก็ไม่เห็นมีความหวังอะไรในประเทศนี้...ที่รัฐบาลผลิตออกมาขูดรีดหากินบนความยากไร้ของคนจนอย่างเรา - เป็นความหวังที่น่าตื่นเต้นเร้าใจ...ยิ่งไปกว่าความหวังจากหวยลอตเตอรี่ราคาใบละ 80 บาท แต่เราต้องกัดฟันซื้อกันในราคาใบละ 110 บาท เป็นอย่างต่ำ - ตามราคาขูดรีดอีกชั้นหนึ่งของพ่อค้าแม่ค้าโดยไม่ปริปาก เพราะเป็นช่องทางเดียว - ที่คนจนแบบสัมบูรณ์ ( แปลว่าจะต้องจนไปตลอดชีวิต ไม่ว่าจะขยันขนาดไหน ) เพราะถูกกระทำจากโครงสร้างของสังคมที่อัปลักษณ์ในประเทศนี้ - อย่างเรา พอจะหวังและฝันหวานกันได้ทุกๆวันที่ 1 และวันที่ 16 ของเดือน...

อา ! คนจนในประเทศไทย

ช่างเป็นคนจนผู้ยิ่งใหญ่เสียจริงๆ

ขอให้กองสลากกินแบ่งรัฐบาลและประเทศไทยจงเจริญ !

 

ครับ

ผมหวังว่า พระวัจนะของพระคริสต์บทนี้ คงจะช่วยให้ท่านผู้อ่านสบายใจกันบ้างไม่มากก็น้อย เพราะปัญหาชีวิตและสังคมที่แก้ไม่ได้ หรือยังแก้ไม่ได้ ถ้าขืนปล่อยใจกระวนกระวายเป็นทุกข์กังวลกับมันโดยไม่รู้จักปล่อยวาง ชีวิตเรา...ก็จะยิ่งย่ำแย่กันไปใหญ่ ดังพระวัจนะที่พระคริสต์ทรงตรัสว่า

มีใครในพวกท่านโดยความกระวนกระวาย อาจต่อชีวิตให้ยาวออกสักศอกหนึ่งได้หรือ”

นี่ผมย้ำบอกแก่ตัวเองเป็นสำคัญ เพราะพักหลังมานี่ ผมมีอาการกระวนกระวายวิตกกับชีวิตค่อนข้างบ่อย จนฝันเห็นโรงพยาบาลจิตประสาทแล้วครับท่าน.


4 ธันวาคม 2552
กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่

 

 

 

ความเห็น

Submitted by แมงก๋ำปุ๊งคำ...... on

โอ.......อาเมน/

สรุปแล้ว...มนุษย์(เกือบ)ทุกคน...ดิ้นรนแสวงหาเงินตรา...เพื่อนำมาซื้อ" ความสุข "ให้กับ
ตัวเองและบริวารกันจริงแท้แน่เทียว... ต้องทำงานกันอย่างหามรุ่งหามค่ำ... ต้องแกร่งแย่ง
ชิงดีชิงเด่นซึ่งกันและกัน... ต้องหาเงินหาทองเพื่อมาเป็นของตัวเอง...ไม่ว่าจะได้มาทางไหน
หรือใครจะเดือดร้อน... หาได้มากเท่าไร...ก็ไม่เคยเพียงพอ... เฮ้อ/ ไม่รู้ว่าจะหาไปทำอะไร
ซะมากมายเกินแก่ความจำเป็นที่จะต้องใช้ในชีวิต...ที่แสนสั้น เพราะมนุษย์บนโลกนี้..ไม่มีใคร
มีชีวิตที่ยืนยาวเกิน 43,800 วันเลย(120 ปีx365 วัน) บางคน...ตั้งหน้าตั้งตาหาเงิน...จนลืมดูแล
ร่างกายและวิญญาญของตัวเอง...ใช้ร่างกายตัวเองซะเกินคุ้ม จากการที่ได้หยิบยืมมาใช้จาก
ธรรมชาติที่ให้มา... จนลืมไปว่า... สุดท้ายแล้ว...พวกเราก็ต้องคืนร่างกายและลมหายใจ...ให้
กับธรรมชาติกันหมด.... คุณจะโกง...คุณจะหาทรัพย์สินอะไรก็โกงมาได้....แต่...มีสิ่งหนึ่งที่ทุก
คนโกงมันไม่ได้เลย....คือ...." ทุกคน...ไม่สามารถ " โกงความตายได้ "...........................

ถึงตรงนี้.....ผมคิดว่า..." เงิน " มันเป็นเรื่องเล็กจริงๆ แต่..ถ้าเรื่องเล็กๆแบ

Submitted by แมงก๋ำปุ๊งคำ...... on

แต่....ถ้าเรื่องเล็กๆแบบนี้...ยังไม่มีปัญญาทำได้...ก็อย่าได้คิดทำในเรื่องใหญ่ๆเลย...จริงม๊ะ..
ฮ่ะๆๆๆๆ

ซำบายดี...ประเทศไทย/

แมงก๋ำปุ๊งคำ...ลุ่มน้ำแม่ระมิงค์/

Submitted by แมงก๋ำปุ๊งคำ...... on

อ้ายหนอม...

อ้ายหนอมซื้อหวย(ล๊อตเตอรี่)ทุกเดือนๆนั้น... คิดไว้บ้างหรือเปล่าว่า...ถ้าถูกรางวัลที่ 1 แล้ว
จะเอาเงินตั้งมากมายไปทำอะไร ? แล้วชีวิตจะเป็นอย่างไร...ต่อจากนี้ไป.......................

ผมเคยคิดเล่นๆน่ะ....ถ้าถูกรางวัลที่ 1 ขึ้นมาจริงๆ.... สิ่งที่เราโหยหา...และภาพฝันที่เราได้
จินตนาการไว้(ซะเริดหรู)นั้น... อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดไว้ก็ได้ มันคงจะสับสนวุ่นวาย
มิใช่น้อย.... ชีวิตอาจจะหาความสุข(ที่แท้จริง)ไม่ได้...ก็ได้ เพราะ....คนที่เราไม่เคยรู้จัก
ก็จะรู้จักเรา...เพื่อน...ที่เราเคยไปขอพึ่งพา(แต่ไม่ค่อยได้)...อาจจะมาหาเรา ญาติพี่น้อง...
ที่ปรกติก็แทบจะไม่ค่อยได้เห็นหน้า...ก็จะมาเต็มบ้าน นี่ยังไม่รวมถึง มูลนิธิ และองค์การการ
กุศลต่างๆอีกหลายแห่ง... คงจะมายืนรอเราหน้าบ้าน.... เอ...อย่างงี้แล้ว...ชีวิตมันจะมีความ
สุขจริงๆเหรอเนี๊ยะ.... ถ้าไม่ให้หรือไม่สนใจล่ะ...จะได้มั๊ย?(เคยตั้งคำถามไว้ก่อน..ถูก)...
เราก็คงจะจะมีศัตรูเพิ่มขึ้น...โดยที่ไม่อยากมี... ฮ่ะๆๆๆๆ.... นี่ยังไม่นับมิจฉาชีพ...ที่คอยจะ
ชิงตัวเราไปเรียกค่าไถ่อีกน่ะ... แต่...ผมคิดทางออกไว้..

Submitted by แมงก๋ำปุ๊งคำ...... on

ต่ออีกนิดน่ะ(ขอให้ได้แชร์ "ความเพ้อฝัน "ที่อาจจะเป็นจริงได้..ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่)

ผมได้คิดทางออก...และวางแผนการใช้เงินไว้แล้ว....แห่ะๆๆๆ คือ...ขั้นแรก...หลังจากเอาเงิน
เข้าบัญชีแล้ว... ก็ทำให้ตัวเองหายตัวไป(จากสังคมที่มีคนรู้จัก)ก่อน....ซักระยะนึง แล้วค่อย
ไปนั่งวางแผน(การใช้เงิน)ให้เป็นประโยชน์...และใช้ให้พอใช้ไปตลอดอายุขัยของเรา.........

สิ่งแรกที่จะทำ...ก็คือการซื้อที่งามๆซักแปลงนึง(10-50 ไร่)...ติดภูเขาสวยๆ... ใกล้ลำธารน้ำ
ทำเป็นบ้านพักตากอากาศ...และทำเกษตรผสมผสานตามพระราชดำริของในหลวง แบบพอเพียงและเพียงพอ
ซื้อโฟร์วิลล์ซักคัน...เอาไว้พาเราท่องเที่ยวเทียวไปในที่ต่างๆ(ในประเทศ)ที่อยากจะไป...
เท่านี้แหล่ะ...คือภาพฝัน(กลางวัน)ของผม...ฮ่ะๆๆๆๆ ..... หลายๆคนคงจะว่าผมเพ้อเจ้อ...แต่
นี่คือการวางแผน(ในฝัน)ไว้...หากวันนั้น...มันเกิดเป็นจริงขึ้นมา....จะได้ไม่ต้องตกใจจนทำ
อะไร.....ไม่ถูก เน๊อะ....ฮ่ะๆๆๆๆๆ....หิ๊วววววววว /(อย่างน้อย...ก็ทำให้นอนหลับสบายล่ะเอ๊า)

แล้ว...ทั่นๆทั้งหลายล่ะ...คิดภาพฝันกันไว้ว่ายังไง ? แชร์ให้ฟังหน่อย...เผื่อจะได้เพิ่มเติมใน
ความฝันผม

Submitted by แมงก๋ำปุ๊งคำ...... on

ส่วนเงินที่เราซื้อหวยทุกงวดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....หลายๆปีที่ผ่านมา...แล้วมันไม่เคยถูก หรือถูกบ้าง
นิดหน่อยนั้น....อย่าเพิ่งท้อ....นี่คือการ " ฝาก " ไว้... จะเป็นฝากแบบออมทรัพย์ หรือ ฝาก
แบบประจำ...ก็แล้วแต่.... แต่ที่แน่ๆ.....ฝากแล้วอย่าลืม " ถอน " ออกมาใช้(บ้าง) หรือ
ถอนแบบ " ปิดบัญชี " (ถูกรางวัลที่ 1) ทั้งต้นทั้งดอก...ที่ได้ฝากสะสม(มานาน...มาก) ออกมา
ใช้ให้เปรม(บุษราคัมวงษ์).....กันเน้อวววววววว....แฮ่ะๆๆๆๆๆ

สวัสดี....ประเทศไทย/

แมงก๋ำปุ๊งคำ...มาแชร์ฟามฝัน/

Submitted by น้ำลัด on

...เรื่องของหวย...

อันที่จริงกองสลากเขาเอาเปรียบผู้ซื้อสุดๆเลยครับ

ยกตัวอย่าง รางวัลเลขท้าย 2 ตัวของล็อตเตอรี่
โอกาสถูกมีเพียง 1 ใน 100
ถ้าพนันกันแบบเสมอตัว ผู้ซื้อควรจะได้เงิน = 80 x 100 = 8000 บาท
(จริงๆ ขายกันตั้ง 110 บาท)
แต่ล็อตเตอรี่คู่หนึ่ง เมื่อถูกรางวัลเลขท้าย 2 ตัว ได้เพียง 2000 บาท
ผู้ซื้อขาดทุนโอกาสไปถึง 6000 บาท ต่อล็อตเตอรี่หนึ่งคู่
(จ่ายเพียง 25 บาท ต่อ 1 บาท)
เหตุผลที่ได้น้อยเพราะต้องไปรวมโอกาสถูกรางวัลใหญ่ด้วย
แต่เชือเหอะ ถึงอย่างไรถ้าคิดเรื่อง "ความน่าจะเป็น" เชิงคณิตศาสตร์แล้ว
เล่น "ไฮโล" เขาจ่ายแฟร์กว่ากันตั้งเยอะครับ (เพียงแต่ต้องระวังลูกเล่นเจ้ามือ)

แบบนี้เหมือนเขาจงใจล้มหวยบนดิน
แล้วบีบใ้ห้ผู้คนหันเข้าหาหวยใต้ดินซึ่งจ่ายแพงกว่าล็อตเตอรี่
(หวยใต้ดินจ่าย 60 บาท ต่อ 1 บาท)

หรือว่าเจ้ามือหวยใต้ดิน "รายใหญ่" เขาอยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้
ก็เงินมันมหาศาลนี่นา เขาถึงมีเพาเวอร์มากมายต่อบ้านนี้เมืองนี้
เขาไม่จำเป็นต้องซื้อเสียงจากคนยากจนหรอกครับ
แต่เขาอาจจะซื้อรัฐบาลทั้งชุดแทน

Submitted by หลานลุงโฮ on

อ้ายถนอมครับถ้าฝันถึงโรงบาลโรคประสาทอีกเจอกันอย่าลืมทักนะครับ
ผมใส่เสื้อสีแดงดอกซอมพอนุ่งกุงเกงเหลืองดอกคูณสะพายย่ามสีม่วงเม็ดมะปราง
ปะเข่าด้วยธงไตยรงค์แนวตั้งทั้งสองข้าง
มือซ้ายถือคัมภีร์ห่อสากกะเบือมือขวาถือแปรงสีฟัน
วันทั้งวันผมชอบสูบบุหรี่และแปรงฟันไปพร้อมๆกัน
บางครั้งอาการดีๆอาจพ่วงเขียนจดหมายถึงตัวเองด้วย
แล้วอ้ายอย่ามาถามคำถามโง่ๆเหมือนหมอปัญญาอ่อนที่โรงพยาบาลล่ะ
ผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าผมเขียนมาว่าอย่างไรบ้าง
ก็ผมยังไม่ได้จดหมายเลย
อ้ายว่างั้นมั๊ยครับ

ด้วยความเคารพ
จิตแพทย์หวาดระแวง แดงดอกคูณ
ปล. อย่าลืมทักกันนะครับ*--*

Submitted by แสงพ่ว on

"สลากกินแบ่ง"

ตอนนี้คงยังไม่ถึงคิวที่เขาจะแบ่งให้ครับ

ขออีกสักชาติเดี๋ยวคงถึงคิวครับ อ้าย

ซำบายดีเมืองฝาง

Submitted by น้ำลัด on

เรื่องเล่าเล็กๆ...ปลาหลิมต๋าบอด

ชุมชนเกษตรกรในภาคเหนือนั้นมีการจัดการกับแหล่งน้ำ
เพื่อการเกษตรของตนเองมาแต่โบราณกาล
(ผมไม่แน่ใจว่ามีในภูมิภาคอื่นๆหรือไม่)
เขาจะมีผู้นำในการจัดการน้ำเรียกว่า "แก่ฝาย" หรือ "แก่เหมือง"
ขึ้นอยู่กับว่าเขาคนนั้นมีหน้าที่ดูแลอะไร
แยกต่างหากจากผู้นำทางด้านการปกครองท้องถิ่น
สมาชิกก็คือกลุ่มที่มีที่ทำกินในแนวของลำเหมืองส่งน้ำนั้นๆ
เท่าที่รู้เขาไม่ได้รับเงินค่าจ้างหรอกครับ เป็นการเสียสละเพื่อส่วนรวมล้วนๆครับ
(และเขาไม่ีมีการมาป่าวประกาศคุณงามความดีให้ชาวประชารับรู้ด้วยครับ)

Submitted by น้ำลัด on

เรื่องเล่าเล็กๆ...ปลาหลิมต๋าบอด (2)

บ้านน้ำลัดก็เหมือนกับท้องถิ่นอื่นๆครับ
เมื่อถึงหน้าแล้ง "แก่เหมือง" เขาก็จะมีการเรียกสมาชิกมาประชุมกัน
กำหนดวันร่วมแรงร่วมใจกัน ขุดลอกลำเหมืองที่ตื้นเขินจากการใช้งานมาทั้งปี
ก่อนทำการขุดลอก เขาจะต้องหยุดส่งน้ำ
ในเวลานี้เองชาวบ้านที่อยู่ใกล้ลำเหมืองก็จะไปจับปลากัน เมื่อน้ำในลำเหมืองลดระดับลง
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่มีโอกาสไปจับปลากับเขา (โดยไม่มีอุปกรณ์จับปลา)
แล้วบังเอิญวันนั้นผมจับปลาช่อนได้ตัวใหญ่กว่าใครๆที่ไปจับกัน
ยังความประหลาดใจแก่คุณป้าของผมมาก ไม่อยากจะเชื่อว่าผมจับได้เอง
เนื่องจากเขาเห็นว่าผมไม่ได้อยู่กับท้องไร่ท้องนา หากแต่เรียนหนังสือตลอด
ไม่น่าจะจับปลาด้วยมือเปล่าได้ ท่านก็เลยบอกผมและใครต่อใคร อย่างสนุกสนาน
ว่าปลาช่อนที่ผมจับได้มันเป็น “ป๋าหลิมต๋าบอด” (ปลาช่อนตาบอด)

Submitted by น้ำลัด on

เรื่องเล่าเล็กๆ...ปลาหลิมต๋าบอด (3)

จริงๆแล้วยังไม่เท่านั้นนะครับ ผมยังได้ปลาหลด (ป๋าแล็ด)
มาจำนวนพอที่จะทำกินกันได้มื้อหนึ่ง
เพียงแค่เดินไปเมียงมองขี้โคลนที่เขาโกยขึ้นมาจากลำเหมือง
มันจะมีปลาหลดติดขึ้นมาด้วยครับ
บางทีมันก็ดิ้น บางทีมันก็ไม่ดิ้น ก็ต้องสังเกตเอา
โคลนตรงไหนมีส่วนแหลมๆ ลองหยิบดึงขึ้นมา มักจะเป็นปลาหลดครับ
ลูกชายของคุณป้า มีศักดิ์เป็นพี่ชาย ขณะนั้นเรียนอยู่คณะแพทย์ฯ ม.ช.
สงสัยเป็นอันมากว่าผมจับปลาหลดมาได้อย่างไรตั้งเยอะแยะด้วยมือเปล่า
พอพาเขาไปดูจึงถึงบางอ้อ แล้วก็ช่วยกันหา ช่วยกันดึงมาได้อีกหน่อยหนึ่ง
ค่ำนั้นปลาหลดถูกสำเร็จโทษ เข้าไปอยู่ในท้องกันถ้วนหน้า

Submitted by ,มาชา on

เพิ่งซื้อมา ๒ ใบ
๕๕๕
ใบละ ๑๑๐
เพื่อความจนที่ยื่งเล็ก

ขอบคุณ คุณถนอม ที่มีใจเผื่อแผ่เอาของดีมาให้อ่านกัน แต่ขอบอกว่าคนแปลยังแปลไม่ดีเท่าไหร่ บางตอนอ่านไม่ชัดเจน ถ้าแปลดีๆ คงจะกินใจมากในพระคริสต์พจนะดังกล่าว
พอดีกับที่ได้ถอดคำประพันธ์บทหนึ่งของ คาฮ์ลิล ยิบราน ที่พูดถึงพระเจ้าเอาไว้อย่างไพเราะ จึงขอนำมาเขียนลงไว้ ณ ที่นี้ เพื่อให้เป็นความสุขสำหรับปีใหม่ 2010 แด่คุณถนอมและทุกคนในเว็บ รวมทั้งคนไทยทุกคนที่ร่วมชะตากรรมเดียวกันด้วย
You are always pouring
in to my heart
the most noble and most beautiful elements.
Your thoughts, your wholesome ideas
and your way of seeing life
make me see things clearly.

พระองค์ทรงพรั่งหลั่งไหล
สู่ข้างในดวงใจข้า
ทรงนำมาสิ่งงามเลิศ สุดประเสริฐศรีสง่า
ทรงคิดทรงสร้างจินตการ
ทรงรู้ทางแห่งชีวา
ทรงนำข้าได้เล็งแล เห็นสิ่งแท้แน่ชัดเจน ฯ

Submitted by แสงเดือน on

อ้ายถนอมครับ ฐานะที่ได้เป็นแฟนประจำคอลัมน์ของอ้ายแต่อยูเมืองไกลไม่สามารถไปสัวสดีปีใหม่ที่เชียงใหม่ได้ ก็เลยได้วานน้องต้อยอาจารย์ที่วิจิตรศิลป์ให้ช่วยนำสุรากลั่นพื้นบ้าน (ปูคา สันกำแพง) ไปคารวะสัวสดีปีใหม่ไว้ที่ร้านสุดสะแนน ไม่ทราบว่าน้องต้อยมีเวลาเอาไปให้หรือยัง ขอให้อ้ายมีความสุขในปีใหม่(ฝรั่ง) นี้นะครับ ขอบคุณที่ขยันเขียนมาให้อ่านกันเสมอๆ บุญรักษาเหมือนเดิมครับ.

Submitted by แสงเดือน on

อ้ายถนอมครับขอรบกวนนิดหน่อยครับ ผมพึ่งโทรคุยกับน้องต้อยแล้ว เขายังไม่มีเวลาไปเยือนร้านสุดสะแนนเพราะภรรยาต้องนอนโรงหมออยู่หลายมื้อแล้ว แต่ได้ไปก่อนปีใหม่แน่ครับ .

Submitted by ถนอม ไชยวงษ์แก้ว on

ขอบคุณ แมงก่ำปุ๊งดำ น้ำลัด บุญคติธรรม ลุงโฮ แสงเดือน ฯลฯ ทุกท่านที่เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นในเรื่องพระคริสตธรรม เลยมาจนถึงล้อตเตอรี่ ต้องขออภัยอาทิตย์นี้ที่ไม่ได้สนทนาเป็นรายบุคคล ( ที่ผมให้ความสำคัญ ไม่ยิ่งหย่อนกว่าบความ ) เพราะผมยังแก้ปัญหาเน็ทที่บ้านยังไม่ได้ ขอบคุณครับ