ชาญวิทย์ เกษตรศิริ - ผมอยากจะเชื่อว่า ณ บัดนี้ สังคมสยามประเทศไทยเรา มี “ตัวจริง - ของจริง”

27 September, 2012 - 13:58 -- thanorm

 

 

ถนอม ไชยวงษ์แก้ว

 

   

 เมื่อผมได้อ่าน

จดหมายเปิดผนึกของอาจารย์ชาญวิทย์ เกษตรศิริ เรื่อง สถาบันกษัตริย์ไทย กับมาตรฐานสากล และปัญหา กม. หมิ่นฯ ม. 112” ที่เขียนถึงสมาชิกบ้านเลขที่ 111 ผ่าน นายแพทย์ทศพร เสรีรักษ์ ที่ตีพิมพ์ในคอลัมน์ คนค้นคิด หน้า 16 ของหนังสือพิมพ์ เลี้ยวซ้าย ปีที่ 8 ฉบับที่ 1 มิถุนายน 2555 ที่นำมาจาก www.voicetv.co.th

ผมพลันรู้สึกว่า

นี่คือ ข้อเขียนที่แสดงความคิดเห็นในเชิงสร้างสรรค์สังคม ที่พูดถึงภาพรวมความขัดแย้งทางการเมืองอีกชิ้นหนึ่งที่มีคุณค่าน่าเชื่อถือ ปราศจากอคติ ต้องตัดเก็บเอาไว้ และควรนำมาเผยแพร่ที่นี่อีกชั้นหนึ่ง เพื่อให้ผู้ที่สนใจทางการเมืองได้อ่านและเพิ่มพูนความเข้าใจความขัดแย้งและการต่อสู้ทางการเมืองระหว่างผู้ที่ต้องการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองจากระบอบ ราชาธิปไตย มาเป็น ระบอบ ประชาธิปไตย เมื่อ 100 ปี ก่อน มาจนถึงปัจจุบัน เพื่อที่จะกำหนดจุดยืน ท่าที บทบาท และทัศนะทางสังคมที่ถูกต้องในฐานะประชาชนคนธรรมดาคนหนึ่ง

เช่นเดียวกับบทความของอาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ ที่ผมนำมาเสนอในคราวที่แล้ว และขออนุญาตอาจารย์ชาญวิทย์เปลี่ยนชื่อจดหมายเปิดผนึกของอาจารย์ จากชื่อเดิม มาเป็น - ผมอยากจะเชื่อว่า ณ บัดนี้ สังคมสยามประเทศไทยเรา มี ตัวจริง -ของจริง ตามวาทกรรมที่ให้ความหวังแก่นักประชาธิปไตยในตอนท้ายของจดหมาย เพราะแลฟังดูนุ่มนวลชวนอ่าน ไม่แข็งทื่อน่ากลัวเหมือนชื่อเดิม ที่เห็นแล้ว ผมอยากจะเปิดผ่าน และวิ่งหนี ถ้าหากไม่มีเครดิตชื่อของอาจารย์ชาญวิทย์ จ้างผมก็ไม่เสี่ยงไปอ่านให้เสียเวลา

ดังนี้

เนื่องในโอกาสที่ท่านจะพ้นโทษจองจำ

ของ กระบวนการตุลาการณ์โลกาภิวัตน์ ผมขอแสดงความยินดี และขออวยพรให้ท่านจงประสบแด่ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ที่สามารถจะดำเนินงาน เพื่อชาติ และราษฎรไทย ของเราสืบไป และผมขอถือโอกาสนี้ แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับ สถาบันกษัตริย์ไทย กับมาตรฐานสากล และปัญหา กม. หมิ่นฯ ม. 112” ที่เป็นประเด็นสำคัญสำหรับอนาคตของประเทศชาติ และประชาชนของเราดังต่อไปนี้

จากการศึกษาและการสอน วิชาประวัติศาสตร์การเมืองสยาม / ไทย มาเป็นเวลานานปี ผมได้พบว่า ขณะนี้สังคมและประชาชนไทยของเราเผชิญต่อปัญหาที่ท้าทายอย่างยิ่ง คล้ายๆกับที่ได้เผชิญมาแล้วเมื่อ พ.ศ.2475 (1932) คือเมื่อ 80 ปีที่แล้วในเรื่องของ รัฐธรรมนูญ ที่ถ้ามองจากเหรียญด้านหัวของ คณะเจ้า ก็กล่าวกันว่า คณะราษฎร ใจร้อน ชิงสุกก่อนห่าม

แต่ถ้ามองจากเหรียญด้านก้อยของ คณะราษฎร ก็เชื่อกันว่า คณะเจ้า นั่นแหละ ล่าช้า อืดอาด ไม่ทันโลก ผ่านจาก การปฎิรูป พ.ศ.2435 (1893) รัชกาลที่ 5 (ตรงกับสมัยจักรพรรดิเมจิ) ก็แล้ว จนถึงรัชกาลที่ 6 (ทดลองดุสิตธานีก็แล้ว) รัชกาลที่ 7 (ทรงให้ที่ปรึกษาต่างชาติ ร่างรัฐธรรมนูญก็แล้ว)

ก็ยังไม่พระราชทานรัฐธรรมนูญเสียที!

จึงมี ความจำเป็นทางประวัติศาสตร์ ที่จะต้องมี การปฎิวัติประชาธิปไตย 24 มิถุนายน 2475” เพื่อเปลี่ยน ระบอบราชาธิปไตย ให้เป็น ระบอบประชาธิปไตย

ปัญหาที่สังคมและประชาชนไทย เผชิญอยู่ในสมัยรัชกาลปัจจุบัน ก็คือ เราจะสามารถปฏิรูป และแก้ไข กฎหมายหมิ่นฯ มาตรา 112” ได้ช้า หรือได้เร็ว และทันท่วงทีกับสถานการณ์ของการเมืองภายในของเราเอง กับสถานการณ์ของการเมืองระหว่างประเทศหรือไม่ นี่คือปัญหาของเหรียญสองด้าน ที่ต้องชั่งน้ำหนัก ระหว่าง ด้านหัวกับด้านก้อย ระหว่าง กลุ่มอำนาจเดิม - พลังเดิม กับ กลุ่มอำนาจใหม่ - พลังใหม่

จากการศึกษาของผม พบว่ามีข้อมูลใหม่ๆเกี่ยวกับปัญหา ก.ม. 112 ปรากฏอยู่ในหนังสือเล่มใหม่ที่ ฯพณฯอานันท์ ปันยารชุน เป็นประธานรวบรวมและจัดพิมพ์ ในวโรกาศ 84 พรรษา ชื่อ King Bhumibol Adulyadaj: A Life’s Work หน้า 383 ราคา 1,235 บาท หรือ 40 US$ มีนักเขียนมีชื่อด้านวิชาการ เช่น คริสเบเกอร์ - พอพันธ์ อุยยานนท์ เดวิส สเตร็กฟุส ร่วมด้วย

ในหนังสือเล่มนี้บทที่ว่าด้วย กฎหมายหมิ่นประมาท ดูหมิ่นหรือแสดงความอาฆาตมาดร้าย...หน้า 303 – 313 (The Low of Lese Majeste) เป็นข้อความถอดภาษาไทยได้ดังนี้

จากปี พ.ศ. 2536 (1993) ถึงปี พ.ศ. 2547 (2004) เป็นเวลาถึง 11 ปี โดยเฉลี่ยแล้ว จำนวนคดีหมิ่นฯใหม่ๆลดลงครึ่งหนึ่ง และก็ไม่มีคดีหมิ่นฯเลย ในปี 2545 (2009)...

อย่างไรก็ตามในปีที่ผ่านมาเร็วๆนี้

จำนวนคดีหมิ่นฯที่ผ่านเข้ามาในระบบศาลของไทยนั้น เพิ่มขึ้นอย่างน่าสังเกต ในปี พ.ศ. 2552 (2009) มีคดีเกี่ยวข้องที่ส่งไปยังศาลชั้นต้น สูงเป็นประวัติการณ์ถึง 165 คดี...

ข้อความดังกล่าวยังขยายความต่ออีกว่า

ขณะนี้ประเทศไทยมีกฎหมายหมิ่นฯ ที่มีโทษรุนแรงที่สุดในรอบหนึ่งร้อยปี เทียบได้ก็แต่ระบบกฎหมายของญี่ปุ่นในสมัยสงครามโลก (ครั้งที่ 2) เท่านั้น โทษขั้นต่ำสุด (ของไทย) เท่ากับโทษสูงสุดของจอร์แดน และเป็นสามเท่าของโทษในระบอบกษัตริย์โดยรัฐธรรมนูญในยุโรป...

นี่นับได้ว่า

สูงสุดในมาตรฐานสากลของอารยประเทศ ซึ่งก็ทำให้ ราชอาณาจักรไทย ในสมัยรัชกาลนี้ มีคดีหมิ่นฯขึ้นโรงศาลมากที่สุดเป็นประวัติการณ์ของโลกเช่นกัน

ผมคิดว่าข้อมูลเชิงประจักษ์จากหนังสือสำคัญเล่มนี้ ก็น่าจะเพียงพอที่จะทำให้เราๆท่านๆทั้งหลาย จักต้องนำมาพิจารณา เพื่อปฏิรูปปรับปรุงแก้ไข ทั้งนี้ยังไม่ต้องพูดถึงคดีที่ค้างคากันอยู่จำนวนมากรวมทั้งกรณีของ อากง (ที่เสียชีวิตไปแล้วในคุก) และ/หรือ จีรนุช สมยศ ดา ตอร์ปิโด ก้านธูป

ฯลฯ


ข้อเสนอของ
ครก.112” คณะนิติราษฎร์และ กลุ่มสันติประชาธรรม ตลอดจนคนหนุ่มสาว นักคิดนักเขียน กวีรุ่นใหม่ และประชาชนคนธรรมดาโดยทั่วไป ให้ปฏิรูปแก้ไข ก.ม.หมิ่น 112 นั้น เป็นข้อเสนอที่ผมได้ไตร่ตรองทางวิชาการ ทั้งทางรัฐศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และนิติศาสตร์แล้ว และเห็นพ้องด้วยควรสนับสนุน จึงได้ลงนามร่วมไปกับทั้งบรรดาอาจารย์ และบุคคลทั้งหลาย จำนวนมากมายต่อหลายหมื่นชื่อ

ข้อเสนอของ ครก.112” คณะนิติราษฎร์ และ กลุ่มสันติประชาธรรม ตลอดจนคนหนุ่มสาว นักคิด นักเขียน กวีรุ่นใหม่ และประชาชนธรรมดาๆโดยทั่วไป สามารถผลักดันให้ดำเนินการให้ผ่านสภาฯได้ มีสส. สว. ที่มีทัศนะกว้างไกล มีความกล้าหาญทางจริยธรรมทางการเมือง รับลูกที่จะดำเนินต่อ  ในกรอบของกฎหมาย ในกรอบของรัฐธรรมนูญ ก็จะช่วยให้สังคมไทยเรามีสันติสุข และจะทำให้สถาบันกษัตริย์ของเรา มั่นคง สถาพร และที่สำคัญคือได้มาตรฐานสากลดังเช่นนานาอารยประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สหราชอาณาจักร และยุโรปตะวันตก ไม่ทำให้สถาบันกษัตริย์อ่อนแอ เกิดปัญหาภายใน และล่มสลายไปอย่างในยุโรปตะวันออก ในยุโรปกลาง ในเอเชียตะวันออก และ/หรือเอเชียใต้

จากการศึกษาทางวิชาการของผม พบว่าสหราชอาณาจักรยุโรปตะวันตก (อาจรวมหรือไม่รวมญี่ปุ่น ซึ่งเป็นกรณีพิเศษที่แพ้สงคราม และถูกสหรัฐยึดครอง และเขียนรัฐธรรมนูญบังคับ) ต่างก็มีสถาบันกษัตริย์ที่มั่นคงสถาพร เพราะได้ปฏิรูป แก้ไขให้สถาบันกษัตริย์เป็นสถาบันที่ใช้ พระคุณ ที่กรอปด้วยเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา ยังให้เกิดความรัก ความเชื่อ ความศรัทธามากกว่าการใช้ พระเดช ที่ทำให้เกิดความกลัว ความเกลียดชัง และข่มขู่ด้วยคุก ด้วยตะราง หรือแม้แต่การใช้ความรุนแรง เข้าประหัตประหารทำลายชีวิตกัน


เราได้เห็นมาแล้ว

กับโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น กับ ฯพณฯปรีดี พนมยงค์ ของเรา (และเหยื่อในกรณีสวรรคตรัชกาลที่ 8) กับ ดร.ป๋วย อึ๊งอาภรณ์ หรือเหยื่อในเหตุการณ์ 6 ตุลาวันมหาวิปโยค 2519” หรืออีกหลายๆเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นกับผู้คนในชนบท หรือผู้คนชายแดนชายขอบที่ห่างไกล และหลุดไปจากหน้าประวัติศาสตร์ กับความทรงจำของเราๆท่านๆในเมืองหลวง ฯลฯ

แน่นอน ผมทราบดีว่าบรรดาอารยประเทศในยุโรปตะวันตกส่วนใหญ่ก็มี กม. หมิ่นฯ เช่นกัน แต่การลงโทษ กับการบังคับใช้ ก็หาได้รุนแรง สาหัสสากรรจ์ พร่ำเพื่อ และที่สำคัญคือ ปล่อยให้ ม. 112 กลายเป็นเครื่องมือ ทางการเมือง ของนักการเมืองทั้งในหรือนอกเครื่องแบบ หรือสวมสูทผูกเน็คไทใช้เป็น เครื่องมือ ในการทำลายฝ่ายตรงกันข้าม

ผมอยากจะขยายความต่ออีกว่า ถ้าเราจะรักษาสถาบันประชาธิปไตย ควบคู่กันไป กับการรักษาสถาบันกษัตริย์ เราต้องปฏิรูป กม.หมิ่น 112 เราต้องดูตัวอย่างประเทศที่มี สถาบันประชาธิปไตยอยู่ร่วมกันได้กับ สถาบันกษัตริย์ เราต้องดูประเทศที่ศิวิไลซ์ ที่เป็นอารยะ ไม่ดูประเทศที่ล้าหลัง เราต้องดูที่ที่เป็นมาตรฐานของโลก ซึ่งในเรื่องนี้ เราหนีไม่พ้นที่จะต้องดูแบบขออังกฤษ (ที่เราเรียนรู้และลอกเลียนแบบมา นับตั้งแต่ คำขวัญ - สีธงชาติ - เพลงสรรเสริญพระบารมี - เครื่องแบบราชการ - เรื่องราชฯ - สายสะพาย การถวายคำนับ -  การถอยสายบัว นานานานับประการ)

หรือแบบของประเทศในยุโรปตะวันตก (ที่ตามแบบของอังกฤษ)  ที่รักษา สถาบันกษัตริย์ กับ สถาบันประชาธิปไตย/ประชาชน อยู่คู่กัน ไม่ใช่ทำให้สถาบันกษัตริย์ขัดแย้งกับ สถาบันประชาธิปไตย

สังคมไทย ถึงจุดที่กำลังถูกท้าทายอย่างมาก เราต้องไม่ฝืนกระแสโลก ยิ่งทุกวันนี้ การสื่อสารเร็วขึ้น มีโซเชียลเน็ตเวิร์ค มีเฟซบุ๊ค มียูทูบ ถ้าไม่ดูปัจจัยภายนอกเลย เรามีสิทธ์พังไดัง่ายๆ

การมีนักวิชาการ และผู้คนจำนวนไม่น้อย บอกว่าสังคมไทยของเรานั้น ไม่ควรนำไปเปรียบเทียบกับสังคมประเทศอื่นเลยนั้น สังคมไทย แม้จะมีลักษณะพิเศษก็จริง แต่เราก็เป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนี้ แต่ถ้าเราดูในโลกนี้ องค์การสหประชาชาติ มีประเทศสมาชิก 193 ประเทศ ผมถามว่าประเทศส่วนใหญ่ เป็นระบบสถาบันกษัตริย์ หรือระบบประธานาธิบดี

คำตอบคือ

ประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์ หรือ 30 ประเทศเท่านั้น เป็นระบอบกษัตริย์

ในขณะที่ระบอบสาธารณะรัฐ หรือ ประธานาธิบดี มีถึง 85 เปอร์เซ็นต์


เราต้องดูโลกใบใหญ่นี้

ให้เห็นว่าโลกนี้เป็นอย่างไร เราผืนกระแสโลกไม่ได้ ถ้าเราทำให้ สถาบันกษัตริย์ กับ สถาบันประชาธิปไตยขัดแย้งกัน สังคมไทยจะมีปัญหาแน่ๆ แต่ถ้าเราสามารถทำให้สองสถาบันนั้นอยู่ร่วมกัน ควบคู่กันไปได้ สังคมนี้ก็จะมีความหวัง ไม่เกิดความขัดแย้งรุนแรง เหมือนที่เคยเกิดการรบราฆ่าฟันกันมาหลายต่อหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็น วันมหาปิติ 14 ตุลา 2516 (ปิติ - เพราะเชื่อว่าชัยชนะเป็นของนักศึกษาประชาชน ที่ขับไล่เผด็จการ ถนอม ณรงค์ ประภาส ได้สำเร็จในห้วงเวลานั้น -  ถนอม ไชยวงษ์แก้ว ขยายความ) / วันมหาวิปโยค 6 ตุลา 2519” (วิปโยค - เพราะรัฐบาลแต่งตั้ง ธานินทร์ กรัยวิเชียร ได้เพิ่มบทลงโทษผู้กระทำผิดใน กม. หมิ่นฯ ม. 112 และพลิกกลับมาใช้อำนาจกฎหมายนี้มาตั้งข้อหากับ นิสิตนักศึกษา ประชาชน และผู้นำชาวนา เป็นผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ ที่คิดจะทำลาย สถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ก่อนจะลงมืดกวาดล้างอย่างเหี้ยมโหด ฯลฯ โดยเฉพาะการสังหารผู้นำชาวนาทั่วประเทศ และกฎหมายที่น่าเกลียดน่ากลัวนี้ ก็ยังคงดำรงอยู่เป็นเครื่องมือทางการเมืองของกลุ่มอำนาจเก่ามาจนถึงปัจจุบัน โดยมิได้รับการแก้ไข ทำให้ใครต่อใครหลายคนตกเป็นเหยื่อในสมัยรัฐบาลอภิสิทธิ์ ตัวแทนของอำนาจเก่า อย่างที่รู้ๆกัน เพราะอำนาจเก่าหวงแหนเอาไว้เป็นดาบอาญาสิทธิ์ ที่ใครจะแตะไม่ได้ - ถนอม ไชยวงษ์แก้ว ขยายความ) /  วันพฤษภาเลือด 2535 /  รวมถึงเหตุการณ์ เมษา - พฤษภาอำมหิต 2553” ด้วย

 

ท้ายที่สุด

ผมค่อนข้างเป็นห่วงว่าการปฏิรูปแก้ไข กม. หมิ่นฯม. 112 คงจะยากเย็นเข็ญใจยิ่ง เพราะมีแรงต้านทานจาก พลังเดิม - อำนาจเดิม ที่เต็มไปด้วย โลภะ โทสะ โมหะ และ อวิชชา สูง

ส่วน พลังใหม่ - อำนาจใหม่ ก็มีทั้งเฉื่อยชา เมินเฉย ได้ดีแล้ว ก็ทำตัวเป็นวัวลืมตีน บางคน เกี้ยเซี๊ยะ บางคน มือไม่พายแล้ว แถมยังเอาเท้าไปราน้ำ

 

คนจำนวนไม่น้อย ที่อยู่ในสังคมชั้นสูง ที่ผมจำเป็นต้องพบปะเป็นครั้งคราว คุยกันทีไร ก็มักบอกกับผมว่า

เห็นด้วยๆๆ

แต่ก็มีน้อยคนที่ในที่แจ้ง ในที่สาธารระ จะกล้ออกมาพูด มาแสดงความคิดเห็น

ขีดเขียนเพื่อสังคม !

ผมจึงเป็นห่วงว่า

ถ้าเป็นกันแบบนี้ โอกาสที่สังคมนี้จะแตกหักไปไกลจนถึงนองเลือดเหมือนๆ พฤษภาเลือด 2535” หรือ เมษา - พฤษภา 2553” และเกิด กลียุค ดังที่ปรากฏใน เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยา และบนหน้าบันลังก์ทับหลัง ปราสาทเขาพนมรุ้งกับ ปราสาทเขาพระวิหาร (ปางทำลายล้างโลก ของ ศิวนาฏราช กับปางสร้างโลกใหม่ ของ นารายณ์บรรทมสินธุ์)

ถ้ามองตามกาลานุกรมประวัติศาสตร์ ที่ผมได้เล่าเรียนมา สังคมไทยของเรา ก็ยังพอมีโอกาสที่จะ ปลดล๊อคปลดเงื่อนไขการนองเลือด หรือ กลียุค ได้ แต่ก็นั่นแหละ สังคมก็ต้องการผู้ที่มี ความกล้าหาญทางจริยธรรมสูง มาก ในการทำภารกิจนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการเสียสละของผู้ที่อยู่ในปีก พลังเดิม กับ อำนาจเดิม

การเปลี่ยนแปลง

ทางประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญๆของไทยและของสากลโลก ก็จำนวนผู้คนไม่มาก บางทีก็เพียงแค่สิบ บางทีก็เพียงแค่ร้อย ที่จะก้าวขึ้นมาเป็น ผู้ก่อการในการเปลี่ยนแปลง แน่นอน ผู้ก่อการ จำนวนไม่มากนักนั้นต้องได้รับแรงสนับสนุนจากสังคมจากผู้คนส่วนใหญ่ที่เป็น ตัวจริง - ของจริง จึงจะทำการได้สำเร็จ

ผมอยากจะเชื่อว่า ณ บัดนี้ สังคมสยามประเทศไทยของเรา มีตัวจริง - ของจริง มีประชาชนที่หลากหลายจำนวนมหาศาล ทั้งในกรุงในนบทอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน ที่พร้อมแล้วสำหรับการเปลี่ยนแปลง แก้ไขและปฏิรูป กม.หมิ่นฯ ม. 112

 

ที่จะทำให้ทั้ง สถาบันประชาธิปไตย - ประชาชน

และ สถาบันกษัตริย์ อยู่ร่วมกันได้โดยสันติ

ในกรอบของ เสรีภาพ เสมอภาค และ ภราดรภาพ

ต้องตามเจตนารมณ์ และจิตวิญญาณ

ของ กบฏราชาธิปไตย ร.ศ. 130” เมื่อ 100 ปี ที่แล้ว

กับ ปฏิวัติประชาธิปไตย 24 มิถุนายน 2475” เมื่อ 80 ปีที่แล้ว

และ ปฏิวัติประชาชน 14 ตุลาคม 2516” เมื่อ 39 ปีที่แล้ว

คบเพลิงของการต่อสู้ เพื่อประชาธิปไตย เพื่อศักดิ์ศรีขอมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน ได้ถูกส่งต่อมายังคนรุ่นเราๆท่านๆ ณ วันนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนรุ่นเก่า เช่น รุ่นตุลา 2519” หรือรุ่นกลางเก่ากลางใหม่ รุ่นพฤษภา 2535” หรือรุ่นล่าสุด

เมษา / พฤษภา 2553”

 

ขอแสดงความนับถือ

นายชาญวิทย์ เกษตรศิริ

อดีตอธิการบดี มหิทยาลัยธรรมศาสตร์

ข้าราชการบำนาญ

29 พฤษภาคม 2555

 

ครับ ผมหวังว่า จดหมายเปิดผนึกฉบับนี้ของอาจารย์ คงจะช่วยให้หลายๆท่านเข้าใจความขัดแย้งทางการเมืองในปัจจุบันวันนี้ได้อย่างรู้เท่าทัน โดยเฉพาะการทำงานของ คอป. (คณะกรรมการอิสระตรวจสอบและค้นหาความจริงเพื่อการปรองดองแห่งชาติ) ที่แต่งตั้งขึ้นมาโดยรัฐบาลอภิสิทธิ์ ด้วยเงินงบประมาณ 68 ล้านบาท ที่เน้นให้ความสำคัญกับชายชุดดำ ที่พิสูจน์ไม่ได้ว่ามีจริงหรือไม่มี มากกว่าคนตาย (จริงๆ) เกือบ 100 กว่าศพ และ บาดเจ็บ (จริงๆ) อีก 2,000 กว่าราย ในกรณี เมษา / พฤษภา 2553

 เรื่องนี้ คงจะเป็นความจริงอย่างที่คนพูดเขากันอย่างขำๆขื่นๆกันทั้งเมืองว่า ใครว่ะ จะมาโง่และบ้าให้เงินงบประมาณจำนวนมหาศาล ให้คนมาตั้งคณะกรรมการขึ้นมาตรวจสอบความผิดของตนเอง จึงมิใช่เรื่องที่แปลกที่ คอป. จะทำงานเหมือนคนตาบอดต่อเลือด เนื้อ ชีวิต และความตายของประชาชน เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร

ออกมาให้คนด่าทั้งเมือง !

                             


26 กันยายน 2555 กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่

 

 

ความเห็น

Submitted by dk on

ชัดเจนอยู่แล้วว่า 80ปีที่ผ่านมา นับแต่2475นั้น

อำนาจกษัตริย์ ได้ถ่ายโอนลงมายังกลุ่ม ขุนนางแบบเปิดหน้า
แล้วพัฒนาต่อมา นักการเมือง โดย รัฐราชการหนุนหลัง

แต่ซ่อนปมอำนาจแฝง ในรธน.เป็นดาบอาญาสิทธิ์
ในขณะที่ อำนาจกษัตริย์ ได้กลืนกลายเป็น อำนาจบารมีทางสังคม
ในรูปกิจกรรมเพื่อสาธารณะต่างๆ เช่น โครงการพระราชดำริ พิธีกรรมศาสนา และการสังคมสงเคราะห์
การตั้งชื่อสาธารณสถานต่างๆ หลักไมล์ปริญญาบัตร ค่านิยมเครื่องราชย์ เป็นต้น

การเปลี่ยนผ่าน จะเป็นอย่างไร?
ก็ขึ้นอยู่กับ เหล่าของจริง ตัวจริง ตามที่คุณถนอมว่านั่นแหละ ว่า แนวโน้มจะเป็นอย่างไร เมื่อเทียบปริมาณกับ
พลังเงียบ ที่อาจไม่ใยดีต่อ ความตื่น ตาสว่าง แห่งวันคืนหรืออนาคต ที่ไม่ได้ไกลไปกว่า สิ่งเฉพาะหน้ารายวัน ของพวกเขา

Submitted by ชินวัตร โกงทั้งโคตร on

หมอทศพรเคยพูดให้กำนันผู้ใหญ่บ้านที่อำเภอสูงเม่นฟังว่าทักษิณเป็นคนจัดชายชุดดำมายิงผู้ชุมนุมเสื้อแดงหวังว่าถ้ามีคนตายมากๆแล้วในหลวงจะออกมาห้ามปรามแต่ผิดคาดในหลวงไม่ทรงทำเช่นนั้น เลยป้ายความผิดให้ทหาร เสธแดงรู้ความลับนี้เลยถูกสั่งเก็บเพราะเสธแดงยังรักศักดิ์ศรีทหาร

Submitted by ดีทั้งโคตร on

หมอสิบเอ็ดพรเคยพูดให้กำนันผู้ใหญ่บ้านที่อำเภอต่ำเม่นฟังว่า ทหารเป็นคนจัดชายชุดดำมายิงทหารกันเองเพื่อจะได้สลายการชุมนุมโดยใช้กำลังได้โดยมีข้ออ้างว่าอีกฝ่ายมีอาวุธ เสธแดงกับพลเอกพัลลภนั้นถูกส่งมาเป็นไส้ศึกเพื่อสร้างสถานการณ์ให้เกิดความรุนแรงขึ้นหรือทำการประกาศจัดตั้งเป็นกองกำลังขึ้น เพื่อให้คนเสื้อแดงดูคล้ายกับพรรคคอมมิวนิสต์ในอดีต เพื่อเหตุผลในการเอาผิดและทำการปราบปรามอย่างรุนแรง เสธแดงถูกเก็บก็เพื่อปิดปากรักษาความลับไว้ และทหารก็ได้ยิงคนเสื้อแดงแบบเดียวกันอย่างต่อเนื่องเพื่อให้ผู้ชุมนุมกลัวแล้วสลายตัวกันไป

Submitted by ชินวัตร โกงทั้งโคตร on

แม่อุ้ยศรีคำคนสันกำแพงเชียงใหม่อายุ97ปีเล่าให้ว่าเมื่อต้นตระกูลชินวัตน์อพยพมาอยู่ที่เชียงใหม่ตอนแรกทำธุรกิจเปิดซ่องโสเภณีโดยให้สมาชิกในครอบครัวที่เป็นผู้หญิงเป็นกะหรี่ส่วนผู้ชายเป็นพ่อเล้าและกรอกนำใส่ขวดเทกระโถน

Submitted by ดีทั้งโคตร on

มีคนชื่อแม่อุ้ยศรีคำด้วยหรือ?
"แม่อุ้ย" นี่มันน่าจะเป็นสำเนียงคนแพร่ ถ้าเชียงใหม่ต้องเป็น "แม่อุ๊ย"
"ศรีคำ" ชื่อแบบนี้ไม่เคยเจอแถวเชียงใหม่ไม่น่าจะมี
ถ้าเป็น กองคำ คำปัน คำป้อ คำเอ้ย คำแก้ว ละก็เป็นไปได้

สงสัยบ้านของคนโพสต์คงเคยทำอาชีพแบบนั้น รู้ขั้นตอนของงานดีจริงๆ

Submitted by ชินวัตร โกงทั้งโคตร on

ถามตำรวจเชียงใหม่แล้วขณะนี้ซ่องตระกูลชินวัตนยังมีอยู่จำได้ว่าเมื่อสิบกว่าปีก่อนเคยไปขึ้นห้องกับน้องปูกับน้องแดง น้องปูหุ่นดีเอาเก่งแต่ตดดังไปหน่อยส่วนน้องแดงเจ้าเนื้อคืออ้วนไปหน่อยและของเหม็นมากแต่ก็เอามันดี

Submitted by สวนปรุง on

คำเตือน:

ความดีเป็นอันตรายต่อสุขภาพจิต ห้ามดู ห้ามฟัง ห้ามอ่าน ห้ามชิม
ห้ามสูดกลิ่น และห้ามสัมผัสกับความดี เกินวันละ 2 นาที
เพราะจะเคลิบเคลิ้มและไร้สติ เด็กและสตรีมีครรภ์ยิ่งไม่บังควรเป็นอย่างยิ่ง
ผู้ป่วยทางจิตต้องปรึกษาจิตแพทย์ก่อนโพสต์ข้อความใดๆ

โปรดระวัง:
มีผู้ป่วยโรคจิตเนื่องจากเสพความดีเกินขนาด
มีอาการร้ายแรงชอบโพสต์ข้อความหยาบคายซ้ำๆตามเวบไซต์ต่างๆ
มีอันตรายร้ายแรงอาจทำร้ายหรือเอาชีวิตบุคคลใดๆที่สวมใส่เสื้อผ้าชุดสีแดง
ผู้ใดพบเห็นกรุณาแจ้งสายด่วน 000

Submitted by ชินวัตร โกงทั้งโคตร on

จงประพฤติเลวอย่างพอเพียง และทำความดีให้ถูกกาละเทศะชีวิตจะสุขสันต์นิรันดร

Submitted by แสงดาว ศรัทธามั่น on

ข้าพระพุทธเจ้าเป็น งง งง ว่า ทำไมไม่โตกันซักกะที (ไม่บอกว่าเป็นใคร เพราะคงรู้ตัวเอง หรือไม่ก้อ เป็นคนประเภทแบบ(ไม่ได้เห่อฝรั่งนะ แต่ต้องรู้เท่าทันมัน เพราะมันมักคิดว่าตัวเองชาติเชื้อของมัน โคตรฉลาดกว่าชาติสมมุติใดใดในโลก ฉัน อยากพูดฝรั่งเก่ง จะได้เถียงมันได้ แต่ ฉันมันเป็นประเภท speak english .... snake snake .... fish fish เท่านั้นเอง ) เป็นคนประเภทแบบ ignorance ถ้าไปเปิด dic ฯ ของ สอ เสถบุตร เขาแปลเป็น ไทยว่า ... เขลา โง่ บัดซบ หรือถ้าเป็นแบบ ท่านพุทธทาสภิกขุ ก็คือ อวิชชา ความไม่รู้ ... ถ้าเป็นนาม เป็นตัวคน ภาษาปะกิต ก็ เขียนว่า... ignormus คนโง่เขลา ...

คนที่ ไม่ โ ต มันยิ่งกว่าเด็กอมมือ ถ้าเป็นผู้ใหญ่ (ไม่ว่าจะหัวหงอก หรือ หัวดำ ฯลฯ ) ก็เป็นแบบที่ว่านั่นแหละ ตัวฉันเองก็ ignorance นะ ไม่ได้อวดว่าตัวเองขี้หอม เพียงแต่ว่า เมื่อรู้ว่าตัวเองโง่ ตัวเองผิด ก็ หน้าบางหน่อย ก็ต้องขอโทษ ไม่ดื้อดึงดัน หรือทำบาป อันจะติดตัวตลอดไปจนตาย แต่บางคนก็ โง่จนตาย และอวดดีจนตายนะ เช่นน้าหมัก สมัคร สุนทรเวช คนขวาจัด loyaljst จัด เป็นถึงอดีตนายกรัฐมนตรี ที่กระสันต์จะสร้างเขื่อนแก่งเสือเต้น ทำเป็นบอกว่า...ถ้าสร้างเขื่อนแล้วน้ำท่วม ถ้านกยูงน่าโง่ สอง สามตัว ไม่บินหนีไป ละก้อ ก็ให้หน้าโง่ตายไม่เอง สมควรตายแล้ว... พูดโดยหน้าโง่ ไม่รู้ว่าที่อุทธยานแห่งชาติป่าแม่ยม มีนกยูงเป็นฝูงๆ แบบนี้ใครโง่กันนะพี่น้อง แต่น้าหมัดก็ตายไปแล้ว อโหสิ แต่ก็เป็นแบบ อวิชชา โง่จนตาย นั่นแหละ .... อ้ออีกคน ที่หน้าโง่ คนนี้ยังมีชีวิตอยู่ เป็นพวกนักเลือกตั้ง นักธุรกิจการเมือง ฯลฯ เป็นคนแก่ คนเฒ่าแล้ว เป็น ประเภท " แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน " คือ เฒ่า สนั่น ขจรประสาท ( ตั้งใจเขียนแบบนี้ เพราะเฒ่า น้ำตาจรเข้ เขา ประสาท จิง จิง เจ้า ... เฒ่า หนั่น แห่งเมืองชาลวัน พิจิตร นี่ก็ ignorance โง่ หรือแกล้งโง่ก็ไม่รู้ได้ เฒ่านี่ก็ อยากให้มีการสร้างเขื่อนแก่งเสือเต้นที่ทำลายรากเหง้า วิถีชีวิตของชุมชน ประชาชน อ้างว่าจะช่วยป้องกันน้ำท่วมยมตอนกลาง และตอนล่าง( ทั้งๆที่นักวิชาการ ที่ไม่ขายตัว ที่ซื่อสัตย์ต่อวิชาชีพ เขาบอกว่าไม่เกิดประโยชน์ ไม่ช่วยป้องกันได้ ฯลฯ

- - - นี่ นี่ เฒ่าหนั่น แกประสาท ว่าไง แกสำรากว่า ต้นสักทอง มีเพียง สองสามต้น จะเสียดายไปทำไม ป็าดดดด เอ็งโง่ขนาดนั้นเชียวเหรอ ฉันคิดว่า ต้องให้พี่น้องสะเอียบลากคอเฒ่าหนั่น และ เฒ่า น้าหมัก ไปยลชม ฝูงนกยูง และดงป่าสักทองแล้ว (แต่น้าหมักม่องเท่งไปแล้ว ไปค้าถ่านแล้ว)

. . . ที่ยกมาพูด ก็ด้วยเรื่องของความโง่ นั่นแหละ คนอวิชชา คนที่หูเบา ชอบเถียงไม่ตกฟาก คนที่คิดว่าความคิดเห็นของตัวเองถูกต้องที่สุด คนที่ใช้อัตตาตนเองไปตัดสินคน ใครไม่คิดอย่างตัวเองก็พาลโกรธ ไปหาว่าเขาโง่ (ไม่เอามือซวามง่อนของตัวเอง) เป็นเผด็จการทางความคิด เช่นเดียวกับคนบางคนที่ post มาแสดงความเผด็จการทางความคิดของตัวเองนั่นแหละ ขยายความขี้เท่อของตัวเอง เปิดเผยความโง่ของตัวเอง ในโลกไซเบ้อร์ โลกเสมือนจริง ( เอ๊ะ ตัวฉันเองด้วย ที่โง่ด้วยนะ แต่ไม่อายที่จะเปิดเผยตัวเองว่าเป็น คน ignorance !) ขอให้เราอย่าโง่จนตัวตายเลย ชีวิตยังน่ารื่นรมย์อีกมาก แผ่เมตตา อย่าใช้อารมณ์โกรธ กะเด่ว สารเอ็นโดทาลินจะไม่หลั่ง สุขภาพจะไม่ดี เป็นทุกข์ ให้ลูกเมีย และคนรักฯลฯ จบคร๊าบบบ อ้ายหนอม และอ้ายน้ำลัด และ ฯลฯ

Submitted by ถนอม ไชยวงษ์แก้ว on

ต้องขออภัยทุกท่านที่โพสท์เข้ามาแสดงความคิดเห็นในครั้งนี้ แล้วผมมิได้ออกมาสนทนาด้วย เนื่องจากชีวิตผมขัดข้องทางเทคนิค มิอาจเข้ามาสนทนาด้วย ตอนนี้อะไรๆเริ่มเป็นปกติแล้ว ขอเวลาอีกสักนิด ก็จะหาอะไรๆที่เราควรสนใจและเกี่ยวข้องกับสังคมปัจจุบัน และมีผลกระทบต่อชีวิตเราทั้งทางตรงและทางตรงทางอ้อมมาให้แสดงคมคิดเห็น และวิพากษ์วิจารณ์กันอีก เพื่อหาคำตอบที่ียิ่งๆขึ้น

ขอบคุณ คุณน้ำลัด คุณdk คุณชินวัตร รวยทั้งโคตร คุณดีทั้งโคตร คุณสวนปรุง คุณAnarchist อ้ายแสงดาว ศรัทธาม่น และคุณพงษ์ศักดิ์ ขอบคุณครับ ขอบคุณ