ที่นี่ แด่ 7 ปี ที่มีประชาไท จาก กระท่อมทุ่งเสี้ยว

 

ที่นี่
ยังอยู่ที่นี่
ที่ที่เปิดโอกาสให้คุณได้เยียวยารักษาปีกแห่งถ้อยคำของคุณ
ที่หักร่องแร่งจากการโบยบินต่อสู้เพื่อการอยู่รอดของชีวิต
ในสังคมการแก่งแย่งแข่งขันที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและโหดร้าย
จนกระทั่งหายสนิทและกลับมาโบยบินได้ดั่งเดิม
พร้อมกับการพัฒนาความคิดทางสังคมและการเมืองจากที่นี่
ที่เสนอข่าวสารความรู้ทางสังคมและการเมืองอย่างรอบด้านและลึกซึ้ง
ซึ่งคุณมิอาจหาได้จากสื่อมวลชนกระแสหลักที่เต็มด้วยพันธะและเงื่อนไข
ที่ต้องประนีประนอมกับการตลาดและแหล่งทุนต่างๆในสังคม
ซึ่งเป็นฐานทางเศรษฐกิจอันเข้มแข็งและมั่งคั่ง
ที่ทำให้สื่อมวลชนกระแสหลักมากมายหลายสื่อ
ไม่สามารถ สื่อปรากฏการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคม
ออกมาสู่สาธารณชนได้หมดทุกเรื่องราวและลงลึกจนถึงต้นตอ
แต่คุณสามารถรับรู้ได้จากที่นี่

วันนี้ ใครต่อใครที่เคยเข้ามาอยู่ด้วยกันที่นี่ร่วมกับคุณ
ต่างพากันแยกย้ายจากกันที่นี่ไปจนเกือบจะหมดสิ้น
ด้วยเหตุผลของแต่ละบุคคลที่เราต้องเคารพสิทธิส่วนบุคคลของเขา
แต่คุณยังยืนหยัดอยู่ที่นี่กับคนรุ่นใหม่ที่เข้ามาแทนที่คนรุ่นก่อนที่จากไป
เพราะที่นี่มีสิ่งที่คนธรรมดาสามัญในโลกนี้หาได้ยากแสนยาก
และมีผู้คนดังกล่าวมากมายในโลกนี้
ต้องแลกเอาด้วยคุกตะรางหรือไม่ก็ด้วยชีวิต - อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
นั่นคือ เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น

ขอบคุณที่นี่ ที่ช่วยปลุกจิตสำนึกคนมากมายหลายคน
ให้รู้จักคำว่า เสรีภาพ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่าสูงสุดของมนุษย์
ในสังคม...ที่ผู้คนถูกกระทำให้มีแต่เรื่องที่ต้องหวาดกลัว
...แม้แต่การพูดสิ่งที่ถูกต้องและชอบธรรม
ซึ่งเป็นความกล้าหาญทางจริยธรรมอันสูงส่งที่สุดของมนุษย์...
ก็ยังหาได้ยากแสนยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร
เพราะสังคมเรามีแต่สิ่งที่น่ากลัว
ที่ผู้กุมอำนาจในสังคมสร้างขึ้นมาให้ผู้คนต้องหวาดกลัว
พร้อมกับบทลงโทษผู้ที่อยู่ใต้อำนาจที่ไม่ยอมกลัวและบังอาจไปแตะต้อง
ผู้คนในสังคมเราจึงมีแต่เรื่องที่ต้องกลัว...และคอยคิดแต่จะวิ่งหนี

แม้แต่ผี ที่เราถูกกระทำให้กลัว
โดยไม่มีบทลงโทษใดๆในสังคมมาบังคับลงโทษคนที่ไม่กลัวผี
นอกจากความน่ากลัวและความดุร้ายของผีซึ่งเป็นเพียงคำบอกเล่า
และจินตภาพของผีจากบรรพชนที่สืบทอดกันมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์
แต่เราก็ยังกลัวผี...และวิ่งหนีผี - มาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาจนถึงทุกวันนี้
ทั้งๆที่ต่างก็ไม่แน่ใจว่าผีมีจริงหรือเปล่า
เพราะเราต่างคอยกลัว คอยคิด...แต่จะวิ่งหนีผี
แต่ไม่เคยคิด...จะหยุดหันหน้าไปมองดูผีให้เห็นตัวตนจริงๆของผี
เพื่อทำความรู้จักและทำความเข้าใจ
“การมีอยู่” และ “เป็นอยู่” ของผี กันเลยสักครั้ง
ผีอาจจะมีจริงหรืออาจไม่มีจริงก็ได้
แต่ผู้ที่ทำให้เรากลัวผีนั่นแหละ...มีจริงอย่างแน่นอนมาทุกยุคทุกสมัย
และนี่คือต้นตอของสาเหตุ - ที่เราจะต้องหันหน้าเข้าไปเผชิญ
ทั้งผู้สร้าง สิ่งที่น่ากลัว และ สิ่งที่เขาทำให้เรากลัว และ ความกลัวของเรา
เพื่อทำความรู้จักและเข้าใจให้จงได้ว่าทั้งหมดคืออะไร
และด้วยความรู้ความเข้าใจที่สามารถอธิบายออกมาอย่างเป็นเหตุเป็นผล
บนพื้นที่ของเสรีภาพในสังคมเท่านั้น - ที่จะทำให้มันสั่นคลอน
หรือถูกลิดรอนออกไปโดยมติของสังคมส่วนใหญ่ที่ไม่ยอมรับ
และทำให้เราก้าวพ้นออกมาจากความกลัว
และ “ที่นี่” คือพื้นที่แห่งแรกของความกล้าหาญในการใช้เสรีภาพในสังคมไทย
ที่ใครต่อใครยังอาจต้องแลกมาด้วยคุกตะราง - สวัสดี.
.
23 ตุลาคม 2554 - 21 พฤษภาคม 2555 กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่

ความเห็น

Submitted by น้ำลัด on

เสรีภาพคืออะไรกัน?

ก่อนอื่น...ต้องถามก่อนว่า มีใครเป็นเจ้าของนิยามของคำว่าเสรีภาพหรือเปล่า?
ถ้านิยามของคำว่าเสรีภาพมีเจ้าของแล้ว เขานิยามกันไว้ว่าอย่างไร?

คนทั่วไปมีสิทธิเป็นเจ้าของนิยามคำว่าเสรีภาพได้หรือไม่
ถ้าทุกคนสามารถสร้างนิยามกันเองได้ สร้างขอบเขตของคำว่าเสรีภาพไกันเองได้
นิยามและขอบเขตของเสรีภาพในความหมายของแต่ละคนคงจะแตกต่างกันไปสินะ

เสรีภาพมันจึงไม่น่าจะมีรูปทรงรูปร่างสีสันที่แน่นอน
แต่มันจะถูกปรับเปลี่ยนรูปร่างไปตามสังคมของผู้คนที่เป็นอยู่ในแต่ละสังคม
นิยามและขอบเขตของมันจึงแตกต่างกันได้อย่างมากมายเกินจินตนาการ

คนขี้กลัวอาจจะนิยามเสรีภาพของตนเองไว้แค่เท่าลูกปิงปอง
บางคนอาจจะนิยามเสรีภาพของตนเองไว้เท่าลูกโลก
คนเสียสติอาจนิยามเสรีภาพของตนเองไว้แบบไม่มีพรมแดนไม่มีที่สิ้นสุด

ตกลงจนแล้วจนรอดก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าเสรีภาพมันคืออะไร?
...รู้แต่ว่าผมกำลังเล่นซ่อนหากันกับเสรีภาพ

Submitted by จีรนุช on

ขอบคุณอ้ายถนอม สำหรับการอยู่ร่วมเป็นเพื่อนร่วมทางและเป็นกำลังใจมห้ประชาไทมาตลอด

Submitted by น้ำลัด on

เสรีภาพคืออะไรกัน? (2)

"เสรีภาพ" มันมักจะอยู่คู่กับคำว่า "สิทธิ"
แต่ละสังคมย่อมมีสิทธิเสรีภาพแตกต่างกันไป
ในเมื่อสังคมประกอบไปด้วยคนหลายคน
เสรีภาพมันเป็นความต้องการของคน
ความต้องการของคนแต่ละคนมันไม่มีที่สิ้นสุด
ส่วนสิทธินั้นเป็นเหมือนทรัพยากรอย่างหนึ่งในสังคม
อะไรที่เรียกว่าทรัพยากรมันก็จะติดตามมาด้วยคำว่า "มีอย่างจำกัด"
สิทธิในแต่ละสังคมจึงต้องได้รับการแบ่งสรรปันส่วนกันไป
จะแบ่งกันด้วยกฎหมาย แบ่งกันด้วยศีลธรรมทางศาสนา
หรือจะแบ่งกันตามความอำเภอใจของหัวหน้าเผ่าก็แล้วแต่
คือมันก็ต้องพยายามแบ่งกันจนได้นั่นแหละ
จะแบ่งแล้วเขียนกำกับเป็นลายลักษณ์อักษร
เป็นกฏหมาย หรือเป็นคัมภีร์ไบเบิ้ล เป็นพระไตรปิฎก เป็นอะไรก็แล้วแต่

ถ้าสิทธิเสรีภาพมันมองเห็นได้เป็นลูกปิงปอง
แต่ละสังคมมันก็จะมองเห็นจำนวนลูกปิงปองแตกต่างกันไป
เมืองไทยอาจจะมีอยู่หนึ้งร้อยลูก เมืองจีนอาจมีแปดสิบลูก
พวกฝรั่งมันอาจมีถึงร้อยห้าสิบลูก เพราะสังคมมันแตกต่างกันไป
สิ่งที่หลายคนเรียกร้องนั้น ส่วนใหญ่ก็อยากมีสัก ร้อยยี่สิบลูก
หรือมีร้อยห้าสิบลูกแบบฝรั่งไปเลยเป็นไง

แต่ที่แท้สิทธิเสรีภาพมันไม่ได้มองเห็นเหมือนลูกปิงปอง
มันจึงเป็นการยากที่จะสื่อสารให้คนในสังคมเข้าใจและยอมปฏิบัติตรงกันได้
เรื่องของเรื่องมันก็เป็นเช่นนี้ การทะเลาะเบาะแว้งมันจึงเกิดขึ้นเป็นประจำ

จริงๆแล้วทุกสังคมมีเสรีภาพ แต่เป็นเสรีภาพที่จะเลือกใช้สิทธิที่ตนเองมีอยู่อย่างจำกัด
แต่ละสังคมมีสิทธิมากน้อยแตกต่างกันไป เสรีภาพมันก็จะเกาะเกี่ยวกันไปกับสิทธิเหล่านั้น

ถ้าสิทธิเสรีภาพในเมืองไทยเป็นดั่งต้นไม้
ประชาไทก็อาจเป็นฮอร์โมนเป็นสารกระตุ้นให้ต้นไม่เติบโต
แต่หากต้นไม้ต้นนั้นมันเป็นไม้แคระ ประชาไทจะกระตุ้นอย่างไร มันก็คงไม่ยอมโต
นี่ประชาไทก็กระตุ้นต้นไม้ต้นนี้มาเจ็ดปีแล้ว บางทีเจ้าของต้นไม้ก็อาจไม่พอใจ
เจ้าของต้นไม้อาจต้องการเลี้ยงไว้ให้เป็นบอนไซ
แล้วประชาไทมีสิทธิอะไรเอาฮอร์โมนมากระตุ้น

Submitted by ถนอม ไชยวงษ์แก้ว on

น้ำลัด ขอบคร้าบที่ช่วยแตกความคิดออกมาให้ช่วยกันคิดมากมายหลายประเด็น ผมไม่เคยเรียนปรัชญา แต่ก็ชอบปรัชญาตรงที่ว่า ปรัชญาไม่ยอมรับการสรุปใดๆให้ยุติเป็นความจริงแบบตายตัวทั้งสิ้น (แบบสองบวกสองเป็นสี่ เช่น คณิตศาสตร์) แต่จะตั้งคำถามพร้อมด้วยเหตุผลของเขา (ปรัชญา) ยิ่งการตั้งคำถามและสงสัยในเรื่องที่ดีเช่นนี้ (เสรีภาพ) ยิ่งเป็นเรื่องที่ดี เหมือนการช่วยกันแยกกรวดออกจากทอง นอกจากคุณน้ำลัดแล้ว ท่านผู้ใดมีความคิดเห็ในเรื่องเสรีภาพที่เป็นมุมมองของตนเองที่แตกต่าง และอยากแสดงความคิดเห็นออกมา เชิญเข้ามาแสดงความคิดเห็นตามอัธยาศรัยได้เลยครับ เพื่อความหลากหลายและความสนุกสนานร่วมกัน ขอบคุณครับ"

Submitted by น้ำลัด on

ฟิสิกส์ของผี

ตอนผมเด็ก เคยอ่านวารสาร "มิติที่4" เรื่อง "ฟิสิกส์ของผี"
มันเป็นเรื่องแปลจากต่างประเทศ มันตื่นเต้นน่าสนใจมากครับ
เห็นมีคนเอามันมา scan ลงไว้ในเวบพันทิปด้วยนะครับ

The Physics of Haunting

สมัยนั้นวารสารมิติที่4 ราคาเล่มละ 14 บาท คุณภาพคับแก้ว คุ้มราคามาก
วารสารทางวิทยาศาสตร์ยุคนั้นมีให้อ่านหลายเล่ม
แล้วก็ค่อยๆล้มหายตายจากไป รวมเล่มกลายมาเป็นวารสาร update ในบัจจุบัน
ซึ่งเนื้อหาดูไม่ค่อยเข้มข้น ไม่ปลุกจินตนาการเหมือนรุ่นก่อน

ผีถ้าจะมองให้มันเป็นเรื่องลี้ลับ มันก็ย่อมจะลี้ลับ
หากจะพยายามมองให้มันเป็นวิทยาศาสตร์ มันก็พอมีทาง
การไขความลี้ลับในจักรวาลนั้นจำเป็นต้องมีกุญแจหลายอัน
นักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงก็ค่อยๆค้นพบกุญแจกันไปคนละดอกสองดอก
กุญแจไขจักรวาลดอกที่สำคัญคือทฤษฎีสัมพัทธภาพของไอน์สไตน์นั่นเอง
ก็เป็นเรื่องที่นักวิทยาศาสตร์รุ่นหลังๆจะต้องค้นคว้าและเสนอผลงานอกมาเพิ่มเติมเรื่อยๆ

ผมไม่มีปัญญาค้นคว้าหากุญแจไขจักรวาล
แต่ผมขอตัวไปปั๊มกุญแจไขประตูบ้านก่อนนะครับ...คือกำลังจะมีคนมาเช่าบ้านนะครับ

Submitted by ถนอม ไชยวงษ์แก้ว on

น้ำลัด ครับมีหนังสือดีๆหลายเล่มที่ให้ความรู้และสติปัญญาแก่ผู้อ่าน แล้วล้มหลายตายจากไปอย่างน่าเสียดาย เมื่อหนังสือได้ถูกทำให้กลายเป็นสินค้าเต็มตัว แม้จะเป็นหนังสือดี แต่ขายไม่ค่อยได้ในที่สุดก็จะมีอันเป็นไป ทำอย่างไรเราจึงจะมีหนังสือดีสักเล่มหนึ่งและอยู่ได้ด้วยตัวของมันเอง โดยไม่จำเป็นต้องไปพึ่งเงินโฆษณา และทุนต่างๆในสังคม ซึ่งในที่สุดก็จะกลายเป็นหนังสือรับใช้ทุน ยกตัวอย่างง่ายๆคอลัมนิสต์ประจำนิตยสารฉบับหนึ่งได้เขียนถึงสินค้าชนิดหนึ่งที่คนใช้ปรุงรสอาหาร ว่ามีอันตรายต่อการบริโภค แต่เจ้าหนังสือเขาขอละเว้นไม่ให้พูด เพราะเจ้าของสินค้าเขาจะลงโฆษนาสินค้าชิ้นนี้ คอลัมนิสต์ก็ต้องยอม เพราะค่าโฆษณาเขาได้เป็นหมื่น

ผมว่าการหากุญแจที่จะสร้างสื่อสักสื่อหนึ่งโดยมิให้ตกอยู่ภายใต้การบงการของพ่อค้าและอำนาจรัฐ ถ้าคุณพบไอสไตน์ช่วยบอกเขาด้วยว่า มันหาได้ยากแสนยากยิ่งกว่าหากุณแจไขจัการวาล 555

เช่นตอนนี้น้องๆผมกำลังรวมกลุ่มเกี่ยวกับการส่งเสริมการเขียน โดยคิดจะประกวดเรื่องสั้น แต่พอเริ่มนับหนึ่ง ก็ต้องมานั่งขบคิดว่าจะออกไปขอเงิน ขอถ้วยรางวัล จากห้างร้าน บริษัท คหบดี ท่านโน้นท่านนี้ แต่ผมก็ยินดีช่วยเป็นกรรมการให้ แต่ถ้าหากว่าเขามาขอร้องให้ผมช่วยคัดเลือกและตัดสินให้ลูกหลานคนที่เป็นสปอนเซอร์รายใหญ่ ที่สมมุติว่าส่งงานเข้าประกวด ให้เข้ารอบหรือได้รับรางวัล เพื่อจะได้พึ่งพาเงินของเขาในการทำกิจกรรมครั้งต่อไป คุณคิดว่า ผมควรจะทำอย่างไรดี และเราปฏิเสธไม่ได้ว่า เรื่องเช่นนี้ มีอยู่กันทุกวงการ และที่กามูส์พูดว่า "ฉันรักแม่ยิ่งกว่าความยุติธรรม" เขาคงรู้แล้วว่า เขาเคยหลงรักอะไรที่มันไม่มีจริงมามากมายแล้วหลายอย่าง สวัสดี

Submitted by ถนอม ไชยวงษ์แก้ว on

Chutwat ครับผม

Submitted by น้ำลัด on

"กุญแจที่จะสร้างสื่อสักสื่อหนึ่งโดยมิให้ตกอยู่ภายใต้การบงการของพ่อค้าและอำนาจรัฐ"
คุณถนอมคงต้องถามคุณชูวัสนะครับ ว่าเจอกุญแจบ้างหรือยัง?
หรือว่าเคยเจอกันมาบ้างแล้ว แต่ก็โดนเขายึดกุญแจไปแล้ว...!

ในการสนับสนุนอะไรสักอย่าง...
ถ้าผู้สนับสนุนคิดว่าจะทำให้มันมีค่าแก่คนกลุ่มน้อยกลุ่มหนึ่งก็ปล่อยเขาบงการไปเถิด
แต่ถ้าเขาคิดว่าจะสนับสนุนให้สิ่งนั้นมีค่าแก่ผู้คนในวงกว้าง เขาก็ไม่ควรจะไปบงการมัน

กามูส์น่าจะพูดถูกนะครับ อย่างน้อยเมื่อเขารักแม่ แม่จะไม่เคยเป็นอันตรายใดๆแก่เขา
แต่เมื่อเขารักในความยุติธรรม ความยุติธรรมที่เขารักอาจทำอันตรายแก่เขาถึงชีวิตได้

Submitted by แสงดาว ศรัทธามั่น on

ไม่ได้มาแอ่วมาเยี่ยมเยือนนานแล้ว มัวแต่ไปทำอะไรก็ไม่รู้และก็ห่างหายจากการส่งานมาให้ประชาไทไทไปนาน บางคราส่งแต่ไม่ติดก้อเพราะความโลว์เท็คฯของอ้าย... คงต้องส่งมาอีกเพราะประชาไทเปิดกว้างทางความคิดไม่เลือกสีใดเผ่าพันธุ์ใด ให้แสดงมาเถอะรับได้ยกเว้นเรื่องหมิ่เหม่ต่อคุกตารางที่ออกกฏหมายมาโดยที่เราประชาชนมิได้กำหนดหรือเห็นด้วยกะกฏหมายเผด็จการต่างๆอันกักขังเสรีภาพของมนุษย์เอาไว้ เช่นที่ผ่านมาเรืองมาตรา ๑๑๒ ที่เอามาห้ำหั่นกันทางการเมืองหรือทางอะไรก็แล้วแต่ต้องทำให้ผู้ถูกฟ้องต้องขึ้นศาลหรือถูกจับกุมคุมขัง สำหรับมาตรานี้นั้นอ้ายเห็นว่าควรยกเลิก เพราะไปจำกัดสิทธิเสรีภาพของประชาชน กะเดี๋ยวจักแลกเปลี่ยนเรื่อง เสรีภาพ กะอ้ายถนอม และอ้านน้ำลัด ตามความคิดเห็นของตนเอง จะถูกหรือผิดก็ไม่เป็นไร(ความจริงเรื่อง ถูก - ผิด นี้ มันขึ้นอยู่กับสามัญสำนึกคน ขึ้นอยู่กับการมองโลกมองชีวิตของคนในด้านต่างๆ เรื่องต่างๆ เอาละคับพูดมากไป ขอแลกเปลี่ยนสนทนาธรรมันเลย...

--- คำว่าเสรีภาพ อ้ายคิดว่าความหมายของมันก็ตรงกับคำ กับชื่ออยู่แล้ว ว่า"เสรีภาพ" มนุษย์มีเสรีภาพที่จะทำอะไรก็ได้ที่ไม่ทำให้ใครเดือนร้อน ไม่ไปกดขี่ข่มเหงฆ่าแกงใครที่เขาไม่เห็นด้วยกะคุณ(คำว่า"คุณ" นี้ครอบคลุมถึงมนุษย์ " ทุก ๆ ค น " นะคับ ไม่ว่าจะเป็นไพร่ราบ เจ้าฟ้าข้าแผ่นดิน ชาวบ้านร้านถิ่น คนยากคนจน คนรวย อันธพาล เจ้าพ่อเจ้าแม่ วณิพก ขอทาน หญิงงามเมือง กระเทย ตุ็ด เกย์ ทอมดี้ ฯลฯ (ที่พวกเขาถูกเรียกกัน สบประมาทกัน) พวกนีกการเมือง พวกข้าราชการ (ทหาร ตำรวจ ที่บางคนชอบอุ้มฆ่าเขา..ไม่เฉพาะทหาร ตำรวจนะคับที่ทำ คนที่ไม่ไม่ใช่ก็ทำ ไม่ต้องแสร้งบอกว่าให้หาหลักฐานมาแสดง หาได้หรือคร๊าบ ใครจะมีความสามารถหามาได้ คนที่ตายไปก็พูดไม่ได้ ) ฯลฯ ครอบคลุมถึงมนุษย์ทุกๆคนเน้อเจ้า ...

... มนุษย์ที่เชื่อในเรื่องศักดฺิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ ของความเป็นคน และความเป็นตัวตนของตนเเองที่ไม่ไปทำร้ายใครฯลฯ และกระทำในสิ่งที่ตนเชื่อ เขาย่อมมีสิทธิและเสรีภาพที่จะทำได้ โปรดอย่าอ้างเรื่องจารีตประเพณี อย่างอ้างเรื่อง กดหมาย ... กฏหมาย ที่ออกโดยกลุ่มเผด็จการทางความคิดและการกระทำ ที่เขาเอามากดขี่กดข่มเราให้เรากลัว(ความกลัวทำให้มนุษย์ไม่กล้า เพราะไม่รู้ว่าตัวเองจะโดนเมื่อใด)

- - - คงต้องแค่นี้คับ มันจะเป็นหนังยาวที่น่าเบื่อเกินไปและคนที่พูดแสดงความคิดเห็นแลกเปลี่ยนกะพวกพี่น้องทั้งหลายก็เป็นคนที่สมองขี้เลื่อยซะด้วยซี ขอบคุณอ้ายหนอมและอ้าน้ำลัดคับที่จุดประเด็นอันทำให้อ้ายว่าของอ้ายเองไปเรื่อยเปื่อย

Submitted by namping on

กุญแจดอกนั้น.......มีอยู่
สับสนตรงประตู.....ควรไข

กุญแจดอกหนึ่ง ....คือใช่
แต่ประตูไหน .......คือปัญหา

กุญแจดอกน้อย ...ชินตา
เข้า/ออกไปมา.....นิ่งงัน

กุญแจมองซ้าย....ไหวหวั่น
ใช่แน่ประตูนั้น .....ก้าวถึง

กุญแจถูกดึง ......กระชากขมำ
เจ้าช่างตาต่ำ......ต้องหันขวาาาาา

กุญแจตกใจผวา...หัวทิ่มคันนา
ขวา ขวา ขวา ขวา เขาจูงควายยยยย