ดอกไม้ริมทาง

ฉันเป็นดอกไม้ริมทาง
เบ่งบานอ้างว้างอยู่นอกรั้วบ้าน
ไม่สวยแจ่มใสไม่งามตระการ
ด้วยเกิดมาเบ่งบานตามบุญตามกรรม

\\/--break--\>

ไม่มีคนดูแลคนเอาใจใส่
เหมือนดอกไม้ในสวนอันงามล้ำ
ฉันจึงเป็นดอกไม้ค่าต้อยต่ำ
ใครจะทำอะไรทำได้ทั้งนั้น

จะเด็ดดอกดมเชยชมเล่นเล่น
จะบีบจะเค้นย่ำยีเย้ยหยัน
ก็ย่อมทำได้ทุกเมื่อเชื่อวัน
ด้วยฉันเป็นเพียงดอกไม้ริมทาง

ไม่มีคนคอยปกปักรักษา
มีแต่คนคอยมาเด็ดดมทิ้งขว้าง
ชีวิตฉันจึงหมองหม่นอ้างว้าง
อยู่ท่ามกลางแสงแดดสายลม

อยู่เพื่อรอวันถูกทำลาย
วางวายจากชีวิตขื่นขม
จากมือใหญ่มือโตใจโสมม
ซึ่งคอยข่มขยี้ผู้ที่อ่อนแอ.

4 พฤศจิกายน 2552
กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่

** ภาพประกอบจาก www.modonut.net/showdetail.asp?boardid=351