กุมภาพันธ์
เดือนแห่งความรัก รอทักทายอยู่ข้างหน้า กลิ่นหอมของดอกกุหลาบสีสวยสด รวยรินชวนให้สัมผัส
โลกคงอบอวลด้วยกลิ่นจรุงใจของเจ้า ใยหอมชื่นเพียงไม่กี่วันคืนเล่า นี่คือวันแห่งความรัก อยากรู้นัก รักคืออะไร
ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล อุปะสัคคะใดๆ
ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้
ก็โลดจากคอกไป บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง
ถึงหากจะผูกไว้ ก็ดึงไปด้วยกำลัง
ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บ่หวนคิดถึงกาย
“มัทนะพาธา” บทพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
“ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน
แต่ฉันก็อิ่มใจว่าฉันมีคนที่ฉันรัก”
หม่อมราชวงศ์กีรติเขียนบนกระดาษถึงนพพร ในเรื่อง “ข้างหลังภาพ” โดย “ศรีบูรพา”
“...แม่รักหนูมากจริงๆ เลย พูดตลอดเวลาว่า
หนูคือทุกอย่างในชีวิตของแม่”
จากตอนหนึ่งของเรื่อง “ความสุขของกะทิ” โดย งามพรรณ เวชชาชีวะ วรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) ประเภทนวนิยาย ประจำปี 2549
“...ความสุขของเราได้เริ่มต้นแล้ว ลืมหมดทุกๆ สิ่ง ลืมเกียรติยศและธรรมนิยมทั้งหลาย เหลียวไปทางไหนล้วนแต่สิ่งชื่นตาและใจ เสียงกระเทือนของล้อรถและแหนบดังประสานกันดังสนั่น ยิ่งนั่งยิ่งเพลินจับใจ ทำให้ได้ยินแว่วไปว่า รักกันหนอ...”
คัดมาจากเรื่องสั้น “คู่ทุกข์-คู่ยาก” โดย “มนัส จรรยงค์”
“...แม้เวลานั้นจะมีอายุเพียงยี่สิบสามปี
ข้าพเจ้าก็สามารถจะหยั่งถึงความจริงที่ว่า
ความรักที่แท้จริงคือความสละหรือความอุทิศ
เพื่อความสุขของผู้ที่เรารัก...”
คัดจากบางตอนของเรื่อง “ผิวขาว ผิวเหลือง” โดย หม่อมเจ้าอากาศดำเกิง
“รักเอยจริงหรือที่ว่าหวาน หรือทรมานใจคน
ความรักร้อยเล่ห์กล รักเอยลวงล่อใจคน
หลอกจนตายใจ รักนี้มีสุขทุกข์เคล้าไป
ใครหยั่งถึงเจ้าได้ คงไม่ช้ำฤดี...”
เพลง “รักเอย” ขับร้องโดย ธานินทร์ อินทรเทพ
คำร้อง เกษม ชื่นประดิษฐ์ ทำนอง แมนรัตน์ ศรีกานนท์
คำว่า “รัก” มีคำนิยามหลากหลาย มากมายนัก หากทุกคนเปล่งเสียงออกมาพร้อมกัน อยากรู้นัก โลกทั้งโลก จะสั่นไหวรุนแรงด้วยคลื่นเสียงเพียงใด คำๆ นี้ เด็กเล็กยากเอื้อนเอ่ยให้ความหมาย อธิบาย อย่างไรคือรัก แต่บอกได้ว่า หนูรัก ไม่รัก
ความรักเหมือนหยาดน้ำตา เป็นน้ำตาของความสุขสม ฤาน้ำตาของความขมเฝื่อน จุดเริ่มต้นที่ผิดแผก แต่ไม่แตกต่างเลยในจุดสุดท้าย.