Skip to main content

 


 

ยิ่งนานวัน
เพื่อนเจ้าเหมียว ตัวสีดำตาเหลืองวาวมีขีดดำผ่านกลางจากบนลงล่าง น่ากลัว ส่วนนี้เป็นจอรับภาพ กลางคืนจอนี้จะขยายกว้าง กลายเป็นวงกลมสีดำบนพื้นผิวตาเหลือง เพื่อให้มองเห็นชัดขึ้น กลางวันจอภาพจะบีบเข้ามาเหมือนเส้นตรง คงเหมือนคนหากแดดจ้าเราหรี่ตา พอมืดเราเบิกตากว้างขึ้น...เพื่อนของมัน เริ่มรุกพื้นที่เข้ามา มันหาญกล้ามากินอาหารเม็ดหน้าห้องน้ำทั้งกลางวันกลางคืน บางทีเข้ามาเดินเล่นในบ้าน ยังไม่พอในยามกลางวัน มันมานั่งนอนเล่นในบ้าน ตามพื้นบ้าน ตามลานทรายหน้าบ้าน เราส่งเสียงไล่ตะเพิดมัน แรกๆมันวิ่งไปเล็กน้อยแล้วหยุด นานๆไปไล่มันไม่ยอมไป เราวิ่งมาถึงตัวมัน มันฟุบตัวลงนั่ง เหมือนจะบอกว่าจะทำอะไรก็ยอม บางทีนอนตะแคงตรงหน้า ดังตื้อจะขออยู่ด้วย ผมไม่รู้จะทำอย่างไร มันคงอดอยากและหิวโหย พยายามสืบประวัติเพื่อนำไปคืนเจ้าของ ไม่ได้รับคำตอบแน่ชัดนัก
 
สุดทนทานต่อไป
เราทั้งสองคนไม่มีทางเลือกอื่น ต้องรับมันเข้าเป็นสมาชิกบ้านเลขที่ 99...ไม่ใช่บ้านเลขที่   111 นะ
อย่าลืมเชียว โดยกำหนดให้มันเป็นสมาชิกแบบไม่ถาวร ประเภทกินในบ้านแต่นอนนอกบ้าน กลางวันจัดอาหารเม็ดให้มันกิน กลางคืนอุ้มมันออกมานอนนอกบ้าน เพราะอยู่ในบ้าน แมว 2 ตัวมันจะวิ่งไล่เล่นกัน กระโดดขึ้นๆลงๆไปทั่ว สิ่งของจะตกแตกเสียหาย เสียงของมันจะรบกวนการนอนหลับของเรา เพราะแมวมันนอนกลางวันนานกว่า 17 ชั่วโมงทีเดียว กลางคืนออกเที่ยวและหากินตามธรรมชาติเดิมของมัน
 
เราตั้งชื่อแมวตัวแรกว่า
“เจ้าเหมียวขาว” เพราะตัวดำขาทั้งสีขาวเหมือนสวมถุงเท้าไว้ ตัวมาใหม่สีดำทั้งตัว บางครั้งมองดูหน้ากลัว เห็นตาเหลืองวาวตัดกับขนสีดำ เหมือนแมวปีศาจในหนัง เราเรียกมันว่า “เจ้าเหมียวดำ” นิสัยทั้ง 2 ตัวต่างกัน เจ้าเหมียวขาวเรียบร้อย กินอาหารช้าๆ ตัวใหญ่นุ่มหน้าอุ้ม เจ้าเหมียวดำมาในมาดผู้ร้าย แย่งอาหารเขากิน เวลากินนั่งกินแต่เท้าคู่หน้าเหยียบจานอาหาร กินอย่างตะกละตะกลาม นิสัยต่างกัน เวลาเราเกาคางเจ้าเหมียวขาว มันจะยืดคอให้เราอย่างถนัด หลับตาทำท่าฝัน ส่วนเจ้าเหมียวดำมันขืนคอไว้ วันหนึ่งเจ้าเหมียวดำนั่งหมอบบนกำแพงบ้าน พระหนุ่มเดินผ่านมา พอเห็นมัน ท่านหยุดแล้วเรียกมัน เจ้าเหมียวดำกระโดดลงไปหา และนอนกลิ้งตัวตรงหน้าไปตามพื้นถนน ท่านว่ามันแสนรู้ ผมทดลองดูบ้าง ผมเรียกมัน มันวิ่งตาม ชี้บอกให้มันนั่งที่เก้าอี้ มันก็กระโดดขึ้นนั่ง บางเวลาแค่กวักมือมันก็เดินมาแล้ว ดูท่ามันจะสื่อสารรับรู้ไว ส่วนเจ้าเหมียวขาวผู้มาอยู่ก่อน มันคงรู้ว่าเราทั้งคู่รักมัน มั่นทำท่านิ่งๆเวลาเราเรียกมา ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้เหมือนไม่ได้ยินอย่างนั้น
 
ส่วนที่เหมือนกัน
มันทั้งคู่ชอบใช้เล็บขูดข่วนตามที่ต่างๆเสมอ บางทีที่ผ้าเช็ดเท้า บ้างทีเบาะเก้าอี้ บ้างก็เสาบ้าน มันขี้อ้อนชะมัด เดินพันแข้งขา ใช้ลำตัวเสียดสีกับขาเรา กระโจนนั่งบนตัก นั่งพิงอก นอนกลิ้งไปมาบนพื้นบ้านต่อหน้า แล้วเอาหัวมาวางแหมะตรงหลังเท้า ส่งเสียงเหมียวๆเล็กๆเหมือนลูกแมว แม่ยายบอกผมว่า แมวชอบคลอเคลียที่ขาเรา บอกถึงความเป็นเจ้าของเรา มันรักเรา และที่แมวชอบข่วนเสาบ้านบ้าง ต้นไม้บ้าง เพราะเป็นการสร้างอาณาเขตของตน ป้องกันผู้บุกรุก ทั้งยังเป็นการฝนเล็บให้สวยงาม น้าปันน้องชายแม่ยาย ที่เคยเลี้ยงแมวมาก่อน จนทำเสียงแมวแบบต่างๆได้ เช่น เสียงลูกแมว เสียงแมวหนุ่มสาว เสียงแมวเรียกหาคู่ เสียงแมวกัดกัน   เคยลองทำเสียงแล้ว แมวหนุ่มมองทำหน้าฉงนแล้ววิ่งหายจ้อย บอกอีกว่า ที่แมวนอนกลิ้งไปมา เป็นการทักทายเจ้าของ อยากให้คุณเป็นมิตรกับเขาด้วยการลูบท้อง แมวเวลาโกรธ เวลากลางคืนช่วงฤดูผสมพันธุ์  เสียงมันห้าวน่ากลัวมาก เจ้านี่มันทำได้สองแบบ ถ้าเป็นคนทำสองเสียงอย่างนี้ เชื่อกันว่าคบไม่ได้...เจ้าเหมียวดำเริ่มทำผลงาน สะสมคะแนนไล่ตามเจ้าเหมียวขาว ล่าสุดมันจับหนูตัวใหญ่ จับกระรอก 1 ตัว ส่วนเจ้าเหมียวขาวจับนกเขาได้ 1 ตัว จับกระรอก 3 ตัว...มันทั้งคู่กลายเป็นเพื่อน กลายเป็นลูกต่างสายพันธุ์ของเราทั้งสองไปเรียบร้อยแล้ว.
 
 

 

บล็อกของ ถนอมรัก เดือนเต็มดวง

ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    ขออภัย ผมปัสสาวะบ่อย หลายครั้งต่อวัน บางครั้งกลั้นไม่อยู่ อยากฉี่เต็มที ต้องรีบปลดปล่อยอย่างเร่งด่วน บางครั้งอยากฉี่โดยไม่เลือกที่เลือกเวลา   ร่างกายเราควบคุมมันไม่ได้เสียแล้ว กำลังคุยกันหลายคนเสียด้วย ต้องรีบขอตัวเข้าห้องน้ำ   บางทีก่อนออกบ้านได้ไปทำธุระในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว ขับรถยนต์เข้าเชียงใหม่   เวลาผ่านไปไม่เท่าไร อยากไปห้องน้ำอีกแล้ว โธ่ๆ...เป็นไปได้    เป็นบ่อยเข้า ผิดปรกติแน่นอน จึงเดินทางไปพบหมอที่โรงพยาบาลสวนดอก(โรงพยาบาลมหาราช)    
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
      13 ตุลาคม 2553
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    ผมวิ่งขึ้นบันไดบ้าน มือขวาถือรองเท้าผ้าใบสีน้ำตาล ถึงบนบ้านวางกระเป๋าหนังสือเรียนชั้น ป.3 ข้างเสา วางรองเท้าที่ว่างข้างบันได นั่งถอดถุงเท้าที่ชุ่มเหงื่อวางผึ่งบนรองเท้า กวาดตามองหาย่า ได้ยินเสียงในห้องครัว ส่งเสียงเรียกย่า ย่าเดินถือถ้วยใส่ขนมมาให้เหมือนทุกวัน ผมเดินสูดขี้มูกไปหา ยกชายเสื้อกล้ามเช็ดเหงื่อแถวหน้าผากและหัว แมวสีดำขาขาวเหมือนสวมถุงเท้าวิ่งมาพันแข้งขา ผมหยุดก้มดูส่งเสียงไล่ตะเพิด 1 ครั้งมันยังคลอเคลีย 2 ครั้ง มันยังคงร้องเหมียวๆ ระหว่างขา ผมรับถ้วยขนมเดินกลับมาหามุมเหมาะๆ จะกินขนมให้อร่อยลิ้น …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    วัดประทานพรนั้น จะอยู่แถวย่านโรงแรมเชียงใหม่ภูคำ จังหวัดเชียงใหม่ ซู่จิ้งบอกตำแหน่งวัดที่คาดว่าผมจะตามไปหาของสำคัญมักติดตามกันยากจริงๆ เหมือนตามหาขุมทรัพย์สุดขอบฟ้าในภาพยนตร์ฝรั่ง ผมเดินหน้าเยิ้มเหงื่อ หลังชุ่มเปียกกลับมาหาภรรยา ที่กำลังคีบก๋วยเตี๋ยวสูตรไทยใหญ่เข้าปากสบายอารมณ์ ดูเธอไม่สนใจคำตอบผมเท่าไร ผมชักไม่มั่นใจการตามหาอิฐสำคัญจะสมหวัง...ใครก็ได้ช่วยตามหาให้หน่อยเถอะ อยากเห็นนักรูปร่างลักษณะจะเป็นอย่างไร  
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  26 สิงหาคม 2553 ได้ไปหาคุณวิจิตร ไชยวัณณ์ อดีตนักหนังสือพิมพ์คนเมือง โดยผมขับรถไปหาคุณลุงวิจิตรที่บ้านห้วยน้ำขาว ตำบลบ้านยางคราม อำเภอดอยหล่อ จังหวัดเชียงใหม่ บ้านนี้อยู่ห่างจากพิพิธภัณฑ์พระพิฆเนศวร์ไปอีกราว 5 กิโลเมตรเท่านั้น เป็นเรือนไม้ใต้ถุนโล่ง อยู่ด้านซ้ายมือ ตรงข้ามสนามกีฬาพอดี คุณลุงอายุ 86 ปีแล้ว ท่านบอกผมด้วยสีหน้าปรกติว่า ลุงเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากระยะสุดท้าย อีก 3 ปีจะตาย  พอจบคำพู  ผมค่อยผ่อนลมหายใจยาว ไม่น่าเชื่อคนที่รู้ว่าตนเองกำลังใกล้ตายจะมีทีท่าปรกติ  บอกเรื่องร้ายแรงเหมือนเรื่องปรกติธรรมดา…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ร้านหนังสือที่แปลกตา  ไม่เคยพบที่ไหนมาก่อน   เป็นห้องสี่เหลี่ยม   บนโต๊ะกลางห้องมีหนังสือวางเรียงราย  ด้านข้างที่ติดหน้าร้านนั้น มีหนังสือวางบ้างตั้งบ้าง   ด้านนี้เห็นมีหนังสือของคุณ รงค์ วงษ์สวรรค์   วางทักทายแฟนหนังสือหลายเล่ม   หนังสืออื่นๆเช่น ราหูอมจันทร์   สวนนักเขียน   รวมทั้งกลุ่มหนังสือใต้ดิน   ในตู้หลายใบ   ที่วางห่างเป็นระยะ   เป็นหนังสือชั้นดีทั้งระดับต่างประเทศ ที่แปลแล้ว และหนังสือในประเทศ เขียนโดยนักเขียนมีชื่อเสียง…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
   
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    เดินทางจากบ้าน อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่   ขับรถกระบะสีเขียวเข้าเมืองเชียงใหม่   อายุใช้งานย่างเข้าปีที่ 16 แล้ว ถ้าเป็นคนก็เริ่มเป็นหนุ่มเป็นสาว   อยากเปลี่ยนใหม่เหมือนกัน   แต่ไม่มีเงินพอซื้อ   ภรรยานั่งเป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ   บอกก่อนว่า   เธอไม่ได้มาคุมประพฤติอะไรทั้งสิ้น ผมขับรถมักง่วงเป็นประจำ   ต้องมีคนคอยกระตุ้น   ให้ประสาทต่างๆตื่นตัวเสมอ   กินกาแฟพอช่วยได้บ้าง  ถ้ากินประเภทเครื่องดื่มชูกำลัง   กลับทำให้ใจเต้นแรง กระสับกระส่าย…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ผู้ซื้อขายลำไยบางราย มีทีมงานเก็บลำไย  เป็นต้นว่า  ครูกำพลนำชาวเขาเผ่ามูเซอร์จากอำเภอไชยปราการมาเก็บลำไย โดยเช่าบ้านที่หัวบ้านทุ่งแป้งให้พักอาศัย มูเซอร์มาด้วยกัน 5 ครอบครัว สองคู่มีลูกเล็กตามมาด้วย  ยังไม่พอลูกในท้องอีกคน  อีกสามคู่อยู่ในวัยหนุ่มสาว  ยังไม่มีลูก  การแต่งตัว ทรงผม เหมือนวัยรุ่นเชียงใหม่  ขับขี่จักรยานยนต์โฉบไปมารวดเร็ว ถ้าครูกำพลเหมาซื้อลำไยแห่งใด กลุ่มนี้จะไปรับจ้างเก็บลำไย  หากครูกำพลยังไม่มีงาน อนุญาตให้ไปรับจ้างเก็บลำไยรายอื่นได้   ผู้ซื้อเหมาสวนลำไย  จะจ่ายค่าขึ้นเก็บลำไย …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
กาแฟห้องเช่า ร้านประจำของผมปิดร้านได้ 4 วันแล้ว ไม่เคยปิดนานเท่านี้ หรือจะพาไปภรรยาไปเกิดลูก เพราะเห็นเธอท้องใหญ่เบ้อเริ่ม สวมชุดคลุมท้องด้วย ผัดหน้าตาผุดผ่อง หรือปิดร้านไปงานศพในหมู่บ้าน หรือจะมาเปิดร้านสายเป็นบางวัน เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ผมคาดคะเนไปหลายทิศทาง  เหมือนตำรวจตั้งประเด็นกรณีเกิดอาชญากรรม  ผมขับรถยนต์เก่าอายุใช้งาน 16 ปีช้าๆ  แล่นมาตามถนนข้างตลาดต้นแหน  ตลาดนี้จะขายของตอนเย็น ลูกค้าอยู่ในหมู่บ้านใกล้เคียง เช่น  บ้านต้นแหนน้อย บ้านต้นแหนหลวง  บ้านสันป่าสัก บ้านทุ่งแป้ง  ตาผมมองเฉียงไปยังห้องแถวเช่าชั้นเดียวขวามือ…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ข้อความที่ได้รับ คล้ายที่ลงในหนังสือพิมพ์ เดลินิวส์ ฉบับวันเสาร์ที่ 3 กรกฎาคม 2553 ดังนี้ ข้าวไม่ต้องหุงพัฒนาผลิตภัณฑ์จากข้าวพัฒนา   โดยศูนย์วิจัยข้าวเชียงใหม่   จากข้าว 4 พันธุ์คือ   ข้าวดอกมะลิ 105   กข 39   ข้าวหลวงสันป่าตอง   และขาหนี่   เพื่อความสะดวกในการเตรียม   ให้เป็นอาหารพร้อมสำหรับบริโภค   โดยใช้อุปกรณ์การหุงน้อยชิ้นและประหยัดพลังงานในการทำให้สุก   ภายใต้กระบวนการแปรรูป   ให้เป็นข้าวที่นึ่งที่ทำให้สุกด้วยไอน้ำ   ลดความชื้น   และนำไปสีเป็นข้าวสาร …