ผมก้าวลงรถ
บ่าสะพายกระเป๋าใส่กล้องดิจิตอล ปากกาและสมุด กระดาษ เอ 4 จำนวน 2 แผ่นสำหรับบันทึกเรื่องราว ใกล้เที่ยงในโรงอาหารมีคนพลุกพล่าน พินิจดูเป็นเด็กหนุ่มสาว อาจเป็นระดับอาชีวะ หรือมหาวิทยาลัยราวปี 1 , 2 มีโต๊ะยาววางถ้วยจานแก้วน้ำ หน้าโรงอาหาร มีเจ้าหน้าที่บริการ 2 คน ผมเดินไม่รู้ไม่ชี้มองหาเจ้าหน้าที่บ้านวัยทองนิเวศน์ ไม่เคยรู้จักชื่อหน้าตา จะใช้การสังเกตเครื่องแต่งกาย เดินผ่านไปห้องครัว พบแม่ครัวเป็นคนรู้จักกัน เธออาศัยอยู่หมู่บ้านห่างออกไปราว 3 กิโลเมตรเศษ ชื่อบ้านปง บ้านนี้มีโรงเรียนประจำหมู่บ้านตั้งอยู่ ชื่อเหมือนหมู่บ้าน ผมเคยสอนโรงเรียนนี้ 3 ปี ผมปลูกบ้านอยู่หน้าโรงเรียนนี้ ปัจจุบันให้เขาเช่าอาศัย เธอถามว่า
“ ครูมาหาใคร ? ไม่ได้พบกันตั้งนาน.”
“ จะมาหาเจ้าหน้าที่บ้านพักคนชรา มาถามข้อมูลเกี่ยวกับผู้ที่อยู่อาศัย แล้วบันทึกเป็นความรู้
“ นึกว่าจะมาอยู่.” เธอพูดยิ้มๆ
“ ถ้าจะสงบดี อยากอยู่ซัก 2-3 วัน ถ้านานๆไม่เอานะ.”
“ ครูจะถามอะไรบ้างล่ะ ?.”
“ ก็...อยู่กันกี่คน อายุเท่าไร วันหนึ่งเขาต้องทำอะไรบ้าง ?.”
“ เจ้าหน้าที่สังคมสงเคราะห์ไปประชุมที่จังหวัด ข้อมูลทุกอย่างอยู่ที่เขา คงต้องมาวันหลัง.”
“ วันนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนอื่นสักคนเลยหรือ ?.”
“ มีคนหนึ่งเป็นผู้ดูแล นั่นไง ! .”
เธอชี้ไปที่ผู้หญิงร่างท้วมขาว สวมแว่น เสื้อแขนสั้นแดงเข้ม มีตราอะไรไม่ทราบที่เหนือกระเป๋าเสื้อด้านซ้าย
“ คนเสื้อแดงกำลังถือไมโครโฟน ชื่อคุณศิริพร ชื่อเล่นๆคือคุณอ้น ครูลองไปถามดู คงได้อะไรบ้าง.”
ผมมองตามแล้วกล่าวขอบคุณผู้ให้คำแนะนำและกล่าวลา เดินออกมายืนหลังกลุ่มนักศึกษา ที่ยืนล้อมเป็นวงกลมรอบโรงอาหาร เห็นคุณศิริพรยืนข้างเวที มือถือไมฯกำลังกล่าวเปิดงาน หลังพิธีกรเชิญกล่าวเนื่องในงานวันเกิดคนชรา มีหญิงชรานั่งล้อเข็น 1 คนอยู่หัวแถว คนเกิดวันนี้มีทั้งหมด 5 คน ทั้งหญิงชายนั่งเก้าอี้เรียงต่อกันมา บางคนสีหน้าเฉยๆ บางคนซึมๆเหงาๆหน้าตาหมองหม่น โดยเฉพาะหญิงชรานั่งล้อเข็นด้านหัวแถว หน้าของเธอขรึมซึมเซา อาจารย์ที่นำนักศึกษามาทำกิจกรรมที่นี่ ถูกพิธีกรเชิญมามอบของที่ระลึกแก่คนชราที่เกิดวันนี้ 3 คน ต่อมาเป็นตัวแทนนักศึกษามามอบของที่ระลึก พิธีกรหญิงช่างพูด คงคุ้นเคยกับคนชราเหล่านี้ มีการระบุชื่อ บางครั้งพูดเย้าแหย่ผู้เกิดวันนี้ด้วยความสุภาพ มาถึงตอนสำคัญ พิธีกรหญิงประกาศเชิญคุณศิริพร ผู้ดูแลบ้านวัยทองนิเวศน์มากล่าวเนื่องในงานวันเกิดของผู้พักอาศัยในบ้านพักคนชราแห่งนี้.
.................................................................