ฉบับที่ 5- เสียงทักทายจากนักศึกษาไทยในเนเธอแลนด์
--------------------------------------------------------------------------
ถึงพี่ดา
เราไม่รู้จักกันหรอกค่ะ ไม่เคยเจอหน้า ไม่เคยพูดคุย แต่พอจะทราบเรื่องราวความเป็นไปของพี่ผ่านหน้าหนังสือพิมพ์ หรือทางเว็บไซค์ต่างๆ ตอนที่อิ๊เขียนโปสการ์ดใบนี้ อิ๊นั่งอยู่ในห้องใต้หลังคาเล็กๆเงียบๆ...ใช่ค่ะ อิ๊ไม่ได่อยู่เมืองไทย ตอนนี้มาเรียนหนังสืออยู่เนเธอร์แลนด์ อากาศช่วงนี้กำลังดี เวลาchat กับเพื่อนๆที่เมืองไทยแล้วเปิดกล้องให้เค้าดู เค้าบอกว่าเหมือนในหนังเลย บ้านข้างๆ จะสร้างด้วยอิฐมีปล่องไฟ รายล้อมด้วยไม้ใหญ่เมืองหนาว แรกๆมาอิ๊ก็ตื่นเต้นนะ แต่เดี๋ยวนี้ก็ชินแล้วที่ชอบสำหรับที่นี่ คือเมืองสงบดี แต่ความสงบที่แท้จริงคงไม่ได้อยู่ที่บรรยากาศแวดล้อม แต่อยู่ที่ใจเรามากกว่า เช่นเดียวกับอิสรภาพ ต่อให้กายมีเสรี หากแต่ความคิดตายไปเสียแล้ว ก็เท่ากับเขาผู้นั้นจองจำตัวเองในคุกที่ตัวเองสร้างขึ้น...ยังไงขอให้พี่ดาเข้มแข็งและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
อิ๊
ฉบับที่ 6 - “เห็นรอยยิ้มของพี่และชูสองนิ้ว .. ผมก็ดีใจ”
----------------------------------------------------------------
ถึงพี่ดา
เห็นรอยยิ้มของพี่และชูสองนิ้วผมก็ดีใจ ดาคนนี้ช่างเข้มแข็งแม้จะเจออะไรมามาก รอยยิ้มของพี่ได้ให้กำลังใจกับคนหลายคน ทุกอย่างอยู่ที่ใจ จงใจจินตนาการ ความสุข เสรี ทุกอย่างถูกควบคุมจากภายนอกไม่ว่าการกิน การนอน เจ็บไข้ได้ป่วย หรือตาย แต่ใจไม่มีอะไรในโลกหล้ามาควบคุมได้ จงใช้ใจใช้หัวสร้างสันติ สร้างความสุขที่เรามีค่าสำหรับเราขอบอกของเราคนเดียวเท่านั้น ผมเคยเป็นนะเจ็บปวด ร้องไห้อยู่คนเดียว ตัวเราเท่านั้นเป็นเพื่อนที่แสนดียามทุกข์ยามสุขเขาอยู่กับเรา นี่ละมั๊ง ที่เขาเรียกว่าพรจากสวรรค์ ที่ให้เสรีภาพในความคิดกับเรามาตั้งแต่เกิดจงใช้สิ่งที่มีค่ามากที่สุดในโลกของตัวเรา สร้างสิ่งที่เราชอบขึ้นมา การเลือกของเราแทนที่จะเลือกความเจ็บปวด จงเลือกแต่สิ่งที่ทำให้มีความสุขและเสรีภาพ จงใช้ความคิดเลือกเอาเช่นกัน ผมก็ทำเหมือนกันเลือกเอาความสุข
ด้วยความเคารพ
กมล ศุภวงศ์
1 ก.ย 52
“อิสรภาพก็คือคุก ตราบเท่าที่ยังมีคนอยู่เยี่ยงทาสแม้แต่เพียงคนเดียวในโลก” อัลแบร์ กามู นักเขียนรางวัลโนเบลชาวฝรั่งเศส สมัชชาสังคมก้าวหน้าขอเชิญท่านผู้รักประชาธิปไตยร่วมโครงการ “เขียนจดหมายรักถึงนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย” ที่มาของโครงการ สมาชิกของสมัชชาสังคมก้าวหน้าได้เดินทางไปเยี่ยมเยียนให้กำลังใจคุณดารณี ชาญเชิงศิลปะกุล (ดา ตอร์ปิโด) นักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยคนหนึ่ง ที่ถูกข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ณ เรือนจำคลองเปรม จากนั้นเรามองว่า ควรทำกิจกรรมให้กำลังใจคุณดาต่อไป จึงได้ริเริ่มโครงการ“เขียนจดหมายรักถึงนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย” ซึ่งมีคำขวัญของโครงการนี้ว่า “เราจะไม่ทอดทิ้งกัน” โดยมีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1. มนุษย์ตามระบอบประชาธิปไตยย่อมมีเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น ไม่ควรถูกรังแกและถูกคุมขังในระหว่างที่ถูกกล่าวหา เพราะถือว่าบุคคลนั้นยังเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ว่ามีความผิดจริง 2. กฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพได้ถูกนำมาใช้ลงโทษผู้มีความเห็นต่างทางการเมือง โดยเฉพาะผู้รักประชาธิปไตย ซึ่งต้องมีการทบทวนกฎหมาย ดังนั้นผู้ถูกกุมขังในขณะนี้จึงเป็นเพียงเหยื่อทางการเมือง กรณีคุณดา ตอปิโดได้ถูกพิพากษาจำคุกถึง 18 ปีไปเมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2552 สมัชชาสังคมก้าวหน้าจึงขอเป็นหัวขบวนเปิดโครงการ โดยจะเขียนจดหมายส่งคุณดาอย่างน้อยสัปดาห์ละ1 ฉบับอย่างต่อเนื่อง และท่านผู้รักประชาธิปไตยสามารถเขียนจดหมายรักหรือส่งโปสการ์ด ตามเงื่อนไข ดังนี้ 1. ห้ามเขียนหรือกล่าวถึงเรื่องการเมืองและห้ามส่งภาพถ่ายจากกล้องถ่ายรูปเนื่องจากเป็นระเบียบของเรือนจำ 2. เขียนด้วยลายมือ เพื่อแสดงมิตรไมตรีระหว่างคนกับคน เพราะคุณดาและผู้ถูกกุมขังอื่นถูกลดฐานะความเป็นมนุษย์ จึงต้องการแสดงออกที่เป็นการคงสถานะความเป็นมนุษย์นี้ไว้ 3. ระบุที่อยู่ เบอร์โทรศัพท์ อีเมล์ของท่านเพื่อที่เราจะติดต่อกลับไป หากมีจดหมายตอบกลับจากคุณดา 4. สมัชชาสังคมก้าวหน้าขอเปิดจดหมายของท่านก่อนที่จะส่งต่อถึงคุณดา เพื่อถ่ายสำเนาจดหมายของท่านไว้และนำมาเผยแพร่ต่อสาธารณะ เช่น ในบล็อกาซีน ประชาไท และให้คุณดาตอบจดหมายท่านผ่านตู้ ป.ณ.ของเรา ซึ่งเราก็จะขอเปิดจม.ก่อนนำส่งต่อ เพื่อสำเนาไว้เช่นเดียวกัน เนื่องจากเราจะรวบรวมสำเนาจดหมายทั้งหมดไปแสดงนิทรรศการงานศิลปะเพื่อประชาธิปไตย ในวันที่ 6 ตุลาคม 2552 ซึ่งจะประชาสัมพันธ์งานนี้อีกครั้งหนึ่ง ท่านสามารถติดต่อสอบถามได้ที่ ไชยวัฒน์ 0851883102 โบ 0834430758 หรืออีเมล์ patchanee.k@gmail.com กรุณาส่งมายัง ตู้ ปณ. 58 ปณศ. (พ) พระโขนง กรุงเทพฯ 10110 (ไม่ต้องระบุชื่อผู้รับ) |
บล็อกของ เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
ฉบับ 16 – หนึ่งจดหมายที่ส่งไปคือหนึ่งกำลังใจที่มอบให้
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
ฉบับ 14 – จดหมายจาก ‘เสรีปัญญาชน’ สวัสดีครับ พี่ดา ที่เคารพ
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
ฉบับ 12 - อยากเจอพี่ตัวเป็นๆ
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
ฉบับ 10 - ฉันเห็นคุณจากฝั่งธรรมศาสตร์
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
ฉบับ 8 - คุณทำให้ผมยืนหลังเตาแก๊สไม่ได้อีกแล้ว!
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
“ขอเยอะเย้ย ทุกข์ยากขวากหนามลำเค็ญ คนยังคงยืนเด่นโดยท้าทาย
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
ฉบับที่ 5- เสียงทักทายจากนักศึกษาไทยในเนเธอแลนด์
เราจะไม่ทอดทิ้งกัน
ฉบับ 3 - ฝนที่ตกทางโน้นหนาวถึงคนทางนี้