ฉบับ 3 - ฝนที่ตกทางโน้นหนาวถึงคนทางนี้
ฉบับ 4 - คำทักทายจาก'มะนาวต่างดุ๊ด'
สวัสดีค่ะ..คุณดา
แนะนำตัวก่อน ชื่อ "ติ๊ก" นะคะ อยู่ดูโลกมาหลายฝนแล้วแต่ไม่ได้ทำประโยชน์ว่าจะเขียนจดหมายหาคุณดาหลายรอบอยู่ แต่ดันไปเขียนตอนประชุมก็เลยเขียนไม่เสร็จประชุมไปก็ไม่ได้เนื้อหาสาระอะไรเลย เจ้านายก็มัวแต่เล่นแว่นตาใหม่ ใส่ๆ ถอดๆ แล้ว บอกมองอะไรชัดแจ๋วเลย ตาสว่างแล้ว หลังจากโดนหลอกมาเป็นปีๆ เค้านึกว่าลูกน้องสวยขึ้น ที่ไหนได้มองไม่ชัด -- กว่าจะเลิกประชุมก็สามทุ่ม ตั้งกะทำงานมาสามปี ไม่เคยต้องประชุมขนาดนี้เลย นี่เจ้านายก็ขาดทุน โรงงานตั้ง 6 โรงงาน เดินงานไม่เต็มที่ .. โชคดี เจ้านายรักลูกน้อง เค้าก็ประคับประคองไป ไม่ปิดโรงงาน เค้าพูดตลอดเลยว่า "บริษัทกูไม่มีนโยบายไล่คนออก" แล้วที่ติ๊กมาทำงานที่นี่ เพราะเค้าบอกติ๊กว่า เค้าต้องการคนดีมากกว่าคนเก่ง (ตอนนี้บริษัทเลยร่อแร่อ้ะค่ะคุณดา เพราะไม่มีคนเก่งเลย) เสียอย่างเดียวเงินเดือนน้อยไปหน่อย จ่ายค่าบ้านก็ไม่เหลือค่าไฟแล้ว อยู่ด้วยใจเลย เจ้านายดี หัวหน้ายอด เพื่อนก็คบมาตั้งแต่ ม.4 ปีนรั้วโดดเรียนมาด้วยกันเลย..
ก่อนหน้านี้เคยทำงานที่นึง บริษัทใหญ่โต เงินดี แต่เจ้านายแย่ เอาเรื่องส่วนตัว มาปนกับเรื่องงาน ตอนนั้นยังเอ๊าะๆ แรงๆ เลยแสดงฤทธิ์เดชใส่เจ้านายพอสมควร สมัยเด็กที่บ้านเลี้ยงแบบหัวโบราณ เด็กต้องเคารพผู้ใหญ่ พูดต้องมีหางเสียง ห้ามเถียง ผิดไม่ผิดก็ต้องยอม แต่ผู้ใหญ่บ้านติ๊กดันวางตัวไม่น่านับถือ พูดจาทำร้ายจิตใจ ติ๊กเลยมีปมเรื่องนี้ แบบใครมาบอกให้ยอมเพราะเค้าเป็นผู้ใหญ่ เป็นหัวหน้าฯ แบบนี้ ติ๊กไม่ชอบมากๆ อยากให้เคารพก็น่าจะทำตัวให้เหมาะสม ถ้าถูกติ๊กถึงจะยอม แต่เดี๋ยวนี้อายุมากขึ้น ติ๊กเลยนิ่งๆ ไม่ค่อยโวยวาย ใจเย็นขึ้น แต่ออกแนวดื้อเงียบ ..อิอิ..
เมื่อวานติ๊กคุยกับน้องคนนึง อายุ 17 คิดอะไรเหมือนๆกัน เลยคุยยาวเลย ติ๊กว่า ครอบครัวไทยเลี้ยงเด็กประคบประหงมมากเกินไป ไม่ค่อยให้เด็กคิด เอะอะก็อาบน้ำร้อนมาก่อน อะไรดีไม่ดีก็มาตีกรอบให้เราเดิน มีแต่ต้องทำโน่น ห้ามทำนี่ แต่ไร้ซึ่งคำอธิบาย ต้องทำตามหยั่งกะเราเป็นหุ่นยนต์ พ่อติ๊กชอบพูดว่าติ๊กยังเด็ก ไม่รู้หรอก ติ๊กงี้อยากจะบอกว่า แล้วพ่อเคยเป็นเด็กทำไมไม่เข้าใจเด็กเร้ยยย
อุ้ย! กระดาษจะหมดแล้ว รู้สึกติ๊กจะโม้ออกนอกอวกาศไปหน่อย แต่ว่า
เพื่อคุณดา ติ๊กจะยอมเป็น "มะนาวต่างดุ๊ด" ให้ 1 วัน ฮี่ๆ ..
ตอนนี้คุณดาเป็นยังไงมั่งคะ เห็นว่าปรับตัวได้มากแล้ว ขอเป็นอีก 1 กำลังใจนะคะ ผุ้ชายเค้าแข็งแรงกว่าเราแค่ร่างกสย แต่เรื่อง "จิตใจ" ผู้หญิงเราต่างหากที่ "แกร่ง"สู้ต่อไปค่ะคุณดา มีคนอีกมากมายคิดถึงและจะคอยเป็นกำลังใจให้..
แล้วติ๊กจะขียนมาใหม่ ^^
"อิสรภาพก็คือคุก ตราบเท่าที่ยังมีคนอยู่เยี่ยงทาสแม้แต่เพียงคนเดียวในโลก" อัลแบร์ กามู นักเขียนรางวัลโนเบลชาวฝรั่งเศส สมัชชาสังคมก้าวหน้าได้เดินทางไปเยี่ยมและให้กำลังใจ คุณดารณี ชาญเชิงศิลปกุล (ดา ตอร์ปิโด) หลังจากนั้น เราเห็นว่า ควรทำกิจกรรมต่อไปตามคำร้องขอของคุณดา ให้เขียนจดหมายและส่งข่าวสาร รวมถึงรูปภาพของเหตุการณ์ต่างๆส่งไปให้ ดังนั้น เราจึงริเริ่มโครงการ “เขียนจดหมาย ทักทายนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย” โดยมีวัตถุประสงค์ (1) มนุษย์ของระบอบประชาธิปไตย ต้องมีเสรีภาพในการเดินทางและเคลื่อนย้ายอย่างเสรี การกักกันหรือกุมขัง โดยไม่มีความผิดไม่ควรเกิดขึ้น ระหว่างการถูกกล่าวหาต้องถือว่าบุคคลนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าพิสูจน์ว่า มีความผิดจริง การกักขังที่ผ่านมาจึงเป็นลดฐานะความเป็นมนุษย์ (2) กฎหมาย หมิ่นพระบรมเดชานุภาพได้ถูกบังคับใช้กับผู้มีความเห็นต่างทางการเมือง ซึ่งต้องมีการทบทวน ผู้ถูกกุมขังในขณะนี้จึงเป็นเพียงเหยื่อทางการเมือง สมัชชาสังคมก้าวหน้า ยินดีเป็นหัวขบวนเปิดโครงการ “เขียนจดหมายรัก ทักทายนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย” ซึ่งทางสมัชชาฯมีคำขวัญของโครงการนี้ว่า “เราจะไม่ทอดทิ้งกัน” และสมัชชาสังคมก้าวหน้าจะเขียนจดหมายส่งอย่างน้อยอาทิตย์ละ1 ฉบับ โดยให้สมาชิกหมุนเวียนเปลี่ยนกันเขียน หากท่านผู้อ่าน ประสงค์จะร่วมเขียนจดหมายสามารถอ่านรายละเอียดและวิธีการ ได้ที่หน้าเว็บเพจ เกี่ยวกับบล็อกจดหมายถึง "ดา" : http://blogazine.prachatai.com/user/weeklyletter/about/ สมัชชาสังคมก้าวหน้า |