Skip to main content

บล็อกกาซีน ประชาไท

นาโก๊ะลี
ฤดูฝน….เท่าที่พอจะจดจำสัมผัสได้ หลายปีมานี้ สายฝนเหือดหายไปจากฟ้ามากมายนักแล้ว แผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์เปลี่ยนแปรสภาพไป หลายปีก่อน....นับไปนับมา มันก็เลยเลขหลักสิบปีขึ้นไปแล้ว ในหมู่บ้านกลางขุนเขาแห่งหนึ่ง ป่าตะวันตกอันอุดมสมบูรณ์นั้น ฝนเริ่มตกลงมาตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ผืนดินท้องถนนเฉอะแฉะ เละลื่น ณ ช่วงเวลานั้น แสงแดดห่างหายไปจากหมู่บ้าน ผ่านวันไปแต่ละวัน ท่ามกลางสายที่ฝนสาดเท ผ่านวันไปทุกวันเช่นนั้น เริ่มต้นจากฤดูเพาะปลูก ผัก พืชพรรณ และข้าว งอกงาม เติบโต จากฤดูหนึ่ง ผ่านไปสู่ฤดูหนึ่ง ในฤดูเดียวกันนั้น จากปลูก มาเป็นเก็บหญ้า ถางหญ้าในไร่ วันทุกวันผ่านไป ถางหญ้าในสายฝน เปียก แฉะ หนาว กับกองไฟ วันแล้ววันเล่าผ่านไป ที่สุดแล้วช่วงเวลาแห่งฝนก็สิ้นสุดลง ฟ้าร้องคะนองครืนครั่น ลั่นสะท้านสะเทือนสั่งลา สายฝนสุดท้ายแห้งหายไป สายลมอ่อนโชยผ่าน แล้วลมหนาวก็มาเยือน นั่นคือสัญญาณเคลื่อนเข้าสู่ฤดูเก็บเกี่ยว
รวิวาร
  แซงแซวหางบ่วง คืออาคันตุกะตัวใหม่แห่งท้องทุ่งและคาคบ ตัวยาวเรียวสีออกดำ คาบหญ้าแห้ง บินผ่านต้นมะขามที่เพิ่งแตกใบอ่อน ผ่านกอกล้วยกอไผ่ โฉบสูงขึ้นไปบนคบไม้ ทิ้งรอยเรียวหางแฉกยาวไว้เป็นทางไม้ใหญ่หน้าบ้านเป็นอาณาจักรของหมู่นก ฤดูฝน ฤดูแห่งความสมบูรณ์ของพื้นพิภพ นกมากมายบินมาอาศัย เรารู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง แต่ไม่อยากเปิดหนังสือ ท่องชื่อนกหรือดวงดาว ฉันอยากรู้จักพวกเขาเป็นส่วนตัว จากพฤติกรรมที่เขาสัมพันธ์กับเรา จะได้จดจำกันด้วยหัวใจ ด้วยความรู้สึก ‘เธอ’ ไม่ใช่นกเอี้ยงสาลิกา ซึ่งเลิกมาทะเลาะกันบนหลังคาบ้านฉันสักระยะหนึ่งแล้ว แต่เป็นนกขนาดย่อม ส่วนหัวครึ่งหนึ่งเป็นสีเหลืองคล้ายจะงอยปากนกเอี้ยง เธอเป็นหนึ่งในบรรดาผู้อพยพมาใหม่เช่นเดียวกับแซงแซวหางบ่วง บินลงมาขอเศษหญ้าที่สามีฉันตัดทิ้งไว้ไปสานรังในบ่ายปลอดฝน แต่ถูกสุนัขหวงก้างคอยเห่าไล่
มาลำ
ฉันไม่นึกว่า พ่อจะมาเยี่ยมฉันจริงๆ หลังจากการป่วยยาวนาน แม้ฉันรับปากพ่อไว้ว่า ฉันจะกลับไปหาที่บ้านของเรา แต่ฉันใช้วันลาพักผ่อนทั้งปีหมดไปแล้ว ฉันไม่ได้กลับไปหาพ่ออีกเลย ฉันกับพ่อส่งข่าวกันผ่านสายโทรศัพท์ เราคุยกันทุกวันแม้ไม่เห็นหน้า แค่ได้ยินเสียงพ่อฉันรู้สึกดีมากแล้ว พ่อดั้นด้นมาหาฉันถึงบ้าน พ่อเดินลงจากรถ ก้าวเท้าเข้ามาในบ้านของฉัน หัวใจฉันเต้นรัวด้วยความดีใจ เราต่างโผเข้ามากอดกัน พ่อหอมหน้าผากฉันเหมือนเก่า ฉันถามพ่อว่า พ่อหายดีแล้วใช่ไหม ไม่น่าเชื่อเลย พ่อหายดีแล้วจริงๆ ตาขวาของพ่อปิดเองได้แล้ว เข่าขวาก็เป็นปกติ พ่อเดินได้เองไม่ต้องใช้อะไรช่วย ไม่ต้องพยุง ไม่มีร่องรอยใดๆเหลือให้รู้ว่าเกิดอุบัติเหตุกับพ่อ ฉันดีใจอย่างที่สุด พ่อกลับมาเป็นพ่อคนเดิมของฉัน แม้พ่อดูแก่ลง ผมหงอกขึ้นแซมหลายเส้น หน้าตาย่นลง พ่อเดินช้าๆผ่านหน้าฉันไป เหมือนคนแก่คนหนึ่ง ฉันมองตามหลังพ่อ ฉันรู้สึกเศร้า บางสิ่งบอกฉันเงียบๆว่า พ่อมาถึงปลายทางแล้ว
sungworn
สนใจติดต่อที่ 3205
ยุ่ง
กรณีปัญหาต่างๆ กลุ่มผู้ได้รับผลกระทบจากโรงไฟฟ้าถ่านหินแม่เมาะความเป็นมา จากใจคนป่วย- ลุงเชื้อ  สาแช- ลุงออน  อู่เงิน- อาจารย์พนิตา  สุชาติพงศ์  กลุ่มผู้ได้รับผลกระทบจากโรงไฟฟ้าพลังน้ำแบบสูบกลับลำตะคองความเป็นมา จากใจ แมะซะนิ  กาซัน เพลงเขายายเที่ยงรำพันธ์ เพลงเสียงครวญจากเขายายเที่ยง  กลุ่มผู้ได้รับผลกระทบจากสารเคมีท่าเรือคลองเตยระเบิดความเป็นมา จากใจคนป่วย- บังเอิญ   เจริญรักษ์ - อุษา  โรจน์พงศ์เกษม- สมชาย   เจริญวรกิจการ- ป้าชะโอด   ทิวจันทร์  กลุ่มผู้ได้รับผลกระทบจากเหมืองแร่ตะกั่วคลิตี้ความเป็นมา ความทุกข์ของผู้เสียหาย  กลุ่มผู้ป่วยจากการทำงานวัลลภ   บุญที่สุด สุพี่   พระแก้ว มุสสะลีมะ   นุดสะบัว เตือนใจ   บุญที่สุด สุรีรัตน์   อยู่รอบเรียง
 หนังสือพิมพ์ประชาไทดอทคอมร่วมกับหนังสือพิมพ์ประชาธรรม มูลนิธิเพื่อการศึกษาของชุมชนและสำนักบัณฑิตอาสาสมัคร มหาวิทยาลัยธรรมสาสตร์จัดฝึกอบรมเชิงปฎิบัติการ นักข่าวพลเมือง(ด้านพลังงาน)ณอุทยานการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พัทยา๒๓-๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๑
วันนี้เยาวชน กวนตีน จังเลยครับ
toxicthai
วันที่สองของการเรียนรู้เพื่อเป็นนักข่าวพลเมือง สนุก ง่วงนอน ตื่นตา ตกใจ กับสิ่งที่ได้เรียนรู้ ... เรามีเรื่องราวมากมายจากการทำงาน การลงไปรับรู้และเรียนรู้กับชาวบ้าน แต่กลับไม่มีปัญญาเขียนให้คนอื่นอ่านได้อย่างเป็นเรื่องเป็นราว คำพูดของพี่ปุ้มเมื่อวานทำให้เรารู้สึกได้ว่าทำอะไรอยู่ตั้งนาน การลงมือทำต่างหากที่ทำให้เราได้เรียนรู้ และทำมันได้ในที่สุดขอเป็นกำลังใจให้ตัวเองกับเพื่อนๆ ที่เข้ารวมเรียนรู้ในการเป็นนักข่าวพลเมืองครั้งนี้ โอกาสที่เราจะได้ร่วมกันสร้างพื้นที่ เพื่อบอกเล่าเรื่องราว และสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา เพื่อนเรา ครอบครัว ชุมชน จนถึงเพื่อนร่วมโลกของเราทุกคน เรากำลังช่วยกันสร้างพื้นที่เหล่านี้ให้มีพลังเพื่อนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง ที่เราเชื่อว่าจะยิ่งใหญ่ต่อไป ด้วยศรัทธา   
suchana
        ระยะเวลาช่วง 10 ปีที่ผ่านมาหลายคนคงเคยได้ยินชื่อของ "ลานหอยเสียบ" เภอจะนะ  จังหวัดสงขลา เพราะลานหอยเสียบคือที่ตั้งของศูนย์คัดค้านโครงการท่อส่งก๊าซและดรงแยกก๊าซธรรมชาติไทย-มาเลเซีย  ที่ทางกลุ่มคัดค้านปักหลักในการต่อสู้ และบริเวณดังกล่าวเดิมถูกกำหนดให้เป็นจุดขึ้นของแนวท่อส่งก๊าซจากทะเลอ่าวไทยขึ้นบนบก เมื่อทางกลุ่มได้ปักหลักต่อสุ้และตั้งเป็นศูนย์คัดค้านดังกล่าว ทางรัฐบาลสมัยพ.ต.ท.ทักษิณ  ชินวัตรจึงได้ประกาศเลื่อนจุดขึ้นของแนวท่อออกไป        "ลานหอยเสียบ" ตั้งอยู่ริมชายทะเลในพื้นที่ตำบลสะกอม  อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา  ระยะทางห่างจากอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ราว 40 กิโลเมตร   เหตุที่เรียกว่า "ลานหอยเสียบ"เนื่องจากบริเวณดังกล่าวมีหอยเสียบเป็นจำนวนมาก ในช่วงฤดูหาหอยเสียบบริเวณริมหาดดังกล่าวจะคึกคัดเเพราะชาวบ้านในชุมชนมาหาหอยเสียบจำนวนมาก  ชาวบ้านจึงเรียกติดปากกันมาว่าลานหอยเสียบ  ต่อมาได้พัฒนาเป็น "มหาวิทยาลัยชาวบ้านลานหอยเสียบ" เป็นสถานที่สร้างกระบวนการเรียนรู้เรื่องสิทธิชุมชน  กฎหมาย  และอบรมรูปแบบการพึ่งตนเองในรูปแบบต่างๆ
อีกไม่นานจะมีการขุดลิกไนท์เวียงแหง น่ากลัวจังเลยหายนะจะเกิดขึ้นเเล้วโว้ย
คนไม่มีอะไร
ในระหว่างวันที่ 23-26 มิถุนายน 2551ประชาไทได้จัดอบรมสัมมนาสื่อภาคประชาชน ซึ่งฉันเชื่อว่าในการจัดอบรมในครั้งนี้จะมีประโยชน์ต่อประชาชนในพื้นที่ ที่กำลังได้รับผลกระทบจากโครงการขนาดใหญ่ ซึ่งชาวบ้านเล่านี้ไม่สามารถที่เพิ่งสื่อกระแสได้ จึงจัดการกระบวนการที่จะยืนอยู่บนขาของตัวเองได้ในที่สุด ไม่มากก็น้อย  
sungworn
ประวัตินายสังวร พะเกะเกิดวันที่ 22 พฤษภาคม  พศ 2525ชอบ ธรรมชาติ มาค่ายนี่สนุกมากครับ พี่ๆ หล่อมาก เช่น พี่นนท์ พี่กุ้ย พี่อ้วน

แท็กล่าสุด

แท็กยอดนิยม