ลุกสิท่าน.... ...เว่ยย เฮ่ยยยยยยย

บทกวี "ลุกขึ้นสิท่าน เว่ยเฮ้ย"

ปวงประชาไม่อาจดับตะวัน
ปวงประชาล้วนอยู่ภายใต้ตะวัน
ดวงเดียวกันที่ส่องสว่างอย่างเท่าเทียม

แต่ตะวันจะดับหลับไหล
หากเพราะผู้ถือตนเป็นนักปราชญ์เกิดยากไร้
ครอบกะลาไม่โผล่หน้ามาเห็นตะวัน

แผ่นดินจะร่ำคร่ำครวญไห้
เพราะนักสันติวิธีก็ยากไร้
ซ่อนศพภายใต้เปลวไฟแห่งความหวาดกลัว

โลกนี้ไม่อาจวิบัติ เพราะคำเย้ยหยันต่อศาลสถิตอันเกรียงไกร
แต่โลกนี้อาจเปลี่ยนไป
เพราะตุลาการที่ยิ่งใหญ่เอียงอายต่อความจริง

ดวงดาวจะลับดับแสง
หากศิลปินร้างแล้งจินตภาพ
จันทราไร้เงาทาทาบ
หากศิลปะไม่สะท้อนสังคม

ลุกขึ้นสิ ท่านนักปราชญ์
ต่อกรกับความยาก
ต่อกรกับความยาก
ต่อกรกับความยาก
อย่างที่ปวงชนได้ต่อกร

ลุกขึ้นสิ ท่านนักสันติวิธี
ต่อกรกับความกลัว
ต่อกรกับความกลัว
ต่อกรกับความกลัว
อย่างที่ผองชนได้ต่อกร

ลุกขึ้นสิ ท่านศาลสถิตยุติธรรม
ต่อกรกับความอยุติธรรม
ต่อกรกับความอยุติธรรม
ต่อกรกับความอยุติธรรม
อย่างที่ประชาชนได้ต่อกร

ลุกขึ้นสิ ศิลปิน
ต่อกรกับความเงียบ
ต่อกรกับความเงียบ
ต่อกรกับความเงียบ
อย่างที่ราษฎรได้ต่อกร

ลุกสิท่าน.... ...เว่ยย เฮ่ยยยยยยย

-- วาดดาว --