อาณานิคมคนบ้า!

ตรึกตรองอยู่นานก่อนจะเปิดกะโหลกหนาหนาของตัวเองออกเพื่อสำรวจดินแดนรกร้างและร้อนชื้น

ผมพบรอยเท้าสัตว์ป่าประหลาดจำนวนมากไม่อาจระบุจำนวนไม่อาจระบุรูปร่างหน้าตาไม่อาจระบุสายพันธุ์

และแน่นอน ย่อมไม่อาจระบุชื่อเรียก

รอยเท้าพวกนั้นเหยียบย่ำอลหม่าน บ้างก็วกไปวนมา บ้างก็เตลิดเปิดเปิงแล้วเลือนหายไป

สิ่งปลูกสร้างที่รอแสดงร่องรอยอารยะธรรมก็ไม่มีอะไรน่าสนใจจนพูดได้ว่าไม่มี ไม่เคยมี และไม่จำเป็นต้องมี

กองกระดูกที่กองระเกะระกะปะปนกับกองกระดาษที่เมื่ออ่านดูแล้ว

เต็มไปด้วยบทกวีกากกากไร้รสนิยมไร้กลวิธีและไม่อาจเป็นบันไดให้ใครปีนป่ายสรวงสวรรค์

ไม่ก็เป็นบทเพลง ความเรียง หรือบันทึกที่ป่วยการจะใส่ใจ

แต่อาจเพราะขวดเหล้าขวดเบียร์และบ้องกัญชาจำนวนมากที่ยังเสือกแทงรากและเติบโตงอกงาม

ผมจึงได้แต่สันนิษฐานว่าแถวนี้แม่งเถื่อนเหมือนกำลังถูกคนสติไม่สมประกอบยึดครอง

และปักป้ายประกาศ...

 "อาณานิคมคนบ้า!"