วันนี้มีโอกาสได้พบกับหนุ่มใหญ่ผู้ดูแลเว็บที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งในเมืองไทย เขานั่งรอฟังคำสั่งปล่อยตัวชั่วคราวจากศาล ในกรณีเอกสารที่เขาได้เผยแพร่ในเว็บที่เขาดูแลเป็นเอกสารปลอม
คนที่นั่งข้างๆเขา หนุ่มน้อยหน้าตาดีชาวเพชรบูรณ์ มีหญิงสาวผู้เป็นที่รักเฝ้าคอยปาดน้ำตาที่คลอหน่วยให้ มารดาของเขาโอบศีรษะของเด็กน้อยที่ไม่เคยเติบโตขึ้นในสายตาของผู้เป็นมารดา
ทั้งสามโศกเศร้า เสียน้ำตาขณะที่บิดาของหนุ่มเสื้อแดงนั่งหน้าเครียดขรึมอยู่ด้านนอก
ผลการขอปล่อยตัวชั่วคราวไม่ได้ผิดความคาดหมาย ผู้ดูแลเว็บได้รับการประกันตัวด้วยวงเงินไม่มากนักเมื่อเปรียบเทียบกับเหยื่อคนอื่นที่ตกในชะตาเดียวกัน ผมรู้สึกยินดีกับเขา ยินดีกับคนที่พึ่งสละโสดได้เพียงเดือนเศษๆ ยินดีด้วยกับคนที่คู่ชีวิตมานั่งให้กำลังใจอยู่เคียงข้าง ดีใจที่เขาไม่ต้องโดนกักขัง
แต่ชายหนุ่มคู่คดีที่นั่งเคียงข้างเขาไม่มีโอกาสที่จะได้รับสิทธิ์เช่นที่เขาได้
หลักทรัพย์ไม่พร้อม.! สรุปง่ายๆ แบบชาวบ้าน
นิรันตร์ยังคงนั่งเคร่งขรึม สายตามุ่งตรงไปข้างหน้า ผมไม่แน่ใจว่ามันจะพริ้วไหวไปกับความโศกอาดูรที่แออัดเคลื่อนไหวอยู่ข้างๆหรือมันจะคงอยู่เช่นนั้น เป็นนิรันดร์
เขาควรจะเริ่มพริ้วไหวได้บ้างรึยัง กับความอาดูรที่เขามีส่วนปลูกสร้าง ผมสงสัย ผมตั้งคำถาม...???
เขาถึงจุดที่จะหยุดความเป็น"นิรันตร์"ได้รึยัง...!
ผมเฝ้ารอคำตอบ........จากความเป็นนิรันดร์
หมายเหตุ: เขียนเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2558
อ่านเพิ่มเติมที่ http://www.prachatai.org/journal/2015/02/57865