ฟังคลิปนี้แล้วคิดถึง เสธ.แดง
ก่อนปี 53 ผมกับเพื่อนเข้าไปส่องในเว็บของแกประจำ ไปตามอ่านการเขียนสไตล์นักเลง มึงมาพาโวย สนุกกับการที่แกคุยโต้ตอบเกรียนที่เข้าไปกวนในบอร์ด อ่านแล้วก็มานั่งขำกัน
แกไม่ได้พูดแบบหล่อๆ ูบางทีดูกร้าวร้าว รุนแรง พวกยึดหลัก political correctness มาได้ฟังเข้าอาจอยากจับแกเข้าห้องรมแก็ซ แต่ถ้าติดตามแกตลอดเราจะพอรู้ได้ว่าแกไม่มีอะไร พูดเอามันส์ เอาฮา ปลุกขวัญมวลชน
แต่ขณะเดียวกันการพูดของ เสธ.แดง ก็ทำให้ตัวแกเป็นตำแหน่งกระสุนตก
ช่วงชุมนุม แกมักจะไปที่ร้านศรแดง ผมเจอหลายครั้ง เจอทีก็สะดุ้งทีเสียวสันหลัง กลัวว่าจะโดนลูกหลงต่างจากชาวบ้านเสื้อแดงที่เจอแกเมื่อไหร่ก็จะเข้าไปคล้องแขนขอถ่ายรูปด้วยซึ่งแกก็ยินดีและดูแกจะภูมิใจอยู่เหมือนกัน
สุดท้ายแกก็เสียชีวิตลง ถูกสไนเปอร์สอยในที่ชุมนุม ท่ามกลางคนที่แกรัก หลายคนวิเคราะห์ว่าการเก็บ เสธ.แดง คือการตัดตอนแกนนำแดงฮาร์ดคอร์ แต่ผมไม่เชื่อว่าเป็นอย่างนั้น
เสธ.แดงเป็นคนปากกล้า ใจของแกก็ไม่แพ้ปาก แต่ดูตามฐานานุรูปแล้วแกไม่มีกองกำลังอะไรอย่างที่คิด ลูกน้องที่เดินตามแกส่วนใหญ่ดูปอนๆ บ้านๆผมเดาว่าบางคนเป็นคนเร่ร่อน การตั้งยันกับทหารได้หลายวันก่อนที่รัฐจำต้องใช้อาวุธหนัก รถหุ้มเกราะเข้าสลายการชุมนุม มันดูแล้วไม่น่าจะใช่คนกลุ่มนี้ที่สามารถจะทำได้
พวกเขาก็เหมือนกับลูกพี่ของเขา ปากกล้า ใจกล้า แต่ศักยภาพมันไม่ถึง
แต่ถ้าถามว่าใครทำ ผมเองก็ไม่รู้ แต่เดาว่า The old soldier never die มันไม่ได้มีแต่เฉพาะฝั่งอำมาตย์หรอก ทหารแก่ตัวแสบ แอบอยู่หลังคนเสื้อแดงก็เยอะ
การตายของ เสธ.แดง นอกจากที่จะเป็นการเยียวยาจิตใจให้กับครอบครัวร่มเกล้า และนายทหารใหญ่อีกหลายนายที่บาดเจ็บ ทั้งเจ็บทางกายและเจ็บใจจากการถูกหักหน้าในคืนวันที่ 10 เมษายนแล้ว ยังเป็นการส่งสารเตือนนายทหารฝ่ายตรงข้ามว่าจะเอาจริงแล้ว
และก็เปรียบเสมือนเสียงแตรศึกประกาศสงครามว่าจะเริ่มทำการกวาดล้างไพร่แดงในราชประสงค์
บอกด้วยชีวิตของนายทหารเพี้ยนนอกแถว ม้านอกคอกตัวนึง แค่นั้นเอง !
ปิดเกมส์ราชประสงค์เรียบร้อยก็คงจะเรียกพี่เรียกน้องกันต่อไปเพราะคำพูดที่ว่า "เหี้ยย่อมไม่กินเนื้อเหี้ย" เป็นสุภาษิตที่ได้รับการกล่าวขานมานานแล้ว
จำได้ว่าช่วงกระชับวงล้อม ก่อนที่แกจะตายไม่นาน เสธ.แดง ก็ยังเดินไปมาตามแนวต้านในที่ชุมนุม นัยว่าเป็นการให้กำลังใจการ์ด เจอนักข่าวไทย-เทศขอสัมภาษณ์ แกก็พูดไปตามภาษาแก มันฟังดูรุนแรง เลยดูเหมือนว่าจะเป็นเรียกแขกให้กับฝั่งผู้ชุมนุมมากขึ้นจนเวทีใหญ่ต้องแก้เกมส์ประกาศว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ เสธ.แดง
จำได้ว่าหลังจากที่ นปช.ประกาศไม่เอาแก แกโต้กลับแบบตรงๆห่ามๆสไตล์แกว่า มึงไม่เอากู แต่กูจะเอามึง !
ตอนแรกก็ฟังแบบขำๆ แกตายมาได้หลายปีแล้วค่อยมาคิด สรุปว่าไม่ต้องติดกับเรื่องหน้าตาชื่อเสียง ไม่ต้องมีราชรถมาเกย ไม่ต้องมีพรมแดงมาปูลาดให้เดิน เพียงแค่มั่นใจว่าสิ่งที่ตัวเองจะทำนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วก็ทำมันไปเท่านั้น
ยึดหลัก เสธ.แดง ! ยึดหลัก มึงไม่เอากู แต่กูจะเอามึง !
0000
หมายเหตุ: เผยแพร่ครั้งแรกใน เฟซบุ๊ก Sarayut Tangprasert