ศรายุธ ตั้งประเสริฐ
ผมคิดว่าการรัฐประหาร 19 กันยา 49 จะโทษ สนธิ บุญฯ , คมช. หรือ กลุ่ม พธม.และลูกหาบแต่เพียงฝ่ายเดียวก็ไม่น่าจะถูกต้อง ผมคิดว่าส่วนหนึ่งแล้วผมคงต้องพิจารณาที่ตัวผมเองด้วย
ตัวตนของผมนั้นบอกผมว่าผมเป็นคนดีกว่านักการเมือง ฉลาดกว่านักการเมือง ผมไม่กระหายอำนาจและผลประโยชน์เหมือนนักการเมืองผนวกกับเมื่อผมยึดกุมอุดมคตินามธรรมนานาประเภทไว้กับตัว
มันได้ทำให้ผมผลิต ทัศนะคติ รูปแบบสีสันต่างๆ ที่มีลักษณะลดทอนคุณค่าทั้งในฐานะของความเป็นมนุษย์และในบทบาทของนักการเมืองลง ทั้งโดยที่ผมรู้ตัวและไม่รู้ตัว
ผมก็คืออิฐอีกก้อนที่นักรัฐประหารใช้รองรับเท้าขึ้นสู่อำนาจเช่นกัน
คิดเล่นๆว่าคนที่อยู่เบื้องหลังการรัฐประหารตามที่สนธิ บุญฯ พูดถึงก็คือพวกเรานี่แหละ ...
ปัจจุบัน ผมยังคิดว่าการวิพากษ์วิจารณ์ตรวจสอบระบบกลไกทางสังคมทั้งหมดซึ่งรวมถึงนักการเมืองด้วยเป็นเรื่องที่ดี ควรให้ความสำคัญ แต่ผมคิดว่าผมจะการวิพากษ์วิจารณ์หรือตั้งคำถามกับนักการเมืองเป็นรายบุคคลและเป็นรายกรณีไป
ผมจะไม่ด่าคำใหญ่ๆแรงๆมีลักษณะเหมารวม เช่น “เหยียบศพคนเสื้อแดงขึ้นมามีอำนาจ “
เพราะเมื่อผมนึกถึงภาพความยากลำบากของคนเสื้อแดงที่ต่อสู้ฝ่าฟันในหลายรูปแบบ
ผมเห็นพวกเขาทิ้งงานในไร่นา เข้าเมืองกรุงมาเรียกร้องประชาธิปไตย จนสุดท้ายพวกเขาก็ต้องกลับไปพร้อมกับความอับอายคับแค้น หลายคนได้รับข้อหาต่างๆติดตัวกลับไป ขณะที่อีกหลายคนไม่ได้กลับ....
ผมเห็นพวกเขาแออัดยัดเยียดบนรถโดยสารเดินทางกลับถิ่นฐานเพื่อใช้สิทธิเลือกตั้งและเย็นวันเดียวกันพวกเขาก็เดินทางด้วยรถโดยสารคันเดิมกลับเข้ามาทำงานในเมืองกรุง
ทุกๆการเคลื่อนไหวของพวกเขามีเสียงเสียดเย้ยก่นด่าตามดังขรม” เอากฎหมู่อยู่เหนือกฎหมาย “”เห็นแก่ได้ไม่คิดถึงประเทศชาติ “ บลา บลา บลา...
พวกเขามีต้นทุนอย่างจำกัดจำเขี่ยเมื่อเทียบกับคนอย่างเรา-ท่าน แต่พวกเขาก็พยายามใช้มันเพื่อปกป้องเจตนารมณ์ของพวกเขาและเลือกตัวแทนของพวกเขาเข้ามา ตลอดมา ก่อนที่เรา-ท่านจะกระโดดเข้าร่วมสู้กับพวกเขา ด้วยซ้ำ
และด้วยเหตุนี้ทำให้ผมไม่สามารถที่จะเปล่งเสียงแสดงทัศนคติต่อนักการเมืองที่ฝังหัวผมมาแต่เดิมได้ให้มันดังออกมาได้
ท้ายสุดผมเชื่อในวิจารณญาณของพวกเขาว่า หากพวกเขาเห็นว่านักการเมืองของพรรคเพื่อไทย "เหยียบศพคนเสื้อแดงขึ้นมามีอำนาจ" จริง! การเลือกตั้งครั้งหน้าพวกเขาคงจะไม่เลือกพรรคเพื่อไทย และหากมีการแทรกแซงจากอำนาจนอกระบบพวกเขาจะไม่ออกมาปกป้องตัวแทนของพวกเขาอีก
เพราะผมเคารพในเจตนารมณ์ของพวกเขา ผมเชื่อมั่นในตัวพวกเขา
แล้วคุณล่ะ... "คุณเชื่อมั่นพวกเขาไหม.. "