Skip to main content

ผมรู้จักกับคุณหมอสงวน นิตยารัมภ์พงศ์  ตอนอายุ 18 ปี สมัยที่ได้เริ่มวาระการเป็นกรรมการควบคุมคุณภาพมาตรฐานบริการสาธารณสุข จากสายองค์กรเอกชนด้านเด็กและเยาวชน เมื่อหลายปีก่อน

ตอนเข้าร่วมประชุมกับคณะกรรมการในตอนแรกๆ ผมค่อนข้างจะเกร็งเพราะคณะกรรมการแต่ละท่านเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสำคัญต่อวงการสาธารณสุขและสังคมและอาวุโสห่างจากผมมากกว่า 20 ปี
 
ตอนนั้น คุณหมอสงวน ทำหน้าที่เป็นเลขานุการในที่ประชุม และเมื่อประชุมเสร็จสิ้น ผมได้เข้าไปทักทายและแนะนำตัวเองกับท่าน ท่านมีความเป็นกันเองและให้เกียรติกับผมมากและได้บอกให้ผมสบายใจ มั่นใจและเชื่อมั่นในการทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด

หลังจากเจอกันครั้งแรก ผมก็ได้พบเจอกับคุณหมอ ในวาระอื่นๆ คุณหมอได้ทำหน้าที่ของตนเองในฐานะเลขาธิการของสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติได้อย่างเต็มที่ เต็มความสามารถ ทุกๆ ครั้งที่ผมเห็นคุณหมอเสวนาหรือบรรยายเป็นวิทยากรด้านหน้าเวที ผมจะรู้สึกรับรู้ได้ถึงความตั้งใจ พลังใจ หลายๆ อย่างที่เผยออกมาปรากฏแก่ความรู้สึกของผู้เข้าร่วมเวที

ผมทราบดีว่าคุณหมอเป็นหมอคนหนึ่งที่ได้บุกเบิกเส้นทางของการสร้างหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า ร่วมกับเครือข่ายหลายภาคี และยังเป็นคนที่ยึดมั่นต่ออุดมการณ์ ความเชื่อ ศรัทธาของตนต่อระบบสาธารณสุขที่เข้าถึงแก่ประชาชนทุกๆ คนที่อยู่บนผืนแผ่นดินไทยอย่างทั่วถึงและเท่าเทียมซึ่งท่านก็ได้ดำเนินมาตั้งแต่ทำหน้าที่เป็นแพทย์ เป็นบุคลากรของสาธารณสุขที่มองเห็นประโยชน์ของตนเป็นที่สอง รองจากประโยชน์ของผู้อื่น

ระบบประกันสุขภาพแห่งชาติเกิดขึ้นด้วยเจตนารมณ์ ที่ต้องกรให้ประชาชนทุกคนได้รับสิทธิขั้นพื้นฐานของตน ซึ่งระบบประกันสุขภาพต้องเป็น “รัฐสวัสดิการ” ไม่ใช่เป็นเพียงแค่การ “สงเคราะห์” และทุกคนในผืนแผ่นดินไทย ต้องเข้าถึงการรักษาพยาบาล และบริการสาธารณสุขที่มีคุณภาพและมาตรฐานอย่างเท่าเทียมกัน

แม้ว่าทุกวันนี้ในตัวระบบประกันสุขภาพแห่งชาติ จะพัฒนาระบบสิทธิประโยชน์ การมีส่วนร่วมของท้องถิ่นในการจัดการบริการสุขภาพในชุมชน การพัฒนาระบบบริการหลายๆ ส่วน แต่ก็ยังคงมีปัญหาเกี่ยวกับสิทธิการเข้าถึงของประชาชนหลายส่วน เช่น คนที่ไร้สัญชาติ ไม่มีเลข 13 หลัก ที่จะยืนยันว่าเป็นคนไทย หรือแม้แต่บริการบางอย่างเช่น ฟอกไต ที่ก็เพิ่งจะเริ่มเข้าสู่ชุดสิทธิประโยชน์ เป็นต้น

พวกเราที่เป็นเครือข่ายภาคประชาสังคมที่ติดตาม เกี่ยวข้องกับงานสุขภาพต่างมุ่งหวังให้ระบบประกันสุขภาพแห่งชาติเป็นระบบที่เอื้อต่อคนทุกคนให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ รวมถึงการเคารพสิทธิของทุกคนในฐานะที่เป็นมนุษย์เช่นเดียวกัน ไม่ว่าคนๆ นั้น จะอายุเท่าไหร่ เพศไหน อาชีพอะไร เชื้อชาติไหน ก็ตาม...

คุณหมอสงวน รับรู้ถึงสิ่งที่ประชาชนต้องการมาตลอด และชั่วชีวิตที่ท่านเป็นเลขาธิการสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ท่านก็ได้มีส่วนสำคัญในการผลักดันสิ่งที่ประชาชนต้องการและตอบสองต่อประโยชน์และสิทธิของประชาชน เช่น การทำCL การพัฒนาระบบบริการส่งต่อ การรณรงค์เรื่องบริการปฐมภูมิ สิทธิประโยชน์ต่างๆ เช่น เรื่อง ยาต้านไวรัสเอชไอวี เป็นต้น

ทั้งนี้ในช่วงที่เกิดเหตุการณ์สึนามิ คุณหมอก็เป็นตัวตั้งตัวตีในการจัดกิจกรรมอาสาสมัครเยาวชน U Volunteers ไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยในครั้งนั้น ซึ่งถือว่าเยาวชนที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมดังกล่าวก็ได้เรียนรู้เรื่องการเป็นอาสาสมัครและจิตสาธารณะไปด้วย...

นอกจากความเป็นหมอแล้ว คุณหมอยังได้ตั้งมั่นในการปฏิบัติธรรม เจริญสติอย่างมุ่งมั่น ตอนที่ผมได้พบกับคุณหมอเมื่อครั้งที่พระอาจารย์ติช นัท ฮันห์ มาจัดภาวนาที่เชียงใหม่เมื่อกลางปี 2550 ตอนนั้นเราได้สนทนาธรรมกัน ขณะที่คุยกันผมรับรู้ได้ถึงสภาวะจิตแห่งปัจจุบันที่คุณหมอดำรงสติระลึกรู้ ขณะที่เราสนทนากัน เราต่างหยุดการกระทำต่างๆ เช่น การเดิน การดื่ม แต่หันมานั่งพูดคุยกันในสภาวะปัจจุบัน

ผมเคารพนับถือคุณหมอในฐานะที่ท่านเป็นผู้ใหญ่ในวงการสาธารณสุขแต่ไม่มีอาการถือตัวเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าผมจะอายุน้อยกว่าหลายเท่า แต่ท่านก็ให้เกียรติทั้งในฐานะญาติธรรมและผู้ร่วมสายงานในสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ

เมื่อตอนที่ผมทราบข่าวว่าคุณหมอต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลในช่วงสองสัปดาห์ก่อนที่จะเสียชีวิต ได้ทราบว่าญาติมิตรที่เคารพรักคุณหมอได้ร่วมกันภาวนาให้แก่ท่าน ซึ่งผมเองก็ได้ภาวนาและแผ่เมตตาให้แก่เจ้ากรรมนายเวร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหลายในสากลโลก เพื่อให้ช่วยบรรเทาอาการป่วยของคุณหมอให้ดีขึ้นๆ ทว่าอย่างไรเสียในที่สุดแล้ว คุณหมอก็ได้จากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันกลับ และผมเชื่อว่าท่านจะจุติในภพภูมิที่ดีอย่างแน่นอน

ผมเชื่อมั่นว่าการจากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันกลับของคุณหมอจะไม่จบลงเพียงกายและจิตเท่านั้นหากแต่กายของท่านยังมีประโยชน์ต่อนักศึกษาแพทย์จำนวนไม่น้อย ดั่งที่ท่านได้มีเจตนาบริจาคร่างกายแก่คณะแพทย์ ส่วนจิตวิญญาณของการเป็นนักพัฒนา นักต่อสู้ เพื่อคนอื่นด้วยหัวใจของความเป็นมนุษย์ จะยังดำรงอยู่ต่อไป....ตราบเท่าที่มนุษย์ยังดำรงตนอยู่ในผืนโลกใบนี้

ขอให้ดวงจิตของคุณหมอสงวน ไปสุคติภูมิครับ.....


    

บล็อกของ กิตติพันธ์ กันจินะ

กิตติพันธ์ กันจินะ
ในสภาวการณ์ใกล้มรสุมช่วงนี้, คนสูงวัยมากมายเหล่านั้นต่างขะมักเขม้นทั้งกายและใจ กับการหาเสียงเพื่อให้ได้มาซึ่งคะแนนเสียงเพื่อการเข้าร่วมหรือจัดตั้งทางการเมืองครั้งใหม่อย่างสุดกำลังตัวเสริมที่พวกเขานำมาป่าวประกาศเพื่อให้ประชาชนเลือกนั้นคือ “นโยบาย” ของแต่ละพรรค (ไม่รวมปัจจัยอื่นๆ ที่มีอิทธิพลมาเกี่ยวข้อง – ซึ่งมีมากจนไม่อาจกล่าวในที่นี่ได้) เช่นนี้แล้วเรามาดูกันที่นโยบายของพรรคการเมืองกันดีกว่าว่าได้กล่าวไว้อย่างไรบ้าง ก่อนที่จะเลือกหรือไม่เลือกใคร หลายนโยบายของพรรคการเมืองต่างมุ่งเน้นไปที่การปฏิรูปทางการเมือง โดยเฉพาะการมุ่งหวังไม่ให้อำนาจเก่าได้กลับมามีอำนาจอีกและยังมีนโยบายต่างๆ…
กิตติพันธ์ กันจินะ
 ลมฟ้าอากาศเริ่มเปลี่ยนแปรไปตามสภาพ ฝนตกเพิ่งหยุดได้ไม่นาน ลมหนาวเยือนมาพัดผ่านท้องทุ่งจนต้นข้าวโยกเอียง บ้างล้ม บางตั้งตระหง่าน ตอนเช้าๆ อากาศแถวบ้านผม, จังหวัดเชียงราย อำเภอพาน ตำบลแม่อ้อ บ้านแม่แก้วเหนือ อากาศเริ่มหนาวเย็นขึ้นทุกขณะ ชีวิตของผมทุกวันนี้ไม่เหมือนห้าเดือนก่อนที่ผ่านมา เพราะต้องย้ายสำมะโนครัวจากเชียงใหม่ กลับมาอยู่บ้านที่เชียงราย ซึ่งตลอดระยะเวลาสี่ปีที่อยู่เชียงใหม่ ผมได้พบเจอเรื่องราวหลายเรื่อง ทั้งการงาน ความรัก ชีวิต ความสัมพันธ์ เพื่อน ฯลฯ ซึ่งค่อนข้างแตกต่างกับตอนที่อยู่บ้านที่เชียงรายอย่างมากสภาพอากาศ ความสงบ การดำเนินชีวิต…
กิตติพันธ์ กันจินะ
มาถึงเชียงใหม่แสงแดดยามเช้าตรู่ ปลุกให้ผมตื่นจากการหลับใหล – เวลาทั้งคืนที่ผ่านมา, ผมนอนไม่ค่อยหลับ กระวนกระวายใจ และไม่เป็นอันหลับอันนอน ไม่รู้ว่าพี่บัวจะเป็นอย่างไรบ้าง จะเป็นจะตายยังไง เป็นเรื่องที่คิดมาตลอดเส้นทางพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าตรงกับฝั่งที่ผมนั่งบนรถ พนักงานบริกรประจำรถพาร่างเล็กๆ ของเขาหยิบข้าวของขนมหวานนมกล่องให้ผู้โดยสารแต่ละคน “ท่านผู้โดยสารทุกท่าน เรายินดีนำท่านมาสู่จังหวัดเชียงใหม่....” พนักงานหญิงแจ้งข่าวแก่ผู้โดยสาร ด้วยท่าทีกระฉับเฉงอรชร เชียงใหม่เช้านี้ ท้องฟ้าไม่ค่อยมีเมฆมาก พระอาทิตย์สีแดงที่เส้นขอบฟ้า ปล่อยแสงแสบปวดตา ผมลงจากรถทัวร์คันใหญ่ เดินมุงหน้าไปหารถแดง…
กิตติพันธ์ กันจินะ
ไม่น่าเชื่อเลยว่า ช่วงระยะเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผมจะได้รู้จักชีวิตในอีกมุมหนึ่งของคนที่ถูกเรียกว่า “แก๊ง” ได้มากกว่าที่คิดไว้แม้ว่าในช่วงแรกๆ ความสัมพันธ์ของผมกับเขาจะเป็นแบบ ถามเพื่อเอาข้อมูลไปทำโครงการ แต่สิ่งที่ผมได้มากกว่าการเก็บข้อมูล นั้นคือความผูกพันธ์ มิตรไมตรี และการช่วยเหลือกันและกันของเพื่อนๆ พี่ๆ ผมได้เรียนรู้ว่า ความจริงใจ เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งต่อการพัฒนาความสัมพันธ์ของพวกเรา เมื่อก่อนมีเขาและมีผม แต่ตอนนี้คำว่า “เรา” มันทำให้ไม่มีเขา ไม่มีผม หลายสิ่งที่ผมได้ทำ หรือเพื่อนๆ ได้ทำไปนั้นเป็นสิ่งที่วัยอย่างพวกเราต้องเผชิญ อาจต่างกันมากน้อยคละเคล้ากันไปตั้งแต่จบมัธยมปลายมาหลายปี…
กิตติพันธ์ กันจินะ
ต้นเดือนเมษายน – เทศกาลปีใหม่เมืองหรืองานสงกรานต์ใกล้เข้ามาถึงในอีกไม่กี่วัน วันหนึ่งพี่เหน่งโทรศัพท์มาหาผมเพื่อชวนผมไปเยี่ยมรุ่นน้องคนหนึ่งที่คุกแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ ผมไม่ปฏิเสธ และได้ตระเตรียมข้าวของต่างๆ เพื่อไปเยี่ยมรุ่นน้องพี่เหน่งไม่บอกว่าใครอยู่ในคุก เพราะอยากให้ผมได้รู้ด้วยตัวเองว่ามาหาใคร ไม่กี่นานพี่เหน่งก็มารับผมที่บ้านพัก แล้วรีบบึ่งรถไปยังจุดหมายโดยเร็วแดดร้อนแผดเผาไปทั่วใบหน้า รถชอบเปอร์คันโตของพี่เหน่งพาเราสองคนมาถึงคุกในไม่กี่อึดใจ พี่เหน่งเดินบ่ายหน้าเข้าไปติดต่อเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์เพื่อขอเยี่ยมผู้ต้องขัง…
กิตติพันธ์ กันจินะ
ข้อมูลจากการพูดคุยกับคนทำงานด้านเยาวชน พบว่าวัยรุ่นชายที่อยู่ในกลุ่มมีความคึกคะนองสูง ดังนั้นในการเรียนรู้เรื่องสุขภาพ หรือการดูแลเอาใจใส่เรื่องสุขภาพ จึงเป็นเรื่องที่ถูกละเลย หรือมองข้ามความสำคัญไป หลายคนยังขาดความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับสุขภาพ มีความประมาท ยกตัวอย่างเช่น การสวมถุงยางอนามัย สลับกับไม่ใส่ แกล้งดึงหัวจุกถุงยางอนามัยออกเพื่อแกล้งให้เพื่อนหญิงท้อง พฤติกรรมเหล่านี้เป็นการละเลยเรื่องการติดเชื้อเอชไอวีเอดส์ไป ที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือเรื่องที่วัยรุ่น มีเรื่องชกต่อยกันทำให้เกิดการบาดเจ็บและถึงขั้นถูกดำเนินคดีและบางรายถูกตัดสินให้อยู่ในเรือนจำ เป็นต้นนอกจากในกลุ่มจะมีเด็กชายและ…
กิตติพันธ์ กันจินะ
หากวัยรุ่นคนหนึ่งจะเข้ามาร่วมในกลุ่มนั้น ไม่จำเป็นที่จะต้องมีการสมัคร หรือทดสอบก่อน คือ ใครต้องการเข้าร่วมกลุ่มก็สามารถเข้ามาทำความรู้จักได้เลย เพียงแค่มีความเป็นเพื่อนและจริงใจเท่านั้นการเข้ามาในกลุ่มแก๊งของคนใหม่ๆ หรือการพยายามสร้างตัวแทนของกลุ่ม นับว่าไม่ได้เป็นไปตามกรอบเกณฑ์ เพราะการเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องในกลุ่มแก๊ง เกิดขึ้นโดยระบบความสัมพันธ์แบบเพื่อนกับเพื่อน การเคารพผู้ที่อายุมากกว่าว่าคือรุ่นพี่ การเคารพผู้ที่อายุน้อยกว่าหรือรุ่นน้อง เป็นการสร้างความสัมพันธ์แนวราบ คือ การส่งต่อเพื่อนสู่เพื่อน พี่สู่น้อง…