Skip to main content

 

          รู้จัก จุนจิ อิโต้ไหมครับ

         ถ้าเป็นคนทั่วไปล่ะก็คงส่ายหน้าว่า ไม่รู้จักเป็นแน่แท้  แต่เป็นแฟนการ์ตูนสยองขวัญล่ะก็คงต้องร้อง อ๋อ ออกมาแน่นอน เพราะ เขาคือ นักเขียนการ์ตูนที่สยองขวัญที่ดังที่สุดคนหนึ่งของประเทศญี่ปุ่นและมีผลงานสยองขวัญออกมาสู่ผลงานมากมายในหลายสิบปีที่ผ่านมา และหลายเรื่องก็ถูกดัดแปลงเป็นอนิเมะ หรือกระทั่งภาพยนตร์กันเลยทีเดียว ในยุคการ์ตูนไม่ลิขสิทธิ์นั้นก็มีผลงานของอาจารย์ออกมาอย่างมากมายและเป็นที่จดจำแทบทั้งสิ้นไม่ว่าจะเป็น ชายหนุ่มที่สี่แยก ลูกโป่งแขวนคอ และอีกหลายเรื่องที่ล้วนเป็นผลงานที่น่าจดจำของอาจารย์ท่านนี้ และอีกหนึ่งเรื่องที่เป็นที่จดจำของอาจารย์จุนจิ อิโต้นี้ยังมีอีกเรื่องนั้นก็คือเรื่องราวของหญิงสาวปริศนาที่ชื่อว่า

โทมิเอะ

ที่บัดนี้โทมิเอะได้กลายเป็นผลงานลิขสิทธิ์ให้เราได้สัมผัสกันแล้วครับ 

เรื่องราวของโทมิเอะเกิดขึ้นในเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่งที่เด็กสาวคนหนึ่งที่ชื่อว่า โทมิเอะ เกิดเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุท่ามกลางสายตาของเหล่าเพื่อนร่วมชั้นที่ต่างไม่ชอบหน้าเธอกันอยู่แล้ว เมื่อเห็นเธอเสียชีวิตต่อหน้าต่อตาเช่นนี้ พวกเขาที่เกิดกลัวว่าจะต้องติดคุกขึ้นมาก็ตัดสินใจรวมหัวกันหั่นศพของเธอเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยรวมแล้ว 48 ชิ้นและเอาไปทิ้งตามที่ต่าง ๆ กัน โดยสัญญาว่า พวกเขาจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง

หลังจากเหตุการณ์สยองได้ไม่นาน คนในห้องต่างก็กลับมาใช้ชีวิตกันตามปกติ ท่ามกลางความรู้สึกผิดในใจ และทันใดนั้นเองก็มีเรื่องที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเมื่อมีนักเรียนหญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นในห้อง ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อคนที่ย้ายมาก็คือ โทมิเอะนั้นเอง

และแล้วความสยองก็เข้าครอบคลุมห้องเรียนแห่งนี้

ที่เล่ามาเมื่อครู่นี้เป็นเพียงตอนแรกของโทมิเอะเท่านั้นที่เป็นจุดเริ่มต้นตำนานของเธอ ในฐานะเรื่องสั้นที่อาจารย์จุนจิ อิโต้ยังทำงานอยู่ที่ร้านหมอฟันเขียนส่งไปประกวดงานอุเมสึที่เป็นงานประกวดเรื่องสยองขวัญของญี่ปุ่นก่อนจะได้รับรางวัลติดไม้ติดมือกลับมาในที่สุด

และส่งผลให้โทมิเอะออกมาอาละวาดอีกหลายครั้งในหลายตอนของหนังสือเล่มนี้ ในสถานที่แตกต่างออกไป แต่ฤทธิ์เดชของเธอก็ช่างมากมายมหาศาลเสียเหลือเกิน สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับเธอก็ได้แก่

        1. เธอเป็นหญิงสาวที่งดงามเกินกว่าชายใดจะทานทนไม่ให้หลงรักเธอได้ แต่เห็นผู้ชายเป็นเพียงของเล่นเท่านั้น

        2. เธอมีไฝที่แก้มของเธอด้านซ้ายมือเป็นจุดสังเกต

        3. ผู้ชายที่หลงรักเธอจะคลุ้มคลั่งและสังหารเธอเสมอ และจะสับเธอเป็นชิ้น ๆ

        4. และทุกชิ้นส่วนของเธอจะงอกใหม่ขึ้นมาเป็นโทมิเอะอีกตามส่วนที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็น เลือดหรืออวัยวะ

        5. อย่าให้ชิ้นส่วนของเธอ เลือด เข้าไปในร่างกายเด็ดชาด มิฉะนั้นเซลของโทมิเอะจะกลืนกินเซลในร่างนั้นทำให้คนคนนั้นกลายเป็นโทมิเอะไปอีกคน

        6. ผมของโทมิเอะมีฤทธิ์ดูดพลังชีวิตของคนคนนั้นแถมทำให้คนที่มีผมของโทมิเอะสวยได้ในชั่วข้ามคืน

       7. แผลของโทมิเอะสามารถหายได้ในชั่วพริบตา

       8. การกำจัดโทมิเอะต้องเผาด้วยความร้อนสูง ๆ เท่านั้นจึงจะตาย

นั้นคือสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับโทมิเอะ หญิงสาวปริศนาที่ไม่ว่าเธอจะไปปรากฏตัวที่ใดก็ส่งผลให้ที่นั้นย่อยยับชิบหายกันไปตาม ๆ กัน ความมีเสน่ห์ของเธอนั้นทำลายชีวิตของใครหลายคนที่หลงเสน่ห์ในความงามของเธอกันไปหมดตั้งแต่ เพื่อนร่วมชั้น ครู หมอ นักวาดรูป นักปั้น นักขายของ จนกระทั่งนายแบบหนุ่มที่ทำให้เขาต้องสูญเสียทุกอย่างไปเสียสิ้น เราจะเห็นได้ว่า ความงามที่ยากจะปฏิเสธได้ของโทมิเอะก็มีพิษร้ายที่พาให้คนที่หลงใหลความงามของเธอพังทลายไปพร้อม ๆ กันด้วย

เสมือนดั่งแมงมุมสาวที่ปล่อยฟีโรโมนหลอกล่อแมลงให้เข้าใกล้ก่อนจับกิน

ถามว่า ตัวละครอย่างโทมิเอะนั้นคือ อะไร แน่นอนวา มันคงไม่มีคำตอบแน่นอน แม้แต่ตัวจุนจิ อิโต้เองก็คงไม่ได้คิดจะหาคำตอบว่า เธอเป็นอะไรกันแน่ แต่เมื่อลองดูลักษณะตัวตนของเธอแล้ว โทมิเอะนั้นก็เสมือนกันสัญลักษณ์ของสิ่งที่เรียกว่า

Lust หรือราคะ นั้นเอง

ในศาสนาคริสต์ที่พูดถึงบาปเจ็ดประการของมนุษย์อันประกอบไปด้วย ราคะ โกรธ ตะกละ อิจฉา ขี้เกียจ โลภ และ เย่อหยิ่ง

ซึ่งหากเปรียบได้ โทมิเอะ คงเป็นสัญลักษณ์ของราคะที่มนุษย์ทุกคนต้องพึงเผชิญหน้า เสมือนบททดสอบที่พระเจ้าได้ส่งลงมาทดสอบว่า มนุษย์จะสามารถทานทนต่อหญิงสาวคนนี้ได้หรือไม่

ก่อนจะพบว่า ยากที่จะมีคนทานทนเธอคนนี้ได้

ในทางศาสนาพุทธนั้น โทมิเอะ มีความคล้ายคลึงกับสิ่งที่เรียกว่า โอปปาติกะ 

โอปปาติกะ ในมีความหมายว่า ผู้ที่ผุดขึ้นเอง คือ มีผุดขึ้นเป็นตัวเต็มตัวและโตขึ้นทันทีทันใด ซึ่งสิ่งที่เรียกว่าโอปปาติกะนั้นเป็นการเกิดโดยที่ไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยเพียงแต่อดีตกรรมเพียงอย่างเดียว เกิดแล้วสมบูรณ์เต็มตัว ไม่เจริญเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนสัตว์โลกทั่วไป เวลาตายก็จะหายวับไปไม่มีซากร่างเหลือทิ้งไว้เหมือนสัตว์หรือคน

ซึ่งหากมองแล้ว โทมิเอะอาจจะเข้าเค้าอยู่ไม่ใช่น้อยกับสิ่งที่เรียกว่า โอปปาติกะ 

เพราะไม่ปรากฏว่าใครคือพ่อแม่ของเธอ เธอเป็นใครมาจากไหน รู้เพียงแต่ว่า เธอปรากฏตัวไปตามสถานที่ต่าง ๆ เพื่อให้คนหลงรักเธอก็เท่านั้น เพราะหากเป็นผู้ชายก็ย่อมไม่แคล้วที่จะหลงใหลเธอ แม้ว่าคนคนนั้นจะมีคนรักอยู่แล้วก็ตามก็ไม่อาจจะหักห้ามใจให้หลงรักเธอได้อยู่ดี นั้นเป็นเสมือนการบอกของจุนจิ อิโต้ที่บอกให้เรารับรู้ว่า มนุษย์เราทุกคนล้วนแล้วแต่มีราคะตัณหาอยู่ในใจทั้งนั้น

ทว่า แม้โทมิเอะจะมีร่างกายที่งดงามราวกับเทพธิดาและไม่มีใครจะหาเทียมเทียบได้ แต่เอาจริงแล้วชีวิตของเธอก็เผชิญหน้ากับสิ่งที่เรียกว่าความตายมาโดยตลอด

เธอถูกฆ่ามานับสิบ ๆ ครั้ง ทั้งเจอพวกเดียวที่แยกออกมาก็ฆ่าหมดเสียสิ้น มีชีวิตอยู่เพียงไม่นานก็ต้องตาย เป็นวัฎจักรวนเวียนเช่นนี้และไม่มีทีท่าจะสิ้นสุดไปชั่วกาลนาน

ฉะนั้น จุนจิ อิโต้ได้สอนเราให้รู้จักมองคนด้วยจิตใจมากเกินกว่าหน้าตาที่เอาจริงแม้จะงดงามเพียงใด สุดท้ายสิ่งที่งดงามจริง ๆ ย่อมไม่พ้นจิตใจภายในต่างหาก 

คุณจะสวยแบบโทมิเอะไปกันทำไมในเมื่อความสวยของคุณกำลังพาชีวิตของคุณวิบัติไปตาม ๆ กันด้วย

หรือถ้าไม่เชื่อ ลองถามโทมิเอะใกล้ ๆ บ้านดูสิครับว่า 

การถูกฆ่า ฆ่า ฆ่า นับครั้งไม่ถ้วนนั้นเป็นอย่างไรกัน

ถ้าคุณไม่คลั่งเธอไปซะก่อนนะครับ

 

ปัจจุบันโทมิเอะได้วางขายในฉบับลิขสิทธิ์แล้วในชื่อ คลังสยอง รวมผลงานเขย่าขวัญของอิโต้ จุนจิ บทโทมิเอะ ภาคต้นที่พึ่งวางขายเล่มแรกครับ ใครสนใจงานนี้ก็หาซื้อได้ที่ร้านหนังสือการ์ตูนทั่วไปครับ 

 

บล็อกของ Mister American

Mister American
         สวัสดีครับพบกับรายการพะโล้ทุกเรื่องกับมิสเตอร์อเมริกันอีกครั้ง ตอนนี้ผมอยู่ที่ประเทศวาดิย่า ประเทศเล็ก ๆ ทางแอฟริกาเหนือครับ ซึ่งพึ่งผ่านพ้นการเลือกตั้งประธานาธิบดีในระบอบประชาธิปไตยเป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี และตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่กับประธานาธิบ
Mister American
  “สิ่งที่เป็นความจริง เราไม่จำเป็นต้องเอามาพูดกันก็ได้ เราเอาเรื่องดี ๆ มาพูดกันดีกว่า” (1) คำพูดจากรัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรมท่านหนึ่งที่พูดในระหว่างเหตุการณ์แบนหนังเรื่องหนึ่งในปี 2554 ที่กลายเป็นข่าวใหญ่เมื่อมีคนบอ
Mister American
          ท่ามกลางควันสีขาวที่โพยพุ่งออกมาจากปล่องของเมรุแห่งหนึ่งในอำเภอเล็กๆ ที่แสนสงบสุข ชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงเก้าอี้หน้าเมรุนั้นพลางทำสีหน้าที่ยากจะบรรยายได้ว่า เขากำลังคิดอะไรอยู่ภายในใจหลังจากที่คู่ชีวิตของเขาได้จากลาลับไปเสียก่อนแล้ว สีหน้าที่นิ่งเฉยของชายชราพร้
Mister American
  ในที่สุดมหกรรมกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติอย่าง โอลิมปิค 2012 ก็ได้จบลงไปแล้ว ซึ่งถือได้ว่าเป็นโอลิมปิคที่หลายคนจดจำและลุ้นกันอย่างเต็มที่ว่า ทัพนักกีฬาของประเทศไทยจะคว้าเหรียญทองกลับมาได้หรือไม่ นอกจากยังมีควันหลงมากมายที่เกิดขึ้นในกีฬา
Mister American
             ช่วงนี้การเมืองของประเทศไทยดูค่อนข้างสงบเรียบร้อยดีนะครับ ไม่ค่อยมีเหตุการณ์ที่ชวนให้เสียวบั่นท้ายแบบเมื่อเดือนที่แล้วหรือเมื่อหลายปีก่อนเท่าไหร่นักราวกับ พายุฝนได้พัดผ่านไปแล้ว ทว่า ความสงบนี้เองกลับเป็นความรู้สึกที่ไม่เป็นมิตรเท่าใด เพราะมีคำกล่าวไว้ว่า  น้ำนิ่งย่อมไหลลึก หรือ ความสงบสุขก่อนพายุลูกใหม่จะมาถึง   
Mister American
          ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจแก่เหตุโศกนาฏกรรมในโรงหนังในรัฐโคโลลาโด้ นี่เป็นอีกครั้งที่สังคมอเมริกาได้รับรู้ว่า ภัยที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่การก่อการร้ายแต่เป็นระบบการซื้อขายปืนที่ง่ายดายอย่างยิ่งราวกับขนมของประเทศตัวเอง ซึ่งในความเห็นของผมแล้ว ควรจะมีการทบทวนกฎหมายนี้ให้มีความรัดกุมมากยิ่งขึ้นเสียที หลายคนถามผมว่ามันเกิดจากอิทธิพลของหนังหรือเปล่า ผมส่ายหน้าว่า หนังไม่มีทางทำให้คนลุกขึ้นยิงใครแบบนั้นแน่นอน  ซึ่งต้องอยู่ที่การสืบสวนของทางเจ้าหน้าที่ว่าจะออกมาอย่างไร  
Mister American
               กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เด็กชายตัวเล็กๆในครอบครัวคนรวยอันแสนอบอุ่นนามว่า บรูซ เวย์น ต้องเปลี่ยนไปตลอดกาลเมื่อพ่อและแม่ของเขาถูกฆ่าด้วยโจรกระจอกคนหนึ่งส่งผลให้โลกของเขาล่มสลายไปในทันตาแถมกฎหมายยังไม่สามารถเอาผิดโจรคนนั้นได้นั้นทำให้ตั
Mister American
             เชื่อว่า หลายคนคงได้รับทราบสิ่งที่ศาลรัฐธรรมนูญได้วินิจฉัยกันไปแล้วนะครับ และผมเชื่อว่า มีปฏิกิริยาหลายอย่างเกิดขึ้นแน่ๆในสังคมไทยแห่งนี้ แต่ที่แน่ๆก็คือ ปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมไทยยังไม่ยุติ แต่กำลังเริ่มขึ้นอีกครั้งหนึ่ง มีหลายคนถามผมว่า เพราะอะไรประเทศไทยถึงเป็นเช่นนี้ แน่นอนว่า หลายคนก็คงมีคำตอบเป็นของตัวเองกันอยู่แล้ว แต่สำหรับทัศนะของผมแล้ว การที่ประเทศไทยเป็นอย่างทุกวันนี้นั้นก็เพราะ การที่มีการเล่นนอกเกมกนั้นเอง ดังนั้นหากเปรียบการเมืองเป็นอะไรสักอย่างล่ะก็คงไม่พ้น กีฬานั้นเอง
Mister American
         “การเป็นเกย์ กระเทย เป็นเรื่องวิปริต”
Mister American
                      เมื่อวันที่ 24 มิถุนายนที่ผ่าน คนไทยหลายคนคงงุนงงว่า มันเป็นวันอะไรเพราะไม่ได้มีวันหยุดราชการ ไม่ได้มีนายกรัฐมนตรีออกมาพูดเรื่องวันนี้ราวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ได้ถูกลืมไปแล้วในสังคมไทย ซึ่งที่จริงแล้วก็มีกลุ่มค
Mister American
           เมื่อหลายวันที่ผ่านมา หลายคนคงได้ทราบข่าวเหตุการณ์สะเทือนขวัญกลางกรุงนั้นก็คือ เหตุการณ์ที่เด็กช่างกลโรงเรียนหนึ่งได้สาดกระสุนเข้าไปในรถเมล์ทำให้มีผู้เสียชีวิตถึงสองคน ซึ่งข่าวนี้ได้สร้างความตื่นตะลึงและน่าตกใจอย่างยิ่งแก่สังคม และเป็นอีกครั้งที่คนก่อเหตุ
Mister American
             ท่ามกลางความวุ่นวายในช่วงสามสัปดาห์ที่ผ่านมาทั้งในรัฐสภา ทั้งบนท้องถนน เราได้เห็นภาพที่ไม่น่าเชื่อปรากฏขึ้นต่อสายตาของใครหลายคน ภาพเหล่านั้นทำให้ใครหลายคนต่างเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายกับระบอบที่ถูกเรียกประชาธิปไตยว่า ช่างไม่มีความสงบสุขเลยแม้แต่น้อย หล