หน้าตึกหลังไม่ใหญ่โตนักในมหานคร ในบริเวณพื้นที่ก็ไม่กว้างใหญ่เท่าใดนัก มีต้นไม้อยู่ก็ไม่สักกี่ต้น ในจำนวนนั้นก็มีกล้วยอยู่กอหนึ่ง ที่กล้วยกำลังแก่พอจะเอามาบ่มได้แล้ว แล้วก็มีต้นเต่ารั้งอยู่กอหนึ่ง ช่วงนี้จึงเป็นที่สำราญของกระรอกน้อยสองตัว หรืออาจจะมากกว่าหรือเปล่า อันนี้เราไม่แน่ใจ อันที่จริงเราพบกระรอกสองตัวนี้หลายครั้งที่มาเยือนตึกนี้ ทุกเช้าเราจะพบเขาออกมาวิ่งเล่นตามกิ่งไม้ ช่วงไหนที่มีกล้วยที่ใกล้สุกอย่างนี้ ก็ดูเหมือนเขาทั้งสองจะสำราญเป็นพิเศษ ส่งเสียงร้องเจี๊ยวจ๊าวกัน แล้วก็วิ่งเลยกันจากต้นนั้นออกต้นนี้
เมื่อวานถึงเห็นนกหัวขวานอีกสองตัว ดูเหมือนว่าเขาทั้งสองนี้จะเป็นสมาชิกใหม่ของเรา เข้าใจว่าพึ่งมาอยู่ใหม่แต่ก็คงไม่มีปัญหาอะไร เพราะหลายคนที่พบเห็นก็รู้สึกตื่นเต้นยินดี อีกหน่อยถ้าเขาสามารถอยู่ที่นี่ได้อย่างที่พอจะมีความสุขอยู่บ้าง เขาก็คงอยู่กับเราไปอีกนาน เมื่อนั้น ต่อไปก็คงได้ยินเสียงนกหัวขวานเจาะไม้ดังโป๊กๆ ๆ ๆ ๆ พอได้ฟังเพลิน นั่นทำให้สมาชิกนกเพิ่มขึ้น จากที่แต่เดิมมีแต่นกกางเขนบ้างหลายตัวที่มาปักหลักทำมาหากินอยู่ในแถบถิ่นนี้
เคยได้ยินคนเฒ่าคนแก่ในแถบถิ่นชนบทบางที่บอกเอาไว้ว่า บ้าไหนมีรังผึ้งมาอยู่หน้าบ้าน แสดงว่าบ้านนั้นมีความร่มเย็น และให้ถือเป็นเรื่องดีงาม ที่ตึกนี้ก็เช่นกัน มีรังผึ้งเกาะอยู่บนกันสาดชั้นสองด้านหน้า อยู่มานาน แต่ก็ไม่เคยอาละวาดสร้างความเดือดร้อนแต่ประการใด
รวมความแล้วเล่าเรื่องสัตว์เล็กสัตว์น้อยเหล่านี้ ก็ด้วยความรู้สึกที่อยากเขียนถึงพวกเขาทั้งหลายบ้าง โดยเฉพาะในเมืองใหญ่ๆ เช่นนี้ ว่าไปหากพูดแบบนักอนุรักษ์ เราเองไม่แน่ใจว่า นี่เป็นนิมิตหมายที่ดีหรือไม่ดีกันแน่ ที่มีนกป่าอย่างนกหัวขวานมาอยู่ในเมือง หรืออย่างกระรอกที่ปรกติอยู่ในป่า ก็มาอยู่ในเมือง แล้วมันมาได้อย่างไร ช่วงนี้มีคนพูดเรื่องโลกร้อนกันมาก และก็มีการรณรงค์กันต่างๆ นานา ก็ได้เห็นถึงความพยายามที่จะช่วยกันลดโลกร้อน นั่นก็ดี แม้เรื่องนี้ คนโบราณบอกเคยเตือนเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว เมื่อมาเริ่มทำเอาเมื่อมันไม่ทันการณ์เสียแล้ว ก็ไม่เป็นไรกระมัง ก็ถือเป็นกระบวนการเรียนรู้ไป
ว่ากันว่า เมื่อป่าไม้น้อยลงไปมาก สัตว์เริ่มไม่มีป่าให้อยู่ สัตว์ป่าก็จึงเริ่มย้ายมาอยู่เมือง ยึดพื้นที่ๆ พอมีต้นไม้อยู่บ้างได้เป็นที่พักอาศัย ดังเราจะพบว่า บัดนี้แม้ในชนบทที่ตรงไหนพอมีต้นไม้อยู่บ้างก็มักจะมีสัตว์เล็กสัตว์น้อยพวกกระรอกกระแตมาอยู่อาศัย รวมถึงนกหลายชนิดที่พอจะปรับตัวได้ สมัยก่อนเราจะพบว่า นกที่สามารถอยู่ในเมืองใหญ่ได้ก็มีเพียงนกกระจอกเท่านั้น นั่นก็ว่ากันว่า นกกระจอกสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมได้มากที่สุด นกป่าบางชนิดนั้นไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับเมืองได้เลย แต่เราก็ยังเห็นนกเหล่านี้กลายเป็นสัตว์เลี้ยงในกรงใหญ่ๆ ดังเช่นนกเงือก เป็นต้น
เรื่องราวของโลกมนุษย์ในปัจจุบัน หรือไม่ว่าตากจากสัตว์ป่าเท่าใดนัก ผู้คนเริ่มอพยพกันบ้างแล้ว จากความล่มสลายของเมือง ของสังคม ของสภาพแวดล้อม ของโลก ว่ากันว่าบางแถบถิ่นของโลกเริ่มมีการย้ายทั้งประเทศกันแล้ว ในพื้นที่ๆ น้ำทะเลท่วมไปแล้ว ในเร็ววัน หรือในนานวันต่อไปจากนี้ เราไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีจะก้าวล้ำเพียงใด มนุษย์ก็คงต้องเผชิญกับสภาวะอันเดียวกันโดยมิได้แบ่งแยก ลองเทียบเคียงเล่นๆ กับสัตว์อื่นๆ หลายอย่าง อย่างที่เราเห็นอยู่อย่างกระรอก และนก พวกเขาจะลำบากเหมือนเราหรือเปล่า เมื่อพวกเขามีปีก มีเขี้ยวเล็บ มีวิธีการทำมาหาเลี้ยงชีวิตอยู่ได้ หรือจะอย่างไร พวกเขาก็เริ่มอพยพกันแล้วหรือเปล่า ขณะที่มนุษย์เรา ว่าไปแล้วก็เปราะบางเหลือเกิน ทั้งไม่สามารถดำรงชีวิตในธรรมชาติ ยิ่งในภาวะที่ขาดแคลนด้วยแล้วก็คงเป็นเรื่องหนักหนาเป็นอย่างยิ่ง
กระรอกสองตัวยังวิ่งเล่น และแวะมาเจาะกล้วยที่ยังห้อยอยู่บนต้น อย่างสนุกสนานและยังส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะมาได้อย่างไร เขาก็เป็นสีสันหนึ่งของผู้คนในตึก ที่ดูเหมือนเวลาที่ต่างก็เหน็ดเหนื่อยจากการงาน เมื่อมองไปเห็นกระรอกวิ่งเล่นอยู่ พวกเขาก็ได้ผ่อนคลายลงบ้าง นี่คงเป็นคุณูปการที่ดีงามไม่น้อยนักกระมัง....