ชีวิตสั้น ต้นไม้มีราก : ตะเคียนร้อยปี

แนะนำนักร้องคนโปรดอีกคนก่อนค่ะ ฟังตั้งแต่สมัยเป็นเทปจนยืดยาน พอซีดีเริ่มเข้ามาในชีวิต บวกกับธุรกิจการงานมากมายก็ทำให้ไม่ได้ฟังเพลงจากเทปอีกเลย จนกระทั่งมาเจอเขาอีกครั้งเพียงหนึ่งคลิบใน youtube เพิ่งเคยเห็นหน้าชีพชนก ศรียามาตย์ หลังจากคบหากันผ่านเสียงเพลงมาเป็นสิบปี คุณภาพเสียงในคลิบไม่ค่อยดีเท่าไรนัก แต่พอฟังได้อยู่กับบรรเลงเพลงโปรดของวงทีโบน

“เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม”

ฉันแหงนมองขึ้นไปตามมือชี้ ต้นนี้นี่เองตะเคียนในหนังที่เคยกลัว แต่ที่ตระหง่านอยู่ตรงหน้าริมฝั่งแม่น้ำปิงที่สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ ที่ 16 บนถนนเจริญประเทศ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ ในเอกสารบอกว่าอายุประมาณ 90 ปี ความสูง ประมาณ 40 เมตร เส้นรอบวง 6 เมตร

“...... เล่าต่อกันมาว่าต้นอ่อนไม้ตะเคียนนี้ได้ไหลลอยมากับกระแสปิง ถูกพัดมาเกยฝั่งริมที่สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 16 สมัยอธิบดีกรมป่าไม้ไทยคนแรก ( พระยาดรุพันธ์พิทักษ์ –สนิท พุกกะมาน – 2476 ) ประมาณอายุได้ 90 ปี จากนั้นมาก็เจริญเติบโตขึ้นเป็นไม้สูงใหญ่ แตกกิ่งก้านสาขาอยู่คู่กับสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ ที่ 16 ตลอดมา......ตะเคียนทองต้นนี้ได้ออกลูกให้เจ้าหน้าที่ป่าไม้เก็บไปเพาะและปลูกในพื้นที่ป่าโครงการปลูกป่าถาวรเฉลิมพระเกียรติ ฯ โดยเฉพาะแถวกิ่งอำเภอแม่ออน และที่อื่น ๆ รวมนับแสนต้นมาแล้ว......”

นายสมบูรณ์ กฤษณะวณิชย์

นายถนอมศักดิ์ พรหมวัง

และนางจรัสศรี ศรีประดิษฐ์

ฟังชื่อต้นตะเคียนจะนึกถึงผี และหนังผีนางตะเคียน เมื่อมาเห็นตะเคียนที่นี่ฉันต้องยกมือไหว้ก่อนกดชัตเตอร์ เพราะเป็นต้นไม้ที่ใหญ่มาก ๆ ต้องกดชัตเตอร์ถึงสามครั้งจึงจะได้ภาพทั้งหมดของต้นนี้ ลำต้นกว้างหลายคนโอบ

สูงขึ้นไปลำต้นแตกออกไปอีกหลายต้นเล็ก ๆ อยู่ในนั้น ไม้ใหญ่ขนาดนี้ นี่คงเป็นบรรพบุรุษอีกต้นหนึ่งของชาวเชียงใหม่ที่ยังมีชีวิตอยู่ริมแม่น้ำปิง ตะเคียนต้นนี้คงได้ทักทายกับมิชชันนารีกลุ่มแรกที่เข้ามาเชียงใหม่ คงได้พบเห็นภาพอันงดงามของ “พฤกษานคร” หรือเชียงใหม่เขียว ๆ อย่างที่พญามังรายท่านได้สร้างไว้

ฉันเห็นความงามของเมืองเชียงใหม่ จากตะเคียนต้นนี้