Skip to main content

http://blog.palungjit.com/uploads/s/saochiangmai/3152.mp3

เพลงน้องน้อยแพนด้า สำหรับดาวน์โหลดค่ะ

แพนด้าไม่ใช่หมี แพนด้าคือแพนด้า

\\/--break--\>
เป็นไปด้วยคนค่ะ เป็นบ้าเจ้าตัวเล็กที่ใหญ่วันใหญ่คืน ต้องพูดว่าใหญ่จริงๆ เพราะจากรูปที่เห็นนี้เข้าไปถ่ายเมื่อวันที่
30 มิถุนายน 2552 แต่นี่ผ่านไปไม่ถึงสองอาทิตย์ แพนด้าน้อยโตไวมาก

รูปนี้เห็นจุดขาวที่หลังเท้าอย่างชัดเจน เป็นจุดขาวที่ผู้เชี่ยวชาญของจีนเค้าบอกว่า แพนด้าตัวอื่นไม่มี มีแต่เจ้าแพนด้าน้อยตัวนี้ วันที่ไปถ่ายรูปนั้นเป็นวันแถลงข่าวของจังหวัดเชียงใหม่ เรามีโอกาสเข้าไป ก็เลยได้เกาะอยู่หน้าตู้นานหน่อย จนเกิดอาการติดไวรัสความน่ารักของแพนด้าเข้าไป ทุกวันนี้ตื่นเช้าและก่อนนอน จะเข้าไปดูเวบนี้ค่ะ

http://www.zoothailand.org/panda/livepanda.php

ตอนที่เขียนอยู่นี้ สองแม่ลูกยังนอนกอดกันอยู่เลย ดู ๆ ไปแล้วแพนด้าหน้าคล้าย ๆ แมวเหมือนกัน โดยเฉพาะตอนหลับ ลีออง ก็ลีออง เหอะ ถ้าเจอแพนด้าน้อยอยู่ในบ้านรับรองตกกระป๋อง ฮ่า ฮ่า

ดูสิ นอนอ้าปากหวอ

อ่า...เมื่อวานดูรายการทีวีรายการหนึ่ง เขามอบภารกิจให้ผู้ร่วมรายการไปเชียงใหม่ และนำขนแพนด้ามาสองเส้น ขาวเส้น ดำเส้น ระหว่างการตามหาขนแพนด้านั้น เราไม่รู้ว่าทางสวนสัตว์ซึ่งหวงแพนด้าอย่างกับอะไรดี ยอมให้รายการเข้าไปถ่ายทำในกรงแพนด้า โดยให้คุณปู่ปีนเข้าไปในโซนที่เขากั้นไว้ และใช้เครื่องดูดฝุ่นยื่นเข้าไปภายในบริเวณของแพนด้า เพื่อพยายามดูดขนแพนด้าซึ่งอาจร่วงอยู่ตรงนั้น เครื่องดูดฝุ่นก็เสียงดัง จนคนที่เดินดูอยู่แถวนั้นมองอย่างงง ๆ แล้วรายการก็จบไป แต่ฉายตัวอย่างตอนต่อไปให้ชม ว่าเป็นคนธรรมดาสองคนที่ได้เข้าใกล้แพนด้าที่สุด ในภาพคือผู้เล่นใส่ชุดเขียวเหมือนหมอผ่าตัด เข้าไปที่หน้ากรงแพนด้า คาดว่าจะเป็นกรงหลินฮุ่ย และลูก

รูปนี้น่าจะเป็นจิ๋มหรือก้นของแพนด้าน้อย ดูแล้วเหมือนส่วนปากของแมวอ่ะ ฮ่า ฮ่า

ก่อนหน้านี้ฉันเคยโทรศัพท์ติดต่อไปที่สวนสัตว์ ว่าทำอย่างไรจึงจะนำภาพแพนด้าน้อยมาทำโปสการ์ดแฮนด์เมดขายได้ ในฐานะช่างภาพที่มีอาชีพทำโปสการ์ดขายอยู่ในเมืองเชียงใหม่ มองเห็นความน่ารัก และมีภาพอยู่ในมือ แต่ฉันก็ไม่อยากละเมิดกฎเกณฑ์ เพราะทราบมาว่ารูปแพนด้ามีลิขสิทธิ์ ผู้ที่เกี่ยวข้องยังเตรียมการจะออกจับคนนำแพนด้ามาทำสินค้าขายที่ถนนคนเดินด้วย

คนที่รับเรื่องแจ้งว่า ต้องมาคุยกับเจ้านายเค้า ฉันก็ถามชื่อ เขาตอบว่าชื่อคุณเอครับ ฉันขอชื่อจริง เขาตอบว่า บอกไม่ได้ครับ ฉันก็ถามว่าคุณได้สัมปทานมาเหรอ เขาตอบว่าใช่ งั้นฉันขอชื่อบริษัท เขาตอบว่า บอกไม่ได้ครับ!!!

ฉันก็ไม่ได้ตามต่อ เพราะยุ่งงานอื่น และคิดว่าไม่ขายก็ได้ ฉันเพียงแต่อยากเผื่อแผ่ความน่ารักให้คนอื่นดูตามกิเลสของอาชีพเท่านั้น และไม่คิดว่าการขายการ์ดแฮนด์เมดจะทำให้ร่ำรวยขึ้นมาได้ แต่พอมาเห็นในรายการทีวีพาคนปีนกรงแพนด้าแล้วก็รู้สึกว่า อะไรกัน! ในขณะที่กับคนเล็กคนน้อยที่ทำมาหากินคุณจะไล่จับเค้า แต่สื่อใหญ่รายการทีวีคุณยอมให้ข้ามกฎเข้าไปไซร้หาขนแพนด้าได้

มันจะไม่น่ารักก็ตรงคนนี่แหละ

 

บล็อกของ โอ ไม้จัตวา

โอ ไม้จัตวา
  วันนี้ตั้งใจขับรถขึ้นไปที่ขุนช่างเคี่ยน เพื่อไปดูพญาเสือโคร่งประจำปีนี้ ตื่นหกโมงเช้า ฟ้ายังมืด อากาศหนาว ออกจากบ้านหกโมงครึ่ง แต่กว่าจะไปถึงแดดก็เริ่มแรงแล้ว รูปนี้ถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นที่จุดชมวิว ก่อนถึงโค้งขุนกันต์ ดอยสุเทพ เห็นเส้นขอบฟ้าไกล ๆ ถ่ายด้วยเลนส์มุมกว้าง จึงเก็บฟ้าและเมืองได้ทั้งเมือง เชียงใหม่ยังมีมุมสวยอยู่
โอ ไม้จัตวา
  ได้เวลาออกเดินทางอีกแล้ว ช่วงนี้ดอกพญาเสือโคร่งกำลังจะบาน ต้องตามข่าวกันทุกวันว่าบานถึงไหนแล้ว เพราะจะบานเพียง 7 วันเท่านั้น ภาพชุดนี้ถ่ายเมื่อปีที่แล้ว ตื่นสายไปนิด ไปถึงแปดโมงกว่า ๆ รู้สึกว่าแดดแรงไป ปีนี้คงต้องออกจากบ้านหกโมงเช้า     แดดแรงไปนิดนึงจริง ๆ แต่เก้าอี้ที่ไร้คนนั่ง คงไม่หนาวเหน็บเหมือนอากาศตอนนี้     ข้อดีของแดดจ้า ๆ ก็ทำให้ฟ้าเป็นสีฟ้า ดอกไม้สีชมพูเต็มต้น ตัดกับฟ้าสีฟ้าโดยไม่ต้องทำอะไรเลย ความทุกข์ทรมานอย่างหนึ่งของช่างภาพ คือต้องวิ่งตามแสง โดยเฉพาะแสงเช้า     ดอกบ๊วย ขึ้นอยู่ในบริเวณเดียวกัน ภาพนี้ใช้เลนส์ซูม ดึงเข้ามาใกล้…
โอ ไม้จัตวา
สัปดาห์นี้มีโอกาสได้ไปถ่ายรูปห้องพักและอาหารให้กับเรือนคำอิน บ้านไม้สักทองทั้งหลัง มีห้องพักขนาดหรูหราเพียง 3 ห้อง และเป็นร้านอาหาร (อาหารพื้นเมืองรสชาติแบบคนเมืองแพร่) ปีนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี พี่นิดเจ้าของบ้านจึงลดราคาห้องพักลงมาแบบครึ่ง ๆ ภาพที่ยกมานี้เป็นห้อง living room ของหนึ่งในห้องนอนของบ้าน ราคาคืนละ 2500 บาท พร้อมอาหารเช้าไม่ได้โฆษณานะ แต่เผื่อใครหาที่พักในเชียงใหม่ ราคานี้ก็พอ ๆ กับโรงแรมในไนท์บาซ่า แต่สบายกว่ากันเยอะเลย ห้องสูธแพงกว่านี้พันนึง มีจากุชชี่ และห้องซาวน่าในตัวด้วยค่ะขอบอก เข้าไปหาข้อมูลในกูเกิ้ลได้ค่ะ
โอ ไม้จัตวา
  คราวที่แล้วเล่าเรื่องรีทัชสายไฟออกจากภาพ คราวนี้ลองมาเล่นที่ใบหน้า ลบรอยตีนกากันบ้างดีกว่า ไม่ต้องใช้เครื่องสำอางก็สวยได้  
โอ ไม้จัตวา
สัปดาห์นี้ขอแนะนำวิธีรีทัชรูปแบบง่าย ๆ เริ่มจากโรคจิตของอิฉันเองที่ทนเห็นสายไฟรกรุงรังไม่ได้ ไม่ว่าจะในชีวิตจริงหรือในภาพ มีใครเป็นแบบนี้มั่งไหมเนี่ย เห็นไม้แขวนเสื้อกองรวมกันยุ่ง ๆ หรือสายโทรศัพท์ สายไฟ สายอะไรก็ตาม พันกันยุ่ง ๆ แล้วจะรู้สึกใจคุกรุ่นขึ้นมาเหมือนมีคนยั่วโมโห ทนไม่ได้ต้องนั่งคลาย ๆ ๆ ๆ
โอ ไม้จัตวา
โดยส่วนตัวแล้วเราโตมากับห้องมืด ตอนเด็ก ๆ ข้างบ้านเป็นร้านถ่ายรูป ฝึกล้างอัดรูปในห้องมืดที่โรงเรียน เข้ามหาลัยก็เข้าชมรมโฟโต้ ก็ได้เล่นห้องมืดต่ออีกนิดหน่อย เมื่อไม่นานมานี้ไปเช่าบ้านอยู่กับเพื่อน บ้านที่อยู่ในรั้วเดียวกันก็ยังเป็นห้องมืดให้นักศึกษาเช่าทำงานล้างอัดรูป ชีวิตจึงวนเวียนอยู่กับห้องมืด และภาพขาวดำ (ว่าไปก็น่าทำห้องมืดไว้เล่นเองเหมือนกันนะ)  
โอ ไม้จัตวา
ภาพนี้ถ่ายด้วยความโลภ ฟ้าก็อยากได้ ก้อนเมฆก็อยากได้ ใช้เลนส์ไวด์หรือเลนส์สำหรับถ่ายภาพให้ได้มุมกว้างถ่าย เวลาขณะนั้นประมาณเที่ยง ฟ้าสีฟ้า เมฆเต็มฟ้า แดดจัดมาก ถ้าวัดแสงที่ก้อนเมฆ ข้างล่างจะมืด ถ้าวัดแสงที่ข้างล่างก้อนเมฆจะจ้ารายละเอียดหายไปเลย  
โอ ไม้จัตวา
คราวนี้ไม่ค่อยกล้าทุบกล้องเท่าไรนัก เพราะใช้ Nikon D70 ถ่ายอาหาร โดยใช้เลนส์ Macro (อ่านว่า มาโคร) คือเลนส์ที่ใช้ถ่ายวัตถุในระยะประชิดระดับ 1 เซ็นได้ พวกงาน close up ทั้งหลายมักใช้เลนส์ หรือโหมดมาโครนี้ในกล้องดิจิตอล ที่มีวิธีดูง่าย ๆ คือ ปุ่มที่เป็นเครื่องหมายรูปดอกไม้ในตัวกล้อง นั่นคือปุ่มมาโคร สำหรับถ่ายดอกไม้ใกล้ ๆ ถ่ายมด ถ่ายขี้จิ้งจก หรือถ่ายอาหารอย่างวันนี้เป็นต้น
โอ ไม้จัตวา
  คราวนี้ยกแมวที่มีสีสันตัดกันอยู่ในตัวมาให้ดู แมวที่มีสีขาว และดำ อยู่ใกล้กันแบบนี้ เวลาถ่ายภาพจะต้องระวังการวัดแสง เพราะถ้าวัดแสงที่สีดำ ส่วนที่เป็นขาวก็จะจ้าจนความละเอียดหายไป ควรวัดแสงตรงสีที่เป็นกลาง ๆ เช่นสีน้ำตาลเป็นต้น ก็จะได้ภาพที่มีสีและแสงพอดี
โอ ไม้จัตวา
ติดพันจากแมวคราวที่แล้ว ตอนทำรูปก็พบว่ามีขั้นตอนที่ไม่ยากนักในการปรับภาพในโปรแกรมโฟโต้ช็อปเอามาแนะนำกัน ภาพที่เราถ่ายนั้นบางครั้งองค์ประกอบของภาพก็ยังไม่สมบูรณ์นัก เราสามารถใช้คำสั่ง crop ในโฟโต้ช็อปได้ หรือคลิ้กที่เครื่องหมายที่เราทำลูกศรสีแดงชี้ไว้ แล้วลากที่ภาพ สร้างกรอบภาพขึ้นมาใหม่ จากตัวอย่างที่ยกมาให้ดูภาพเต็มคือทั้งหมด เมื่อเราลาก crop ส่วนที่เป็นแถบสีดำรอบ ๆ ภาพ กรอบเล็กจะหายไปเมื่อเราดับเบิ้ลคลิ้ก
โอ ไม้จัตวา
“ถ่ายภาพเด็กกับสัตว์ให้โฟกัสที่ตา” ออกจากห้องโสตทัศนศึกษา ห้องปฏิบัติการถ่ายภาพที่โรงเรียนเมื่อสมัยอยู่ม.3 แล้วก็ไม่เคยเข้าห้องเรียนถ่ายรูปที่ไหนอีกเลย เคยเข้าไปเล่นเองบ้างก๊อกแก๊กในห้องอัดของชมรมถ่ายภาพในมหาวิทยาลัย จนกระทั่งได้มีโอกาสหมกตัวอยู่ที่สวนทูนอิน บ้านพักของคุณ’รงค์ วงษ์สวรรค์ เป็นบางช่วง และมีโอกาสเดินถ่ายรูปดอกไม้ยามเช้าในสวนทูนอิน ประโยคที่ยกมาข้างบนนั้นคุณ’รงค์ วงษ์สวรรค์ พูดขึ้นมา (จะเรียกว่าสอนก็น่าจะได้) เมื่อชี้ให้ดูภาพแมวที่เขาถ่ายและใส่กรอบติดไว้ที่ผนังบ้าน    
โอ ไม้จัตวา
  แสงแดดมีความสำคัญต่อการถ่ายภาพอย่างยิ่ง เพราะเป็นแสงจากธรรมชาติ ทำให้ภาพมีมิติ มีเงา แต่ก็ต้องเลือกเวลาเช่นกัน อย่างที่บอกในชื่อเรื่องว่า แสงแรกและแสงสุดท้าย แสงแรกนั้นคือ แสงแดดยามเช้าจนถึงสาย ๆ น่าจะประมาณ 8.30 น. และแสงสุดท้ายของวัน คือประมาณ 4-5 โมงเย็น เป็นช่วงเวลาที่พอดีที่สุดในการถ่ายภาพ