ภาพนี้ถ่ายด้วยความโลภ ฟ้าก็อยากได้ ก้อนเมฆก็อยากได้ ใช้เลนส์ไวด์หรือเลนส์สำหรับถ่ายภาพให้ได้มุมกว้างถ่าย เวลาขณะนั้นประมาณเที่ยง ฟ้าสีฟ้า เมฆเต็มฟ้า แดดจัดมาก ถ้าวัดแสงที่ก้อนเมฆ ข้างล่างจะมืด ถ้าวัดแสงที่ข้างล่างก้อนเมฆจะจ้ารายละเอียดหายไปเลย
จึงวัดแสงที่จุดกลางที่สุดให้ได้ภาพออกมากลาง ๆ ภาพนี้ตรงกลางกลุ่มเมฆรายละเอียดยังหายไปนิดหน่อย และทุ่งเขียว ๆ ก็มืดไปนิด แต่เอามาแก้ที่ raw file ได้แสงเงาในก้อนเมฆกลับมา
ภาพนี้คือไฟล์ดิบที่ถ่ายออกมาได้
สำหรับผู้ที่ไม่มี raw file มีวิธีเล่นง่าย ๆ ด้วยการทำภาพสองภาพมาซ้อนกัน ภาพแรก เปิดไปที่เมนู image : adjustment : level จากนั้นเลือกปรับโดยดึงลูกศรซ้ายมือมาทางขวา หรือเลือกดึงลูกศรกลางด้วยตามความเหมาะสมของภาพ ให้ภาพมืดลง เพื่อให้ฟ้าใสขึ้น ลดแสงของก้อนเมฆลง จากนั้น save อีกชื่อหนึ่ง
จากไฟล์ดิบไฟล์แรก ทำขึ้นตอนเหมือนภาพ 2 แต่ดึงลูกศรด้านขวามาทางซ้าย ปรับภาพให้สว่างขึ้น เพื่อเพิ่มแสงสว่างให้ทุ่งเขียว ๆ
เปิดไฟล์ภาพ 2 ภาพมืดที่ save ไว้อีกชื่อหนึ่งขึ้นมา ถ้าเป็นโฟโต้ช็อป cs 4 คลิ้กที่แถบชื่อไฟล์ตรงเหนือภาพ แล้วดึงลงมานิดนึง หน้าต่างของภาพจะซ้อนกันให้เห็น ไม่งั้นจะเห็นภาพทีละไฟล์ ทำขั้นตอนต่อไปไม่ได้
จากนั้นใช้ลูกศรชี้ที่เครื่องหมาย move tool ตรงแถบซ้ายซึ่งมันจะอยู่อันแรก แล้วลากเมาส์มาที่รูปใดรูปหนึ่ง จากนั้นคลิ้กแล้วลากดึงรูปมาที่อีกรูปหนึ่งลูกศรที่เมาส์จะมีเครื่องหมายบวกเกิดขึ้น แล้วปล่อยมือที่คลิกเมาส์อยู่ รูปสองรูปจะทับกันอย่างที่เห็นในภาพ
ใช้เมาส์ชี้ที่ภาพบน แล้วเลื่อนให้ทับกันสนิท ขณะนี้ภาพมืดจะทับภาพสว่างอยู่ เราต้องการทุ่งสีเขียวจากภาพสว่าง และต้องการฟ้าใส ๆ จากภาพมืด แต่ที่เห็นตอนนี้คือฟ้าใสแต่ทุ่งเขียวมืด เราก็ลบตรงนี้ออก ด้วยการคลิ้กที่ปุ่มยางลบ ลูกศรที่เมาส์จะเปลี่ยนเป็นวงกลม เราเปลี่ยนขนาดวงกลมได้ที่ปุ่ม brush ตามภาพ แล้วลบส่วนมืดของภาพด้วยการคลิ้กเมาส์แล้วลากไปตรงส่วนที่ต้องการลบ ตามภาพ
เราลบตรงส่วนต้นไม้ที่บ้านตรงกลางภาพ บ้าน และทุ่งสีเขียว เพื่อใช้ส่วนภาพของภาพสว่าง และเหลือส่วนบนทิ้งท้องฟ้าไว้
นี่คือภาพจริงที่เราปรับ แต่ปรับจาก raw file จะเห็นว่าก้อนเมฆเนียนกว่าปรับภาพจากไฟล์ jpg เยอะเลย เทียบดูกับภาพที่หนึ่ง อุปมา raw file ก็เหมือนทำอาหารจากปลาสด ๆ jpg file ก็เหมือนปลาแช่แข็ง ความอร่อย รสชาติ ความสดต่างกันเยอะเลย
ทำภาพเสร็จอย่าลืม save ภาพล่ะ
บล็อกของ โอ ไม้จัตวา
โอ ไม้จัตวา
ได้มีโอกาสไปแอ่วเมืองน่านเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว หลังจากไม่ได้ไปมาเป็นสิบปี ไปคราวนี้คนที่ไปด้วยก็แทบไม่เคยไปเลย มีเราคนเดียวที่มาบ่อยที่สุด กระนั้นก็นับได้ประมาณสี่ครั้ง ความที่เมืองน่านเป็นเมืองที่จะว่าไกลก็ไกล จะว่าไม่ไกลก็ไม่ไกลนัก ขับรถจากเชียงใหม่ 5 ชั่วโมงรวมเวลาพักรถกินกาแฟที่เด่นชัย ขับรถเส้นทางนี้ขอแนะนำร้านกาแฟสดเด่นชัย ตรงริมแม่น้ำ เชิงสะพานทางไปลำปาง กาแฟเค้าดีจริงๆ หรือหากใครดื่มกาแฟไม่ได้ ถ้าได้ผ่านไปที่อ.ร้องกวาง จ.แพร่ แวะตลาดสด มีร้านหนึ่งขายเมี่ยง ใช้อมตอนขับรถง่วง ๆ ได้ผลดี เพราะเมี่ยงเป็นใบชาชนิดหนึ่งมีคาเฟอีนเหมือนกัน เราชอบกินเมี่ยงเพราะไม่ขับปัสสาวะเหมือนกาแฟ
โอ ไม้จัตวา
รูปนี้ก็ต้องจับกล้องนิ่ง ๆ เพราะถ่ายท้องฟ้าตอนเย็น
โอ ไม้จัตวา
คำถามเดิม ถ่ายยังไงให้ดีให้สวย คำตอบแบบกำปั้นทุบกล้องเลยคือ มองให้เห็นความงาม ซึ่งตรงนี้ขอเน้นย้ำว่า “ความงามเป็นเรื่องปัจเจก” เป็นเรื่องของใครของมัน กล้องก็ของเรา เราถ่ายเราก็เอาไปดู และชื่นชมอย่างน้อยก็กับตัวเอง คนอื่นจะว่าอย่างไรก็ช่างไม่ต้องสนใจ ถ้าเราเห็นว่างาม...ถ่ายเลย
โอ ไม้จัตวา
หลายคนถามว่าถ่ายรูปอย่างไรให้สวย ช่วยสอนหน่อยได้ไหม ความที่ไม่ได้ร่ำเรียนเรื่องการถ่ายภาพมาอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ทำให้เราสอนเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้เช่นกัน คำตอบที่บอกไปส่วนใหญ่จะบอกแบบโยนกล้องให้แล้วไปหาเอา
โอ ไม้จัตวา
ไปกินปลาสะแงะมาแล้ว รสชาติและเนื้อคล้าย ๆ กับปลาคังน่ะ ร้านที่ไปกินเป็นร้านอาหารอร่อยด้วยรสมือคนปรุง ชื่อร้านน้องเบส ขอแนะนำ เป็นห้องแถวสองคูหา นอกจากปลาสะแงะที่น่าลิ้มรสแล้ว สิ่งที่พลาดไม่ได้อีกเมนูหนึ่งของร้านนี้คือ เห็ดหอมทอดซีอิ้ว ที่มีน้ำจิ้มสีเขียวสูตรของร้านนี้โดยเฉพาะ อร่อยจริง ๆ
โอ ไม้จัตวา
ภาพจาก www.thailandoutdoor.com
ไปปายคราวที่แล้ว ได้ยินชื่อปลาสะแงะในเมนูร้านอาหารร้านอร่อย (ร้านน้องเบส เห็ดหอมทอดอร่อยด้วยน้ำจิ้มสีเขียว) แต่ก็ไม่ได้กิน ถามใครก็ตอบไม่ได้ว่าเป็นปลาอะไร ดียังไง ทำไมต้องปลาสะแงะ
จนกระทั่งมาเจอข้อเขียนของคุณ’รงค์ วงษ์สวรรค์ ที่เคยเขียนไว้ถึงปลาชนิดหนึ่งชื่อปลาไหลหูดำ
“ปลาไหลหูดำ โอว หี่ เหมา ปรุงรสน้ำแดงกับเห็ดหอมและผักบุ้ง--เอ้งฉ่าย ปลานี้อิมพอร์ทเข้ามาจากฮ่องกงราคาแพงและมีกินในฤดูเดือนเท่านั้น
แต่บางคนบอกความลับว่า พรานปลาแถบลุ่มน้ำตาปีภาคใต้นำมาส่งอย่างไม่เปิดเผยเพื่อการผดุงราคาเหนือกว่าปลาอื่น…
โอ ไม้จัตวา
http://blog.palungjit.com/uploads/s/saochiangmai/3152.mp3
เพลงน้องน้อยแพนด้า สำหรับดาวน์โหลดค่ะ
แพนด้าไม่ใช่หมี แพนด้าคือแพนด้า
โอ ไม้จัตวา
ความที่ปายเป็นเมืองโรแมนติก เมืองที่อยู่สบาย ล้อมรอบด้วยภูเขา มีแม่น้ำเล็ก ๆ ไหลผ่าน เหมือนภาพในฝัน ในนิทานยังไงยังงั้น จึงมีผู้คนจำนวนหนึ่งย้ายนิวาสสถานมาอาศัยอยู่ที่ปาย บางคนมานอนอ่านหนังสือ พักผ่อน เช่าบ้านอยู่นาน ๆ เป็นจุดแวะพักในซอกมุมหนึ่งของโลก ก่อนจะออกเดินทางต่อไป
โอ ไม้จัตวา
ดอกไม้ริมทาง
ใครจะนึกบ้างว่าเมืองที่ “อะไรก็ปาย” ในพ.ศ.นี้ เคยเป็นดินแดนสำหรับเนรเทศผู้กระทำความผิดมาก่อน ย้อนหลังไปไกลเจ็ดร้อยกว่าปี เมื่อเริ่มสร้างเมืองเชียงใหม่ขึ้นในพ.ศ. 1839 ในสมัยราชวงศ์มังรายปกครองเชียงใหม่นี้ ปายก็เป็นเมืองหน้าด่านเมืองหนึ่งของเชียงใหม่ ในชื่อว่า “เมืองน้อย” ซึ่งปัจจุบันบ้านเมืองน้อย (อยู่ระหว่างปายกับอ.เวียงแหง) เป็นหมู่บ้านของชาวปกากญอ อยู่ต้น ๆ ของแม่น้ำปาย
โอ ไม้จัตวา
ได้เวลาพารถคันน้อย ๆ ไปออกกำลังกายอีกแล้ว คราวนี้ไปแบบไม่รู้อะไรเลย บ้านวัดจันทร์ ฉันรู้จักในนามป่าสนวัดจันทร์ ความที่ชอบต้นสนสองใบ สามใบ และไม่เคยแยกออกสักทีว่าอย่างไหนสองใบ หรือสามใบ แต่ที่ชอบคือใบฝอย ๆ เวลามองไกล ๆ แล้วดูเป็นฟู่ ๆ สวยดี ใบสนไม่มีน้ำ ยามหน้าแล้งจึงยังเขียวอยู่เนื่องจากมีน้ำมันอยู่ข้างใน
โอ ไม้จัตวา
ตื่นเช้ามาด้วยอาการแฮ้งค์ดาวแดงอย่างสุดชีวิต ความที่เคมีในร่างการเริ่มปฏิเสธดาวดาวสีแดงดวงนี้ ทำให้ชีวิตฉันง่ายขึ้นเมื่อต้องชะตากับลีโอ จนเพื่อนร่วมทางบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่กินลีโอ