คือคนที่อยู่ป่า : พ้อเลป่า...ตัวหนังสือไม่มีวันตาย

ตัวหนังสือเขาเดินทางมาจากดิน

ตัวหนังสือเขาเดินทางมาจากน้ำ

ตัวหนังสือเขาเดินทางมาจากป่า

ตัวหนังสือเขาเดินทางมาจากอากาศ

ตัวหนังสือเขาเดินทางมาจากแสงแดด

ตัวหนังสือเขาเดินทางมาจากสายลม

ตัวหนังสือเขาเดินทางมาจากต้นไม้

ตัวหนังสือเขาเดินทางมาจากเศษถ่านสีดำ

ขีดเขียนไว้ตรงข้างฝาบ้าน

ขีดเขียนเพื่อให้โลกรับรู้...

ธรรมชาติ

คน

ชีวิต

จิตวิญญาณ

ย่ำค่ำชราแล้ว,

ใบไม้แห้งร่วงปลิวห่มคลุม

สายลมป่าครวญ

บทกวีอื่อทา ขับขาน

เตหน่า ขับกล่อมบรรเลง

สองเมษา สองพันห้าร้อยห้าสิบสอง

พ้อเลป่าเดินทางคืนสู่ป่า

พ้อเลป่าเดินทางคืนสู่น้ำ

พ้อเลป่าเดินทางคืนสู่ดิน

หากถ้อยคำนั้นยังก้องในหุบเขา

“ชีวิตมาจากดิน วันหนึ่งต้องกลับลงไปในดิน

เหมือนเมฆเหมือนหมอก เดี๋ยวมีเดี๋ยวก็หาย”

“ถึงตายไป แต่หนังสือนั้นยังพูดได้

ตัวหนังสือไม่มีวันตาย”*

• ถ้อยคำของพ้อเลป่าที่มักบอกกับทุกคนที่ไปเยือนรังแม่แฮใต้

• ภาพโดย: สุวิชานนท์ รัตนภิมล