Skip to main content

เมื่อฝนฟ้าตกตามฤดูกาล ท้องถนนของกรุงเทพสามารถเปลี่ยนเป็นท้องน้ำในยามฝนตกเพื่อให้รถเปลี่ยนเป็นเรือได้

เสียดายที่เมื่อฝนหยุดมันจะคืนสภาพกลายเป็นถนนอีกครั้ง
 
คุณชาย Error ท่านเปลี่ยนกรุงเทพให้เป็นนครแห่งความฝันและรับประสบการณ์แบบหลังสมัยใหม่ (postmodern experience) ได้สบายๆ

เมื่อฝนฟ้าไม่เป็นใจให้ใช้ชีวิตกลางแจ้ง ก็ต้องหากิจกรรมคลายเครียด ในคอลเล็คชั่นหนังที่ผมซื้อเอาไว้มากพอสมควรมีเรื่องที่ผมไม่คิดอยากดู แต่ได้ยินว่าเป็นหนังดี น่าสนใจ เมื่อราคาไม่แพงมากก็ซื้อเอาไว้ เผื่อจะได้ดู หนึ่งในนั้นคือเรื่อง Monsoon Wedding

หนังเล่าเรื่องการเปลี่ยนผ่านของสมาชิกครอบครัวขยาย จากเด็กสาวที่กำลังจะแต่งงาน หญิงสาวกำพร้าพ่อผู้มีอดีตฝังใจกับการถูกละเมิดโดยคนใกล้ชิด เด็กน้อยที่กำลังจะเข้าสู่วัยสับสนทางเพศ ไม่เว้นแม้แต่สาวใช้ในบ้าน

ว่าที่เจ้าสาวมีความลับของหัวใจเธอ ต้องพบกับทางแพร่ง ระหว่างยืนยันการสานสัมพันธ์กับคนรักที่มีครอบครัวแล้ว หรือแต่งงานว่าที่เจ้าบ่าวผู้ข้ามทะเลมาจากสหรัฐอเมริกา แต่ละตัวละครต่างมีปมลึกๆ ในใจที่คลี่คลายไปตามครรลองของมัน

เมื่อความลับหนักอกของว่าที่เจ้าสาวได้ผ่านการทดสอบแล้ว เธอเลือกที่จะบอกว่าที่เจ้าบ่าว แม้จะฉุนเฉียวในทีแรก แต่เมื่อเขาได้คิด เรื่องราวก็จบลงง่ายๆ

ส่วนหญิงสาวกำพร้าพ่อ ถูกกระทำในวัยเด็ก จนเธอรู้ว่านั่นคือแผลจากคนใกล้ตัว เธอเลือกเผชิญกับมัน

เรื่องราวสับสนอลหม่านไปพักใหญ่ แต่ก็เวียนกลับมาสู่ "happy ending" ได้ในที่สุด


ฉากที่ผมชอบกลับเป็นฉากนี้ ในภาพคือหนุ่มใหญ่ที่พบว่าตัวเองจัดงานแต่งให้คนนับร้อย แต่ไม่มีโอกาสจัดงานของตัวเอง เขาขอพบกับสาวรับใช้ในบ้าน และขอความรักจากหญิงสาวด้วยการตั้งช่อดอกไม้และขุดเทียนสว่างไสว ในมือถือหัวใจดอกไม้อันโต ขอความรักหญิงสาว

ฉากนี้ทำให้คิดถึงเรื่อง The English Patient ที่คิป ทหารหนุ่มชาวซิกข์ขอความรักพยาบาลสาว โดยพาเธอไปที่โบสถ์ที่มีภาพเขียนแสนงาม แต่ต้องจุดไฟให้สว่างไสวเสียก่อน หนุ่มซิกข์เอาเปลือกหอยทากมาทำประทีป แน่นอนว่าได้ใจพยาบาลสาวผิวขาวไปเต็มๆ ในยามที่ความเสี่ยงของชีวิตไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ความรักมักเกิดขึ้นรวดเร็วเสมอ
ใน Monsoon Wedding ก็มีความรักหลายคู่เบ่งบานฉ่ำฝนกันทีเดียว

คุ้มกับการนั่งหน้าจอนิ่งๆ สักสองชั่วโมง

บล็อกของ บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ

บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
(รอวัน) รื้อ
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
ญี่ปุ่นมักมีเรื่องราวชวนให้หลงใหลอยู่เสมอหนึ่งในเรื่องประทับใจก็คือการเดินไปเคารพศาลเจ้าจักรพรรดิเมจิย่านใจกลางเมือง ใกล้ฮาราจุกุ เป็นศาลเจ้าขนาดใหญ่และมีพิพิธภัณฑ์ มีป่าขนาดใหญ่ที่ร่มรื่น เย็นตา ทั้งยังมีสวนญี่ปุ่นโบราณให้เข้าไปชม
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
ผมห่างหายจากการเขียนบล็อกประชาไทไปนาน เพราะมีภารกิจมากมายที่ต้องทำตามข้อผูกพัน และตามชะตากรรม โชคชะตาของชีวิต ทั้งส่วนที่ควบคุมได้ และส่วนที่เหนือการควบคุม
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
การเดินทางออกจากประเทศญี่ปุ่นในฐานะคนต่างชาติผู้ได้รับสิทธิในการทำงานในญี่ปุ่นนั้นมีความยุ่งยากไม่น้อย ตั้งแต่การไปแจ้งย้ายออกจากเมืองที่พำนักอาศัย ผมต้องไปสำนักงานของเมืองเพื่อไปแจ้งย้ายออก และคืนบัตรต่างด้าวที่สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองในเวลาออกจากสนามบินที่ท่าเรือหรือสนามบิน นอกจากนี้ผมยังต้องปิด
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
ผมออกจากกรุงเทพเมื่อยามบ่ายแก่ๆ จนรถเริ่มเข้าสู่เขตป่าเขา ก็เริ่มมีต้นไม้หนาตามากขึ้น แรงลมจากการสัญจรของรถและลมธรรมชาติเร่งเ
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
  
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
ฝนที่โปรยลงมาในคืนก่อนเร่งรัดให้ใบไม้ที่เหลืออยู่ร่วง
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
นี่ก็ใกล้เทศกาลปลายปี วันคริสต์มาสในวัยเด็กผมและเพื่อนอีกหลายคนจะถูกบราเดอร์จับไปร้องเพลงนี้กับเพื่อนๆ ในงานโรงเรียน ใส่ชุดขา
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
อากาศเย็นๆ ปะทะใบหน้าระหว่างผมขี่จักรยานไปจอดใกล้สถานีรถไฟเพื่อเดินทางเข้าเมือง คนแน่นเป็นปกติของชั่วโมงเร่งด่วน 
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
 
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
 
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
กลิ่นหอมของดอกไม้ลึกลับโชยมาตลอดทางที่ผมขี่จักรยานไปรอบๆ มหาวิทยาลัย มันหอมอ่อนๆ สดชื่น รัญจวนใจ ไม่รู้จะเปรียบอย่างไร เอาเป็