Skip to main content

ฤดูร้อนในเมืองเชียงใหม่ค่อนข้างน่าสยองค่ะ เพราะนอกจากความแห้งแล้งที่เริ่มขึ้นในปลายฤดูหนาวนี้แล้ว เมื่อฤดูร้อนมาถึงเราก็จะพบกับกลุ่มหมอกควันที่มีทั่วเมือง สำหรับประชาชนในชนชั้นเรา ๆ นั้น เตรียมอะไรได้บ้างคะ


อันดับแรกเตรียมร่างกายไว้ให้แข็งแรงค่ะ การเตรียมร่างกายไว้ให้แข็งแรงอย่างหนึ่งก็คือ การกินอาหารดี ๆ และการเตรียมที่อยู่ดี ๆ  อยู่ในบ้านของเรานั่นแหละค่ะ ดังนั้นก็ต้องจัดการบ้านช่องให้น่าอยู่ ต้นไม้ในบ้านของเราช่วยเราได้บ้าง ใครที่ปลูกต้นไม้ไว้และโตแล้วก็ถือว่าได้เตรียมพร้อมไว้นานแล้ว ส่วนคนที่ยังไม่ปลูกก็เริ่มปลูกได้เลยค่ะ ปลูกในช่วงฤดูร้อนก็ได้ แต่เราต้องรดน้ำให้เพียงพอ ต้นไม้จะค่อย ๆ ปรับตัว ตั้งตัว ตั้งต้นชีวิต และเมื่อถึงฤดูฝนต้นไม้ก็จะมีกำลังพร้อมเติบโตอย่างเต็มที่ ซึ่งถ้าปลูกในฤดูฝน ท่านผู้รู้บอกว่าต้นไม้จะสดชื่นอยู่ในช่วงฝนและค่อย ๆ ตั้งตัว แต่ถ้าฤดูฝนไม่ยาวต้นไม้ยังตั้งตัวไม่ทันแข็งแรง แล้วมาพบกับความแห้งแล้ง บางต้นก็ทนไม่ไหว

 

การเตรียมตัวรับการภาวะหมอกควันอีกอย่างหนึ่งก็คือ เตรียมที่จะไม่ทำขยะเพิ่มค่ะ เพราะถ้าเราทำขยะเพิ่มแต่ไม่เผาขยะ ที่สุดแล้วขยะก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  เรื่องนี้บอกเพื่อน ๆ บอกญาติมิตรด้วยก็ดีนะคะ แต่ให้เริ่มต้นที่ตัวเราก่อนดีกว่า แล้วก็ลองสำรวจต่อดูว่า มีใครที่เราปรารถนาและอยากบอกให้เขาทำตามบ้าง

 

เอาล่ะ คราวนี้มาเปลี่ยนบรรยากาศด้วยการทำของกินเพื่อเสริมสร้างสุขภาพรับอากาศร้อนกันค่ะ

 

ทำน้ำกระชายกินกัน

กระชาย ที่เราเอามาทำน้ำพริกแกง น้ำยาขนมจีน ทำน้ำพริกสำหรับแกงเลียงนั่นแหละค่ะ แต่คราวนี้เราเอามาทำเป็นเครื่องดื่มประเภทบำรุงกำลังกัน

 

แรกเริ่มเดิมที ที่ได้ทำน้ำกระชายดื่มก็เพราะว่า เจอเพื่อนรุ่นน้องที่ไม่ได้พบกันมานาน ก็ถามทุกข์สุขกันตามประสา ฉันบอกเธอว่า มีปัญหาเรื่องความดันโลหิตสูง เธอบอกว่า ความดันโลหิตสูงกินน้ำกระชายจะได้ผล  ลองทดลองดูสักเดือนถ้าไม่ได้ผลก็เลิกไปแสดงว่าไม่ถูกกับเรา แต่แม่ของเพื่อนเคยดื่มแล้วได้ผล วันละแก้วก็พอ จึงทดลองดูทั้งที่ไม่ชอบกลิ่นกระชายเลย ไม่คุ้นเคยกับมันจริง ๆ เพราะเรามาจากภาคใต้ที่กินขมิ้นไม่ใช่กระชาย แต่เอาเถอะคิดว่ากินเป็นยาและน้ำใจของเพื่อนด้วย

 

แต่เมื่อจะกินก็ต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมกันหน่อย

น้องสาวที่บ้านซึ่งเป็นคนรักสวยรักงาม เธอรีบบอกว่า เป็นราชินีแห่งสมุนไพรเลยทีเดียว นอกจากปรับความดันโลหิตแล้วยังช่วยให้ผมดำและเป็นหงอกช้าด้วย ช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกัน น้ำกระชายกับน้ำผึ้ง ดื่มก่อนอาหารเย็น เป็นยาอายุวัฒนะด้วย เธอสนใจศึกษาเรื่องนี้มา

 

เมื่อรู้เช่นนี้ฉันก็ตัดสินใจทันที เริ่มทำน้ำกระชาย

 

เริ่มจากกระชายธรรมดาค่ะ ไปซื้อมาจากตลาด สิบบาทได้มามากมาย (ขอย้ำว่ากระชายธรรมดาค่ะ ที่เอามาทำแกงเลียง แกงป่านั่นแหละค่ะ ไม่ใช่กระชายดำ)

 

 

ล้างกระชายให้สะอาด แล้วหั่นซอยบาง ๆ จะได้ปั่นง่ายขึ้น เติมน้ำลงไปให้เจือจางสำหรับดื่มครั้งแรก ๆ กรองเอาแต่น้ำ แล้วเอาเข้าตู้เย็น เมื่อจะดื่มก็เติมน้ำผึ้งลงไปนิดหนึ่งคนให้เข้ากัน

 

 

วันแรกที่ฉันดื่มน้ำกระชาย ฉันรีบโทรไปบอกเพื่อนคนที่แนะนำว่า “ดื่มได้สบายมาก” และดูอร่อยด้วย จะดื่มเป็นประจำวันละแก้ว และทำเตรียมไว้เลี้ยงเพื่อนที่มาเยี่ยมเยือนด้วย

 

สำหรับผู้ที่จะปลูกกระชายเองก็ไม่ยากเลยค่ะ

เอาส่วนหัวที่เรียกว่าเหง้าของมันนี่แหละ ฝังลงไปในดินเลยค่ะ ที่บ้านดิฉันเป็นดินทราย กระชายไม่ค่อยจะชอบ แต่ก็ปลูกไว้ กระชายชอบดินร่วนปนทรายค่ะ ขุดหลุมและกลบดินบาง ๆ ถ้ามีฟางก็คลุมเอาสักนิด รดน้ำทุกวันไม่นานก็แตกหน่อแทงใบออกมาสวย เป็นไม้ประดับได้ด้วยค่ะ

 

ก่อนจบโฆษณาขายหนังสือสักเล่มค่ะ

 

 

หนังสือเล่มนี้ชื่อสวนของนักเขียน ’รงค์ วงษ์สวรรค์ค่ะ ผู้เขียนคือ แพรจารุ และถนอม ไชยวงษ์แก้วค่ะ ราคา 130 บาท สั่งซื้อได้ที่ chaiwongkal@gmail.com หรือโทร.086 9216065 ขอบคุณค่ะ

 

 

บล็อกของ แพร จารุ

แพร จารุ
บทความที่พยายามนำพาผู้อ่านฝ่าม่านมายาคติว่าด้วยการจัดการทรัพยากรป่าไม้ด้วยการป้องกันไฟป่าสู่รูปแบบการจัดการแบบใหม่ที่มีประสิทธิภาพด้วยการ"ชิงเผา"  
แพร จารุ
บน ฟ้า มี เมฆ ลอย บน ดอย มี เมฆ บัง มี สาว งาม ชื่อ ดัง อยู่ หลัง แดน ดง ป่า     เนื้อเพลงมิดะค่ะ สองบรรทัด....เพราะเหลือเกิน และเข้าไปอยู่ในหัวใจใครต่อใครได้ไม่ยาก บนฟ้ามีเมฆลอยบนดอยมีเมฆบัง ฟังเพียงแค่นี้ก็จินตนาการได้กว้างไกล หัวใจก็ลอยไปถึงไหน ๆ แล้ว  
แพร จารุ
 ฉันเชื่อว่า หากคนเรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ทุกอย่างก็จะดีได้ไปกว่าครึ่ง บางคนบอกว่า ต้องเริ่มที่ตัวเราก่อน เช่น เรื่องทัศนคติที่มีต่อคนอื่น และตัดสินอย่างช้า ๆ   สามีของฉันบอกว่า จงรวดเร็วในการฟัง แต่จงเชื่องช้าในการตอบ คือให้ความสำคัญในการฟังมากๆ ก่อนจะตอบจึงจะดี จริงของเขาเพราะเดี๋ยวนี้มีแต่คนพูดและพูด แต่ไม่ค่อยฟังคนอื่น ฉันเอาเรื่องนี้มาเขียนเพราะได้แรงบันดาลใจมาจากไปสังเกตการณ์เขาพูดคุยทบทวนประสบการณ์การทำงานกันของโครงการ (CHAMPION/MSM) และสมาคมฟ้าสีรุ้ง    
แพร จารุ
  1   เหมือนเมืองบาป ฉันบอกเพื่อน ๆ จากเมืองกรุงว่า มาเชียงใหม่ อย่าลืมไปกินข้าวที่สุดสะแนนนะ อาหารหลายอย่างอร่อย และพบใครๆ ที่สุดสะแนนได้ไม่ยาก นักเขียน นักข่าว นักดนตรี นักร้อง ศิลปินวาดภาพ งานปั้น และคนที่ยังไม่มีงานทำและไม่อยากทำงานอะไรเลย
แพร จารุ
เก็บดอกไม้สีขาวแล้วไปฟังดนตรีกันค่ะ ใครมาเชียงใหม่ช่วงนี้ มีดอกไม้สีขาวบานรับ เช่น ดอกปีบ มองขึ้นไปออกดอกพราวเต็มต้น สวยงาม หอม ชวนเด็ก ๆ ไปเก็บดอกปีบที่ร่วงอยู่ตามพื้นมาร้อยมาลัยเล่น ปีบเป็นต้นไม้ที่ทนความแห้งแล้งได้ดียิ่ง เรียกว่าแทบไม่ต้องดูแลกันเลยทีเดียว ต้นไม้แกร่งแต่ให้ดอกขาวสวยบอบบางและมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ เดินไปที่ไหนทั่วเชียงใหม่ก็พบดอกปีบได้ไม่ยากค่ะ คราวนี้ ก็มาถึงฟังดนตรีค่ะ ดนตรีในเมืองเชียงใหม่ก็มีฟังทุกแห่งเหมือนกันค่ะ เรียกว่าหาฟังกันไม่ยาก เพราะนักดนตรีในเมืองเชียงใหม่มีเยอะ ไม่ต้องจ่ายเงินก็ฟังได้ เรียกว่ามีดนตรีฟรีอยู่ทั่วไป…
แพร จารุ
    อย่าเชื่อว่าผู้คนต้องการความร่ำรวยมากกว่าอย่ในบ้านของตัวเองอย่างเป็นสุข แต่ขออภัยก่อนฉันมัวแต่ปลูกต้นไม้ หน้าบ้านของฉันเป็นผืนดินที่มีต้นไม้หนาแน่น เมื่อที่ดินถูกเปลี่ยนมือเป็นของธนาคารกสิกรไทย มันถูกไถจนหมดสิ้นภายในวันเดียว ฉันจึงเริ่มปลูกต้นไม้ใหม่เป็นรั้วแทนกำแพงบ้านอีกชั้นหนึ่ง เพื่อหวังว่ามันจะช่วยให้คลายร้อนได้บ้าง
แพร จารุ
    เปิดเมล์พบข้อความนี้ถูกส่งเข้ามา *** หนูเป็นคนกรุงเทพฯ เคยมีแฟนเป็นหนุ่มกลายสมัยที่เรียนด้วยกัน เขาเคยชวนไปเที่ยวบ้านกลาย หนูอ่านเรื่องบ้านกลายที่พี่เขียนในประชาไท รู้สึกเดือดร้อนแม้ว่าหนูจะไม่ไปที่นั่นแล้ว เพราะหนุ่มกลาย คนที่หนูรักไม่น่ารัก ไม่ดี แต่ทะเลกลายดีสวยงาม อาหารทะเลมีมาก คนอื่น ๆ ที่กลายที่หนูรู้จักก็ดีค่ะ เขาดีกับหนูมาก คนใจดี หนูจึงอยาจะร่วมปกป้องด้วย หนูอ่านพบเรื่อง SSB และลองเขียนสรุปมาให้พี่ โครงการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคใต้ หรือในชื่อเต็มว่า การจัดตั้งนิคมอุตสาหกรรมและท่าเรืออุตสาหกรรมในบริเวณพื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคใต้ (Southern Seaboard : SSB)…
แพร จารุ
  งานชั้นนี้ “แพรจารุ” ไม่ได้เขียนเองค่ะ เป็นของคุณวิชัย จันทวาโร ถือโอกาสเอามาลงที่นี่ เพราะตอนนี้อยู่ในช่วงเผยแพร่ให้ผู้อ่านรู้จักทะเลกลาย ทะเลไทย ที่กำลังถูกมือร้ายอย่างเซฟรอนบริษัทขุดเจาะน้ำมันข้ามชาติทำลาย ภายใต้นโยบายของรัฐไทย ***************
แพร จารุ
  บ้านกลาย อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช 30 สิงหาคม 2553              คุณหญิงที่รัก  
แพร จารุ
โลกนี้คนชั่วมากเหลือเกิน และบรรดาคนชั่ว ๆ ก็ล้วนเป็นผู้มีอำนาจ พวกเขามีอำนาจที่จะอนุมัติโครงการใหญ่ ๆ ทำลายฐานทรัพยากรธรรมชาติ แหล่งอาหารที่คนพอจะทำมาหากินได้ พวก เขาขุดภูเขา ถมทะเล โดยไม่สนใจว่าเจ้าของเขาอยู่กันอย่างไร ต่อไปกะปิอร่อยๆ ที่ฉันเอามาฝากคุณก็จะไม่มีแล้ว เพราะที่บ้านฉันจะมี เซฟรอน คุณรู้ไหมมันคืออะไร คือบริษัทยักษ์ใหญ่ของต่างชาติ ที่เข้ามาถมทะเลสร้างท่าเรือ เพื่อขุดเจาะหาพลังงานไปขาย โดยไม่สนใจว่าเป็นแหล่งอาหารของชุมชน ป้าของฉัน แกบอกว่า นอนไม่หลับมานานแล้ว แกกังวลว่าจะอยู่อย่างไร แม่ของฉันอายุเก้าสิบปี ฉันไม่กลับบ้านมาสองปี แม่เก็บกระดาษไว้ให้ฉันสามแผ่น…