ชีวิตนี้สวยงาม: น้ำพริกน้ำผัก

แพรจารุ

 

          อยู่ที่ไหนก็กินอาหารที่นั่นแล้วชีวิตจะง่ายขึ้น อย่าพยายามหาของกินต่างถิ่น หรือของกินที่เราคุ้นเคย เพราะมันจะแพง พูดง่าย ๆ คือ มีอะไรก็กินอย่างนั้น และกินตามฤดูกาลเพราะของนอกฤดูกาลจะเกิดขึ้นมาเองไม่ได้ มันต้องใช้ความพยายามโดยคนและสารเคมีสารเร่งผลผลิต

           ช่วงหนึ่งฉันจำได้ว่า รู้สึกตัวเองเท่ที่ได้ซื้อผลไม้นอกฤดูกาลกิน คุยโวโอ้อวดดูเหนือกว่าผู้อื่น  แต่มาภายหลังรู้สึกตลกกับความคิดแบบนี้ ยิ่งมารู้ว่า ผลไม้พืชผักนอกฤดูกาล  ต้องใช้เคมีต้องใช้สารเร่ง คล้าย ๆ กับต้นไม้โดนขืนใจให้ออกลูกผล ต้นไม้ผลไม้จะไม่มีความสุขเพราะไม่ได้อยู่กันตามธรรมชาติ ก็รู้สึกเศร้าใจที่มีส่วนในการกระทำหรือสนับสนุนการกระทำนั้น

             เดือนที่ผ่านมา หลานสาวมาเที่ยวเชียงใหม่ ที่บ้านทุ่งเสี้ยว  ฉันบอกเธอว่ามีร้านอาหารใต้ที่นี่ เธอบอกว่าสนใจของกินเมือง ๆ มากกว่า(ของกินเหนือ ๆนั่นแหละ) โดยเฉพาะอาหารที่ไม่เคยได้กินมาก่อน  เช้านี้จึงนำเสนอน้ำผักให้เธอได้ลองกิน  

             น้ำผักมื้อนี้ไมได้ทำเองนะคะ เพราะการทำน้ำผักนั้นต้องใช้เวลาหลายวัน ไม่ใช่ทำเดี๋ยวนี้แล้วกินได้เลย ดังนั้นจึงไปที่ตลาดทุ่งเสี้ยวเป็นตลาดเช้าที่เช้ามากที่สุดเลยจริง ๆ  เพราะเขาจ่ายกันตั้งแต่เที่ยงคืนตีหนึ่งเป็นต้นไป เพราะเป็นตลาดขายส่ง

              บางครั้งมีเพื่อน ๆ อยู่ปาร์ตี้กันถึงเที่ยงคืนตีหนึ่งก็จะชวนกันไปเดินตลาดเล่นเพลิน ๆ ไม่ต้องคิดถึงสุขภาพบ้างในบางช่วง เพราะมีขนมจีนน้ำเงี้ยวยามดึกที่ควันฉุยหอมกรุ่น ก๊วยจั๊บ ข้าวหลาม  ขนมทอด ข้าวเหนียวปิ้งให้เลือกกินแบบบันเทิง ๆ แม่ค้าจะมาทำขายแบบขายส่งมีแม่ค้ารายย่อยมารับไปขายอีกทีหนึ่ง อาหารปรุงใหม่ ๆ ของสดใหม่และถูกจะมีตอนนี้

          แต่ถ้ามา เจ็ดโมงเช้าถือว่าสายแล้วสำหรับตลาดนี้ ต้องซื้อมือสองแล้ว มือสองคือแม่ค้าที่รับมาอีกทีหนึ่ง  มาตลาดสายก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเสียทีเดียวเพราะยังมีแม่ค้าที่มาสาย ๆ อยู่บ้าง ด้านข้างตลาดที่วางกับพื้นจะมีแม่ค้าแบบ”อุ๊ย”ที่เก็บของจากบ้านจากสวนมาขาย  อันนี้ไม่ผ่านคนกลางแน่นอน พวกผักแกงแค บะลิดไม้ หัวปลี หน่อส้ม แหนมเห็ด ผักกาดเมือง ผักบุ้งบ้าน ผักกินกับลาบ น้ำพริกน้ำแดง น้ำพริกน้ำปู๋ น้ำพริกน้ำผักก็อยู่ในส่วนนี้

            น้ำผักของอุ๊ย (คุณยาย) อาหารพวกนี้ส่วนใหญ่มีแต่คนระดับยายเท่านั้นที่ทำมาขาย ฉันเข้าใจว่า เด็กรุ่นใหม่ทำไม่เป็นแล้ว

            หลานสาวถามอย่างสนใจว่า ทำอย่างไร

              ยายใจดีรีบบอกว่าไปหาผักกาดมาก่อน ดีที่ยายไม่บอกให้ไปปลูกผักกาดเขียวหรือผักกวางตุ้งก่อน

               วิธีทำเมื่อได้ผักกาดมาแล้วล้างให้สะอาดแล้วเอามาต่ำจนแตกแหลกบีบน้ำออกแล้วแล้วเอาไปดองเกลือไว้สามวันจากนั้นยกขึ้นมาแล้วสับให้ละเอียดแล้วเอาไปต้มให้สุก แล้วก็ปรุงรส  ด้วย พริกแห้ง ข่า ย่างไฟให้หอมก่อน เพิ่มกระเทียมลงไปเล็กน้อย ต่ำให้ละเอียด เอาไปคลุกกับน้ำผัก หรือจะเอาน้ำผักมาใส่ครกตำเบา ๆ ในครกก็ได้แล้ว เหยาะผงชูรสลงไปนิดเหนึ่ง ใครไม่กินผงชูรสก็ไม่ต้องใส่แต่ของยายใส่นิดหนึ่งเพิ่มรสชาติ

              น้ำผักจะมรสเปรียวเค็มและเผ็ดรสชาติแบบนี้ทำให้เจริญอาหารดีนักแล