กวี

"ทหารเข้าแทรกแซงการเมือง"  

       แนว (ไม่) ร่วม¤    คิดจะดับไฟใต้ ให้บอก “ถา”

             ( ๑ ) “ ลู ก เ อ๋ ย …บุ ต ร  ที่ดีงามของแผ่นดินเจ้ากำลังทำอะไรอยู่?พ่ อ  รู้ … แ ม่ รู้ด ว ง ใ จ  เจ้า   แ ก ร่ ง

                                      คารวะ ท่านประธานฯ (2)

เกิดมาประเทศนี้แสนสาหัส กรรมซ้ำอุบาทว์ซัดไม่หนีหาย วกวนโกลาหลความวุ่นวาย ความตายไร้ค่ามากพลเมือง เกิดมาประเทศนี้ต้องคนดี เป็นตามที่เขาให้เป็นไม่เป็นเรื่อง

ยังอยู่ดีกินดีกันใช่ไหม? "สมยศ"ยังอยู่ใน เราไม่อยู่ รู้เหมือน แต่ทำเป็นไม่รู้ บอดใบ้เสียหูไม่รู้ยิน "สมยศ" ไปงานหนังสือ หรือไม่? วัฒธรรมการอ่านชนิดใดในถิ่น

คุณธรรม แกป่าวร้องอยู่ใช่ไหม? น่าสงสารที่แกสิ้นไร้ไม้ตอก ไม่มีที่ไป คุณธรรม แกอาศัยในหัวใจพวกเขามานานแค่ไหนกัน แล้วเป็นไง

โจทย์ความร้ายชั่วยังไม่ตอบ ถามไปกี่ล้านรอบไม่ตอบถาม พร่ำแต่เนื้อคำนำนิยาม เสรีภาพต้องห้ามประเทศนี้ อยู่ริมริมความเหว่ว้า นั่นประชาชน ทุกข์ก็ทุกข์เถิดทนบนวิถี เกิดมาในประเทศนี้ต้องชาติพลี สังเวยวาทกรรมความดีบางประการ ต้องเป็นคนดีให้ได้เหมือนที่ว่า ปรารถนาใดในหล้าจะก่อสาน ถอดดวงจิตปลิดดวงวิญญาณ อ่านอาขยานตามตามกัน โจทย์ใหญ่ยิ่งมีให้คนไว้ยิ่งใหญ่

ไม่ได้อึดอัดประเทศนี้ แต่อึดอัดพวกผีบ้าอำนาจห่า ฆ่าพลเมืองมากี่ครา ยังเสวยสุขสืบหล้าสบายดี ไม่จำเป็นต้องไปอยุ่ที่ไหนนั่น กูเกิดมาจากครรภ์มาตุภูมิที่ พ่อแม่กูปูย่ากูก็มี ไม่ใช่เป็นเปรตผีขอส่วนบุญ เขาถกเถียงแสดงความคิดบ้าง จะคิดต่างจะคิดเหมือนหรือคิดหนุน

                                     คารวะ ท่านประธานฯ

 ฝูงนกนับล้านในความนึกคิดของฉัน... โอ้ ฉันพอจะรู้ได้ว่ามีความเคลื่อนไหวเล็กๆ ที่ไม่อาจต้านทานอุบัติขึ้นบนรวงรังของพวกมัน

           @           เป็น   กวี  ศิลปิน   คนวรรณกรรม            ตอกย้ำคุณค่ามหาศาล