( ๑ )
“ ลู ก เ อ๋ ย …
บุ ต ร ที่ดีงามของแผ่นดิน
เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?
พ่ อ รู้ … แ ม่ รู้
ด ว ง ใ จ เจ้า แ ก ร่ ง
จิ ต วิ ญ ญา ณ เจ้า กล้า
งามงด
แต่ เจ้า เหนื่อย … เจ้าเพลีย
เจ้า ทน … เจ้าปวดร้าว
“ ลู ก รั ก …”
เหนื่อยนัก พักผ่อนเสียบ้างเถิด
เอนกาย นอนลงบนพรมทุ่งหญ้าอ่อนนุ่มเขียวขจี
ณ ผืนดินอัน กว้างใหญ่ไพศาล นี้
ยังมีเวลา ให้เจ้าได้ก้าวท้าเดิน … อีกยาวนาน
- - - อีก ยาว นาน
อย่า ฝืนใจมากนักเลย
ลู ก เ อ๋ ย…
( ๒ )
“ แ ม่ ค รั บ ” …
ผ ม ฝันเห็นนางฟ้าผมสีทอง ดวงตาสีฟ้า
จมูกโด่ง งอนงาม
ริมฝีปากบางอิ่มนิ่มพริ้มหวาน
ดอกไม้สีชมพูบนพวงแก้ม เปล่งปลั่ง
… บา น แ ย้ ม สะ พ รั่ ง
“ แ ม่ ครับ” …
นางฟ้าใจดี
โปรยปราย ละอองฝนสีรุ้ง พรมโลก
… งดงามล้ำ
ครับ แ ม่ ”
( ๓ )
“ พ่ อ ค รั บ ”…
ผ ม ฝ้นเห็น ดอกไม้ หลากสีสันสวย นานาพันธุ์
บานสะพรั่งหอมหวล เต็มลานดิน
สายลมโชยพริ้มพลิ้วไหว
นกน้อย – น้อย เริงร่า กระโดดโลดเต้น
ณ เบื้องฟ้าบน
วิหคนกกา โบยบิน เฉวัด เฉวียน เวียนว่อน
งามตา
“ พ่ อ ค รั บ ”…
ผ ม เห็น ผู้คน ยิ้มแย้มแจ่มใส เบิกบาน
“ ค รั บ พ่ อ ”
( ๔ )
“ พ่ อ … แ ม่ - - - ค รั บ
เ มื่อ ผมตื่นขึ้นมา
ผม เห็นแผ่นดินเขียวชรอุ่ม
ไร้ ขอบเขตุรั้วกางกั้น
ผู้คน ยิ้มแย้มแจ่ใส ให้แก่กัน
- - - พ่ อ ครับ
- - - แ ม่ ครับ
ผ ม เ ห็ น…
โ ล ก ยิ้ ม … ด อ ก ไ ม้ แ ย้ ม…ผู้ ค น งา ม ! @
++++++++++++++++++++++++++
ปลายฤดูหนาว,๒๘ กุมภาพันธุ์ ๒๕๒๘
ล้านนาอิสระ , เจียงใหม่.
หมายเหตุ: นำมาเขียน ปรับปรุงใหม่