Skip to main content

เคยมีบ้างสักครั้งไหมในชีวิตของคุณ ที่คิดว่าหากสามารถนำชีวิตของบุคคลผู้เป็นที่รักกลับคืนมาจากความตายได้ แม้ต้องขายวิญญาณจองตัวเองให้กับปิศาจก็จะทำ?

หากถือว่าพระเจ้าคือกฎเกณฑ์แห่งความถูกต้องอันเป็นนิรันดร์ และปิศาจคือผู้ต่อต้านที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อโค่นล้มความถูกต้องนั้น สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ก็คือเครื่องมือชิ้นสำคัญที่ปิศาจใช้นำทางไปสู่ความสำเร็จ...มนุษย์เป็นผู้ที่อัดแน่นด้วยความอ่อนแอ ฉงนสงสัย และความไม่แน่นอน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะเปิดถ่างช่องว่างแห่งศรัทธา เพียงแค่ชี้ให้เห็นถึงความแตกต่าง ระหว่างพระเจ้าที่อยู่ไกลและเต็มไปด้วยปริศนา กับปิศาจที่อยู่ใกล้และเป็นฝ่ายเข้าอกเข้าใจในตัวมนุษย์

แต่ถึงกระนั้น ก็ไม่ใช่ความคลางแคลงหรือความสูญสิ้นศรัทธาหรอกที่ปิศาจใช้เป็นไม้ตาย อาวุธที่ร้ายแรงที่สุดที่ปิศาจใช้ทำสงครามกับพระเจ้าโดยผ่านมือของมนุษย์ ก็คือสิ่งเดียวกันกับที่พระเจ้าทรงประทานให้แก่มนุษย์ และมีโองการให้มนุษย์มอบมันให้แก่กันและกันนั่นเอง

สิ่งนั้นคือความรัก

20080323 D.Grey-man V1

D.Grey-man เป็นเรื่องราวของสงครามที่มีความรักความผูกพันของมนุษย์เป็นศูนย์กลาง ระหว่างฝ่ายหนึ่ง ปิศาจผู้มีชีวิตอยู่บนโลกมาเนิ่นนานที่เรียกกันว่า ‘ท่านเคาทน์พันปี’ (The earl of millennium) กับอีกฝ่ายหนึ่ง นักรบของพระเจ้าที่มีตัวตนอยู่อย่างไม่เป็นที่เปิดเผยต่อสังคมซึ่งเรียกว่าศาสนจักรแห่งความมืด โดยมีเหล่าเอ็กโซซิสท์ซึ่งถูกเลือกโดยพระเจ้าให้ครอบครองอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่เรียกว่าอินโนเซนส์เป็นกำลังพลหลัก

ท่านเคาทน์พันปีจะเดินทางไปท่ามกลางหมู่มนุษย์ จากที่หนึ่งสู่ที่หนึ่ง ผ่านกาลเวลา ผ่านยุคสมัย คอยสดับฟังเสียงคร่ำครวญจากมนุษย์ที่เพิ่งสูญเสียบุคคลที่ตนเองรักที่สุดให้กับความตายในรูปแบบที่ไม่อาจยอมรับได้...ความตายที่ก่อให้เกิดความเสียใจ ความเสียใจที่ก่อให้เกิดคำถาม ทำไมพระเจ้าจึงต้องพรากชีวิตที่ตนรักไป? ทำไมพระเจ้าจึงมองไม่เห็นความดีและศรัทธาที่มีต่อพระองค์? คำถามที่แสดงความสั่นคลอนความเชื่อมั่นที่มีต่อพระเจ้านี้เองคือเสียงเรียกหาท่านเคาทน์พันปี ท่านเคาทน์จะมาพบคนผู้นั้น ยื่นมืออันมีเมตตามาพร้อมข้อเสนอที่จะมอบชีวิตที่จากไปคืนให้โดยไม่มีเงื่อนไข

หากมนุษย์รับข้อเสนอ และยินยอมใช้ความผูกพันของตนเรียกหาวิญญาณของผู้ที่จากไป วิญญาณนั้นจะถูกดึงกลับคืนมาจากภพแห่งความตาย และเข้าสู่โครงสร้างร่างกายแบบง่าย ๆ ที่ท่านเคาทน์พันปีสร้างขึ้นจากวัตถุที่เรียกว่าดาร์ค มาเธอร์...ดูเหมือนว่าเรื่องราวจะจบลงอย่างมีความสุข แต่จริง ๆ แล้วเปล่า เพราะนี่เพิ่งเป็นแค่จุดเริ่มต้น เพราะคนตายที่กลับคืนมาสู่โลกไม่สามารถอยู่ในร่างที่สร้างจากดาร์ค มาเธอร์ได้ตลอดไป พวกเขาต้องการเปลือกนอกที่เป็นมนุษย์ และเปลือกนอกที่พวกเขาจำเป็นจะต้องใช้ ก็คือกายเนื้อของคนที่เรียกเขากลับมานั่นเอง

20080323 D.Grey-man V2

มาถึงตอนนี้ คุณคงพอจะเดาเล่ห์กลของท่านเคาทน์พันปีและเรื่องราวในบทต่อไปได้บ้างแล้ว...ความตายถูกเปลี่ยนมือ ผู้ตายกลับฟื้นคืนชีวิต ผู้ที่เรียกหากลับเป็นฝ่ายตาย ผู้ตายในร่างที่สร้างจากดาร์ค มาเธอร์จะต้องฆ่าผู้ที่เรียกหาตน และสอดร่างเข้าไปสวมผิวหนังของคนผู้นั้น กายเนื้อที่มีร่างของดาร์ค มาเธอร์ และดวงวิญญาณของผู้ตายสิงสถิตย์อยู่จะถูกเรียกว่า AKUMA ซึ่งในภาษาญี่ปุ่นหมายถึงปิศาจ

แรกเริ่ม AKUMA จะมีสติสัมปชัญญะที่ค่อนข้างจำกัด แต่เมื่อฆ่าคนต่อไปเรื่อย ๆ พลังของ AKUMA ก็จะมากขึ้น เช่นเดียวกับสติสัมปชัญญะที่เพิ่มขึ้น แต่เมื่อถึงตอนนั้น วิญญาณของพวกเขาเหล่านั้นก็ถูกย้อมด้วยบาปแห่งการฆาตกรรมเสียจนไม่สามารถกลับไปพบพระผู้เป็นเจ้าได้อีก และวิญญาณบาปเหล่านี้เองที่ท่านเคาทน์พันปีใช้เป็นกองทัพในการทำสงครามกับพระผู้เป็นเจ้า

และแน่นอน หน้าที่ของเหล่าเอ็กโซซิสท์ ก็คือการต่อต้านท่านเคาทน์พันปี และกำจัด AKUMA เหล่านี้นั่นเอง

แม้จะมีเนื้อหาเกี่ยวกับความขัดแย้งระหว่างฝ่ายปิศาจที่นำทีมโดยท่านเคาทน์พันปี และเอ็กโซซิสท์ของศาสนจักรแห่งความมืดโดยผ่านทางมุมมองของอเลน วอล์คเกอร์ พระเอกของเรื่อง แต่ประเด็นสำคัญของ D.Grey-man ก็ไม่ได้อยู่ที่การต่อสู้ แต่กลับเน้นย้ำถึงความเป็นมนุษย์ และการต่อสู้กับความอ่อนแอในจิตใจ อันเป็นพื้นฐานของมนุษย์ทุกผู้ทุกนามมากกว่า

คุณคิดว่าตัวคุณเองเป็นคนเข้มแข็งไหมคะ? หากมีเหตุการณ์ใด ๆ ก็ตามที่ทำให้คุณต้องตัดสินใจเลือกเพียงทางใดทางหนึ่ง คุณมั่นใจไหมคะว่าคุณจะเลือกทางที่ถูกต้องเสมอ? และคุณมั่นใจได้อย่างไรคะว่าทางที่คุณเลือกเป็นทางที่ถูกต้องแล้วจริง ๆ?

20080323 D.Grey-man V3

นั่นคือสิ่งที่การ์ตูนเรื่องนี้กำลังถามคุณค่ะ

คงเคยมีบ้างสักครั้งในชีวิตคุณ เวลาที่คุณมองการตัดสินใจหรือการกระทำของคนอื่น แล้วคิดสงสัยว่าทำไมเขาจึงเลือกทางที่ผิด ไม่ว่าจะเป็นความผิดตามมาตรฐานของคุณเองหรือของสังคม และคิดว่าถ้าเป็นตัวคุณเอง คุณจะไม่เลือกทางนั้นอย่างเด็ดขาด...เหมือนอย่างคนที่รู้เรื่องของท่านเคาทน์พันปีเป็นอย่างดี แต่เมื่อถึงคราวที่ตัวเองต้องเสียคนที่รัก ก็ยอมตอบรับข้อเสนอของปิศาจ เหมือนเอ็กโซซิสท์ซึ่งได้รับเกียรติสูงสุดจากพระเจ้าให้ครอบครองอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งควรจะยินดีและทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มความสามารถ แต่กลับทรยศต่อศาสนจักรเพียงเพราะเหตุผลง่าย ๆ ที่ดูไร้ความสำคัญอย่างการอยากกลับไปอยู่กับครอบครัว เหมือนมนุษย์ที่เลือกเข้าข้างท่านเคาทน์พันปีด้วยความตั้งใจของตนเอง ทั้ง ๆ ที่ตัวเองเป็นทายาทของ ‘โนอา’ ผู้ที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์น้ำท่วมโลกในพระคัมภีร์ ซึ่งควรจะมีความจงรักภักดีต่อพระเจ้าเหนือสิ่งอื่นใด

แต่อย่าลืมว่า ความรู้สึกนึกคิดเป็นปัจเจกเฉพาะบุคคล เมื่อผนวกเข้ากับสถานการณ์ในแต่ละรูปแบบ ทำให้มนุษย์แต่ละคนเลือกทางเดินที่แตกต่างกัน และตราบเท่าที่คุณเองไม่ใช่ตัวเขาไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมของเขา และไม่ได้ประสบเหตุการณ์แบบเดียวกันกับเขา คุณย่อมไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องประสบอย่างลึกซึ้ง และย่อมไม่สามารถตัดสินชี้ขาดได้ว่าสิ่งที่เขาทำเป็นสิ่งที่ถูกหรือผิด ไม่แน่ว่าหากคุณต้องสูญเสียคนรักบ้าง คุณเองก็อาจจะเรียกหาท่านเคาทน์พันปี ไม่แน่ว่าหากคุณต้องเสี่ยงชีวิตต้องทำงานเอ็กโซซิสท์ทั้งที่คุณอยากใช้ชีวิตอย่างสงบอยู่กับครอบครัว คุณก็อาจจะทรยศต่อศาสนจักร และไม่แน่ว่า ถ้าคุณอยู่บนโลกมาเนิ่นนาน เฝ้ามองดูพฤติกรรมของมนุษย์ ปิศาจ พระเจ้า และมีบทเรียนจากบรรพบุรุษของตนเหมือนอย่างพวกลูกหลานของโนอา คุณเองก็อาจจะเลือกเข้าข้างท่านเคาทน์พันปีก็ได้

ถ้าคุณสนใจเกี่ยวกับแรงจูงใจเบื้องลึกของพฤติกรรมมนุษย์ ฉันอยากให้คุณลองอ่าน D.Grey-man ลองเอาจินตนาการตัวเองเข้าไปอยู่ในสถานการณ์ของตัวละครแต่ละตัว และลองคิดว่าถ้าเป็นคุณ คุณจะตัดสินใจอย่างไร

บางทีสิ่งที่คุณเลือกกับสิ่งที่ถูกต้องอาจจะขัดแย้งกันก็ได้

บล็อกของ Carousal

Carousal
คุณเคยคิดบ้างไหมคะว่า ในโลกอันกว้างใหญ่ที่ดูเหมือนจะเคลื่อนไปด้วยแรงขับดันจากพละกำลังของมนุษย์เช่นทุกวันนี้ แท้ที่จริงแล้วยังมีสิ่งมีชีวิตอีกมากมายที่ร่วมเป็นเจ้าของด้วยเหมือนกัน?เมื่อสามสัปดาห์ก่อน รายการ ‘คนค้นฅน’ ได้นำเสนอเรื่องราวของ ‘หมอล็อต’ นายสัตวแพทย์ภัทรพล มณีอ่อน นายสัตวแพทย์ประจำกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช ซึ่งรับหน้าที่รักษาช้าง ผู้ป่วยของคุณหมอมีทั้งช้างบ้าน (มีบ้างที่ผู้ป่วยมาหาหมอ แต่ส่วนใหญ่แล้วหมอจะเป็นฝ่ายขับรถไปหาผู้ป่วย) และช้างป่า (อันนี้หมอต้องหาพรานนำทางบุกเข้าป่าไปหาผู้ป่วยด้วยตัวเองสถานเดียว) ดูแล้วคิดถึงการ์ตูนเรื่องนี้ขึ้นมาทันทีWildlife…
Carousal
‘Wild horses run unbridled or their spirit dies’ทุกครั้งที่ได้ยินประโยคนี้จากเพลง ฉันจะคิดถึงการ์ตูนอนิเมชั่นของ Dreamwork เรื่อง Spirit : Stallion of the Cimarron หรือในชื่อไทย สปิริต ม้าแสนรู้ มหัศจรรย์ผจญภัยคุณเคยดูการ์ตูนเรื่องนี้ไหมคะ? มันเป็นเรื่องของม้าป่าในทวีปอเมริกา ในยุคที่คนขาวจากยุโรปอพยพย้ายเข้าไปอยู่ได้ระยะหนึ่งแล้ว กำลังทำสงครามต่อสู้ติดพันกับอินเดียนแดง และกำลังสร้างทางรถไฟพาดผ่านแผ่นดินจากตะวันออกสู่ตะวันตก Spirit เป็นม้าป่าไร้ชื่อที่กำเนิดในฝูงม้าที่มีเพียงทุ่งหญ้าและสายลมเป็นเจ้าของ มันเติบโตขึ้นเป็นม้าหนุ่มฉกรรจ์ รับหน้าที่เป็นผู้นำฝูง…
Carousal
ทุกวัน ทุกเช้า ทุกคืน ทุกครั้งที่ใช้มีดหั่นลงไปบนเนื้อหนังของสิ่งมีชีวิต และใช้ส้อมจิ้มมันเข้าปาก คุณเคยคิดตั้งคำถามเกี่ยวกับการกินและความหมายของการสืบทอดจากชีวิตสู่ชีวิตบ้างไหมคะ?ถ้าเคย บางทีการ์ตูนเล่มนี้อาจจะให้คำตอบแก่สิ่งที่คุณสงสัย และแนวคิดใหม่ในอีกแง่มุมหนึ่งแก่คุณค่ะ22XX เป็นผลงานเล่มเดียวจบของชิมิสึ เรโกะ (ผู้เขียน Moon Child, Kaguyahime) โดยจับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโลกอนาคต เมื่อความเจริญทางวิทยาศาสตร์เพิ่มขึ้นจนถึงขีดสุด การพัฒนาหุ่นยนต์ที่มีความสามารถเหมือนมนุษย์ทุกประการก็ไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป แจ็ค ไนเจล คือหนึ่งในนั้น เขามีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์…
Carousal
คุณคิดอย่างไรกับการใช้เครื่องสำอางเสริมความงาม และการแต่งหน้าบ้างคะ?อันที่จริง ฉันเป็นคนไม่แต่งหน้าเลยค่ะ นอกจากผลิตภัณฑ์เพื่อความสะอาด เช่น ยาสีฟัน สบู่ แชมพูที่ใช้ในชีวิตประจำวันแล้ว ฉันไม่แตะต้องเครื่องสำอางประเภทอื่นอีกเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกสีสันที่เอามาป้ายหน้า ไม่มีทาง! ในชีวิตนี้ฉันแต่งหน้านับครั้งได้ (นอกจากงานโรงเรียนสมัยประถมที่ให้เด็ก ๆ ออกไปร้องรำทำเพลงแล้ว ก็มีแค่รับปริญญาอีกงานเดียวเท่านั้น ซึ่งก็ถูกอาจารย์บังคับจับแต่ง) มาสคาร่าใช้ทำอะไร แตกต่างอย่างไรกับอายแชโดว์ฉันก็ไม่รู้ ถ้าเอาเครื่องสำอางมาวางเรียงตรงหน้า ฉันก็เรียกชื่อมันไม่ถูก ในความรู้สึกของฉัน หน้าที่แต่งแล้วมันหนัก…
Carousal
เมื่อรัฐสภาญี่ปุ่นมีมติให้ปรับเปลี่ยนบทลงโทษผู้กระทำความผิดในคดีอุกฉกรรจ์จากโทษประหารและจำคุกตลอดชีวิต มาเป็นการส่งพวกเขาเหล่านั้นกลับคืนสู่สังคมในฐานะผู้ที่ต้องใช้แรงงานอุทิศตนเพื่อประชาชนไปจนวันตาย ทางรัฐบาลจึงต้องทำการทดลองนำร่องเพื่อเก็บข้อมูล และนั่นเป็นเหตุผลที่นักโทษประหารคนหนึ่งถูกนำตัวออกมาจากห้องมืดของเรือนจำ เพื่อรับข้อเสนอให้อุทิศตนเป็นตัวอย่างทดลองสำหรับโครงการนี้ แลกกับการได้กลับไปสู่โลกแห่งแสงสว่างและเสรีภาพผู้ที่ได้รับเลือกคือ ทาจิมะ เรียวเฮย์ นักโทษประหารหมายเลข 042ก่อนหน้าที่จะได้อ่านเรื่อง ‘นักโทษประการ 042’ ฉันก็เคยสงสัยเหมือนกันว่าการลงโทษผู้กระทำความผิดนั้น…
Carousal
ฉันได้ยินชื่อ Elfen Lied เป็นครั้งแรกจากเสียงลือเสียงเล่าอ้างของบรรดาสมาชิกห้องการ์ตูน เฉลิมไทย พันทิปดอทคอม ในฐานะการ์ตูนและอนิเมชั่นที่ดีที่สุดในรอบปีถัดจากนั้นมาไม่นานนัก ฉันกลับได้ยินชื่อของ Elfen Lied อีกครั้งจากรายงานข่าวการตรวจค้นร้านการ์ตูนและเมดคาเฟ่ชื่อดังย่านสยามสแควร์ ในฐานะสื่อลามกที่สมควรจะถูกกวาดล้างให้หมดสิ้นไปจากสังคมไทยความขัดแย้งของข่าวสองกระแส ทำให้ฉันสงสัยว่า เป็นไปได้หรือที่การ์ตูนเรื่องหนึ่ง จะเป็นทั้งการ์ตูนที่ดีที่สุด และสื่อลามกได้ในเวลาเดียวกัน ฉันจึงไปหามาอ่านดูบ้าง หลังจากพิสูจน์ด้วยตัวเองแล้ว ฉันก็ได้ข้อสรุปว่า สำหรับฉัน Elfen Lied…