Skip to main content

1

ฉันได้ยินชื่อ Elfen Lied เป็นครั้งแรกจากเสียงลือเสียงเล่าอ้างของบรรดาสมาชิกห้องการ์ตูน เฉลิมไทย พันทิปดอทคอม ในฐานะการ์ตูนและอนิเมชั่นที่ดีที่สุดในรอบปี

ถัดจากนั้นมาไม่นานนัก ฉันกลับได้ยินชื่อของ Elfen Lied อีกครั้งจากรายงานข่าวการตรวจค้นร้านการ์ตูนและเมดคาเฟ่ชื่อดังย่านสยามสแควร์ ในฐานะสื่อลามกที่สมควรจะถูกกวาดล้างให้หมดสิ้นไปจากสังคมไทย

ความขัดแย้งของข่าวสองกระแส ทำให้ฉันสงสัยว่า เป็นไปได้หรือที่การ์ตูนเรื่องหนึ่ง จะเป็นทั้งการ์ตูนที่ดีที่สุด และสื่อลามกได้ในเวลาเดียวกัน ฉันจึงไปหามาอ่านดูบ้าง หลังจากพิสูจน์ด้วยตัวเองแล้ว ฉันก็ได้ข้อสรุปว่า สำหรับฉัน Elfen Lied คือการ์ตูนเรื่องเยี่ยมเรื่องหนึ่งที่ฉันจะไม่มีวันลืมความประทับใจที่ได้รับจากมัน

Elfen Lied (อ่านว่า เอลเฟ่น ลีด) มาจากภาษาเยอรมัน แปลว่า บทเพลงแห่งเทพยดา เป็นเรื่องราวของเหล่ามนุษย์กลายพันธุ์ที่เรียกว่า ไดครอเนียส ซึ่งแปลว่ามนุษย์สองเขา เนื่องจากเด็ก ๆ เหล่านี้มีบางส่วนของกระโหลกศีรษะงอกยาวคล้ายเขา (หรืออันที่จริง มันมองดูคล้าย ‘หูแมว’ มากกว่า) ติดตัวมาตั้งแต่เกิด นอกจากเขาแล้ว ไดครอเนียสทุกคนยังมีต่อมไพเนียลที่ใหญ่กว่ามนุษย์ปกติ และมี ‘เวคเตอร์’ หรือแขนล่องหน ซึ่งจะมีจำนวน และความยาวที่แตกต่างกันไปในไดครอเนียสแต่ละคน พละกำลังของเวคเตอร์มากมายมหาศาล ชนิดที่ว่าสามารถทำลายสิ่งของหรือฆ่าคนได้อย่างง่ายดายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

เมื่ออายุได้ราวสี่ขวบ ไดครอเนียสจะเริ่มรู้สึกถึงเวคเตอร์ที่แอบแฝงอยู่ในร่างกายของตนเป็นครั้งแรก หลังจากนั้นเด็กเหล่านี้ก็จะเริ่มฆ่าคน โดยส่วนใหญ่เหยื่อรายแรก ๆ ก็มักจะเป็นพ่อแม่ของตัวเองนั่นเอง

ความแข็งแกร่งและจำนวนโศกนาฎกรรมที่เกิดขึ้นเพราะไดครอเนียส ทำให้มนุษย์เกิดความกังวลว่า ไดครอเนียสอาจจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่กำเนิดขึ้นมาเพื่อทำลายล้าง และแย่งสถานะความเป็นสิ่งมีชีวิตอันดับสูงสุดของโลกไปจากมนุษย์ มนุษย์กลุ่มหนึ่งจึงจัดตั้งสถาบันวิจัยลับเพื่อเก็บรวบรวมและศึกษาไดครอเนียสขึ้นมา ทันทีที่มีเด็กมีเขากำเนิดมาบนโลก หากไม่ถูกกำจัดทันที ก็จะต้องถูกพรากจากพ่อแม่ นำตัวมากักขังไว้ในสถาบันวิจัยแห่งนี้ในฐานะวัตถุดิบในการทดลอง เมื่อพบว่าพลังและความยาวของเวคเตอร์ขึ้นอยู่กับช่วงอายุ จึงมีการตั้งกฏว่า ไดครอเนียสทุกคนจะต้องถูกกำจัดก่อนที่จะอายุครบสิบสี่ปี

2

เรื่องราวบทแรกของ Elfen Lied เริ่มต้นขึ้น เมื่อ ‘ลูซี่’ ไดครอเนียสคนแรกของโลกหลบหนีออกจากสถาบันวิจัย เธอถูกยิงที่ศีรษะในขณะที่กำลังจะหนีรอดไปได้ โชคดีที่สวมหมวกเหล็กเอาไว้ ทำให้ไม่ถึงตาย เธอตกลงไปในทะเล และถูกโคตะกับยูกะ พระเอกและนางเอกของเรื่องเก็บได้ ในสภาพที่สูญเสียความทรงจำ

เพียงแค่ฉากแรก ฉันก็เข้าใจทันทีว่าทำไมการ์ตูนเรื่องนี้ถึงถูกแบน เพราะการต่อสู้เพื่ออิสรภาพระหว่างลูซี่กับหน่วยรักษาความปลอดภัยของสถาบันวิจัยเป็นฉากที่รุนแรงมาก เรียกได้ว่าเลือดท่วมหน้ากระดาษ ติดเรท NC-17 อย่างแน่นอน ซึ่งนี่ก็ไม่ใช่ฉากสุดท้าย เพราะยังมีการต่อสู้อีกหลายครั้ง ไม่ว่าจะระหว่างไดครอเนียสกับมนุษย์ หรือไดครอเนียสด้วยกันเอง

ส่วนที่มาของคำว่า ‘สื่อลามก’ ก็คงจะมาจากสภาพเปลือยของลูซี่ตอนที่หนีออกจากแทงค์ที่คุมขังเธออยู่นั่นเอง

หากมองอย่างผิวเผิน Elfen Lied อาจเต็มไปด้วยความรุนแรง แต่เมื่ออ่านต่อไปเรื่อย ๆ แล้ว ฉันก็พบว่า ความรุนแรงที่ Elfen Lied ต้องการนำเสนอ ไม่ใช่ฉากการต่อสู้เลือดท่วมเหล่านั้น แต่เป็นความรุนแรงที่แฝงอยู่ในจิตใจของมนุษย์เรานี่เองต่างหาก

ด้วยความที่กลัวว่าไดครอเนียสจะเข้ามาแทนที่ตำแหน่งที่เคยเป็นของตนเอง มนุษย์จึงกระทำต่อไดครอเนียสเหล่านั้นอย่างโหดร้าย เพียงเพราะเกิดมามีเขา ไดครอเนียสทุกคนจึงถูกชี้หน้าว่าเกิดมาเพื่อเป็นฆาตกร ต้องถูกจับแยกจากมนุษย์และสังคม มาเลี้ยงดูในฐานะสัตว์ทดลองในสถาบันวิจัย ไม่มีใครให้ความรักความอบอุ่น ไม่มีแม้แต่ชื่อเรียก มีเพียงหมายเลขประจำตัว บางคนถูกทดลองด้วยวิธีการอันโหดร้าย บางคนถูกกักขังให้อยู่ตามลำพังในแคปซูล โดยที่ลืมคิดไปว่าแท้จริงแล้ว ไดครอเนียสเหล่านั้นก็เป็นเพียงลูกมนุษย์ที่บังเอิญกลายพันธุ์ โดยไม่ใช่ความผิดของตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว
ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริง คุณคิดว่ามนุษย์จะใช้วิธีเดียวกันนี้เพื่อแก้ไขปัญหาหรือเปล่าคะ? ฉันคิดค่ะ

จากตอนต้นเรื่องที่วางคนอ่านไว้ในฐานะมนุษย์ Elfen Lied จะค่อย ๆ นำเราไปรู้จักกับไดครอเนียสแต่ละคน ให้เราได้รับรู้ว่า แท้จริงแล้ว ไดครอเนียสไม่ได้เกิดมาเพื่อทำลายล้างมนุษย์ พวกเธอเพียงแต่พลั้งมือด้วยบาปบริสุทธิ์ เหมือนเด็กที่เด็ดปีกผีเสื้อด้วยความไร้เดียงสา พวกเธอไม่รู้ตัวว่าพลังของตัวเองเป็นอันตราย และยิ่งไม่เข้าใจว่า อะไรคือเหตุผลที่ทำให้ตัวเองต้องถูกกักขังและทนทุกข์ทรมานอย่างที่เป็นอยู่ ในแคปซูลที่มืดมิด ไม่มีใครได้ยินเสียงร้องไห้ของพวกเธอ ไม่มีใครโอบกอดปลอบโยน ไม่มีใครได้รับรู้ถึงความฝันที่พวกเธอพยายามหลอนตัวเอง ว่าสักวันพ่อแม่ที่ไม่เคยเห็นหน้าจะมารับกลับไปอยู่ด้วย

เมื่อเรื่องดำเนินมาถึงบทสุดท้าย ฉันกลายเป็นพวกเดียวกับไดครอเนียส ฉันร้องไห้ให้กับชะตากรรมของพวกเธอ ที่ต้องตายไปโดยไม่ได้รับรู้ถึงความอบอุ่นจากอ้อมกอดของพ่อแม่ ตายไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยได้เห็นความสวยงามของโลก รสชาติของขนมหวาน กลิ่นหอมของดอกไม้ ไม่รู้จักแม้เสียงหัวเราะ หรือสิ่งที่เรียกว่าความสุข

ทุกอย่างเป็นเพราะความหวาดกลัว ความแบ่งแยก ความเห็นแก่ตัว และอัตตาที่ยอมให้มีสิ่งมีชีวิตที่เหนือกว่าตัวเองอยู่ไม่ได้ของมนุษย์นั่นเอง

3

หากจะถามว่า ตกลงแล้วการ์ตูนเรื่องนี้เป็นอะไรกันแน่ ระหว่างการ์ตูนที่ดีที่สุด กับการ์ตูนที่สมควรจะถูกแบน ฉันคงไม่สามารถฟันธงลงไปว่ามันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันยอมรับว่า Elfen Lied เป็นการ์ตูนที่ไม่เหมาะสมสำหรับเด็ก เนื่องจากเด็กในบางช่วงวัยอาจยังมีประสบการณ์ไม่เพียงพอที่จะนำสารที่ได้รับไปประมวลผลจนเข้าใจในสิ่งที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อ และทำให้ ‘ความรุนแรงเชิงรูปธรรมเพื่อการต่อต้านความรุนแรงเชิงนามธรรม’ ลดรูปเหลือแค่ ‘ความรุนแรง’ เฉย ๆ ไป แต่มันเป็นการ์ตูนที่ดีมากสำหรับผู้อ่านที่เป็นผู้ใหญ่ และ ‘การ์ตูน’ ก็เป็นเพียงสื่อรูปแบบหนึ่ง ที่ไม่ได้มีไว้สำหรับเด็กเท่านั้นไม่ใช่หรือ?

น่าเสียดายที่ Elfen Lied ได้รับการจัดพิมพ์ออกมาเป็นภาษาไทยเพียงแค่ 9 เล่มแล้วก็ต้องหยุดไป (ได้ยินว่ามีการเก็บหนังสือที่วางจำหน่ายแล้วกลับไปทำลายทิ้งด้วย) ทำให้ฉันไม่รู้ว่าตอนจบของหนังสือการ์ตูนเป็นอย่างไร ต้องไปโหลดอนิเมชั่นมาดูแทน ซึ่งอนิเมชั่นในช่วงท้ายก็ทำขึ้นก่อนที่หนังสือจะออก ดังนั้นบทสรุปของมันจึงไม่เหมือนกัน ซึ่งฉันคิดว่าการ์ตูนปูเรื่องและนำเสนอได้อย่างลึกซึ้ง มีแง่มุมที่น่าสนใจมากกว่า น่าเสียดายที่ฉันคงจะไม่มีโอกาสได้รู้ไปตลอดกาลว่า ชะตากรรมของเหล่าเทพยดาที่ถูกเรียกว่าไดครอเนียสในต้นฉบับของจริงจบลงอย่างไร

การ์ตูนเรื่อง Elfen Lied กับไดครอเนียสในเรื่องมีชะตากรรมเหมือนกันอย่างน่าขัน นั่นคือถูกกำจัดเพราะมนุษย์ที่ไม่พยายามทำความเข้าใจอย่างถ่องแท้ตัดสินว่าเป็นตัวอันตราย ฉันสงสัยว่า ถ้าคนเหล่านั้นได้ลองอ่าน Elfen Lied อย่างจริงจัง เขาจะรู้สึกตัวไหมว่า การ์ตูนเรื่องนี้ไม่ใช่การ์ตูนโป๊หรือมีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมความรุนแรง แต่มันถูกเขียนขึ้นมาเพื่อต่อต้านการแก้ปัญหาด้วยการ ‘กำจัดทิ้ง’ อย่างที่ตัวเขากำลังทำอยู่นั่นเอง.

4

 

บล็อกของ Carousal

Carousal
  สองหนุ่มเพื่อนซี้ชาวออสเตรเลียน John Rendall กับ Anthony Boruke เกิดได้ข่าวมาว่าที่ห้างสรรพสินค้า Harrods แผนก Exotic Pet มีลูกสิงโตที่เกิดในสวนสัตว์มาขาย ด้วยความอยากรู้อยากเห็น สองหนุ่มจึงชวนกันไปดู และเมื่อพบว่าเจ้าลูกสิงโตตัวนั้นนั่งจ๋องทำท่าซึม ๆ เหงา ๆ อยู่ในกรง เขาทั้งสองก็ตัดสินใจซื้อมันกลับมาในราคา 250 Guineasเจ้าสิงโตน้อยผู้ได้รับการขนานนามว่า Christian ได้พักอาศัยอยู่กับสองหนุ่มผู้เป็นเจ้าของที่แฟลตชั้นใต้ดินของร้านเฟอร์นิเจอร์ที่เชลซี มันกลายเป็นขวัญใจของคนแถบนั้น ใคร ๆ ก็รอคอยที่จะได้เห็น ได้บันทึกภาพของมันตอนที่เจ้าของพาออกมาวิ่งเล่นที่หน้าโบสถ์ St. John'…
Carousal
ไปดูสามก๊ก ตอนโจโฉแตกทัพเรือกันมาหรือยังคะ? ในความรู้สึกของฉัน สามก๊กเป็นพี่น้องกับหวัด กล่าวคือ ในขณะที่บ้านเมืองปกติสุข ทั้งสามก๊กและหวัด ต่างก็มีฐานลูกค้าสนับสนุนของตนเองเรื่อย ๆ ไม่มีว่างเว้น คนเราติดหวัดกันได้โดยไม่เลือกเวล่ำเวลาหากอดหลับอดนอนหรือทำงานหนักตากแดดตากฝนฉันใด สามก๊กก็เป็นวรรณกรรมที่ไม่ว่าใครก็ใคร ต้องหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน หยิบหนังขึ้นมาดู เพื่อดื่มด่ำกำซาบทั้งรสของภาษาและเนื้อหาที่ใครต่อใครเขาก็ว่าเป็นหนึ่งในแผ่นดินโดยไม่เลือกเวล่ำเวลาฉันนั้น หากนาน ๆ ครั้ง โรคที่เป็นในระดับนอนพักสามวันหายอย่างหวัดจะระบาดใหญ่ ทำให้คนล้มเจ็บล้มตายกันหลายพันหลายหมื่น…
Carousal
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ( 6 กรกฏาคม 2551) ฉันไปงาน Comic Party ครั้งที่ 11 ที่ Central World มาค่ะ บรรยากาศบนเวที ที่มี Yamaha เป็น Sponsor ใหญ่   คุณเคยไปงานการ์ตูนบ้างไหมคะ? ต่อให้ไม่เคยตั้งอกตั้งใจไป ฉันก็คิดว่าคุณต้องเคยผ่าน หรือเคยสะดุดตาสะดุดใจกับพลพรรคคนรักการ์ตูนที่รวมกลุ่มกันเดินทางไปร่วมงานมาบ้างแน่ ๆ เพราะงานการ์ตูนเป็นงานที่เต็มไปด้วยสีสันและความสนุกสนานเข้มข้นจนแผ่ออร่าออกมาให้สัมผัสได้ ขอแค่มีการ์ตูนเรื่องที่ชอบเป็นศูนย์กลาง เหล่าชมรมคนรักการ์ตูนก็สังสรรค์ สรวลเสเฮฮากันได้โดยไม่จำเป็นต้องรู้จักกันมาก่อนแล้วละค่ะ
Carousal
เมื่อสัปดาห์ก่อน เราไปทัวร์เอโดะ ยุคที่ญี่ปุ่นเริ่มเปิดประตูบ้านต้อนรับนานาอารยประเทศ กับจินหมอทะลุศตวรรษกันไปแล้ว สัปดาห์นี้ เรามาย้อนไปไกลยิ่งกว่านั้น สู่ญี่ปุ่นยุคที่ทั้งรุ่งเรืองด้วยศิลปะ และวรรณกรรม รวมทั้งยังเข้มข้นด้วยเรื่องราวการแก่งแย่งชิงดีทางการเมืองกับการ์ตูนเรื่องนี้กันเถอะค่ะ Ryo – the Miracle girl’s adventure
Carousal
พร้อมที่จะเจาะเวลาหาอดีตไปกับการ์ตูนเรื่องต่อไปกันหรือยังคะ? ในจำนวนการ์ตูนแนวเจาะเวลาหาอดีตที่ยังคงวางแผงต่อเนื่องอยู่ในขณะนี้ เรื่องที่ฉันสนใจและชอบมากที่สุดก็คือเรื่องนี้ละค่ะ Jin หมอทะลุศตวรรษ ผลงานของ Motoka Myrakami ซึ่งจัดจำหน่ายในรูปแบบภาษาไทยโดย Nation Edutainment Jin หมอทะลุศตวรรษ เป็นเรื่องราวของหัวหน้าศัลยแพทย์ แผนกศัลยกรรมสมองของโรงพยาบาลในสังกัดมหาวิทยาลัยโทโตะ มินาคาตะ จิน ในคืนที่เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นขึ้น จินกำลังทำหน้าที่แพทย์เวรดึกอยู่ในโรงพยาบาล เขาได้รับคนไข้นิรนามรายหนึ่งซึ่งตำรวจไปพบขณะนอนหมดสติอยู่ในสวนสาธารณะเข้าแผนกฉุกเฉิน จากบาดแผลที่หน้าผาก คณะแพทย์ได้ทำ CT…
Carousal
หมู่นี้เดินผ่านร้านหนังสือแล้วเจอหนังสือแนวเจาะเวลาหาอดีตบ่อย ๆคุณชอบอ่านหนังสือ หรือดูหนังที่ตัวละครในเรื่องต้องพลัดมิติเวลาไปสู่โลกในอดีตหรืออนาคตบ้างไหมคะ? ฉันชอบมากเลยละค่ะ เพราะถึงแม้ว่า พลอตนี้จะเป็นพลอตเก่าที่นักจินตนาการทั้งหลายใช้สร้างสรรค์ผลงานกันมากลายสิบปีแล้ว แต่มันก็ยังคงความน่าสนใจอยู่เสมอ เพราะแม้จะเป็นพลอตเรื่องแนวเดียวกัน แต่ความแตกต่างของสถานที่ ยุคสมัย และลักษณะความคิด รวมถึงความสามารถเฉพาะตัวของตัวละคร ก็ทำให้พลอตเรื่องที่มีจุดเริ่มต้นเหมือนกันนี้ สามารถดำเนินไปตามทิศทางของมันเองได้เป็นร้อยเป็นพันแบบด้วยแนวความคิดที่ว่า มนุษย์ควรเรียนรู้จากความผิดพลาดที่เคยเกิดขึ้นในอดีต…
Carousal
คุณเคยตั้งคำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ถูกเรียกว่าชีวิต มนุษย์ และความเป็นนิรันดร์บ้างไหมคะ? เป็นเวลากว่าพันปีมาแล้ว ที่มนุษย์เฝ้าขบคิดค้นหาตัวตน คำนิยาม ความหมาย และขอบเขตของสิ่งที่ตนเองมีและเป็น แต่ยิ่งคิด ยิ่งพิจารณามากขึ้นเท่าไร คำถามก็ยิ่งเพิ่มขึ้น และซับซ้อนขึ้นเป็นเงาตามตัว...แม้จะเฝ้าค้นหากันมาเนิ่นนาน ส่งผ่านกระบวนการคิดคนแล้วคนเล่า ยุคสมัยแล้วยุคสมัยเล่า แต่ก็ดูเหมือนว่า เราจะยังไม่เคยเข้าใกล้ผลลัพธ์มากพอที่จะทำให้รู้สึกพอใจได้เลย  
Carousal
เวลาที่คุณนั่งลงตรงหน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่อสัญญาณอินเตอร์เน็ตแล้ว คุณทำอะไรกันบ้างคะ?เมื่อปี 2004 ตำนานแห่งโลกอินเตอร์เน็ตบทหนึ่งได้เริ่มต้นขึ้นบนกระดานหนุ่มโสดแห่ง 2 channel (กระดานข่าวที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่น คงทำนองเดียวกันกับ pantip.com ของบ้านเรา) เมื่อชายหนุ่มคนหนึ่งได้โพสต์กระทู้เล่าเรื่องราวที่เขาเพิ่งประสบมาบนรถไฟระหว่างทางกลับจากอาคิฮาบาระ เรื่องราวน่าตื่นเต้น ที่เขาคิดว่ามันคงจะมีชีวิตอยู่เพียงชั่ววัน และมีอายุอยู่ในใจเขานานกว่านั้นอีกเพียงนิดหน่อย กลับกลายเป็นเพียงจุดเริ่มต้นจุดเล็ก ๆ ของตำนานที่น่าประทับใจซึ่งถูกนำมาถ่ายทอดเป็นหนังสือ หนังสือการ์ตูน…
Carousal
คุณชอบฟังดนตรีคลาสสิคหรือเปล่าคะ?ถ้าพูดถึงการ์ตูนที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับดนตรีคลาสสิค คงมีหลายคนนึกถึงการ์ตูนที่กลายมาเป็นซีรีส์เรื่องดัง อย่าง Nodame Cantabile (วุ่นรักนักดนตรี) แต่วันนี้ ฉันจะมาชวนคุณคุยถึงการ์ตูนอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งถึงแม้จะไม่ดังเท่า แต่ก็เป็นหนึ่งเดียวในดวงใจของนักอ่านหลายคนเลยละค่ะ Piano-no Mori (ป่าแห่งเปียโน)
Carousal
คุณคะ คุณเคยมีประสบการณ์แปลก ๆ ที่อธิบายไม่ได้ เช่นเห็นสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น ได้ยินสิ่งที่คนอื่นไม่ได้ยิน หรือได้กลิ่นที่คนอื่นไม่ได้กลิ่นบ้างไหมคะ?เปล่าค่ะ ฉันไม่ได้กำลังจะมาชวนคุณเล่าเรื่องผี (ถึงแม้ว่าจริง ๆ แล้วฉันจะชอบฟังมากก็ตาม) แต่กำลังจะชวนคุณคุยเรื่องสมองและการทำงานของมันค่ะเกริ่นอย่างคร่าว ๆ สำหรับท่านที่ไม่ได้เรียนสายวิทย์ สมองเป็นอวัยวะศูนย์กลางของระบบประสาท ทำหน้าที่รับกระแสประสาทที่ส่งมาจากเซลล์รับสัมผัสที่ตา หู จมูก ลิ้น และผิวกาย นำมาแปลผลเป็นความรู้สึกต่าง ๆ ไม่ว่าเจ็บ ร้อน รสชาติ เสียง หรือภาพที่มองเห็นยกตัวอย่างการมองเห็น เมื่อเราลืมตาขึ้น…
Carousal
ท่ามกลางทะเลดาวที่พร่างพราวอยู่บนฟากฟ้าสีนิล ดวงจันทร์ทอแสงอยู่เหนือยอดโดมบนทะเลทรายที่กว้างไกลสุดสายตา เสียงขับลำนำระลึกถึงบ้านเกิดเมืองนอนอันอยู่ไกลแสนไกล คุณเคยได้ยินเรื่องราวของกษัตริย์ผู้สูญสิ้นความเชื่อมั่นในรัก และหญิงสาวผู้ต่อกรกับความเกรี้ยวกราดด้วยปัญญาตลอดเวลาหนึ่งพันกับอีกหนึ่งราตรีบ้างหรือเปล่าคะ?พันหนึ่งราตรี หรืออาหรับราตรี (One Thousand and One Nights, Arabian Night) เป็นนิทานโบราณที่เล่าขานกันในหลายประเทศมาตั้งแต่ราวคริสศตวรรษที่สี่ กล่าวกันว่ามีผู้แต่งหลายคน ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นตำนานหรือนิทานของแต่ละท้องถิ่น…
Carousal
นักเขียนการ์ตูนคนแรกที่คุณจำชื่อได้ คือใครคะ?สมัยที่ฉันยังเด็ก เพิ่งอ่านหนังสือออก และเริ่มต้นอ่านการ์ตูนเป็นครั้งแรก ๆ นั้น เป็นยุคที่การ์ตูนไม่มีลิขสิทธิ์กำลังเฟื่องฟู มีสำนักพิมพ์มากมายที่นำการ์ตูนญี่ปุ่นมาแปลเป็นภาษาไทยขาย โดยไม่ใส่ใจว่าใครเป็นคนเขียนหรือคนวาดการ์ตูนเรื่องนั้น มีนักเขียนการ์ตูนหลายคนที่ฉันตามอ่านงานของเขาที่วางตลาดแทบทุกเล่ม แต่ไม่เคยได้รู้เลยว่าเขาชื่ออะไร จนกระทั่งโตและตลาดการ์ตูนบ้านเราเปลี่ยนไปเป็นตลาดลิขสิทธิ์อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบันแต่ทั้ง ๆ ที่ตลาดการ์ตูนช่วงนั้นเป็นอย่างนั้น และทั้ง ๆ ที่ยังเด็ก แต่ฉันก็ยังอุตส่าห์รู้จักชื่อนักเขียนการ์ตูนเข้าคนหนึ่งจนได้เขาคือ…