"แบรนด์เนม"คืออัตลักษณ์ที่บ่งบอกถึง "ชนชั้น" และ"คุณค่าความเป็นมนุษย์" ได้อยู่หรือไม่?

ผ่านการแต่งเนื้อแต่งตัว รวมทั้ง การเข้าถึงไลฟสไตล์  แบบ Hi class

มันเป็นเรื่องที่ถูกจำกัดไว้แค่ กลุ่มคนชนชั้นสูง เท่านั้น" นั่นหนะหรือ

มันเป็นโลกของ อดีต ไปแล้ว

ถ้าพูดถึงเรื่องแฟชั่น มันไม่ใช่เรื่องที่ยากจะเข้าถึงอีกต่อไป                                   

เดี๋ยวนี้เสื้อผ้าถูกดีไซน์ขึ้นมาจากชนชั้นกลาง                                       

ส่งผ่านShopหน้าร้านที่ไม่ว่าใครก็สามารถที่จะเดินเข้าไปหยิบซื้อ

แล้วมาสวมใส่ได้ คนชนชั้นกลางจำนวนมาก จึงมีบทบาท ในการแสดงออกทางแฟชั่นมากขึ้น

และต้องยอมรับเลยว่า ปัจจุบัน ไม่มีใครแล้วที่มัวมาสนใจว่า คุณใส่แบรนด์อะไรอยู่

แล้วจัดแจงคุณว่า อยู่ในชนชั้นไหน เป็นไพร่ หรือ ผู้ดี อีกต่อไป                          

แต่การที่คุณนั้น จะแต่งตัวอย่างไร  แมชชิ่ง เข้ากันได้ลงตัวหรือไม่ 

นั่นแหละ ที่ผมมองว่า คนเราควรจะให้ความสำคัญ 

ใช่ แล้ว ผมกำลังเริ่มต้นเปิดประเด็นพูดคุยถึง เรื่องของ แฟชั่น                           

ที่มันควรจะถูกตีคุณค่าด้วย “Style” สไตล์ที่บ่งบอกถึง ตัวตน                          

มันเป็นปัจเจกบุคคล มากกว่า “มูลค่า” ของสิ่งที่ใคร่หามาสวมใส่ไว้บนเรือนร่าง

ยกตัวอย่างเช่นว่า อีช้อย นามสมมุติ นางเกิดมาอยู่ในชนชั้นฐานะปลานกลาง

แล้วมีใจรักใคร่ในการแต่งตัวมากกว่าการ ออกหาสามี (ลืมไปสามีไม่เกี่ยวอะไร)                

และการที่ อีช้อย จะออกไปดำเนินชีวิตข้างนอก ก็ต้องแต่งตัว                          

แต่ด้วยทางบ้าน ฐานะปลานกลาง  คุณพ่อ คุณแม่ นาง                               

ก็ไม่ได้ บำเริงบำเรอ นางด้วยเงินหมื่น เงินแสนเพื่อการใช้ชีวิตในแต่ละวัน                   

นางก็คงไม่มีความคิดที่จะไปถอย ชุดเดรสของ ชาแนล คอเลคชั่นล่าสุด                      

ในราคาหลักแสน มาสวมใส่ คู่กับ กางเกงใน ของ วิคตอเรียซีเครท                      

เพื่อนั่งวินมอร์ไซร์ ไปตะไบเล็บขบที่ร้านหน้าปากซอย หรอก เอาจริงๆ

คำ ถามคือ --ถ้าอีช้อย ไม่มีของ แบรนด์เนมราคาแพง ประดับประดาชีวิตเลย                  

คุณคิดว่า นางสามารถสวยได้ไหม? ดูดีขึ้นได้ไหม? น่าสนใจขึ้นหรือไม่?                   

คำถามทั้งหมดที่ว่ามานี้ ลงเอยครบ จบได้ในคำตอบเดียวว่า “ได้สิ”                     

เพราะการที่คุณไม่ได้สวมใส่ แบรนด์เนมราคาแพง ไม่ได้บอกว่าคุณ "ไม่มีคุณค่า"              

แต่มันอยู่ที่ว่า การจะแต่งตัวให้ออกมาสวยดูดี มีสไตล์ได้                              

มันต้องเลือกสรรหา ข้าวของที่จะมาสวมใส่เป็น

อย่างที่ผมได้ยกตัวอย่างมา ถ้าอีช้อยนางไม่ได้ใส่ของที่เป็นซุปเปอร์แบรนด์ราคาแพง              

เลยแม้แต่ชิ้นเดียวแต่ สวมเสื้อของ Top shop  กระโปรงของ H&M                   

กระเป๋าตกรุ่นของ Kate Space และรองเท้าส้นจิกที่หาได้จากร้าน อาม่า แถวประตูน้ำ          

ทุกอย่างแมทเข้ากันไม่ให้ออกมาเฉิ่มเชย เป็น อีช้อยห้องเช่า มันก็โอเคแล้วไหม?