“วิธีการเล่นล่ะ? แตกต่างกันมั้ย?” ลูกชายถามพ่อ
“ถ้าเล่นอย่างไดอย่างหนึ่งได้นะ ก็เล่นอีกอย่างได้เองแหละ ขอให้เข้าใจวิธีการตั้งสายเถอะ อย่าตั้งสายเพี้ยนละกัน” พ่อบอกและย้ำกับลูกชาย
“งั้นพ่อสอนเพลงอีกซักเพลงที่เล่นแบบเมเจอร์สเกลนะ” ลูกขอวิชาจากพ่อ
“เอาซิ! เดี๋ยวพ่อจะสอนเพลงพื้นบ้านง่ายๆที่ผู้เฒ่าผู้แก่ชอบร้อง ชอบเล่นกับเตหน่ากูบ่อยๆ อีกเพลง ร้องตามนะ” พ่อเริ่มร้องนำ ลูกจึงเริ่มร้องตาม
S S D S S D D S D S M M
1.หน่อ ฉ่า ตรู หน่อ ฉ่า ตรู ลอ หม่า ลอ หม่า ชุ โย
2.คุ ลอ เส่ คุ ลอ เส่ เลอ ที เลอ ที ฉ่า ปู
3.เด เลอ เดอ เด เลอ เดอ เลอ เบลาะ เลอ เบลาะ หน่า ฮู
R R S S M R D S M M R M D D
1.กลิ เต่อ แซ ชอ เต่อ เอาะ โอ กลิ เต่อ แซ ชอ เต่อ เอาะ โอ
2.คุ ลอ หว่า เลอ ที ฉ่า ปู เส่ เด เกะ เก เต หน่า กู
3.เด เลอ เบลาะ เลอ เดอ หน่า ฮู หน่อ เต่อ กา ซะ เต่อ หน่า ฮู
S S D R M D D S M M R M D D
1.กลิ เต่อ แซ ชอ เต่อ เอาะ โอ กลิ เต่อ แซ ชอ เต่อ เอาะ โอ
2.หว่า เด เกะ เก เต หน่า กู เส่ เด เกะ เก เต หน่า กู
3.มี เส่อ เป อะ โหม่ เบ๊อะ ฮุ มี เส่อ เป อะ โหม่ เบ๊อะ ฮุ
หน่อฉ่าตู หน่อฉ่าตูหายไปในเมือง ครกกระเดื่องไม่ดังเสียงไก่ไม่ขัน
ไปทำไร่ที่กลางป่า ไปทำนาที่ขุนห้วย
เห็นไผ่งอมาทำเตหน่ากู เห็นไม้งอมาทำเตหน่ากู
ดีดที่บ้านที่ไร่ได้ยิน ดีดที่ไร่ที่บ้านได้ยิน
แม่นางฉ่าตูเจ้าบอกไม่ได้ยิน เธอหลับใหลแม่ต้องปลุกเธอ
เมื่อลูกชายเริ่มจำทำนองและเนื้อเพลงได้ จึงเริ่มหยิบเตหน่ากูและเริ่มร้องและดีดสายเตหน่าตามเสียงร้องของตนเอง ทีละท่อนทีละสาย จนเสียงร้องและเสียงเตหน่ากูเริ่มประสานสอดคล้องกันมากขึ้น แต่ก็ยังไม่ถูกใจพ่อ
“มือซ้ายอย่าหยุดซิ?” เสียงของพ่อมาพร้อมกับนิ้วที่ดีดใส่มือลูกชาย
“โดนจนได้” ลูกชายบ่นในใจเพราะเจ็บมือจากฝีมือของพ่อ
“เสียงกับมือต้องไปด้วยกัน ให้สม่ำเสมอ” เสียงพ่อมาพร้อมกับมือและมีเป้าหมายที่หัวของลูกชายอีกครั้ง “โดนอีกแล้ว กู” ลูกชายรู้สึกเจ็บมากขึ้นจนมึนนิดๆ แต่ก็ทนเล่นให้พ่อฟังจนจบ
“เดี๋ยวผมขอไปฝึกเองก่อนนะพ่อ ถ้าสงสัยอะไร จะมาถามพ่อละกัน อยู่ไกล้พ่อผมมีแต่โดนกับโดน”ลูกชายหยิบเตหน่ากูและลุกขึ้นไปซ้อมอีกมุมหนึ่งของบ้านที่อยู่ไกลจากระยะห่างของมือพ่อจะมาถึง แต่ก็อยู่ในระยะที่พ่อพอจะมองเห็นและได้ยินความคืบหน้าและพัฒนาการของลูก
“ฮึ ฮึ ฮึ” พ่อหัวเราะเบาๆ ขณะมองลูกฝึกเล่นเตหน่ากูด้วยตนเองพร้อมกับหยิบบุหรี่ขี้โยที่มวนด้วยใบกล้วยแห้งมาสูบอย่างได้รสชาติ