x

การเดินทางของนักรบที่ไม่มีใครรู้จัก

ชนกลุ่มน้อย

เป็นอีกนามปากกาหนึ่งของเขา- -นักเขียนรางวัลลูกโลกสีเขียว ในนาม "หญ้าน้ำ ทุ่งขุนหลวง" หรือ "สุวิชานนท์ รัตนภิมล" และอีกหลายนาม ผู้เป็นทั้ง กวี นักดนตรี นักเดินทาง และนักเขียนที่มีผลงานออกมาอย่างต่อเนื่องในห้วงขณะนี้ เขาเป็นหนุ่มใต้ที่เติบโตมากลางสวนยาง เป็นนักกรีดยาง

ทว่าครั้นเติบโตเติบใหญ่ วิถีกลับพลิกผันให้เขาออกย่ำย่างท่องทางไกล จากใต้จรดเหนือ ไต่ตามขอบตะเข็บชายแดน เขาเรียนรู้วิถีของคนเล็กๆ ที่เผชิญชีวิตบนผืนแผ่นดินที่ร้องไห้ สัมผัสโลกที่ทุรนทุราย และเขาสัมผัสกับพรมแดนใจของคนเหล่านี้อย่างรู้รส รู้ลึกอย่างยิ่ง

ทุกวัน เขายังใช้รูปแบบชีวิตที่เงียบง่าย แต่ไม่เคยหยุดนิ่งซ้ำๆ รอยเดิม เดินทาง เขียนหนังสือ เขียนเพลง ร้องเพลง เลี้ยงลูก บางห้วงเราอาจพบเห็นเขาพาตัวเองออกไปปลอบปลุกใจผู้คนที่กำลังเรียกร้องและโหยหาความหวัง ความงาม ความดี เสรีภาพ ภราดรภาพ และสันติสุข.

เพลง one for the road (rong wong-savun) (จอกสุดท้ายก่อนเดินทาง)

คำ  สุวิชานนท์ รัตนภิมล และคำของอา' รงค์
ทำนอง  สุวิชานนท์  รัตนภิมล

\\/--break--\>

 

 

อินโทร  key c (เปิด)

อา.. รงค์  อารงค์  วงษ์สวรรค์
สร้างทางสู่สวรรค์  fly  to  heaven
One for the road  โอะ  one  for  the  road
อา..รงค์  อารงค์ วงษ์สวรรค์ 
เดินด้วยสายตานักเขียน  ดาวดึกดอกไม้ร้อง   ดาวมองสวนทูนอิน
Tune  in , one  for  the  road

00.00น.  นินทานายกรัฐมนตรี
หลงกลิ่นกัญชา(สิเรา)  ยินโทนิก 28 ดีกรี (มั้ย)
One  for  the road  โอ.. fly to heaven
ดอกไม้และงูพิษ   คืนรักวานปีศาจเขียน
นักเขียนไม่ใช่มนุษย์ประหลาด  อาร์ต เลเบอร์
ผมเป็น art labour  ใต้ถุนป่าคอนกรีต  อาร์ต เลเบอร์

อา..รงค์   อารงค์ลมบาดหิน
นกกับปีกบินของนก  เป็นความฝันของคน
นกมีเสรีภาพ   นกคิดอย่างไร
One  for  the  road  โอ.. fly  to  heaven
โลกเป็นสาวกโคจรรอบดวงอาทิตย์
เพลงของเขา  ปลอบโยนตัวเอง  one  for  the  road

อา..รงค์   อารงค์  วงษ์สวรรค์
สร้างทางสู่สวรรค์  อินทรีเหนือภูผา
อินทรีในป่าอักษร  one  for  the  road
โอ๊ะ one  for  the  road , fly  to  heaven
One  for  the  road

 

 
 


 


 

 

บล็อกของ ชนกลุ่มน้อย

ดอกไม้ในหินบนภูเขาต้องห้าม (2) ทุ่งหญ้าเก็บดอกไม้

ชนกลุ่มน้อย
 

ดอกไม้ในหินบนภูเขาต้องห้าม (1) บัวหิมะ

ชนกลุ่มน้อย
  ผมไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้พบกับบัวหิมะ นาทีเผชิญหน้าราวกับพบนักบวชในป่าหินบนความสูงของยอดเขา 2,100 เมตร ยอดเขาที่ผมบอกผ่านจอไม่ได้เสียด้วย จึงไม่อาจเขียนรายละเอียดใดๆ อันบอกถึงถิ่นพำนักที่อยู่ของดอกไม้บนหินชนิดนี้

ออกเดินไปเสพความสำเร็จของคนอื่นบ้าง (2) กระท่อมของลุง แดดไม่กลืนเงาต้นไม้

ชนกลุ่มน้อย
  กระท่อมของลุงชวนเสพติด ผมนั่งๆเดินๆนอนๆในแบบของมนุษย์ถ้ำ กระท่อมปีกไม้อีกหลังหนึ่งอยู่ใกล้ลำเหมือง ลำเหมืองที่ไหลมีชีวิตผ่านดงกล้วย เลาะกอไผ่ หายเข้าไปในสวนผลไม้ ความเงียบของกระท่อมน่าหลงใหลเหลือเกิน

ออกเดินไปเสพความสำเร็จของคนอื่นบ้าง (1) กับลุงแห่งไร่ยางโตน

ชนกลุ่มน้อย
  เหมือนคนฟื้นจากป่วยไข้ต่อเนื่องมานาน พอไปยืนอยู่กลางไร่ยางโตน เครื่องยนต์ที่ผ่านโรงซ่อมมาใหม่หมาด ก็ถูกทดสอบชิ้นส่วนแตกหักที่ประกอบขึ้นมาใหม่ กลไกภายในเริ่มเข้ารูปรอย ให้กลับมาใช้งานอย่างเดิมได้อีกครั้ง พบลุงในช่วงเวลาภายในผมอย่างนั้น …

หลังภูเขาใหญ่มีฉากเต้นรำ

ชนกลุ่มน้อย
    โลกของเขาช่างแตกต่างจากคนอื่น ยากจะถามหาเหตุผลด้วยซ้ำว่า ผลน้ำเต้าแก่แกะเม็ดในออกไป เอามารวมกับลำไม้ไผ่เล็กๆ เปิดรูตามปล้อง กลายเป็นเครื่องดนตรีที่เรียกว่า “ฟูหลู” หรือแคนน้ำเต้าได้อย่างไร และสิ่งนั้นนำพาเรื่องใดมาสู่ตัวเขาบ้าง

"ยืนอยู่บนยอดเขา ถามหายอดเขา" ฉันคือท่วงทำนองแห่งความเศร้า

ชนกลุ่มน้อย
Soy la sombra de una pena, ฉันคือท่วงทำนองแห่งความเศร้า

หลับลึกกลางสายฝน ชีวิตมันช่างยอดเยี่ยม 'บทกวี ผู้ภาวนา และสัญญา'

ชนกลุ่มน้อย
I've been lately thinking พักนี้ฉันมักคิดถึง About my lifes time ช่วงชีวิตของฉัน All the things I've done สิ่งที่ทำลงไปแล้ว

รถพร้าว

ชนกลุ่มน้อย
 ถนนสายนี้เกิดขึ้นมาในความเงียบเปลี่ยว ผมผ่านไปทุกครั้ง สวนทางกับรถแล่นผ่านไปมาน้อยมาก ผมยืนอยู่บนตำแหน่งข้างถนนปากทางเข้าบ้านแม่ป๋าม ขวามือไปเชียงใหม่ ซ้ายมือไปพร้าว อำเภอที่ดูราวติ่งเนื้อโด่เด่สุดเอื้อมของจังหวัดเชียงใหม่ ไม่มีเหตุผลจำเป็นพอที่ใครคนหนึ่งจะผ่านไปหา หากไม่จำเป็นด้วยเลือดเนื้อถิ่นเกิด หรือหน้าที่การงาน

ขาดเพียงพ่อในค่ำนี้

ชนกลุ่มน้อย
  When I was young, my Dad would say Come on Son let's go out and play เมื่อยังเยาว์วัย พ่อจะบอกมานี่มาลูก ออกไปเล่นนะ Sometimes it seems like yesterday อย่างกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน And I'd climb up the closet shelf When I was all by my-self และฉันจะปีนชั้นตู้เสื้อผ้าเมื่ออยู่คนเดียว Grab his hat and fix the brim Pretending I was him คว้าหมวกของเขามาใส่ และทำตัวเป็นพ่อ no matter how hard I try แต่ไม่ว่าจะพยายามหนักเท่าไหร่ No matter how many tears I cry แต่ไม่ว่าจะร้องไห้มากเพียงใด No matter how many years go by แต่ไม่ว่ากี่ปีจะผ่านไป I still can't say good-bye ฉันยังไม่สามารถบอกลา He…

ที่รัก ไม่เกี่ยวกับให้เธอได้ เพียงแค่นี้

ชนกลุ่มน้อย

เรียกนามเธอผู้ถือมั่นในความไม่รู้

ชนกลุ่มน้อย
  ผมกลับมาเดินทางสู่ “คู่มือมนุษย์” ของ ท่านพุทธทาสภิกขุ ด้วยความรู้สึกอย่างท่องเดินทางไปในธรรม ในช่วงเวลาวิกฤติชีวิตไล่ตามสั่นคลอน เกิดภาวะความไม่ปกติ จนดูราวกับว่า อากาศรอบตัวมืดดำลงฉับพลันอีกครั้งหนึ่ง

ความสุขในพ่อคือความสุขในลูก บนความขรุขระของภูเขาลูกนั้น (3)

ชนกลุ่มน้อย
  "ได้" พ่อของลูกคือลูกของพ่อ ตอบเพียงแค่นั้น  ลูกของพ่อคือหลานของปู่ก็ลิงโลด  "ได้ขึ้นภูเขาแล้ว ได้ไปภูเขา...""ลูกต้องเข้าใจอย่างหนึ่งนะ"  พ่อของลูกคือลูกของพ่อบอกแล้วเงียบคิด"มีอะไรเหรอ""เราไปร่วมงานคุณตานะ  จำได้มั้ย  คุณตาที่ให้ปูแม่น้ำ""จำได้ๆ  แต่มันตายหมด เหลือสองตัว คุณพ่อเอาไปปล่อยในสระพืชไร่มอชอ"
↑