Skip to main content

กาลครั้งหนึ่ง..ณ ..เมืองปาย

 
"กาลครั้งหนึ่ง..ณ ..เมืองปาย จากขุนเขาสู่เมืองใหม่ "

 

      ผมเขียนบทความนี้อีกครั้งเพราะเห็นหนังเรื่องหนึ่งที่เผอิญท่องโลก www. และไปเห็น เลยเอามาเขียน  ปายอินเลิฟ และ ผมเองก็คิดถึงปายที่ผมไปเที่ยวมาเมื่อ 2 ปีที่แล้ว  เป็นครั้งแรกที่ผมรู้จักปายเลยแหละครับ(อ้วก เมา หลับคือปาย) และไปเที่ยวปายอีกหลายๆครั้งต่อมาเรื่อยๆเพราะหลงมัน เหมือนการเสพย์ติดเมืองปายเข้าไปแล้ว มีเวลาว่างหน่อยไม่ได้เป็นอันแบกกระเป๋ามาปายทุกทีซินะครับ เฮ้อเที่ยวมากก็หมดเงินไปมากโขอยู่แต่ไงได้มันอยากไป

วันแรกที่ผมไปเมืองปายเป็นวันที่ผมแอบลาหยุดพักร้อนที่ยาวเป็นประวัติการ ไม่ได้หวังโบนัสสิ้นปีแต่ขอโบนัสชีวิตตัวเองดีกว่า ไม่ได้ร่ำรวยอะไรกับเขาหลอกครับเงินก็มีแค่นี้เที่ยวก็เล่นเอาตังที่เก็บมาแฟบไปหลายเดือนทีเดียว เหอๆๆ ผมเดินทางโดยรถตู้ขาว ส้ม เชียงใหม่-ปาย มีขนมและน้ำให้กินด้วยนะครับ คำเตือนของผมอย่าเผลอกินเชียว เพราะตอนที่คุณเค้าโค้งวกวนเหมือนงูเป็นร้อยๆ โค้งนั่นแหละ ที่คุณกินเข้าไปจะพุ่งออกมาเป็นพลุเพราะเวียนหัวมากๆๆ  ไม่ได้ขู่นะครับไม่เชื่อลองดูก็ได้ แม้คนล้านนาอย่างผมยังอ้วกพุ่ง ผมไปทำงานเมืองกรุงมาหลายปีดีดักเห็นปายเข้าปุ๊บก็หลงปั๊บเลยครับ เพราะช่วงที่ไปเดือนพฤศจิกายน หนาวๆๆๆๆๆ เข้ากระดูก หมอกสีขาว ยิ่งไปเห็น และยิ่งเช่ามอเตอร์ไซด์ขับไปที่พักบอกได้อย่างเดียวครับ ม่วนขนาดอากาศหนาวไปเจอที่พักเป็นกระท่อมไม้ไผ่เล็กๆ มีมุ้งกางให้ พอตกกลางคืนจิ้งหรีด จักจั่นร้องกันดังระงมไปหมด เพราะผมอยู่กรุงเทพฯ ผมฟังแต่เสียงแตรรถ แป้นๆๆๆ ไม่งั้นก็เสียงเครื่องยนต์ของรถเมล์แหละครับ เฮ้อแทบเป็นบ้าแต่ละวัน เหนื่อยแทบลากเลือด เล่าต่อ!!!! เมื่อไปถึงที่พักผมไม่อาบน้ำ อิอิ ซกมกก็ช่างเพราะนอนคนเดียวกลัวไร เพราะหลัง 4 โมงเย็นผมไปจับน้ำนะครับ น้ำเหมือนน้ำแข็งเลยไม่ไหวๆๆ เลยนอนเลยนี่จบภารกิจวันแรกของผม

วันต่อมา ผมกะแผนไว้ในใจมากมายเพราะเวลาเที่ยวผมที่อยู่เมืองปาย กะ ไว้ประมาณ 2-3 วัน ก่อนจะไปลอยกระทงที่เชียงใหม่ วันนี้ผมกะไปที่มองทุกที่เห็นวิวเมืองปายคือ พระธาตุแม่เย็น ร้านกาแฟสุดนิยม coffee in love แล้วก็ตบด้วยไปเดินสบายๆๆตามแบบผมที่ถนนคนเดิน เริ่มที่แรกเลยครับ

พระธาตุแม่เย็น ซึ่งเชื่อไหมครับเห็นเมืองปายเลยวิวสวยมากๆๆ  เพราะเห็นทุกทิศทุกทางรอบไปหมด แต่ที่ผมแปลกใจ ภุเขาหัวโล้นทำไมมันมากจัง และรีสอร์ท บ้านพักมากมายไปหมด บางครั้งผมว่ามันมากกว่าบ้านชาวบ้านของคนปายที่อยู่จริงๆนะ นี่เป็นคำถามของผม และอาจเป็นบทความเกี่ยวเนื่องของผมอีกก็ได้ ถ้าผมมีอารมณ์เขียนอีกครั้ง

Coffee in love หนังไปถ่ายตั้งหลายเรื่อง ผมยอมรับเลยว่า วิวสวยตกแต่งได้ดี ยังกะเมืองในนิยายเลยครับ ผมสั่งกาแฟมา 1 แก้ว และไม่ค่อยได้กินเท่าไหร่หรอกครับ เพราะมันหวานมากๆๆ เลย ผมจึงตั้งหน้าตั้งตาเอาแต่ถ่ายรูป และนั่งอ่านหนังสือที่ผมพกมา 1 เล่ม เป็นนิยายแปลที่ผมซื้อมาเพราะมันคล้ายชีวิตผมเมื่อก่อนหรือปัจจุบันด้วยหรือเป่าหว่า the devil wear of prada  ครับ หรือชื่อไทย นางมารสวมปราด้า ผมคงนั่งไปแป๊บเดียวนะครับ 2 ชั่วโมงนี่แหละแป๊บ จำได้ว่าอ่านนิยายไปได้ประมาณ 60 หน้า เลยแหละครับ แต่ก็เอาเถอะน่าไม่ได้เร่งรีบอะไรไปเรื่อยๆ นี่แหละที่นี่ร้านกาแฟแห่งความรักที่คุณค่าของที่นี่คือ วิวและบรรยากาศมากกว่ารสชาตกาแฟ ครับ

และผมเองก็มีมอเตอร์ไซด์คู่ใจที่เช่ามาขับโต๋เต๋ไปเรื่อยๆ สักพักเวลาหัวค่ำเพื่อไปเดิน ถนนคนเดินเมืองปาย ไปกินข้าวปุกปิ้ง ข้าวพันผักรสชาติเหมือนกินสุกี้นะครับ  และที่มากกว่านั้นไปดูเสื้อเมืองปายที่คนเขานิยมซื้อกัน เขียนว่า ไปปายมาบ้าง เที่ยวปายหรืออะไรประมาณนี้นะครับ ผมเห็นเต็มไปหมดและขายดี  ตรงกันข้าวผมกลับไม่ได้อะไรติดมือมานอกจากขนมเส้นน้ำเงี้ยวที่แม่อุ๊ยแก่ๆ นั่งขาย 1 ชุดครับ และไปมาของสวยๆงานๆมาตื่นตาตื่นใจดีครับ ของเยอะไปหมด ที่สำคัญของฝากแพงมากขอบอกครับ  มีอีกอย่างบอกก่อนว่าไม่ให้ลอกเลียนแบบนะครับ เพราะไปจิบเหล้าปั่นที่ร้านสถานีเหล้าปายมา อร่อยมากๆๆ หอมๆนุ่มๆ ผมว่าบรรยากาศนี่มันก็ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดีได้สวยงามไปหมด ผมขอชมเลยว่าเมืองปายเป็นเมืองแห่งการจัดการ ที่มีทั้งกึ่งชนบทปนความทันสมัย สงสัยคนที่ช่วยกันเนรมิตเมืองคงเอา 4 Ps มาจับ บวก imagination เข้าไปด้วยครับ แล้วก็หมดเป้าหมายของผมแล้ววันที่ 2

วันสุดท้าย ณ เมืองปาย การท่องเที่ยวของผม และการนั่งย้อนคิดไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว วันสุดท้ายนี้ผมกะไปไหนดี เพราะมีเวลาแค่ช่วงเช้าก่อนที่จะต้องนั่งรถกลับไปเชียงใหม่ไปหาป้าเพื่อลอยกระทงกัน เพราะนัดกันไว้แล้วไม่ไปผมคงโดนด่าใช่ย่อย  ผมจึงตัดสินใจเอาว่าเวลาที่เหลือไปไหว้พระอีกครั้งหนึ่ง ที่วัดพระเจ้าพาราแบ่งจำชื่อเต็มๆไม่ได้ครับ แต่เอาเป็นว่าเป็นพระที่สวยมากๆๆเลยครับ ไหว้พระก่อนกลับเชียงใหม่และเป็นวันที่สิ้นสุดทริปนี้ของผมก็เดินทางของหมูแดง

 ปล. บททิ้งท้าย ผมเขียนบทความนี้เพราะผมนั่งเฉยๆในวันปีใหม่และนึกย้อนกลับไปเมื่อผมไปปายมาครั้งแรก ไม่รู้ด้วยเหตุผลอันใดเลยเอามาแบ่งปันอีกครั้งหนึ่ง แต่เกร็ดประเด็นที่เป็นปัจจุบันที่ผมจุดประเด็นคือว่า ปายทุกวันนี้เปลี่ยนไปแค่ไหน ปายเมืองในฝัน ที่ผู้จัดการเก่งมากทำได้ไง เอาความโรแมนติก + วัฒนธรรม + การตลาด+ และวัฒนธรรมใหม่ๆ เหล่านี้ เล่นเอาคนกรุงหลงไปตามๆกัน เพราะเชื่อไปสัมผัสบรรยากาศชนบทแบบคนเมืองกัน เห็นได้จากไปปายช่วงเทศกาลระวังไม่มีที่เติมน้ำมัน เพราะน้ำมันหมด ร้านข้าวคนแน่นเอี๊ยด จากหน้าหนาวเป็นหน้าร้อนไปทันใด ฝากศัพท์เล็กๆไว้ ที่เห็นเขาเขียน(จำขี้ปากฝรั่งมาบ้าง) PAI is a cultural invention of tradition for nostalgia

บล็อกของ นายหมูแดงอวกาศ

นายหมูแดงอวกาศ
สวัสดีครับ ทุกท่าน และสวัสดีครับกอง บก.ประชาไท สวัสดีปีใหม่ครับ 2555 
นายหมูแดงอวกาศ
" ผมอยากบอกว่าชีวิตผมช้าลง  และชีวิตผมเองเป็นของผม" "ผมอยากบอกว่า ผมนิ่งและได้นั่งคิดอะไรมากขึ้น" "ผมอยากบอกว่า เวลาที่เราว่างบ้างดูตัวเองก็ดีนะ"
นายหมูแดงอวกาศ
     เมื่อวันที่ 28 ตุลา ที่ผ่านมาผมได้เดินทางมาจากต่างจังหวัดและเสร็จภาระกิจการทำงาน  กำลังภารกิจการใช้ชีวิตตัวเองทั่วไป นั่นหมายถึงผมอยากดูหนังสักเรื่อง กินอะไรที่ผมอยากจะกินสักอย่
นายหมูแดงอวกาศ
       ก่อนอื่นผมบอกก่อนนะครับผมอ่านบทความเรื่อง การล้มโต๊ะจีนพี่จินตนา แห่งบ่อนอกหินกรูด ถ้าใครทำงานเคลื่อนไหวคงรู้จักพี่คนนี้ดี  ผมเองก็เคยเห็นพี่หลายครั้ง นับเป็นแกนนำที่แน่วแน่และนักเลงคนหนึ่งเลยครับ ตรงไปตรงมา เอาไงเอากันไปเลย นี่แหละพี่น้องเรา 
นายหมูแดงอวกาศ
     เพื่อนวันนี้เครียดวะมาเมากันไหม....เพื่อนผมก็รับทันทีไปกันไปไหนก็ไปผมเลยตกลงกับเพื่อนมานั่งที่สุดสะแนน  สั่งมาทั้งหลายเมนู เมนูโปรดพวกเราทุกทีที่ไปคงเป็นผัดเผ็ดกบ เกาเหลาแห้ง และที่สำคัญเมรัยสักกลมคงดี
นายหมูแดงอวกาศ
เล่าเรื่องหนังThe battleship potemkin  
นายหมูแดงอวกาศ
step up 3 เต้นไปตามจังหวะชีวิต   (-เต้นไปตามจังหวะชีวิต-)ZZZZZ  
นายหมูแดงอวกาศ
ความทรงจำบางๆ ที่เมืองเชียงตุง     ครั้งหนึ่งผมยังจำได้ผมได้ไปเที่ยวเมืองเชียงตุง  เมืองแห่งประวัติศาสตร์ที่สัมพันธ์กับคนเมือง ชาติพันธุ์ไทเขิน ไทยอง คนเมือง หรืออื่นๆ  แต่บอกได้คำเดียวเชียงตุงยังคงเป็นเมืองที่บริสุทธ์มาก ทั้งธรรมชาติวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของคนท้องที่ที่ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
นายหมูแดงอวกาศ
ปล.ผมเอางานเก็บข้อมูลที่ผมไปลงพื้นที่มาร่วมแลกเปลี่ยนครับ วันนี้อาจเปลี่ยนไปบ้างเพราะเอาเนื้อหามาล้วน "น่าคิดว่าสวัสดิการมีคนพูดเยอะหลายเครือข่ายไปเคลื่อนทางนโยบาย แต่ต้องถามแล้วรูปธรรม (อันที่จับต้องได้คืออะไรหน้าตาแบบไหน) เลยลองเอามาแลกเปลี่ยนกันครับ" ว่าจากการทำงานของเครือข่าย จันทรบุรี ตราด ที่เอาทุนทางสังคมมาจับและเป็นตัวเล่นนั้น ฐานการเงินสัจจะออมทรัพย์ พัฒนาเป็นกองทุนสวัสดิการช่วยเหลือคนในชุมชน พระสงฆ์คือนักจัดสวัสดิการ   "เครือข่ายพระสงฆ์เพื่อสวัสดิการผนึกพลังเพื่อการขับเคลื่อนสวัสดิการชุมชน จากหลักธรรมนำมาสู่หลักการเงินเพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างเข้มแข็ง"  
นายหมูแดงอวกาศ
กาดคนเตว ถนนคนเดินเมืองลำปาง.....   เรามักคุ้นๆ ถนนคนเดินของเชียงใหม่เป็นหลักใช้ไหมครับ วันนี้เลยนำเสนอถนนคนเตว(ถนนคนเดินเมืองลำปาง) ที่บรรยากาศดีไม่แพ้ใคร และที่สำคัญยังคงประวัติศาสตร์กลิ่นอายเก่าของเมืองลำปางอยู่ ทั้งบ้านเรือน อาหาร และอื่นๆที่บางคนเห็นแล้วประทับใจ ผมเองก็ยังประทับใจมากๆเลย (ปล.เพราะเป็นบ้านเกิดตัวเองไงครับ 555) แต่จะหาว่าผมโม้ลองชมภาพที่ผมถ่ายมาให้ทุกท่านและบรรยายในแต่ละภาพไปแล้วกันนะครับ ไม่รู้ทุกท่านจะรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่า จะทำหน้าที่ฉายภาพถนนคนเดินเมืองลำปางให้ดีที่สุดครับ
นายหมูแดงอวกาศ
เอ็นจีโอ สายพันธุ์ใหม่ 2010 ภาพจาก desertpeace.wordpress.com             หลายครั้งผมเคยถามตัวเองว่าผมคืออะไร  ผมคือนักพัฒนา ผมคือภาคประชาสังคม หรือผมก็คือเอ็นจีโอนั่นแหละ  เอาเป็นว่าผมก็คงเป็นได้ทุกอย่างที่ผมอยากจะเป็นและก็คงเป็นทุกอย่างที่ผมสามารถทำงานได้เพื่อ..... ที่ผมตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ยอมรับว่าต้องใช้ความกล้าหาญหลายครั้ง แต่ก็ยอมรับต้องถึงเวลาออกมาพูดคุยกันสักที เพราะช่องว่างระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้องเริ่มขยับไกลออกจากกันไปทุกที ความคิดความเชื่อกลวิธีก็ต่างกันไปตามลำดับของกาลเวลา แต่ต้องบอกและต้องเน้นย้ำตรงกัน "…
นายหมูแดงอวกาศ
    อ.ไพบูลย์..เล่าให้ฟังหนังเรื่องอวตาร   "ผมว่ามนุษย์มีหางนี่แปลกนะ ที่แปลกกว่านั้นมันเสียบปลั๊กกับต้นไม้ได้มันเหมือนมีเส้นประสาทอยู่"   อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม 4 กพ. 2553       รูปจาก http://gotoknow.org/file/suthepkm  ขอยืมรูปของ พี่สุเทพ จาก พอช.ก่อนนะครับ           วันนี้(4 กพ. 2553) อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ได้เข้าร่วมประชุมที่ พอช. ในฐานะประธานคณะทำงานอนุฯกรรมการสภาองค์กรชุมชน ผมเห็นท่านวันนี้ท่านร่าเริงแจ่มใสยังโอบอ้อมอารีอยู่เสมอ ระหว่างรอประชุมนั้นอาจารย์ได้เล่าให้ฟังเรื่องต่างๆมากมาย…