Skip to main content


คนปาย


ไปปายคราวนี้สิ่งที่รู้สึกทันทีตั้งแต่ก่อนถึงปาย คือ โค้งยาก ๆ หายไปไหน ทำไมรู้สึกว่าขับรถง่ายจัง ไม่เหมือนครั้งก่อน ๆ ที่ต้องมีสมาธิในการขับรถ เหยียบเบรก เปลี่ยนเกียร์ให้ทันโค้งหักมุมหักศอกนับร้อยนับพันโค้ง เอาเป็นว่าหิวน้ำไม่มีโอกาสได้ดื่มน้ำ เพราะไม่มีไหล่ทางหรือทางตรง ๆ ให้จอด มีแต่โค้งแต่มุม ตรงไหนก็ดูอันตรายไปหมด


ขนมปาย อ้าละหว่า ขนมไทยใหญ่ อร่อย ไปแล้วต้องกิน

ฉันใช้เวลาสามชั่วโมงถึงปาย แถมมีแวะกินกาแฟ เข้าห้องน้ำที่ร้านกาแฟบนภูเขา ดูราวจอมยุทธสาวเดินทางกลางป่า มีโรงเตี๊ยมตั้งอยู่เดียวดาย คนขายกาแฟก็เป็นน้องผู้หญิง และหมาหนึ่งตัว นั่งใช้อินเตอร์เน็ตจากมือถือและโน้ตบุ๊คอยู่คนเดียวบนยอดเขา เสียดายที่จำชื่อร้านไม่ได้ ถ้าไปจากเชียงใหม่ ขึ้นไปบนภูเขาแล้ว จะมีร้านกาแฟอยู่ขวามือ ตั้งอยู่เดี่ยว ๆ กลางดอย

กลางป่าแบบนี้ยังมีคลื่นโทรศัพท์ของดีแทคก็ไม่เลวนัก


All about coffee กาแฟดีที่ปาย ผลงานในเฟรมสีขาวด้านขวามือ
คือ ผลงานของน้องบางกอก ลูกชายเจ้าของร้าน
ที่ตอนนี้ส่งตัวเองเรียนพร้อมเงินเก็บ ด้วยงานเหล่านี้

คาปูชิโนยามบ่ายหอมกรุ่น ฉันบิดเนื้อตัวยืดเส้นยืดสายแล้วออกเดินทางต่อ เห็นร่องรอยความทรงจำที่ทิ้งไว้สองข้างทาง รอยยิ้ม และมิตรภาพแห้งกรังอยู่ตามรอยถากของภูเขาที่การไฟฟ้ากำลังตั้งเสาไฟขนาดใหญ่ไปปาย ทำให้ปายช่วงนี้ไฟฟ้าดับเป็นประจำ ต้นไม้และป่าเขาไม่อาจประท้วงความเจริญ มนุษย์เล่า


หมาพันธุ์ดี ๆ ที่ปายอาจเป็นเพียงหมาวัด เพราะพอคนเป็นแฟนกันเลิกกันก็ทิ้งหมา

ถึงปายยามบ่ายแก่ ๆ มีเวลาขับรถวนเวียนหลงไปมาเนื่องจากมีการจัดถนนให้เป็นวันเวย์ในบางสายตั้งแต่ฤดูท่องเที่ยวที่ผ่านมา คนหายไปหมดเหลือแต่คนปาย แต่ถนนก็ยังวันเวย์ไม่เลิกรา เพื่อนบอกว่าดีนะที่เขาเลิกล็อคล้อแล้ว ตำรวจจราจรทำงานกลางสี่แยก ฉันยังหลงทิศหลงทางไม่เลิกเหมือนกัน จอดกลางถนนถามตำรวจนั่นแหละ เพราะซ้ายขวาหน้าหลังไม่มีรถใหญ่ตามมา ตำรวจก็ใจดีคงเห็นเราเป็นคนต่างถิ่น ยิ้มไปตอบเราไปและโบกรถไปด้วย


เศรษฐกิจแย่ สินค้า (โปสการ์ด) เหลือเต็มบ้าน ขนไปบริจาคให้บ้านปายนา
ขายเพื่อนำเงินไว้ใช้สำหรับหมาถูกทิ้ง

ปายที่เคยมีถนนสายหลักสายเดียวคือเส้นร้านมิตรไทย ตอนนี้มีตึกรามบ้านช่อง ถนนเลียบริมน้ำที่เคยเป็นเพียงบ้านของคนปายแท้ ๆ มีเกสเฮาส์อยู่ไม่กี่ที่ ตอนนี้ถนนเส้นนั้นให้ความรู้สึกเหมือนถนนในเกาะเล็ก ๆ อย่างเกาะเต่า

ปาย คือ เกาะกลางทะเลดอย

ปล. เอาคลิบมาไม่ได้ ขอแปะลิ้งค์ให้ตามไปฟังเพลงที่ยูทูปแล้วกันนะคะ
http://www.youtube.com/watch?v=_EyoXb4DtHA&feature=related 
เพลง Local Hero ค่ะ Mark Knopfler เหมาะสำหรับเดินทางกลางฝน เหงา ๆ ดีค่ะ

 

 

บล็อกของ โอ ไม้จัตวา

โอ ไม้จัตวา
ไปปายมา เหมือนพูดคำฮิตยังไงไม่รู้ ฉันไปปายมาจริงๆ ถามว่าไปบ่อยไหม แปดปีมานี้ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่ไป แต่ละครั้งเว้นวรรคสี่ปี เพราะฉะนั้นฉันจึงเป็นความเปลี่ยนแปลงของปายค่อนข้างเยอะ
โอ ไม้จัตวา
 เจอคลิบวีดีโอนี้มานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสนำมาให้ชมสักที เขาชื่อ Paul Potts ผู้ร้องเพลง Nessun Dorma ในการประกวดร้องเพลง Britains Got Talent ของประเทศอังกฤษ ฉันชอบเข้าไปดูคลิ้บรายการนี้ เพราะจะเห็นผู้มีความสามารถทางการร้องเพลงมาร้องประกวดกันด้วยความสามารถอย่างแท้จริง อย่างเช่นสาวน้อย คอนนี่ ที่นำมาให้ชมสัปดาห์ที่แล้วก็เกิดจากรายการนี้ เขาไม่มีข้อจำกัดทางการตลาดในการประกวดร้องเพลง ไม่ต้องจัดฟัน ไม่ต้องหล่อ ไม่ต้องสวย ไม่ต้องมีคนจัดหาเสื้อผ้ามาให้ ขอเพียงมีหัวใจมาด้วยเท่านั้น
โอ ไม้จัตวา
   ขออนุญาตเปิดเพลงนี้อีกครั้ง Imagine จากเสียงร้องของสาวน้อยเสียงใส Connie Talbot นักร้องตัวน้อยผู้ผ่านการคัดเลือกเข้ารอบการประกวดร้องเพลง Britain's Got Talent ปี 2007 เสียงใส ๆ ของเธอร้องเพลง Somewhere over the rainbow ทำเอากรรมการนั่งน้ำตาไหลเป็นทาง
โอ ไม้จัตวา
  Pavarotti Last Performance "Nessun Dorma" @ Torino 2006
โอ ไม้จัตวา
  เพลงวาสิฏฐี  โดย มาโนช  พุฒตาล เมื่อวานนี้ฉันหยิบ วันที่ถอดหมวก ของเสกสรรค์  ประเสริฐกุล ขึ้นมาอ่าน (อีกรอบ) ต้องบอกก่อนว่าเป็นแฟนหนังสือของอาจารย์เสกสรรค์อย่างเหนียวแน่น ตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นเด็กภูหินร่องกร้า และซื้อ "ถนนหนังสือ" หน้าปกเสกสรรค์-จิระนันท์ มาอ่านด้วยความทึ่งกับหนุ่มสาวสมัยนั้น ความที่ประวัติศาสตร์ของเขาอยู่ใกล้บ้านเรา จึงยิ่งอ่านยิ่งอิน
โอ ไม้จัตวา
(เพลงปราสาทไหว บรรเลงพิณเปี๊ยะ โดย สมบูรณ์ กาวิชัย) ผู้ส่งเข้าประกวด: นางรัษฎาพร บริจินดาได้รับรางวัลจากการประกวดต้นไม้ใหญ่ในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่ ประจำปี 2549สถานที่ วัดเชียงมั่นเลขที่ 171 ถนนราชภาคินัย ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่อายุ ประมาณ 80 ปีความสูง ประมาณ 7 เมตรเส้นรอบวง 0.60 เมตร
โอ ไม้จัตวา
ขอยกคำกล่าวลาของคุณอุ๋มอิ๋ม วดีลดา เพียงศิริ "พี่บอกพี่ปุ๊ว่า พญาอินทรี ถึงเวลาต้องบิน" กับช่วงวาระสุดท้ายของชีวิตพญาอินทรี ลุงปุ๊ครูแห่งการถ่ายภาพของฉัน
โอ ไม้จัตวา
 ป่วยค่ะท่านผู้ชม... อยู่บนโลกแท้ ๆ เหมือนอยู่ในน้ำลึก หายใจไม่ออก อากาศเป็นพิษ มันมาอีกแล้ว คราวนี้แสบจมูก แสบตา ไข้ขึ้น หวัดกินงอมแงม สยบยอมกับโลกใบนี้ หลับไปสองวันเต็ม ๆ วันนี้เจอคลิบของนักร้องคนโปรดอีกคน เคยมีซีดีเมื่อนานมาแล้วแต่แผ่นหายไป เธอชื่อ Jewel Kilcher ชาวอเมริกัน เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง เล่นกีต้าร์ นักแสดง และกวี ว้าว คนอะไรเนี่ย ฉันฟังเธอร้องครั้งแรกเมื่อครั้งอยู่ที่เมืองจีนคนเดียว เสียงเพลงของเธอเป็นเพื่อนในบรรยากาศเหงา ๆ หนาว ๆ เวิ้งว้างคนเดียวในโลกได้เป็นอย่างดี
โอ ไม้จัตวา
http://charyen.com/jukebox/play.php?id=30336  เปลี่ยนบรรยากาศมาฟังเพลงเก่า ๆ ของไทยกันบ้างค่ะ ชื่อเพลงดอกพะยอมยามยาก เสียงร้องของเพลิน พรหมแดน ซึ่งไม่คิดว่าจะมีเพลงแบบนี้ เพราะเพลงที่สร้างชื่อให้กับเพลิน พรหมแดนมักเป็นเพลงตลก ๆ เป็นเพลงร้องสลับพูด ตอนเด็ก ๆ ชอบฟังมากฟังไปหัวเราะไป คล้าย ๆ กับเพลงของวิฑูรย์ ใจพรหม ตอนนี้