Skip to main content

สัปดาห์นี้ขอแนะนำวิธีรีทัชรูปแบบง่าย ๆ เริ่มจากโรคจิตของอิฉันเองที่ทนเห็นสายไฟรกรุงรังไม่ได้ ไม่ว่าจะในชีวิตจริงหรือในภาพ มีใครเป็นแบบนี้มั่งไหมเนี่ย เห็นไม้แขวนเสื้อกองรวมกันยุ่ง ๆ หรือสายโทรศัพท์ สายไฟ สายอะไรก็ตาม พันกันยุ่ง ๆ แล้วจะรู้สึกใจคุกรุ่นขึ้นมาเหมือนมีคนยั่วโมโห ทนไม่ได้ต้องนั่งคลาย ๆ ๆ ๆ

ไม่ต้องให้หมอบอก บอกตัวเองก็ได้ว่าโรคจิต

 


 

ชอบรอยยิ้มข้างถนนที่เมืองปายรูปนี้ รู้สึกว่าแค่มองให้เห็น โลกก็มีรอยยิ้มให้เราเสมอ บ้านนี้เจ้าของคงอารมณ์ดี แจกรอยยิ้มตั้งแต่หน้าบ้าน ขี่จักรยานผ่านไปเลยต้องจอดยิ้มตอบและกดชัตเตอร์มาสองรูป

 


 

ความที่ทนเห็นสายไฟแบบนี้ไม่ได้ ซึ่งเมืองไทยเป็นเมืองที่มีสายไฟรกรุงรังที่สุด ถ้าใครเคยผ่านข่วงท่าแพกลางเมืองเชียงใหม่ มีร้านกาแฟสตาร์บั๊คตั้งอยู่ตรงตึกหัวมุม ซึ่งถือว่าเป็นทำเลทองกลางเมืองเชียงใหม่ได้วิวข่วงประตูท่าแพที่แทบจะเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของเมือง แต่ที่น่าสงสารที่สุดคือมุมตึกพอดี หากมองผ่านกระจกชั้นสองของร้าน ก่อนที่จะเห็นข่วงประวัติศาสตร์ของเมือง ก็จะต้องผ่านโครตของโครตสายไฟอภิมหารุงรังก่อน

จากภาพนี้คลิ้กที่ปุ่มตามภาพ ชื่อว่าปุ่ม
cloning

 


 

ปุ่มโคลนนิ่ง ชื่อก็บอกอยู่แล้ว มันคือคำสั่งโคลนนิ่งส่วนที่ต้องการไปไว้ในส่วนที่เราไม่ต้องการ หลังจากนั้นก็เข้าไปคลิ้กปุ่ม brush ข้างบนตามภาพ เลือกขนาดของการโคลน เล็กใหญ่เลือกเล็กได้ตามความเหมาะสม ภาพนี้เราเลือกที่ 200 ให้ขอบเบลอ เพื่อเวลาโคลนจะได้ไม่เห็นขอบชัด นอกจากหลอกสายตาแล้วยังหลอกตัวเองอีกด้วย

 


 

หลังจากนั้น เลือกส่วนที่เราต้องการโคลน เช่นภาพนี้เราโคลนสีขาวไปกลบสายไฟ เราก็ชี้ลูกศรซึ่งจะเห็นเป็นวงกลมโล่ง ๆ ที่จุดนั้น แล้วกดปุ่ม Alt วงกลมโล่ง ๆ จะเปลี่ยนเป็นวงกลมเล็กสองวงซ้อนกันมีเครื่องหมายบวกทับตรงกลาง แล้วคลิ้กเมาท์หนึ่งที เจ้าวงกลมก็จะโคลนภาพตรงนี้ไว้แล้วเปลี่ยนกลับมาเป็นวงกลมโล่ง ๆ อีกครั้งโดยอัตโนมัติ จากนั้นเราเลื่อนวงกลมขึ้นไปตรงสายไฟที่เราต้องการลบ แล้วคลิ้กหนึ่งที สายไฟก็จะหายไป

 

อาจจะเห็นว่าทำไมไม่ใช้ยางลบลบเลย ก็ได้ถ้าเป็นสีขาวธรรมดา แต่ในกรณีที่เราจะลบสายไฟที่พาดอยู่บนต้นไม้ อย่างภาพต่อไป

 

 

ภาพนี้สายไฟยังลากยาวมาผ่านต้นไม้ ถ้าใช้ยางลบลบต้นไม้ก็จะเป็นสีขาวไปเลย เมื่อเราใช้คำสั่งโคลน เราก็ใช้วิธีตามที่บอกข้างต้น โคลนแล้วคลิ้ก เอาใบเขียว ๆ จากที่หนึ่งมาใส่อีกที่หนึ่ง ที่ทำมานี้ยังไม่เนียนเท่าไร

 

วิธีนี้นำไปใช้รีทัชใบหน้า สิว ตีนกา ไฝ ฝ้า รอยเหี่ยวย่น เคยแม้กระทั่งรีทัชเอาสายออกซิเจนที่คล้องไปที่จมูกคนออก จากคนป่วยกลายเป็นคนใจดีสดชื่น

 

ถ้าอยากเล่นสนุกลองส่งภาพมาที่

longmaeping@gmail.com ก็ได้นะ เราลองเอามาเป็นเคสรีทัชให้ดูได้หนุก ๆ

 

 

 

 

บล็อกของ โอ ไม้จัตวา

โอ ไม้จัตวา
ไปปายมา เหมือนพูดคำฮิตยังไงไม่รู้ ฉันไปปายมาจริงๆ ถามว่าไปบ่อยไหม แปดปีมานี้ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่ไป แต่ละครั้งเว้นวรรคสี่ปี เพราะฉะนั้นฉันจึงเป็นความเปลี่ยนแปลงของปายค่อนข้างเยอะ
โอ ไม้จัตวา
 เจอคลิบวีดีโอนี้มานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสนำมาให้ชมสักที เขาชื่อ Paul Potts ผู้ร้องเพลง Nessun Dorma ในการประกวดร้องเพลง Britains Got Talent ของประเทศอังกฤษ ฉันชอบเข้าไปดูคลิ้บรายการนี้ เพราะจะเห็นผู้มีความสามารถทางการร้องเพลงมาร้องประกวดกันด้วยความสามารถอย่างแท้จริง อย่างเช่นสาวน้อย คอนนี่ ที่นำมาให้ชมสัปดาห์ที่แล้วก็เกิดจากรายการนี้ เขาไม่มีข้อจำกัดทางการตลาดในการประกวดร้องเพลง ไม่ต้องจัดฟัน ไม่ต้องหล่อ ไม่ต้องสวย ไม่ต้องมีคนจัดหาเสื้อผ้ามาให้ ขอเพียงมีหัวใจมาด้วยเท่านั้น
โอ ไม้จัตวา
   ขออนุญาตเปิดเพลงนี้อีกครั้ง Imagine จากเสียงร้องของสาวน้อยเสียงใส Connie Talbot นักร้องตัวน้อยผู้ผ่านการคัดเลือกเข้ารอบการประกวดร้องเพลง Britain's Got Talent ปี 2007 เสียงใส ๆ ของเธอร้องเพลง Somewhere over the rainbow ทำเอากรรมการนั่งน้ำตาไหลเป็นทาง
โอ ไม้จัตวา
  Pavarotti Last Performance "Nessun Dorma" @ Torino 2006
โอ ไม้จัตวา
  เพลงวาสิฏฐี  โดย มาโนช  พุฒตาล เมื่อวานนี้ฉันหยิบ วันที่ถอดหมวก ของเสกสรรค์  ประเสริฐกุล ขึ้นมาอ่าน (อีกรอบ) ต้องบอกก่อนว่าเป็นแฟนหนังสือของอาจารย์เสกสรรค์อย่างเหนียวแน่น ตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นเด็กภูหินร่องกร้า และซื้อ "ถนนหนังสือ" หน้าปกเสกสรรค์-จิระนันท์ มาอ่านด้วยความทึ่งกับหนุ่มสาวสมัยนั้น ความที่ประวัติศาสตร์ของเขาอยู่ใกล้บ้านเรา จึงยิ่งอ่านยิ่งอิน
โอ ไม้จัตวา
(เพลงปราสาทไหว บรรเลงพิณเปี๊ยะ โดย สมบูรณ์ กาวิชัย) ผู้ส่งเข้าประกวด: นางรัษฎาพร บริจินดาได้รับรางวัลจากการประกวดต้นไม้ใหญ่ในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่ ประจำปี 2549สถานที่ วัดเชียงมั่นเลขที่ 171 ถนนราชภาคินัย ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่อายุ ประมาณ 80 ปีความสูง ประมาณ 7 เมตรเส้นรอบวง 0.60 เมตร
โอ ไม้จัตวา
ขอยกคำกล่าวลาของคุณอุ๋มอิ๋ม วดีลดา เพียงศิริ "พี่บอกพี่ปุ๊ว่า พญาอินทรี ถึงเวลาต้องบิน" กับช่วงวาระสุดท้ายของชีวิตพญาอินทรี ลุงปุ๊ครูแห่งการถ่ายภาพของฉัน
โอ ไม้จัตวา
 ป่วยค่ะท่านผู้ชม... อยู่บนโลกแท้ ๆ เหมือนอยู่ในน้ำลึก หายใจไม่ออก อากาศเป็นพิษ มันมาอีกแล้ว คราวนี้แสบจมูก แสบตา ไข้ขึ้น หวัดกินงอมแงม สยบยอมกับโลกใบนี้ หลับไปสองวันเต็ม ๆ วันนี้เจอคลิบของนักร้องคนโปรดอีกคน เคยมีซีดีเมื่อนานมาแล้วแต่แผ่นหายไป เธอชื่อ Jewel Kilcher ชาวอเมริกัน เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง เล่นกีต้าร์ นักแสดง และกวี ว้าว คนอะไรเนี่ย ฉันฟังเธอร้องครั้งแรกเมื่อครั้งอยู่ที่เมืองจีนคนเดียว เสียงเพลงของเธอเป็นเพื่อนในบรรยากาศเหงา ๆ หนาว ๆ เวิ้งว้างคนเดียวในโลกได้เป็นอย่างดี
โอ ไม้จัตวา
http://charyen.com/jukebox/play.php?id=30336  เปลี่ยนบรรยากาศมาฟังเพลงเก่า ๆ ของไทยกันบ้างค่ะ ชื่อเพลงดอกพะยอมยามยาก เสียงร้องของเพลิน พรหมแดน ซึ่งไม่คิดว่าจะมีเพลงแบบนี้ เพราะเพลงที่สร้างชื่อให้กับเพลิน พรหมแดนมักเป็นเพลงตลก ๆ เป็นเพลงร้องสลับพูด ตอนเด็ก ๆ ชอบฟังมากฟังไปหัวเราะไป คล้าย ๆ กับเพลงของวิฑูรย์ ใจพรหม ตอนนี้