สวัสดีครับพี่...
ผม..เมศเองครับ ผมยังรู้สึกเหมือนเสียงหัวเราะและแรงมือที่ตบลงบนบ่าผม ก่อนเสียง “ไอ้เมศ...กูรักมึง...กูรักมึง” ของพี่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน...
ในเสียงนั้นยังคงไหวหวานมาตลอด แม้ผมจะไม่ได้ยินเสียงพี่มานานแล้วก็ตามที สิ่งเดียวที่ทำให้ผมเชื่อว่าพี่จะอยู่กับเราไปตลอด คือความรักที่เราแลกเปลี่ยนกันตอนพี่บียังอยู่กับเรา
หนึ่งปีผ่านไปแล้ว ดูเหมือนผมจะรู้สึกว่าเราใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น ทั้งที่ไม่ได้เจอกันเลยสักครั้งแม้ในยามค่ำคืนที่โลกของความฝันชวนดวงดาวพริบแสงมาเยือนก็ตาม
มันเป็นเรื่องแปลกจริง ๆ นะ ที่ไม่อาจอธิบายความรู้สึกนี้ได้มากไปกว่าเรื่องราวของความผูกพัน ที่เราเคยเดินเคียงกันสร้างสรรค์งาน เที่ยว และดื่มกินร่วมกัน อันที่จริงมีเรื่องราวระหว่างเราเกิดขึ้นมากมายจนผมแทบจำไม่ได้ว่า เหตุการณ์ไหนเกิดก่อนหลัง และบางเหตุการณ์ยังรู้สึกเหมือนว่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง
พี่บีครับ บ่อยครั้งไป ผมยืนมองรูปถ่ายพี่ ที่ติดอยู่บนผนังบ้านร่วมกับรูปถ่ยของพี่ ๆ คนอื่น ๆ ซึ่งผมถ่ายไว้เมื่อครั้งที่เราพบกันในงานเครือข่ายกวี-นักเขียนภาคใต้ช่วงปี 2550 ก่อนข่าวการจากไปของพี่บีไม่กี่เดือน ดวงตาพี่บียังมีวาวแสงบางอย่างคอยกระตุ้นให้ผมเดินไปข้างหน้าเสมอ โดยเฉพาะเรื่องของการอ่านการเขียนซึ่งเข้ามากลายเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินชีวิตของผมแล้ว ผมยังจำเหตุการณ์วันนั้นได้ดี เป็นวันที่เราคุยกันเรื่องประชาคมวรรณกรรมที่บ้านของผมบนเกาะยอจนค่อนสว่างก่อนจะมีปรากฎการณ์กลุ่มกวี-นักเขียนออกมาตั้งข้อสังเกตการณ์ทำงานของคณะกรรมการคัดสรรหนังสือรางวัลซีไรต์ ซึ่งเราหลายคนยกความตั้งใจและความกล้าหาญในการแสดงความคิดเห็นนั้นให้กับพี่อย่างไม่เคลือบแคลงสงสัยใด
จริง ๆ นะครับพี่ ทุกครั้งที่เรา(กลุ่มคลื่นใหม่)มีโอกาสได้พบปะกัน ก็จะมีเรื่องราวของพี่เข้ามาพูดคุยด้วยทุกครั้ง ผมพูดแทนพี่ ๆ คนอื่น ๆได้อย่างสบายว่าเราคิดถึงพี่จริง ๆ และหลายครั้งที่เรายังรู้สึกว่าพี่ยังอยู่ที่นี่แม้แท้จริงแล้วตัวพี่ไม่อยู่แล้ว อย่าโกรธนะครับที่บางทีเรื่องราวของพี่ในวงสนทนาของเราจะออกไปในเรื่องตลก(เสียมาก) ก็เหมือนเดิมแหละครับ คนไม่อยู่ก็จะต้องโดนพูดถึง(นินทา)เป็นธรรมดา
หนึ่งปีผ่านไปแล้ว ดูเหมือนผมจะรู้สึกว่าเราใกล้ชิดกันยิ่งขึ้นจริง ๆ นะครับ สุดท้ายนี้ผมคงต้องบอกพี่อีกครั้งว่าเราคิดถึงพี่ และหวังว่าคงได้พบกันอีกครั้งหนึ่ง
ด้วยความคิดถึง
ปรเมศวร์ กาแก้ว
ทุ่งลานโย, ป่าพะยอม-พัทลุง
จเรวัฒน์ เจริญรูป (กวีบีของพี่น้องกวี-นักเขียน)
กวีบีในคืนพูดคุยของประชาคมวรรณกรรมที่บ้านของปรเมศวร์ กาแก้ว (เกาะยอ-สงขลา)
ภาพจากมุมด้านล่างขวามือ 1.นก ปักษนาวิน 2.วรภ วรภา(หันหลัง) 3.สิริโสภณ(กวีเนิส)
4.จเรวัฒน์ เจริญรูป 5.จู พเนจร 6.รมณา โรชา 7.กร ศิริวัฒโณ
8.สาทร ดิษฐสุวรรณ(ผมขาว) 9. กานติ ณ ศรัทธา
หมายเหตุ...ปรเมศวร์ ถ่ายภาพ และยังมีสมาชิกวงสนทนาอีกหลายคนจับกลุ่มคุยกันอยู่หลังช่างภาพในคืนนั้น