ยางนา

ชะลูดเลาเท่าเทียบเปรียบสวรรค์
เหลื่อมหลั่นรวงรุ้งมุ่งศักดิ์สูง
งามอยู่คู่ศกราวนกยูง
ขณะจูงสายถนนร่นผ่านไป

ดั่งทางเนรมิตลิขิตฟ้า
ยางนายืนต้นจนสูงใหญ่
เกียรติยศชื่อเสียงกระเดื่องไกล
เชียงใหม่บุรีศรีนครพิงค์

ลู่สายลมบอบบางจึงยางเนิ้ง
เถลิงถวัลย์จรัญยิ่ง
เทวามหาทัพสรรพสิ่ง
รัศมีพริ้งพรายประกายวาว

เคียงคู่หมู่บ้านโบราณสมัย
เติบใหญ่-ฝนกราย,สายลมหนาว
จากเมืองดินสิ้นกลายเป็นเมืองดาว
มนุษย์น้าวเจริญเผชิญไพร

นครพิงค์จึงแยกเป็นแสกเสี่ยง
ฝ่ายหนึ่งเบี่ยงถนน-โค่นยางใหญ่
ขณะฝ่ายหนึ่งขึงต้นไว้
อยู่หรือไปไว้ที่มติชน

ราบเรียบเปรียบว่าดังหน้าหนัง
ยนต์จะหลั่งลื่นไหลในทุกหน
อุบัติเหตุ,อันตรายคลายกังวล
เพราะเบื้องบนเบื้องข้างไร้ยางนา

คงไว้เป็นถนนสายประวัติศาสตร์
ปราศจากรบกวนมวลพฤกษา
ยางเนิ้งอกสั่นหวั่นชีวา
คอยฟังคำพิพากษาด้วยระทึก!

*บันดาลใจจากความขัดแย้งกรณีขยายถนนยางเนิ้ง
วรวลัญช์ อักษราภัค