พื้นความรู้สึก

 

  Photo by : phu_chiangdao

 

ลมโลมไล้เลื่อนร้าง            ยะเยือกหนาว

ล่วงระยิบเดือนดาว             จากฟ้า

แดดเช้าส่องงามพราว         คายตื่น

เหมือนหยดน้ำค้างหล้า        ร่วงไว้วันวัย ฯลฯ

เชิญหัวใจรับสัมผัส             จัดแย้มผลิละอองไหว

เหมือนเผยดอกหมู่ไม้         ในเนื้อดินอันอาทร ฯ

เชิญโคลงกลอนร้อยรับ       ขับให้โลกหมองหม่นร้อน

หนาวโลกใจแรมรอน          สะท้านว้างนึกจัดวาง ฯ

ร้อนโลกอย่างไรหนอ         ย่ำใจท้อย้ำลุกค้าง

คลี่ขุ่นเคลื่อนคลุมพราง       ม่านดวงใจไหวเช้าคืน ฯ

เห่..หาอารมณ์หนึ่ง             โลกให้พึ่งให้ผลัดฟื้น

ยามย่ำก้าวค้ำยืน               ได้นึกกล่อมน้อมอารมณ์ ฯ

ลมเลื่อนโลมลูบไล้            ว้างแว่วในไว้ล่วงถม

โลกพราวประกายชม          เชิญชีพใช้ประกายวัน ฯ

พา..ขวัญดวงใจนี้              ด้วยโลกมีที่รองชั้น

นำความรู้สึกอัน                ว้างวุ่นไหนไว้กลั่นกรอง.

                                      ณรงค์ยุทธ โคตรคำ