Skip to main content

ภาพ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์

สตรีเหล็กนาม... “วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์"
รัก...พิทักษ์ความเป็นธรรม มิเคยพรั่น
หลอมชีวิต ร่วม " ลุ ก ขึ้ น สู้ " ตราบนิรันดร์
เป็นนักรบแห่งชนชั้น ร่วมลงแรง

"สหาย ม ด...วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์"
คือนักรบประชาชน ชีพงามแกร่ง
จิตวิญญาณ หัวใจเพื่อนจึงสำแดง
เป็นนักรบแห่งชนชั้น ชีพยอมพลี

...รู้ รู้อยู่ว่า สหายไม่สบาย
ด้วยโรคร้ายมาทำลายชีพวิถี
โอ...ผองเพื่อนพี่น้องทั่วปฐพี
ล้นหลามชีพชีวีให้ พ ลั ง ใ จ

"สหาย ม ด...วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์"
โลกประจักษ์ ชีวาเธองามยิ่งใหญ่
ชั่วชีวิตเธออุทิศให้คนยากไร้
ได้เป็นไท มิใช่ทาสเผด็จการ !!!!

...สมัชชาคนจน, บ่อนอก - หินกรูดและจะนะ -สงขลา
แลแด่พี่น้องชนเผ่า หลอมชีวาจิตเหิมหาญ
คารวะ..."ส หา ย ม ด" ผู้แต่งแต้มสืบสานมั่นตำนาน
โลกขับขานบทเพลงเปล่งคารวาลัย

...คืนสู่ดินแล้ว..."สหาย ม ด... วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์"...คืนสู่ดิน...
แม่พระธรรมชาติชีวินแซ่ซร้องอวยพรให้
โลกเอกภพจักรวาลอวยพรชัย
สหายเอย...ประชาชนพร้อมสืบสานความเป็นไท แด่..."สหาย ม ด...วนิดา ฯ

ประชาชนพร้อม "ลุกขึ้นสู้"
เพื่อสืบสานอุดมการณ์ที่งดงามแห่งสหายผู้ใ จ งา ม !!!

ด้วยดวงจิตคารวะ – คารวาลัย
อดีตสหายรัตน์ ... แ ส ง ดา ว  ศ รั ท ธา มั่ น
ต้นฤดูหนาว ,6 ธันวาคม 2550
ล้านนาอิสระ , เจียงใหม่

 

ภาพประกอบจาก http://www.thaingo.org/man_ngo/mod.htm

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
เสียง อิ่มอดอ่อนล้า             โรยแรง ลือ    เล่าความจำแฝง          เหลื่อมเร้น เสียง ลือเล่าตายแหง           เสร็จส่ง เรื่องฤๅ เล่า   เจื่อนเก้อหน้าเฟ้น        เก่าพร้อมใหม่หยิม ฯลฯ
กวีประชาไท
  แล้วดอกจานบ้านนาก็ร่วงหล่น           จากแล้งฝนผ่านพ้นสู่เหน็บหนาว แสงตะเกียงดวงน้อยก็ดับยาว            สายลมหนาวพาความเศร้ายังบ้านนา
กวีประชาไท
สิ้นเดือนเดินทางมาพร้อมกับว่างเปล่า
กวีประชาไท
ยุคเยื้องกรายย่ำเท้า หนาวลึก สารสื่อเร่งรู้สึก ท่ารู้ ความเป็นอยู่ด้านนึก ตกดิ่ง แล้วฤๅ เรียกว่าต่างกลุ่มกู้ ชาติเชื้อชนผอง ฯลฯ
กวีประชาไท
  โบยตีฉันเถิดความทรงจำ บัดนี้, ฉันยอมจำนนต่อทุกสิ่งแล้ว ต่อวิญญาณอันพ่ายพังกับความฝันในเวิ้งแล้ง ทิ้งไว้เพียงรอยเท้าในดินทราย
กวีประชาไท
มาเยี่ยมเยือนเพื่อนเก่าคนเคยรัก มาไถ่ถามว่าเหนื่อยหนักและท้อไหม กับชีวิตกับเรื่องราวความเป็นไป เหล้าจอกนี้รินให้เพื่อนดื่มกิน
กวีประชาไท
หนึ่งหยดพรสวัสดิ์นี้          สุขสรรค์ หยดเผื่อไว้เอื้อปัน            ตื่นย้ำ โดยลุคลื่นคลี่นครร-         ลองคลื่น ที่นี่ที่อื่นล้ำ                     หยั่งปลื้มปรีดิ์ถึง ฯลฯ 
กวีประชาไท
คนตายก็ตายไป คนอยู่ก็อยู่ไป ชีวิตหนึ่ง..ก่อนสู่เชิงตะกอน  
กวีประชาไท
    อรุณรุ่งแห่งการต่อสู้ฉายฉานแจ่มชัด ดั่งจะบอกว่า “แนวทางของประชาชนก็คือแนวทางประชาชน ดั่งจะบอกว่า “แนวทางของเผด็จการก็คือแนวทางของเผด็จการ
กวีประชาไท
    จึงใฝ่ฝันถึงวันที่สวยงาม               หลังโมงยามทะเลคลั่งฟ้าสดใส ชุบชีวิตฟื้นตื่นจากเดียวดาย          ปลุกดวงดาวพร่างพรายกลับคืนมา
กวีประชาไท
หากไทยไม่รู้จัก              รากฐานชาติย่อมย่อยแหลกราน    ทุกครั้งคนทุกส่วนอาจหาญ         โหมหักปลุกคลั่งไคล้เผลอพลั้ง    พ่ายเพ้อนิรันดร ฯลฯ