เด็กวันนั้นแบบไหนจึงเป็นผู้ใหญ่ในวันนี้แบบนี้

เมื่อฉันดูข่าวสารบ้านเมืองในปัจจุบันนี้ ทำให้นึกถึงเหตุการณ์เมื่อวัยเยาว์ และอยากจะเล่าเอาไว้ เพราะพฤติกรรมของผู้ใหญ่ส่งผลต่อเด็กจริง ๆ ค่ะ

ใครบางคนอาจจะไม่ทันคิดว่า การแสดงพฤติกรรมบางอย่างของผู้ใหญ่ เป็นได้มากกว่าการสอนเด็ก ๆ พฤติกรรมของผู้ใหญ่บางอย่างอาจส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของเด็กในอนาคตได้

เช้าวันหนึ่งภายในห้องเรียนของโรงเรียนในจังหวัดเชียงใหม่ เด็ก ๆ ตื่นเต้นกับข่าวไฟไหม้กาดหลวง เหตุการณ์นี้ถูกบันทึกไว้ในประวัติของเมืองเชียงใหม่ เพราะเกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงกับการค้าขายภายในเมืองเชียงใหม่ เพราะกาดหลวงสมัยนั้น (กาดวโรรส) เป็นตลาดที่ทุกผู้คนในจังหวัดเชียงใหม่รู้ดีว่า หากต้องการซื้อสินค้าอะไร ถ้ามาที่กาดหลวงก็จะสามารถหาซื้อได้ทุกอย่าง

เด็ก ๆ ต่างเล่าความรู้สึกตื่นเต้นกับเหตุการณ์ไฟไหม้ เพราะบ้านของเด็ก ๆ บางคนก็อยู่ไม่ไกลจากกาดหลวง ทำให้สามารถมองเห็นเปลวไฟที่ลุกไหม้ได้อย่างชัดเจน

เพื่อนคนหนึ่งบอกฉันว่า อยากให้ไฟไหม้อย่างนี้อีก รู้ไหมทำไมเขาอยากให้ไฟไหม้อีก เหตุผลก็คือ เขาว่าตอนไฟไหม้ พ่อเขาได้ของเยอะแยะเลย ได้ผ้า ได้มุ้งมาหลายหลังด้วย เขาว่าพ่อเขาเก่ง

ฉันเล่าเรื่องนื้ให้พ่อและแม่ฟัง พ่อบอกฉันว่า พวกเขาโดนไฟไหม้บ้านเรือนได้รับความเดือดร้อนมากอยู่แล้ว ยังต้องมาพบกับพวกที่ทำทีเหมือนมาช่วยเหลือมาช่วยขนของหนีไฟ แต่ของที่ช่วยขนกลับเอาไปบ้านตัวเอง อย่างนี้เขาเรียกว่าขโมย แทนที่จะช่วยเหลือเพื่อนที่เดือดร้อน กลับเห็นแก่ได้

ถึงวันนี้คุณลองทายดูสิว่า เพื่อนของฉันคนนี้เขาจะเป็นผู้ใหญ่แบบไหนอยู่ในเมืองนี้

หวังว่าเรื่องเล่านี้อาจจะทำให้เพื่อนนักเขียน นำไปถ่ายทอดสู่เด็ก ๆ ได้บ้าง

ผู้ใหญ่ในปัจจุบันนี้ ถามตัวเองว่า เราทำอะไรอยู่เราหวังอะไรกับเด็ก ๆ ที่เห็นแบบอย่างผู้ใหญ่ในวันนี้

จาก สีขาว ชาวเหนือ

10 มกราคม 2552

นี้เป็นจดหมายของสีขาว ชาวเหนือ ที่เขียนมาถึงฉันในช่วงวันเด็ก ยังไม่ช้าเกิดไปที่จะนำมาเสนอท่านผู้อ่านในปลายเดือนมกราคมนี้ ถือเป็นเดือนแห่งวันเด็กอยู่นะคะ

อ่านเรื่องราวที่สีขาว ชาวเหนือ เขียนมาถึงทำให้ฉันคิดถึงเรื่องราวหลายเหตุการณ์เหมือนกัน คิดถึงครั้งที่ผู้คนแถบชาวทะเลถูกคลื่นสึนามิ หลังจากคลื่นกวาดบ้านเรือนของเขาไปแล้ว พบว่ามีคนอื่นมาปักป้ายเป็นเจ้าของที่ดินทันที เขาไม่รู้เลยว่าที่อยู่มาตั้งแต่ปู่ย่าตายายนับร้อยปีเป็นของคนอื่น ในขณะที่เขาอยู่กันเป็นสิบ ๆ ครอบครัว แต่กลายเป็นผืนดินของคนคนเดียวได้ เพียงเขามีกระดาษแผ่นเดียวมาแสดงสิทธิ์ และเงินบริจาคที่หายไปไม่ถึงมือผู้เดือดร้อนจริง เพื่อนของฉันที่รอดชีวิตมายังทุกข์ยากอยู่เท่าทุกวันนี้จนเธอบอก เธอไม่น่าจะรอดมาเลย

จดมายของสีขาว ชาวเหนือ ถูกทิ้งท้ายว่า ถึงวันนี้คุณทายดูสิว่า เพื่อนของฉันคนนี้จะเป็นผู้ใหญ่แบบไหน