Skip to main content

ถนอมรัก  เดือนเต็มดวง

 

 

 

เช้านี้

ต้นลำไยช่อเหลืองจางในสวน รวมทั้งต้นไม้อื่นๆยืนต้นแข็งทื่อ เสียงนกร้องบางเบา ท้องฟ้าสีตะกั่ว ไม่เห็นแสงแดดเช่นทุกวัน อากาศอึดอัดชวนตะครั่นตะครอ...ฟังข่าวตอนเช้า น่าประหลาดใจทีเดียว ชายชาวอังกฤษเชื้อสายอินเดียอายุ 101 ปี วิ่งมาราธอนระดับโลก ตามปูมหลัง เมื่อเขาอายุได้ 89 ปี ภรรยาเสียชีวิต ยังไม่พอลูกสาวคนโตก็มาเสียชีวิตจากการคลอดลูกอีก ทำให้เขาเศร้าเสียใจมาก เขาถามตนเองว่าชีวิตที่เหลือจะทำอะไร คงคิดอยู่นาน เขาพยายามเรียกกำลังใจกลับมา ได้ตั้งเป้าหมายใหม่ขึ้นมาในชีวิต เขาเลือกการวิ่ง เลือกทำให้ชีวิตมีความสุขด้วยการวิ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่เขารักสมัยเป็นเด็ก ได้ทั้งสุขภาพและประโยชน์ต่อสังคม

นักวิ่งมาราธอน

ผู้มีอายุ 101 ปี ชื่อ คุณปู่อูจา ซิงห์ เจ้าของฉายา “ทอร์นาโด โพกผ้า”(Turbaned Tornado) ก่อนการแข่งขันที่ลอนดอน ปี 2000 คุณปู่ได้ติดต่อโค้ชฮาร์แมนเดอร์  ซิงห์ (Harmander Singh)ให้มาช่วยดูแล ใช้เวลาซ้อม 10 สัปดาห์ ขณะวิ่งมาราธอน คุณปู่มีเพื่อนรุ่นน้องอายุ 80 ปี จำนวน 3 คน ร่วมออกวิ่งด้วย เคล็ดลับการกินอาหารของคุณปู่อูจาคือ ท่านกินผักสด ผลไม้สด และจำกัดปริมาณ ทำให้ท่านมีรูปร่างผอมสูง 172 เซนติเมตร น้ำหนักแค่ 52 กิโลกรัม ไม่โกรธเกลียดผู้อื่น คงมาในแนวมองโลกในแง่ดี มีข่าวล่าสุดว่า คุณปู่อูจา จะเข้าร่วมแข่งขันวิ่งมาราธอน รายการ “ ฮ่องกง สแตนดาร์ด ชาร์เตอร์ มาราธอน” ที่กำลังจะมีขึ้นในวันอาทิตย์ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2013 เป็นรายการสุดท้าย

หลังเลิกการแข่งขัน

วิ่งมาราธอนแล้ว คุณปู่อูจา ตั้งใจจะวิ่งวันละอย่างน้อย 4 ชั่วโมง เพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้แก่คนอื่นๆ อ่านประวัติท่านมาถึงบรรทัดนี้ ผมชักกระดากอาย วันหนึ่งๆผมเดินได้แค่ 25 นาที่ เดินต่อชักเวียนหัว เดินโคลงเคลง เดิน 1 วันแล้วหายไปตั้งหลายวันไป.... การวิ่งนอกจากได้สุขภาพแล้ว คุณปู่ยังได้ระดมเงินบริจาคเพื่อช่วยเหลือคนด้อยโอกาส ซึ่งเป็นเหตุผลสำคัญที่น่าปรบมือยิ่ง คงมาในรูปแบบการขี่จักรยานรอบโลกเพื่อการกุศล

วันเกิด

กลางเดือนกุมภาพันธ์ ผมได้ไปเยี่ยมครอบครัวนักเขียนดัง ที่บ้านทุ่งเสี้ยวอำเภอสันป่าตอง ผมมักแวะเวียนไปหาเสมอ ไปถามทุกข์สุข คุยกันหลายเรื่องแบบคนกันเอง นักเขียนผู้เป็นภรรยา มีผลงานรวมเล่มหลายเล่ม ท่านคุยเก่งคุยสนุก ส่วนนักเขียนสามีนั้น ท่านมีฝีมือทางดนตรี มือฉมังด้านบทกวีและเรื่องสั้น มีผลงานปรากฏตามหน้าหนังสือต่างๆมากมาย บรรยากาศเรียบง่าย ไม่มีพิธีรีตองอะไร เจ้าของบ้านนำของขบเคี้ยวมาเลี้ยงแขก กระซิบว่า อีกสักครู่หนึ่ง จะมีนักร้องหญิงสาวสวย รูปร่างดี มาร้องเพลงเสียงนุ่มๆหวานๆคลอกีตาร์ให้ฟัง โปรยคำพูดแบบนี้ ทำให้ผมที่เตรียมตัวกลับต้องทิ้งตัวลงนั่งตามเดิม.

                                                       ………………………………..

บล็อกของ ถนอมรัก เดือนเต็มดวง

ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  เสียงร้องเพลงดังขึ้นพร้อมกับอิเล็กโทน แต่ยังไม่ปรากฏตัวผู้ร้อง เร้าใจผู้ชมให้อยากเห็นหน้ายิ่งนัก ครู่เดียว   บนเวทีปรากฏร่างผู้ชาย 2 คน หญิง 2 คน เดินออกมาจากหลังเวที คนแรกเดินถือไมค์ร้องนำออกมา แนวเพลง “พรศักดิ์ ส่องแสง” กล่อมผู้ชมด้วยเพลงยอดฮิตในอดีต “เมียเด็ก” เสียงดีพอใช้ได้ทีเดียว เพ่งดูชัดๆเป็นหัวหน้าคณะช่างซอ สิงห์คำนั่นเอง ยังคงสวมชุดเดิม ช่างซออีก 3 คนเต้นเป็นหางเครื่อง สะบัดแข้งขาหมุนตัวพอใช้ได้ ช่างซอหญิงทั้ง 2 คน เปลี่ยนนุ่งกางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อแขนกุดสีสดใส …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    ผู้ใหญ่บ้านเดินมาหน้าเวที   ยื่นใบแดงให้ฝ่ายชาย 1 ใบ   ฝ่ายหญิงอีก 1 ใบ   ผู้รับก้มไหว้ในท่าที่คิดว่าสวยที่สุด   ยังไม่พอ   ผู้ขับซอทั้ง 4 คน ประกอบด้วย   สิงห์คำ   แจ่มจันทร์   ก้าน   ผ่องพรรณ   คนหลังนี่เนาวรัตน์จ้องดูเธอมากกว่าใคร   เธอสวยทันสมัยถูกใจมาก   ทุกคนช่วยกันขับซออ้อนรายต่อไป   มีรายชื่อในสมองมากมาย   รวมทั้งในกระดาษและที่มีคนกระซิบบอกอีกหลายชื่อ   เป็นช่วงเวลาเป็นเงินเป็นทองของพวกเขา  …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ใครบ้างไม่ชอบ ความสวยงาม คนสวยคนหล่อ ดวงอาทิตย์ขึ้น ทะเลหมอกยอดดอย อาหารอร่อย กาแฟรสเข้ม ทะเลกับหาดทราย สวนดอกไม้นานาพันธุ์   เสียงนกร้อง น้ำตกสาดซัดหินผา    สายลมต้องใบไม้ผะแผ่ว ระฆังชายคาโบสถ์วะแว่ว และเสียงมนุษย์ที่ขับขานเป็นท่วงทำนองเสียงเพลง ผมชอบฟังเพลงตั้งแต่เด็ก ร้องเพลงเมื่อเรียนชั้นประถมศึกษา พอโตก็ร้อง เคยร้องกับวงดนตรีครูดอย ชื่อวง “สนเกี๊ยะ” คนร้องกับดนตรีไปคนละทาง เรียกว่าร้องไม่เป็นสรรพรส ทำให้นักดนตรีวุ่นวายทั้งวง เขาคงกลัวจะเสียชื่อ …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ความหนาวเย็นแห่งฤดูหนาว จากไปโดยไม่ล่ำลา ลมร้อนพัดเข้ามาแทน แม้ไม่เชื้อเชิญ ระหว่างรอยต่อปลายกุมภาพันธ์ ได้ยินเสียงนก “ปิ้ดจะลิว”(นกกรงหัวจุก) ส่งเสียง “ปิ้ดจะลิวๆ” ตอนเช้าตรู่ ยังไม่เห็นตัวเสียงมาก่อน นกจี๋เจี๊ยบ(นกกางเขน)ส่งเสียงแหลมสูงเจื้อยแจ้วประชัน จักจั่นเป็นฝูงส่งเสียงแซ่สนั่นที่ต้นสักข้างบ้าน ไม่เห็นตัวอีกเช่นกัน เหมือนนักร้องลูกทุ่งดัง ระดับหัวหน้าวง ต้องร้องอยู่หลังม่านเวทีสักท่อนหนึ่งก่อน แล้วจึงค่อยเดินตัวตรงมาดเท่ในชุดสากล ปรากฏตัวต่อมิตรรักแฟนเพลง น้ำแม่ขานที่คั่นระหว่างบ้านทุ่งแป้ง(อำเภอสันป่าตอง) …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
พอทราบข่าว ผลการประกวดภาพยนตร์แห่งชาติ สุพรรณหงส์ ครั้งที่ 20 ประจำปี 2553 ณ ศูนย์การค้า เซ็นทรัลเฟสติวัล พัทยา บิช เมื่อค่ำวันที่ 6 มีนาคม 2554 ว่า ผู้ได้รับรางวัล ผู้แสดงนำหญิงยอดเยี่ยม เป็นสาวน้อยวัย 18 ปี หน้าตาใสๆ น่ารัก ชื่อ “หนูนา” หนึ่งธิดา โสภณ(160 ซ.ม./44 กก.) จากหนังเรื่อง “กวน มึน โฮ” เธอสามารถทำคะแนนนำสาวพลอย เฌอมาลย์ สาวสวยเข้มฝีมือจัดจ้าน ที่แสดงเรื่อง “ ชั่วฟ้าดินสลาย” จากบทประพันธ์ของ “เรียมเอง” หรือ มาลัย …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    ผมสูดปากเบาๆ มันแสบตาแทบลืมไม่ขึ้น น้ำตาเริ่มไหล “ลุงขยับหน้าเข้ามาใกล้อีกนิด ให้คางวางบนแผ่นพลาสติก หน้าผากชิด นั่งนิ่งๆนะครับ.” หมอหนุ่มเริ่มหมุนกล้องที่ติดกับส่วนที่ผมวางคาง ปรับกล้องจนผมรู้สึกว่าผิวเลนซ์กล้องมันแทบติดดวงตา แสงไฟสว่างจ้าเข้มลำเล็กพุ่งเข้าดวงตา หมอตรวจทั้งสองข้าง ปากก็พูดพึมพำ “ความดันตาปรกติ” หมอปรับระยะกล้องตรวจใหม่ บอกผมให้วางคางบนแผ่นพลาสติก ส่วนหน้าผากชิดติดกับแผ่นเหล็กข้างหน้า ฝ่ามือผมทั้งคู่วางบนโต๊ะเพื่อทรงตัว หมอส่องกล้องตรวจตาทีละข้างอีกรอบ ให้ผมกลอกตามองข้างบน แล้วมองล่าง…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ฟลอเรนซ์ ไนติงเกล   รอหมอนานๆน่าเบื่อ ส่วนใหญ่นั่งเงียบที่แถวเก้าอี้ หูคอยฟังนางพยาบาลเรียกพบหมอ ส่วนตานั้นจับจ้องดูความเคลื่อนไหวของนางพยาบาล บางคนฆ่าเวลาด้วยการพูดคุยกับคนข้างเคียง ได้ยินนางพยาบาลที่ประจำห้องตรวจรียกชื่อคนไข้เป็นระยะๆ แล้วผายมือให้นั่งรอคิวที่เก้าอี้ข้างประตูห้องตรวจ นั่งรอหมอนานๆไม่รู้ทำอะไร ผมฆ่าเวลาโดยมองดูสิ่งรอบๆตัวให้สบายตา ดูพยาบาลชุดขาวสะอาด ผิวขาวสะอาดสะอ้าน คนนี้หน้าสวย คนนั้นตาสวย คนนี้พูดเพราะ ทุกคนเคลื่อนไหวตลอด บ้างก้มหน้าพิมพ์ข้อมูลที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  วันนี้ขับรถยนต์ จากบ้านทุ่งแป้ง อำเภอสันป่าตอง เวลา 7.32 น หมอนัดตรวจตา ที่โรงพยาบาลสวนดอก(มหาราช) เชียงใหม่ เป็นช่วงเวลาเร่งรีบของทุกคน บ้างรีบไปทำงาน บ้างรีบไปเรียนหนังสือ ถนนจึงมากมายด้วยรถรา พอวิ่งเข้าเขตตัวอำเภอสันป่าตอง รถเริ่มติด และติดหนาแน่นขึ้นเมื่อวิ่งเข้าเขตอำเภอหางดง เริ่มเข้าสู่ตัวเมืองเชียงใหม่ รถจักรยานยนต์วิ่งกันหวาดเสียว วิ่งเร็ว แซงซิกแซกซ้ายขวา รถวิ่งเลียบตามคูเมืองด้านนอก ไปช้าๆ ผ่านหน้าโรงพยาบาลสวนดอกแล้ว เคลื่อนตัวช้ามาก ถนนมีเท่าเดิม รถมากขึ้นทุกๆวัน…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ผมขับรถออกจากบ้าน คุณแม่จันทร์สม สายธารา เลี้ยวซ้ายปากซอย มุ่งตรงกลับบ้าน อดนึกถึงคำพูดของ พ่อครูคำผาย นุปิง ศิลปินแห่งชาติ ประเภทเพลงพื้นบ้าน-ขับซอ ปี พ.ศ. 2538 ที่ปรากฏในอินเตอร์เน็ต หัวข้อ “ ซอพื้นบ้านล้านนา คุณค่าแห่งดนตรีที่ถูกเมิน” “ ยุคนี้ไม่ใช่ยุคของซออีกต่อไป ในอดีตซอได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ในหมู่บ้านล้านนาไปที่ไหนๆก็มีซอ ซอสมัยก่อนได้เงินหลักร้อย ซึ่งถือว่าสูงมากในเวลานั้น แตกต่างจากตอนนี้ที่มีเด็กรุ่นใหม่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น ที่สนใจจะเรียนซอกันอย่างจริงจัง กลุ่มคนฟังในปัจจุบัน …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ลองอ่านความหมาย คำว่า “รัก” ของนักเขียนเอเชียชาวญี่ปุ่น เจ้าของรางวัลโนเบลปี ค.ศ.1968 เขาคือ ยาสึนาริ คาวาบาตะ กล่าวในงานเขียนของเขาชื่อ “เสียงแห่งขุนเขา”