หากใจไม่มีพุทธะ
จิตที่ไม่ตื่น คือจิตที่หลับใหล
เผลอไปตามอารมณ์สุขทุกข์ รักชังหลง
หากจิตนั้นตื่นขึ้นมา เข้าใจความจริง
ประจักษ์แจ้ง ในบุคคลนั้นๆ
ความหลง ความทุกข์ ย่อมไม่สามารถเกิดได้
จิตที่ทุกข์ใจ ดีใจเสียใจ มันไม่ได้แยกหรอก
ว่าต้องเป็นของคนชนชาติเผ่าพันธ์ุใด
เพศใด วัยใด อาชีพใด
เพราะความทุกข์ใจ ดีใจ เสียใจ
มันอารมณ์ที่เกิดขึ้นได้กับคนทุกคน
สิ่งที่ "พระสมณโคดม" สอนนั้น คือความจริง
เป็นสัจธรรม ที่ไม่ได้แบ่งแยกบุคคล
หากแต่เป็นสิ่งเสมอกันทุกชนชั้นเพศวัยสถานะ
ไม่ว่าคนจะนับถือศาสนา ลัทธิใด
เมื่อมีความทุกข์ใจ ย่อมก็ต้องหาทางดับทุกข์นั้น
วิธีของพระพุทธองค์นั้น ท่านมิได้สร้างขึ้น
หากแต่ท่านเป็นผู้ค้นพบ มิใช่หรือ
ความจริง สัจธรรมนั้น มีอยู่เสมอ
ไม่เคยเสื่อมสลายไปไหน
การปฏิบัติเพื่อออกจากทุกข์ก็มีอยู่
สภาวะแห่งความไม่ทุกข์ก็มีอยู่
นี่ต่างหากคือแก่นแท้ของพุทธะ
คำสอนที่เป็นสากล
ครอบคลุมทุกสรรพชีวิตในโลกนี้
หาใช่ใดอื่น
หากเราตื่น รู้สึกตัวทั่วพร้อม
ด้วยสติปัญญาเมตตากรุณาต่อกัน
หมั่นฝึกฝนอบรมตน สอนตน
ไม่ให้หลงยินดียินร้าย
ไม่ให้เผลอไปกับอารมณ์เกิดดับ
พุทธะ ย่อมบังเกิด ในปัจจุบันขณะตรงหน้า!
ไม่ต้องบัญญัติคำว่าพุทธศาสนา ไว้ในอักษร
แต่บัญญัติหมุดแห่งพุทธะไว้ในตราจิตตราใจ
หากใจไม่มีพุทธะ
ความเบียดเบียนกัน
โกรธเกลียดชัง บ่อนทำลายผู้อื่น
ด้วยกายวาใจ ย่อมปรากฏอยู่ร่ำไป
ดังนี้แล้ว ใครจะว่าควรมีหรือไม่มีในอักษรบัญญัติ
แต่ความสัจจ์จริงนั้นย่อมมีอยู่เสมอในใจมนุษย์ทุกคน
อยู่ที่ว่า, จะมีใครเห็นไหม?
บล็อกของ thesethings
thesethings
การกล่าวโจทย์โทษพระว่าท่านมีอาบัตินั้นนี่นู้น ก็เป็นวิสัยที่จะกระทำได้ ด้วยเหตุและผลด้วยความเมตตากรุณาชี้โทษชี้คุณต่อกัน
thesethings
มนุษย์เกิดมาก็ต้องเรียนรู้ทั้งนั้นสิ่งที่เรียนรู้ในโลก พอเรียนรู้มากเข้าๆ ก็สำคัญยึดมั่นถือเป็นทิฎฐิความเห็นว่าถูก ว่าใช่
thesethings
วาจาเป็นดังอาวุธ
ในมรรค 8 นั้น เป็นทางเอก เพื่อความหลุดพ้น
พระศาสดาตรัสว่า ตราบใดที่บุคคลเจริญตามมรรค8
ตราบนั้นโลกจะไม่ว่างจากพระอรหันต์
หรืออีกนัยหนึ่งคือผู้ใดเดินตามมรรค 8
ผู้นั่นจะพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวง
คือ พ้นจากโลภ โกรธ หลง นั่นเอง
มรรค 8 รายละเอียดก็ไปหาอ่านได้ที่อื่นๆ
แต่ที่ย่อๆ ในที่นี้จะย่อๆ คือ
การรักษาศีล การฝึกสมาธิ และเจริญปัญญา นั่นเอง
การที่ตั้งมั่นในศีล สมาธิ ปัญญา
เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นใน กาย วาจา ใจ
การที่จะทำให้กายและวาจา บริสุทธิ์ ละทุกข์
ก็ต้องเริ่มจาก ใจ อันเป็น มหาเหตุ
ถ้าใจนั้น มีโลภโกรธหลง
ผลของกาย วาจา ก็คือทุกข์ โทมนัส
thesethings
รับฟังอย่างตั้งใจ
ปล่อยครั้งที่ความสัมพันธ์ระหว่างคนมีปัญหา
เพราะการที่ต่างคนต่างเอาแต่ใจตัวเอง
ไม่เปิดใจรับฟังเสียงของผู้อื่น
การรับฟังอย่างตั้งใจ อาจทำได้ง่ายๆ
ตั้งแต่ระดับครอบครัว เพื่อน ที่ทำงาน
ตลอดจนระหว่างผู้กำหนดนโยบายกับผู้ได้รับผลกระทบ
การสร้างบรรยากาศให้เกิดความรู้สึกปลอดภัย ไว้วางใจ
ความรู้สึกดั่งมิตรไมตรี ความรู้สึกที่เป็นกลาง
ความรู้สึกที่ปราศจากอคติ เป็นสิ่งที่เป็นหัวใจหลัก
ของการเริ่มต้นฟังกันอย่างตั้งใจ
การรับฟังอย่างตั้งใจ ช่วยให้เกิดความเข้าใจร่วมกัน
ไม่ถือสา ไม่ตัดสินผิดถูก ทั้งยังช่วยเยียวยาและฟื้นฟูใจ
ให้มีความมั่นคง หนักแน่น ปลอดซึ่งความทุกข์
thesethings
ทำดีแต่อย่าหลงดี
ดีใดไม่มีโทษ
ดีนั้นแลคือดีแท้...
เมื่อตั้งตนเป็นคนดีจงทำดีให้ดีแท้
อย่าหลงแน่สำคัญผิดติดดีจนโง่เขลา
โลกธรรมจอมปลอมล่อลวงความดีให้หลงเมา
อย่างี่เง่าหลงดีจนสำลักกระอักตาย.....
,,,โลกมายา
@ริมฝั่งชายหาดหัวหิน
thesethings
กูคือผู้ชนะ!?
ชนะใดไม่เท่าชนะใจตน
อย่าสันสนหลงวนยึดเราเขา
ชนะภายนอกโดยจิตหลอกหลงมัวเมา
มีกูก็เท่าชนะนอกแต่แพ้ในให้กิเลสมันบั่นทอน
,,, อนิจจา
@ล้านนา อิสรภาพ
5/9/57