กวี

ก้องกังวานสะท้านฟ้ามหาสมุทร ด้วยคลั่งแค้นแสนสุดประกาศกล้า เป็นแสนเสียงล้านเสียงมหาประชา สยบขวัญสั่นอุราเผด็จการ...

   

 

หนู    ไม่เอาเขื่อน เพื่อนหนู   ไม่เอาเขื่อน พี่น้องของหนู   ไม่เอาเขื่อน รักสิ่งแวดล้อม   ไม่เอาเขื่อน   เขื่อนจ๋า    ทำไมนะต้องทำลายชุมชน

ชัชชวย คนทน   วัยเด็กมักจะหลงเหลือความทรงจำไม่กี่อย่างไว้ในหัวเรา ในวันที่โตจนหมาเลียกะโปกไม่ถึง (แต่ยังกระโดดงับถึง)  (ข้อนี้ท่านชายทั้งหลายต้องพึงระวังไว้ด้วย)

  ฉันมีสก็อตเทป ไว้ในมืออยู่เสมอ แปะติดจนตัวเบลอ เดินเกลื่อนกลาดทั่วมอชอ                     

บทกวีที่หลุดรอดจากลูกกรงแดนตารางถึงเหยื่อมาตรา112ผู้จากไป

  การท่องมนต์  บ่นคาถา !  จง เลิกเสียเถิด การนับ ลูกประคำ ! เจ้ากำลัง กราบไหว้ใครอยู่คนเดียว

                                                            ประชาธิปเต่า