Skip to main content

ลิง เรียนรู้การมีชีวิตจากคน ,เราเป็นบรรพบุรุษของลิงผ่านสายใยของวิวัฒนาการ
ดวงตาใสแหน๋ว มองตรงมายังกล้วยและถั่วลิสงต้ม ,ไอติมปั่นสีแดงในมือเด็กน้อยถูกฉกไปดูดเลียคลายความร้อนจากอากาศยามเที่ยง ,ทั่วบริเวณพระปรางค์สามยอดแน่นขนัดไปด้วยนักท่องเที่ยวที่มาร่วมงานโต๊ะจีนลิงที่จัดเป็นประจำทุกๆ ปี


ลิงลังเล ระหว่างกล้วยสีเหลือง ถั่วต้มและไอติม
อาหารสีสันต่างๆ เรียงรายอยู่ในถาดอลูมิเนียมสะท้อนประกาย ,เป็นนัยว่า ล่อลิงลงมากินเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ป้อนอาหาร ,เสียงผู้จัดป่าวประกาศว่า "อย่ามุง เดี๋ยวลิงไม่ลงมากิน" ,ผู้ชมอดทนรอ ,พี่เบิ้มจ่าฝูงนำขบวนจ๋อลงทึ้งถาดอาหาร มันเลือกมังคุด บิเปลือก เล็มพูสีขาวฉ่ำ
โดยไม่ลังเล ตัวอื่นๆ รอท่าอยู่นานแล้ว ,ทั้งแก้วมังกร เงาะ สับปะรด พวงองุ่นม่วง มะยมเชื่อมเสียบไม้ ขนมชั้น ขนมถ้วยกับถั่วตัดหลากสีสัน
วันนี้ ไม่ต้องหาอาหารให้เมื่อยตุ้ม
....

วันธรรมดา บรรดาจ๋อศาลพระกาฬจะต้องหาอาหารเอง
แม่ค้าใจดีโยนถุงมันเชื่อมน้ำตาลหวานเสียดใส้ให้กินอย่างเอ็นดูปนเปกับความรู้สึกตัดรำคาญ
พ่อค้าหัวใสวางตุ๊กตายางจรเข้เอาไว้ที่หน้าร้าน ,เขาว่าลิงมันกลัว

เพื่อนทหารที่ลพบุรีเอ่ยถึงเหตุการณ์ลิงยกพวกตีกันริมทางรถไฟ
คะเนกันอย่างไม่เป็นทางการว่า มีลิงอาศัยอยู่บริเวณศาลพระกาฬและพระปรางค์สามยอดราวๆ 3,000 ตัว ไม่นับที่กำลังตั้งท้องและอุ้มลูกน้อยแนบอก

หมอเตย หมอลิงผู้คร่ำหวอด บอกว่า ลิงลพบุรีมี 4 กลุ่ม
กลุ่มโรงหนังมาลัยรามา ,กลุ่มศาลพระกาฬ ,กลุ่มตลาดสดมโนราห์ ,กลุ่มลิงตึกและมีแนวโน้มขยายเผ่าพันธุ์ลิงเป็นอีกหลายกลุ่มใน 1-2 ปี ข้างหน้า

หากไม่มีการจัดการที่ดี คนกับลิงจะต้องทำสงครามแย่งชิงดินแดนด้วยหนังสติ๊ก สายไฟฟ้า ตุ๊กตายางจรเข้ ไม้หน้าสามและอุบัติเหตุรถยนต์

"เราอยู่กันที่นี่มาตั้งครั้งบรรพบุรุษของเรา" จ๋ออุทธรณ์
.....

คนต้องการที่อยู่อาศัย ลิงต้องการที่อยู่อาศัย
คนต้องการอาหาร ลิงต้องการอาหาร
คนต้องการความรัก ลิงเช่นกัน
หากเราจะใส่ใจในฐานะเพื่อนร่วมโลก
งานโต๊ะจีนลิงลพบุรี ปีหน้า เราควรจะเพิ่มความรักลงในมื้ออาหาร
....

เด็กน้อยร้องไห้จ้า ลิงดูดเลียไอติมสีแดง สงครามเริ่มขึ้นแล้ว
!!!! 


องค์พระและลิงในพระปรางค์สามยอด บ้านที่อยู่อาศัยนมนาน จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดในปัจจุบัน


พี่เบิ้ม จ่าฝูงของลิงพระปรางค์สามยอด รอจังหวะเข้าไปลิ้มรสอาหารในงานโต๊ะจีนลิง


อุ้มลูกน้อย วนไปวนมา บนฐานพระปรางค์ จ๋อน้อยก็ไม่หวั่นที่จะเกาะอกแม่เกาะเกี่ยวไปยังที่ต่างๆ โดยไม่กลัวร่วง



แก้วมังกรหวานฉ่ำ


เป๊ปซี่แก้กระหาย
 


หงอยคับเพ่



อื่อๆ ...ตัวอารัย อยู่ในเลนส์หว่า


หยิบกันซึ่งหน้าเชียวนะเพ่ ..คับ


 


พระปรางค์สามยอดจะเป็นเพียงพระปรางค์สามยอดเท่านั้น หากไม่มีลิงที่ชักชวนให้นักท่องเที่ยวเดินทางมา
ถึง 

 

บล็อกของ กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์

กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ความโกลาหลเริ่มต้น ,07.00 น. ,เจ้าหน้าที่หน่วยเลือกตั้งเตรียมงานของพวกเขาพร้อมกับการอารักขาของเจ้าหน้าที่ฝ่ายความมั่นคง ,ฟายซาบัด แบ่งเขตการเลือกตั้งออกเป็น 2 ฝั่ง มีแม่น้ำค็อกช่าคั่นระหว่างเมือง ,ฝั่งหนึ่งเป็นเขตเมืองเก่า อีกฝั่งเป็นเขตเมืองใหม่
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ยาดาถูกส่งไปอำเภอบันดักชาน จังหวัดฟายซาบัด ,เมืองทางตอนเหนือติดกับทาจิกิสถาน ปากีสถานและมณฑลซินเจียง ประเทศจีน ที่ตั้งของชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมอูยกูที่เพิ่งเป็นข่าวดังไปทั่วโลกถึงปมขัดแย้งระหว่างเชื้อชาติกับชาวฮั่น
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทิวเขาเหยียดยาวระหว่างนั่งเครื่องบิน เป็นอีกหนึ่งโฉมหน้าของประเทศแห่งนี้ ภูเขาสีน้ำตาล ท้องทุ่งสีเขียว ข้าว ผลไม้และความสมบูรณ์ของสายน้ำ
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
08.00 น. ของวันเสาร์ ที่ 15 สิงหาคม 2552 เสียงระเบิดดังสนั่นใจกลางเมืองคาบูล์ ไกลออกไป 3 กิโลเมตร กระจกโรงแรมแคปิตอล อินน์ เขย่าประหนึ่งว่าจะแตกร้าวเสียตรงนั้น ทีมสังเกตุการณ์การเลือกตั้ง คนหนึ่ง หมอบกับพื้นห้องน้ำ อีกส่วนหนึ่งวิ่งขึ้นดาดฟ้าโรงแรม มองเห็น ควันไฟบริเวณสำนักงานใหญ่กองกำลังนานาชาติ นาโต้ ประจำอาฟกานิสถาน พวยพุ่งสู่ท้องฟ้า
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เดือนที่ผ่านมา สำนักข่าว BBC เสนอข่าวเหตุการณ์คาร์บอมบ์ที่เกิดขึ้นหน้าสำนักงานใหญ่กองกำลังนาโต้ภายในกรุงคาบูล ขณะกลุ่มตาลีบัน ออกแถลงการณ์จะทำทุกวิถีทางเพื่อขัดขวางการเลือกตั้งใหญ่ทั่วประเทศและออกมายอมรับว่าตนเองเป็นผู้ก่อเหตุ ก่อนจะยืนยันว่า กองกำลังตะวันตกต้องถอนตัว
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เด็กชายหม่อง ทองดี อายุ 12 ปี นั่งพับกระดาษอยู่บนโต๊ะ เขารอผู้สื่อข่าวสัมภาษณ์ "วันนี้พับไปกี่แผ่นคะ" นักข่าวคนสวยถาม "หลายแผ่นคับ" เด็กชายแหงนหน้ามองขณะที่มือยังพับกระดาษ "เซ็นชื่อให้ด้วยนะ" นักข่าวคนเดิมยิ้ม เด็กชายหยิบปากกาขึ้นมาเขียนชื่อตัวเองลงบนปลายปีเครื่องบินกระดาษ ดูเหมือนเด็กชายหม่องจะไม่เข้าใจว่าผู้ใหญ่กำลังจะทำอะไรเขา ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
แมงมุมสีเหลือง --เหมือนมีดวงตาอยู่ที่ก้น ,จุดเล็กๆ สีดำสองจุดเด่นชัด คล้ายกับจ้องหน้าผมอยู่ตลอดเวลา ---มันกำลังกินแมลงปอขนาดหนึ่งนิ้ว บนใยสีเงินที่ถักอยู่ระหว่างกิ่งไม้แห้งๆ 2 กิ่ง อย่างเมามัน 
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ท้องฟ้าเพิ่งตื่นนอน ,ผมหยิบถุงน้ำปลาออกมาจากกระเป๋า รูดเอายางรัดปากถุงออกอย่างระมัดระวัง ถึงแม้จะเป็นน้ำปลาแท้ตราปลาหมึกแต่ให้มันทำหน้าที่น้ำปลาพริกคลุกข้าวสวยร้อน ๆ จะดูเหมาะสมกว่า ,ผีเสื้อกินเค็ม มันชอบ
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เช้าวันสุดท้าย ในดาก้า อีกวันที่อากาศแจ่มใส บนถนนสายหนึ่ง ใจกลางเมือง นักศึกษากลุ่มเล็กๆ จากมหาวิทยาลัยดาก้ากำลังทำงานของพวกเขา ชายหนุ่มหญิงสาวกลุ่มใหญ่กำลังมุงดูวงดนตรีพื้นบ้านริมถนนสายหลัก
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ยิ่งเข้าใกล้วันเลือกตั้งดูเหมือนเมืองจะวุ่นวายชนิดที่ไม่เคยวุ่นวาย บนถนน จากดาก้าไปจิตตะกอง ตัวเมืองจิตตะกอง ไม่เว้นแม้แต่ในเมืองเล็กๆ อย่างคากราชาริที่ใช้ขบวนรถจิ๊ปออกมาชุมนุมหาเสียงสนับสนุน
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เช้าตรู่ หมอกยังไม่ทันจาง เพื่อนผมแซะตัวเองออกจากเตียงนอนเพื่อลงสัมภาษณ์ชาวบ้าน ประเด็นที่ต้องการ คือ ,รัฐบาลเตรียมความพร้อมให้แก่ประชาชนของตัวเองแค่ไหน ...