Skip to main content



มุมหนึ่งของเชียงคาน จ.เลย ,หากใครเคยไปเชียงคานจะเห็นแม่น้ำโขงยาวสุดลูกหูลูกตา ก่อนจะลับหายเข้าไปยังฝั่งลาวตรงแก่งคุดคู้ ,ในภาพมองเห็นเรือดูดทรายเอกชน ,แนวโน้มการพัฒนาเพื่อให้เป็นเมืองท่องเที่ยว ,คนที่นั่นออกปากปฏิเสธเป็นพัลวันถึงความไม่ต้องการให้เจริญขีดสุดแบบปาย ,แต่ขณะเดียวกันก็อ้าแขนต้อนรับนักท่องเที่ยว ,รวมถึงนักเก็งกำไรเข้ามาหาซื้อที่ดิน ,หลับตาก็พอมองออกว่าภายในระยะ 5-10 ปี เชียงคานจะอยู่ในสภาพของเมืองท่องเที่ยวที่ถึงพร้อมไปด้วยสาธารณูปโภคที่เสนอสนองความต้องการของคนในทุกระดับชั้น ,แต่ความเห็นส่วนตัว ผมชอบปายคับ
(คลิ๊กที่ภาพเพื่อขยายภาพ)

 

 



สามพันโบก จ.อุบลราชธานี เคยถูกเสนอเอาไว้ในกันและกัน ครั้งหนึ่ง ,สิ่งที่น่าสนใจ คือ โบกหรือหลุม เล็กใหญ่ อันเกิดจากการกัดเซาะของสายน้ำโขง ,แหล่งท่องเที่ยวแห่งนี้ ดังเป็นพลุวันเฉลิมเมื่อพี่เบริ์ดเป็นพรีเซ็นเตอร์ ถ่ายทำโฆษณาเที่ยวไทยครึกครื้น เศรษฐกิจไทยคึกคัก ,รวมทั้ง หนังฟอร์มหด สามพันโบกที่เพิ่งลาโรงไปเมื่อปีที่แล้ว พร้อมกับบรรดานักท่องเที่ยวไทยเทศที่ต้องการเห็นโบกกันกระจะตา ,มุมนี้เป็นเพียงมุมเดียวเท่านั้น จริงๆ สามพันโบกเหยียดยาวกลางสายน้ำ ,หาดทราย ผักสวนครัวริมหาด ,อีกไม่นานนักท่องเที่ยวจะมากกว่านี้ เชื่อผม
(คลิ๊กที่ภาพเพื่อขยายภาพ)


 



ริมถนน ,จุดหนึ่งระหว่างเส้นทางแม่สอด-อุ้มผาง จ.ตาก ,ระหว่างเส้นภูเขา แฉกของแสงสุดท้ายแยงเข้าไปในกลีบเมฆมองเห็นเป็นริ้วๆ เหมือนชายหาด ,จนอดไม่ได้ที่จะจอดรถขอสักแชะ ,และหลายๆ แชะๆ ๆ ๆ ๆ ,จริงๆ ภาพนี้ในความเห็นผมน่าจะเพิ่มฉากหน้าเข้าไปอีกหน่อย มันน้อยไป เพราะผมมัวแต่มองท้องฟ้า , เฮ้อ มัวแต่มองที่สูงถึงได้พลาด
(คลิ๊กที่ภาพเพื่อขยายภาพ)


 


ตัวเมืองเชียงใหม่ จ
.เชียงใหม่ ,จากจุดชมวิว ทางขึ้นดอยสุเทพ ,ในเงาเมฆสีขาวเป็นปุยๆ พร้อมกับลมพัดเอื่อยๆ ,แดดอ่อนๆ ,ราวกับว่า มองเห็นโลกด้วยสายตาของนก ,ไม่แปลกที่ว่า ทำไมเราถึงชอบอยู่ที่สูง กันนัก ,อิอิ ภาพนี้ตัวอาคารบ้านเรือนถูกตัดรายละเอียดมากไปสักหน่อยเพราะมันไกล ,คับ
(คลิ๊กที่ภาพเพื่อขยายภาพ)


 


สองภาพของสะพานมอญอันเลื่องลือ ใน จ
.กาญจนบุรี มุมหนึ่งจากสะพานซองกาเลีย รีสอร์ท ,กลางแม่น้ำ 3 สาย ณ.จุดที่เรียกกันว่า สามประสบ คือ แม่น้ำรันตี บีคลี่ และซองกาเลีย มาพบกัน ,เรือนแพ รีสอร์ทริมน้ำ ป่า ขุนเขา สะพานไม้ ,คนมอญ ,ผมหลงรักคนมอญ ผมขอสารภาพ
(
คลิ๊กที่ภาพเพื่อขยายภาพ)

 

บล็อกของ กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์

กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ความโกลาหลเริ่มต้น ,07.00 น. ,เจ้าหน้าที่หน่วยเลือกตั้งเตรียมงานของพวกเขาพร้อมกับการอารักขาของเจ้าหน้าที่ฝ่ายความมั่นคง ,ฟายซาบัด แบ่งเขตการเลือกตั้งออกเป็น 2 ฝั่ง มีแม่น้ำค็อกช่าคั่นระหว่างเมือง ,ฝั่งหนึ่งเป็นเขตเมืองเก่า อีกฝั่งเป็นเขตเมืองใหม่
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ยาดาถูกส่งไปอำเภอบันดักชาน จังหวัดฟายซาบัด ,เมืองทางตอนเหนือติดกับทาจิกิสถาน ปากีสถานและมณฑลซินเจียง ประเทศจีน ที่ตั้งของชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมอูยกูที่เพิ่งเป็นข่าวดังไปทั่วโลกถึงปมขัดแย้งระหว่างเชื้อชาติกับชาวฮั่น
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทิวเขาเหยียดยาวระหว่างนั่งเครื่องบิน เป็นอีกหนึ่งโฉมหน้าของประเทศแห่งนี้ ภูเขาสีน้ำตาล ท้องทุ่งสีเขียว ข้าว ผลไม้และความสมบูรณ์ของสายน้ำ
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
08.00 น. ของวันเสาร์ ที่ 15 สิงหาคม 2552 เสียงระเบิดดังสนั่นใจกลางเมืองคาบูล์ ไกลออกไป 3 กิโลเมตร กระจกโรงแรมแคปิตอล อินน์ เขย่าประหนึ่งว่าจะแตกร้าวเสียตรงนั้น ทีมสังเกตุการณ์การเลือกตั้ง คนหนึ่ง หมอบกับพื้นห้องน้ำ อีกส่วนหนึ่งวิ่งขึ้นดาดฟ้าโรงแรม มองเห็น ควันไฟบริเวณสำนักงานใหญ่กองกำลังนานาชาติ นาโต้ ประจำอาฟกานิสถาน พวยพุ่งสู่ท้องฟ้า
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เดือนที่ผ่านมา สำนักข่าว BBC เสนอข่าวเหตุการณ์คาร์บอมบ์ที่เกิดขึ้นหน้าสำนักงานใหญ่กองกำลังนาโต้ภายในกรุงคาบูล ขณะกลุ่มตาลีบัน ออกแถลงการณ์จะทำทุกวิถีทางเพื่อขัดขวางการเลือกตั้งใหญ่ทั่วประเทศและออกมายอมรับว่าตนเองเป็นผู้ก่อเหตุ ก่อนจะยืนยันว่า กองกำลังตะวันตกต้องถอนตัว
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เด็กชายหม่อง ทองดี อายุ 12 ปี นั่งพับกระดาษอยู่บนโต๊ะ เขารอผู้สื่อข่าวสัมภาษณ์ "วันนี้พับไปกี่แผ่นคะ" นักข่าวคนสวยถาม "หลายแผ่นคับ" เด็กชายแหงนหน้ามองขณะที่มือยังพับกระดาษ "เซ็นชื่อให้ด้วยนะ" นักข่าวคนเดิมยิ้ม เด็กชายหยิบปากกาขึ้นมาเขียนชื่อตัวเองลงบนปลายปีเครื่องบินกระดาษ ดูเหมือนเด็กชายหม่องจะไม่เข้าใจว่าผู้ใหญ่กำลังจะทำอะไรเขา ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
แมงมุมสีเหลือง --เหมือนมีดวงตาอยู่ที่ก้น ,จุดเล็กๆ สีดำสองจุดเด่นชัด คล้ายกับจ้องหน้าผมอยู่ตลอดเวลา ---มันกำลังกินแมลงปอขนาดหนึ่งนิ้ว บนใยสีเงินที่ถักอยู่ระหว่างกิ่งไม้แห้งๆ 2 กิ่ง อย่างเมามัน 
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ท้องฟ้าเพิ่งตื่นนอน ,ผมหยิบถุงน้ำปลาออกมาจากกระเป๋า รูดเอายางรัดปากถุงออกอย่างระมัดระวัง ถึงแม้จะเป็นน้ำปลาแท้ตราปลาหมึกแต่ให้มันทำหน้าที่น้ำปลาพริกคลุกข้าวสวยร้อน ๆ จะดูเหมาะสมกว่า ,ผีเสื้อกินเค็ม มันชอบ
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เช้าวันสุดท้าย ในดาก้า อีกวันที่อากาศแจ่มใส บนถนนสายหนึ่ง ใจกลางเมือง นักศึกษากลุ่มเล็กๆ จากมหาวิทยาลัยดาก้ากำลังทำงานของพวกเขา ชายหนุ่มหญิงสาวกลุ่มใหญ่กำลังมุงดูวงดนตรีพื้นบ้านริมถนนสายหลัก
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ยิ่งเข้าใกล้วันเลือกตั้งดูเหมือนเมืองจะวุ่นวายชนิดที่ไม่เคยวุ่นวาย บนถนน จากดาก้าไปจิตตะกอง ตัวเมืองจิตตะกอง ไม่เว้นแม้แต่ในเมืองเล็กๆ อย่างคากราชาริที่ใช้ขบวนรถจิ๊ปออกมาชุมนุมหาเสียงสนับสนุน
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เช้าตรู่ หมอกยังไม่ทันจาง เพื่อนผมแซะตัวเองออกจากเตียงนอนเพื่อลงสัมภาษณ์ชาวบ้าน ประเด็นที่ต้องการ คือ ,รัฐบาลเตรียมความพร้อมให้แก่ประชาชนของตัวเองแค่ไหน ...